Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Κι απ' όλους τους εθισμούς
βρήκες να διαλέξεις πρώτη
την ελπίδα;

Αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή του Πάνου Δρακόπουλου 49+1 βότσαλα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012

 

 

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Σκουριές Χαλκιδικής: Είναι άραγε η σιωπή χρυσός ;;;

Στην περιοχή Σκουριές Χαλκιδικής ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, αγωνιζόμενος για το παρόν και το μέλλον του τόπου του. Παλεύουν για να μην καταστραφεί το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους, να μην μολυνθεί το νερό που πίνουν και ο αέρας που αναπνέουν, στον βωμό των κερδών μιας ξένης επιχείρησης, στην οποία συμμετέχει και ο ντόπιος πολυεπιχειρηματίας κύριος Μπόμπολας. Η Κυβέρνηση με την χρήση της γνωστής βίας των τελευταίων μηνών, με την παραπληροφόρηση που δίνουν τα φιλικά της ΜΜΕ, με την ανοιχτή τρομοκρατία και την δημιουργία «αντίπαλου» στρατόπεδου, επιχειρεί να κάμψει το φρόνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής, χωρίς επιτυχία όμως, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Η Σαββατιάτικη μεγαλειώδης διαδήλωση στην Θεσσαλονίκη αποτελεί απόδειξη ότι ο αγώνας τους συνεχίζεται και δυναμώνει. Πόσο, όμως θα αντέξουν; Εμείς τι κάνουμε γι’ αυτό; Ποιά είναι η δική μας συμβολή στον αγώνα τους; Σε έναν αγώνα που σίγουρα αφορά και μας άμεσα και ας είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα από μας οι Σκουριές και η απειλούμενη περιβαντολλογική καταστροφή. Τούτο γιατί πολύ κοντά μας είναι η νοοτροπία και η δουλική προς το κεφάλαιο και τους ξένους πολιτική που ασκείται από τους κρατούντες στον τόπο μας τελευταία. Η πολιτική που πάνω από το γενικό καλό και το συμφέρον της πλειοψηφίας των πολιτών βάζει το συμφέρον εκείνων που έρχονται να αλώσουν και απομυζήσουν κάθε πηγή πλούτου του τόπου μας, του πλούτου, που με την κατάλληλη, αλλά και πατριωτική, δηλαδή για το συμφέρον της Χώρας, εκμετάλλευση, θα μπορούσε πιο εύκολα να μας βγάλει από την κρίση. Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Χαλκιδική για το χρυσάφι και τον χαλκό είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστεί αύριο και για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που όπως φαίνεται είναι πλούσιο στο υπέδαφός μας. Να γιατί η υπόθεση της Χαλκιδικής αφορά σε όλους τους Έλληνες. Εμείς θα μείνουμε αδιάφοροι; Θα συμμορφωθούμε με το ρητό «η σιωπή είναι χρυσός»; Η λύση μόνο από μαζική αντίσταση και πάλη μπορεί να βρεθεί. Μόνο αν αμυνθούμε, θα μπορέσουμε να περισώσουμε εκείνα που οι δανειστές μας και οι προστατευόμενοί τους επιχειρηματίες, ντόπιοι και ξένοι, έχουν βάλει στο μάτι. Τα πράγματα ομολογουμένως είναι πιο δύσκολα γιατί αυτή τη δεξιά και αντεθνική οικονομική πολιτική την εφαρμόζουν σήμερα, εκτός από τα παραδοσιακά κόμματα της εξουσίας και της ξενοδουλίας και κάποιοι ακόμα που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί», οι οποίοι κατάφεραν στις τελευταίες εκλογές να παραπλανήσουν μικρή μεν σημαντική όμως μερίδα των προοδευτικών ψηφοφόρων. Είναι τυχαίο άραγε ότι για το θέμα που έχει ανακύψει γενικά με τις Σκουριές και την συμπεριφορά των αστυνομικών αρχών εκεί η ΔΗΜΑΡ έχει την ίδια θέση με την Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ; Αλήθεια φίλε Νίκο Τσούκαλη, εσύ που πάλεψες για την Στροφυλιά και για άλλα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, τα οποία βέβαια σε ανέδειξαν πολιτικά, μέσω της αριστεράς, τις ιδέες της οποίας τότε υπηρετούσες, δεν συγκινήθηκες με όσα γίνονται αυτές τις μέρες στις Σκουριές; Δεν άκουσα μια δήλωσή σου συμπαράστασης στους κατοίκους της περιοχής ή διαφωνίας σου με όσα κάνει η αστυνομία μέρες τώρα εκεί. Εκτός αν το έκανες και μου διέφυγε. Τότε θα πάρω πίσω τα όσα σου καταλογίζω. Μα τί λέω τώρα; Εσύ ετοιμάζεσαι να φορέσεις το υπουργικό κοστούμι. Μπορείς να έχεις διαφορετική άποψη; Ποιος μπορεί να περάσει την πόρτα υπουργείου και να καθίσει στην πιο ψιλή καρέκλα ή ακόμα και στην δεύτερη, αν δεν έχει το «έχειν καλώς» του κ.. Μπόμπολα και των άλλων μιντιαρχών της Χώρας μας; Κρίμα. Είναι κρίμα να ταυτίζεσαι με τον κ. Δένδια στις μεθόδους καταστολής που εφαρμόζει. Επικροτείς ι με την σιωπή σου όλες τις φασιστικές μεθόδους που εφαρμόζει η Αστυνομία στην Βόρεια Ελλάδα με παράνομες προσαγωγές ανήλικων μαθητών, με παράνομη λήψη δείγματος DNA των προσαγόμενων, με την ρίψη χημικών ακόμα και σε αυλές σχολείων. Δεν άκουσα εσένα και το κόμμα σου να αντιδράτε. αυτό σημαίνει ότι ταυτίζεστε με αυτήν την πρακτική. Και μετά θέλετε να αυτοαποκαλείσθε «αριστερά». Σε καλώ να ανατρέξεις σε δικά σου κείμενα και σε δικές σου ανακοινώσεις μέχρι να γίνετε Κυβέρνηση, σχολιάζοντας ή καλλίτερα καταδικάζοντας τέτοιου είδους πρακτικές. Τελικά φίλε Νίκο θα πρέπει να επιλέξεις αν είσαι με τον λαό ή με τον Μπόμπολα. Δυστυχώς αποδεικνύεται για μια φορά ακόμα ότι η εξουσία (σ’ αυτήν ανήκεις και συ τους τελευταίους μήνες) αλλάζει τον άνθρωπο και πολύ περισσότερο τον πολιτικό που δεν έχει σταθερές αριστερές ρίζες.

