Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΟΤΑΝ, ΟΤΑΝ, ΟΤΑΝ ... ΤΟΤΕ

Η εκτός σκηνής Αριστερά

Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ
Τυχαία γεγονότα, λόγια ασήμαντα, πρόχειρες αποφάσεις το πρωί

μηδαμινοί ισολογισμοί το βράδυ, κάτι όνειρα, κάποιες πράξεις
- και τέλειωσε η ζωή.
Τάσος Λειβαδίτης, «Στιγμή», Επιθεώρηση Τέχνης, 141 (1966)

Για τις δραματικές συνέπειες που θα βιώσουν άπαντες οι εργαζόμενοι από την κρίση που διανύουμε, δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία. Το ζήτημα είναι η πολιτική αντιμετώπιση της επερχόμενης κοινωνικής ασφυξίας. Εκεί υπάρχει σχεδόν απόλυτη απουσία προτάσεων. Από εκείνους που κατά τεκμήριο πολιτικής φιλοσοφίας και ιδεολογίας, συναθροίζοντας δε και την παράδοση κοινωνικών αγώνων, θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή. Αναφέρομαι προδήλως στην Αριστερά, όχι στην αποστεωμένη και δογματική, αλλά στην ίσαμε πρόσφατα δημιουργική και ανανεωτική σε ιδέες και οράματα. Σ' εκείνη την Αριστερά που, παρότι τα μεταπολιτευτικά εκλογικά ποσοστά της σκορπούσαν απογοήτευση, η δύναμή της σε προτάσεις και καινοτομίες ήταν αντιστρόφως ανάλογη.
ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ έδωσε πολλές το σύστημα. Η κρίση της διαχειριστικής πολιτικής, η πανθομολογούμενη χρεοκοπία του δικομματισμού, η ανυποληψία των πολιτικών εξουσίας σε μεγάλες μερίδες των πολιτών, δυστυχώς δεν αφήνει χώρο στην Αριστερά. Και δεν φταίνε οι Πρετεντεροτριανταφυλλόπουλοι· μην αναζητούμε άλλοθι για τη δική μας αναξιοπιστία.
ΟΤΑΝ η κοινωνία απαιτεί ρεαλιστική ανάλυση των αιτίων της συμφοράς και η Ανανεωτική Αριστερά αναμασά με ελάχιστες παραλλαγές τη χρονίως κενή και ανέξοδη ρητορεία του Περισσού περί μονοπωλίων και ιμπεριαλισμού.
ΟΤΑΝ απουσιάζει έστω και μία εφικτή και συνεπώς άμεσης προτεραιότητας πρόταση για τη διέξοδο από το τούνελ στο οποίο μας έριξε η συμμορία του δικομματισμού, ενώ αντιθέτως διεισδύουν στην Κουμουνδούρου προτάσεις για την οικειοθελή αποχώρηση από την ευρωζώνη, αύριο ενδεχομένως και από την Ευρώπη της πλουτοκρατίας.
ΟΤΑΝ κυριαρχεί η άρνηση μιας ουσιώδους διερεύνησης της δικής μας πολιτικής συμμετοχής στη διαμόρφωση του κοινωνικού προβλήματος. Ναι, στο μέτρο που αναλογεί προφανώς στη δική μας κουλτούρα και νοοτροπία, χωρίς να αναιρείται, ούτε να συγκαλύπτεται η τεράστια και καθοριστική συμβολή της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
ΟΤΑΝ διαιωνίζεται ανοήτως η ενδοκομματική εμμονή σε διχαστικά διλήμματα που δεν αφορούν κανέναν άλλο, παρά τη διατήρηση ισορροπιών ανάμεσα στις τάσεις και, το χειρότερο, την ικανοποίηση προσωπικών προταγμάτων των κορυφαίων του μηχανισμού.
ΟΤΑΝ έχει χαθεί και η ελάχιστη επικοινωνία μ' εκείνο το τμήμα της διανόησης που παρήγαγε πολιτική και ιδεολογία κατά το παρελθόν και ανήκε στην πρωτοπορία της ανανεωτικής σκέψης, χάριν ενός κενολόγου επαναστατισμού.
ΤΟΤΕ η Ανανεωτική Αριστερά βρίσκεται εκτός σκηνής με δική της ευθύνη.
 
kardasis@econ.soc.uoc.gr

ΕΛΛΑΔΑ




Senor, Senor

Ο,τι έχει μείνει από μένα
στο πάτωμα θέλω απλώς να μαζέψω
Δώσε μου ακόμα ένα λεπτό
κι είμαι έτοιμος αν είσαι εσύ κι εγώ


Senor, Senor
Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Εμπάργκο

Σχετικά με μια παλαιότερη ανάρτηση που συζητάγαμε για το αν κυβερνούν οι κυβερνήσεις ή οι πολυεθνικές.
Η μόνη λύση που βλέπω προς το παρόν είναι το εμπάργκο σε συγκεκριμένα προιόντα. Από οργάνωμένες ομάδες στην αρχή και μεγάλύτερων αργότερα. Η μόνη λύση για να αποδυναμωθούν οι πολυεθνικές και τα μεγάλα κεφάλαια. Θέλει κανένας να ξεκινήσουμε?

