ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΙΠΟΤΕ ,ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΕ ,ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Η δυαδικη υποσταση του Χριστου σταθηκε για μενα παντα βαθυ ,ανεξερευνητο μυστηριο.Η λαχταρα ,η τοσο ανθρωπινη ,η τοσο υπερανθρωπη ,να φτασει ο ανθρωπος ως στο Θεο - ή πιο σωστα να επιστρεψει ο ανθρωπος στο Θεο και να ταυτιστει μαζι του ,η νοσταλγια αυτη ,η τοσο μυστικη και πραγματικη ,ανοιξε μεσα μου πληγες και πληγες μεγαλες .
Απο τη νεοτητα μου ,η πρωταρχικη αγωνια μου ,απο οπου πηγαζαν ολες μου οι μεγαλες χαρες και οι πικρες ,ηταν τουτη .-η ακαταπαυστη ,ανηλεη παλη αναμεσα στη σαρκα και στο πνευμα .
Μεσα μου παμπαλαιες ανθρωπινες και προανθρωπινες σκοτεινες δυναμεις του Πονηρου ,μεσα μου παμπαλαιες ανθρωπινες και προανθρωπινες φωτερες δυναμεις του Θεου - και η ψυχη μου ηταν η παλαιστρα οπου οι δυο τουτοι στρατοι χτυπιουνταν κι εσμιγαν .
Αγωνια μεγαλη-αγαπουσα το σωμα μου ,και δεν ηθελα να χαθει-αγαπουσα την ψυχη μου ,και δεν ηθελα να ξεπεσει ,μαχομουν να φιλιωσω τις δυο αυτες αντιδρομες κοσμογονικες δυναμεις ,να νιωσουν πως δεν ειναι εχθροι ,ειναι συνεργατες ,και να χαρουν ,να χαρω και εγω μαζι τους την αρμονια.
--