Όμως, εκτός από την ΔΗΜΑΡ και τους βουλευτές της και άλλοι σιώπησαν μπροστά σ’ αυτήν την απαράδεχτη από κάθε άποψη κατάσταση στην Χαλκιδική. Είναι για μια φορά ακόμα οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, που από τον Νόμο και από τη φύση τους έχουν ταχθεί να προασπίζονται τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών. Εκεί, στην Χαλκιδική, δικηγόροι καταγγέλλουν ότι παραβιάζονται από την Αστυνομία θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών με το πρόσχημα της έρευνας για την ανακάλυψη των δολιοφθορέων, στην ουσία όμως για να καμφθεί το φρόνημα όσων αντιστέκονται. Ακόμα και τα δικαιώματα των δικηγόρων ως συνηγόρων των προσαγόμενων παραβιάζονται, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν. Σ’ αυτό το κακό μόνο μεμονωμένοι δικηγόροι αντιδρούν. Τα όργανα του δικηγορικού σώματος τόσο στην Χαλκιδική όσο και Κεντρικά αλλά και οι κατά τόπους Σύλλογοι σιωπούν. Γιατί; Πότε περιμένουν να παίξουν τον σοβαρό ρόλο τους ως η πρωτοπορία των επιστημονικών συλλόγων της Χώρας; Τι φοβούνται; Δεν είδα κάποιο Δ.Σ Δικηγορικού Συλλόγου να παραιτηθεί. Άλλωστε η Κυβέρνηση στην πράξη έχει αχρηστεύσει έτσι και αλλιώς τους συλλόγους και μεθοδεύει την κατάργησή τους. Ας κάνουν λοιπόν μια ηρωική έξοδο. Αλλά και οι Εισαγγελείς που συνόδευαν τις διμοιρίες των ΜΑΤ στην επιχείρηση στην Χαλκιδική δεν αντέδρασαν όταν ρίχτηκαν χημικά στην αυλή του σχολείου. Ούτε ο υπουργός παιδείας αντέδρασε όταν μαθητές κλήθηκαν χωρίς τους γονείς τους στην Αστυνομία. Ο υφυπουργός του αντίθετα έφθασε στο σημείο να διαψεύσει στην βουλή ότι έγινε τέτοια προσαγωγή, όταν όλα τα κανάλια έδειχναν την κληθείσα μαθήτρια να περιγράφει την άσχημη εμπειρία της. Θλιβερός και ο ρόλος των μεγάλων ΜΜΕ. Ο Πρετεντέρης, ο Παπαδημητρίου, ο Χασαπόπουλος, ο Πορτοσάλτε και άλλοι αστέρες των Τ.V και των ραδιοφώνων με τους παχυλούς μισθούς επιχείρησαν, όπως κάνουν κατ’ επάγγελμα άλλωστε, να πείσουν τους τηλεθεατές και τους ακροατές τους ότι το δίκιο βρίσκεται στην πλευρά του θύτη και ότι τα θύματα έχουν την ευθύνη για όλα. Άξιος ο μισθός τους.

Πάτρα 11-3-2013

Θάνος Αμπατζής









Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Μην ανακατεύεσαι – μη μιλάς – είσαι χαμένος από χέρι

Είσαι μεταπτυχιακός φοιτητής. Βρίσκεσαι στο πανεπιστήμιο. Ένα αυτοκίνητο σταματάει σε ένα σημείο που βρίσκεσαι μόνος. Πέντε φουσκωτοί ξυρισμένοι με ρόπαλα σε τσακίζουν στο ξύλο και σε μαχαιρώνουν στο πόδι. Σου κλέβουν την ταυτότητα για να ξέρουν τη διεύθυνσή σου. Μόνο κριτήριο για την πράξη τους, η εμφάνισή σου. Αποφασίζεις να νικήσεις τον τρόμο και να αντιδράσεις. Μαθαίνεις ότι κάποιος έχει συγκρατήσει τον αριθμό του αυτοκινήτου. Καταθέτεις μήνυση. Η αστυνομία ανακαλύπτει ότι το αυτοκίνητο ανήκει σε έναν “Κασιδιάρη”, υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής του 0,5%. Τραβιέσαι 7 χρόνια στα δικαστήρια από αναβολή σε αναβολή. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, βλέπεις τον τραμπούκο που σε μαχαίρωσε να γίνεται βουλευτής. Τον βλέπεις να ανάγεται σε λαϊκός ήρωας σε μια μερίδα κόσμου. Τη μέρα της δίκης πρέπει να καταθέσεις την τραυματική σου εμπειρία μπροστά σε ένα κοινό, γεμάτο με χρυσαυγίτες. Ζητάς να γίνει η δίκη σε άλλη αίθουσα. Το αίτημα απορρίπτεται. Καθώς περιγράφεις τη σκηνή της επίθεσης, το εχθρικό κοινό σε χλευάζει και σε κοροϊδεύει. Ο ενορχηστρωτής της επίθεσης, ο άνθρωπος που σε προηγούμενες αναβολές της δίκης στους διαδρόμους σου κόλλαγε μαγκιές, τώρα σαν μητέρα Τερέζα δηλώνει “συμπαθών” και “καταδικάζει τη βία, όπως και όλη η Χρυσή Αυγή”. Ειρωνεία. Βγαίνει πανηγυρικά αθώος. Σου τρίβει την απόφαση στη μούρη, είναι παντοδύναμοι, είναι κυρίαρχοι. Έμαθες το μάθημά σου. “Μην ανακατεύεσαι – μη μιλάς – είσαι χαμένος από χέρι”

Είσαι 60 χρονών. Υπηρετείς μια ζωή το πανεπιστήμιο. Ο άντρας σου μπαινοβγαίνει για χημειοθεραπείες. Βλέπεις 5 φουσκωτούς να χτυπάνε έναν φοιτητή μέσα στο πανεπιστήμιο. Συγκρατείς την πινακίδα του αυτοκινήτου. Ψάχνεις να βρεις τι έγινε. Φοιτητές που βρίσκονται εκεί γύρω δηλώνουν “δεν είδα, δεν ξέρω, μη με ανακατεύετε” Αναφέρεις το περιστατικό στη σύγκλητο, και καταθέτεις στην αστυνομία την πινακίδα μαζί με το θύμα της επίθεσης. Μετά από μέρες ο αστυνομικός σε ενημερώνει ότι το αυτοκίνητο ανήκει σε έναν “Κασιδιάρη” που είναι μέλος της νεοναζιστικής συμμορίας. Σου προτείνει να μην ανακατευτείς. (Θα αποδειχτεί ότι έχει δίκιο) Ξέρεις ότι θα περάσεις μια ψυχοφθόρα διαδικασία, ξέρεις ότι μπλέκεσαι σε μια υπόθεση που μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή σου, αλλά αποφασίζεις να κάνεις το σωστό, ανεξαρτήτως κόστους. Μαθαίνεις από την τηλεόραση ότι είσαι “μεγαλοστέλεχος του Σύριζα” ενώ δεν ήσουν ποτέ μέλος οποιουδήποτε κόμματος. Ο Κασιδιάρης σε αποκαλεί “ρουφιάνα” στα κανάλια υποστηρίζοντας ότι είσαι σε εντεταλμένη υπηρεσία. Δηλώνει ότι είσαι κι εσύ κατηγορούμενη, χωρίς να αναφέρει ότι είσαι κατηγορούμενη γιατί σου έχει κάνει ο ίδιος μήνυση για ψευδομαρτυρία. Σέρνεσαι 7 χρόνια στα δικαστήρια με αναβολές. Καταθέτεις αυτά που είδες. Ο φιλοναζί δικηγόρος σε προσβάλλει και αφήνει να εννοηθεί ότι στα 60 σου χρόνια αποφάσισες να εμπλέξεις σε μια άσχετη υπόθεση έναν παντελώς άγνωστο τότε άνθρωπο, για πολιτικούς λόγους. Ο εισαγγελέας κι ο δικαστής αφήνουν τον δικηγόρο να σε προσβάλλει και να σου μιλάει σαν να είσαι εγκληματίας. Αντιμετωπίζουν τελείως αδιάφορα τη μαρτυρία σου. Μια δημοσιογράφος με καρφάκια, δηλώνει ότι πολύ εύκολα θα μπορούσες να βρεις τον αριθμό του αυτοκινήτου από το Ιndymedia. Δεν ήξερες καν την ύπαρξη του Indymedia. Κρίνεσαι αναξιόπιστη μάρτυρας, αντίθετα με τους φίλους του κατηγορούμενου που δηλώνουν ότι τον είδαν το πρωί με το αυτοκίνητο, που κρίνονται πιο αξιόπιστοι παρόλο που δεν προσκομίστηκε καμία απόδειξη ότι όντως το αυτοκίνητο ήταν αλλού. Η δίκη τελείωσε. Αθώος. Τώρα είσαι εσύ κατηγορούμενη για ψευδομαρτυρία. Στα 67 σου χρόνια. Ο γολγοθάς συνεχίζεται και πλέον η δικαστική απόφαση βαραίνει εναντίον σου. Το πρώτο θέμα δημοσιεύει το όνομά σου και η φωτογραφία σου κυκλοφορεί σε νεοναζιστικά site με αηδιαστικά σχόλια από κάτω. Αυτό κέρδισες από την καλή σου πράξη λοιπόν. Τώρα έμαθες το μάθημά σου. “Μην ανακατεύεσαι – μη μιλάς – είσαι χαμένος από χέρι”

Είσαι τραμπούκος σε νεοναζιστική οργάνωση. Γράφεις ύμνους για τον Χίτλερ στο επίσημο περιοδικό της. Καταφέρνεις να γίνεις το δεξί χέρι του μεγάλου φύρερ. Βγαίνεις παγανιά με το αυτοκίνητο σου και τραμπουκίζεις κόσμο. Κάποιος από αυτούς τόλμησε να σου κάνει μήνυση. Τώρα πια είσαι βουλευτής. Πλακώνοντας στο ξύλο μια 50χρονη γυναίκα και αποφεύγοντας το αυτόφωρο για 2 μέρες καταφέρνεις να γίνεις λαϊκός ήρωας και πολιτικός αστέρας. Όταν μετά από 7 χρόνια δεν μπορείς πλέον να πάρεις άλλη αναβολή, πας στο δικαστήριο. Έχεις φροντίσει 100 φουσκωτοί να πιάσουν όλες τις θέσεις της αίθουσας 2 ώρες πριν ξεκινήσει η δίκη. Ενώ το αυτοκίνητό σου ήταν leasing και υποτίθεται ότι το'χες σε πάρκινγκ και ενώ η εταιρεία σου ζητούσε τις αποδείξεις από τα έξοδά σου, δεν έχεις καμία απόδειξη να παρουσιάσεις στο δικαστήριο. Ο δικαστής κι ο εισαγγελέας σου μιλούν με το “σεις” και με το “σας”. Ουδέποτε ακούγεται η λέξη “κατηγορούμενος”. Ο εισαγγελέας προτείνει αθώωση. Είναι φανερό ότι πρόκειται για σκευωρία της αριστεράς. Ο Πρόεδρος συμφωνεί. Αν ήθελε ας διαφωνούσε εκεί μέσα. Τους τρίβεις στη μούρη την απόφαση. Είσαι παντοδύναμος. Είσαι κυρίαρχος.Τώρα έμαθαν το μάθημά τους. “Μην ανακατεύεσαι – μη μιλάς – είσαι χαμένος από χέρι".
Πηγή:
http://luben.tv/blogs/9344/