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Βαδίζουμε προς ενα ολοκληρωτικό καθεστώς

όσο πιο γρήγορα συμβιβαστούμε στην ιδέα τόσο καλύτερα.
http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CF%80%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

προταση βιβλίου

Συνδεδεμένοι, Nicholas A. Christakis (Νίκολας Α. Χρηστάκης) και James H. Fowler
Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή
ενα βιβλίο σχετικά με το πως μπορει μια μικρή ομάδα ανθρώπων μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

ΞΥΔΟΥΣ






Κολλημένος στα ίδια τα λάθη

και να σέρνομαι
να ζητάω βοήθεια απ' τη λάσπη
και ν' ανασταίνομαι.

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Χιλιανές Ιστορίες από Το Ψευδοκράτος των Αθηνών

Το κείμενο που ακολουθεί ασχολείται, μεταξύ άλλων σημαντικών, και με τη θεωρία περί της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που αναπτύχθηκε παλιότερα από έναν άγνωστο φίλο.
Φυσικά το ενδιαφέρον κομμάτι του άρθρου είναι η ανυπαρξία μια συγκροτημένης αριστερής πολιτικής απάντησης στα προβλήματα μας.
Τι μένει λοιπόν;

Εδώ Αριστερά, εκεί Αριστερά, (πού είναι η Αριστερά;)
Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ
Η Αριστερά σήμερα στην Ελλάδα, στο σύνολό της, κατά πόσο είναι μια ζώσα πραγματικότητα, αναπόσπαστο μέρος της λειτουργίας αυτής της κοινωνίας, και κατά πόσο είναι ένα ιστορικό κατάλοιπο του πάλαι ποτέ ένδοξου εαυτού της και απλά καταναλώνει από τα «έτοιμα», χωρίς να παράγει τίποτα καινούργιο; Ή εν πάση περιπτώσει, στο σημείο που παράγεται κάτι καινούργιο από την κοινωνία, αυτό κατά κανόνα ή είναι αδιάφορο ή ακόμα «εχθρικό» για την κλασική Αριστερά.

Το ερώτημα θα μπορούσε να έμπαινε και για την ευρωπαϊκή Αριστερά, που έχει τις ρίζες της στη Σοσιαλδημοκρατία ή στα Κομμουνιστικά Κόμματα της Γ' Διεθνούς.

Αν η Χιλή, για να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, όπως αυτή υπαγορεύτηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, χρειάστηκε έναν αιμοσταγή δικτάτορα, τον Πινοσέτ, εμείς στην Ελλάδα, για να εφαρμόσουμε την ίδια πολιτική, δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε καμιά δικτατορία. Απλά ψηφίζουμε την κυβέρνηση που θα την πραγματοποιήσει, άσχετα από το τι έλεγε προεκλογικά. Η ιστορική Σοσιαλδημοκρατία, εδώ και καιρό, είναι το πτώμα του παλιού εαυτού της που έθαψε μαζί της και τα όσα σημαντικά είχε προσφέρει. Η σημερινή κυβερνητική Σοσιαλδημοκρατία είναι ένας επικίνδυνος «Φρανκενστάιν». Από τα κόμματα της Γ' Διεθνούς απομένουν δύο που έχουν κρατήσει το προφίλ του παρελθόντος και έχουν μια μικρή, αλλά σταθερή παρουσία. Αυτά της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. (Τα υπόλοιπα έχουν πάρει αποστάσεις από το τριτοδιεθνιστικό μοντέλο, χωρίς εντούτοις να έχουν βρει μια καινούργια φυσιογνωμία, και κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας). Η πολιτική των εναπομεινάντων Κ.Κ. είναι αυτοσκοπός και συνίσταται στο να ενισχυθεί ο «υποκειμενικός φορέας». Δηλαδή η ισχύς του κομματικού μηχανισμού. Επιλέγουν εκείνες τις παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν τον μηχανισμό, αποφεύγοντας όλες τις ενέργειες που δεν φέρνουν οφέλη. Και εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε μια «επιχειρηματική» λογική. Το σύνθημα «ΚΚΕ ισχυρό» τα αποσαφηνίζει όλα.

Αν πάμε τώρα πέραν αυτών των δύο σχημάτων της Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατικά ή Κομμουνιστικά, και αναζητήσουμε την άλλη Αριστερά, θα την ψάχνουμε για καιρό. Μπορεί να υπάρχει ως υπόσχεση και ως δυνατότητα, αλλά αυτό απέχει πολύ από την παρουσία μιας συγκροτημένης πολιτικής δύναμης, που μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που θα μετρήσουν. Τι μένει λοιπόν; Το κίνημα που ξεσπά αυθόρμητα και από το πουθενά, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως π.χ. ο Δεκέμβρης του 2008. Αλλά αυτό δεν προβλέπεται με ακρίβεια. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το συνδικαλιστικό κίνημα, που δεν έχει πια καμιά αυτονομία και ασκεί κατά κανόνα κυβερνητική πολιτική.

Αυτά τα ξέρουν καλά οι κυβερνώντες. Και λειτουργούν σαν ολιγάρχες με τη συμμαχία των ΜΜΕ. Και γι' αυτό παίζουν μονότερμα. Οι καναπέδες δεν βγαίνουν ποτέ από το σπίτι τους. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν ο Μανώλης Γλέζος υπέκυπτε στη δολοφονική επίθεση της Αστυνομίας με τα τοξικά αέρια; Σίγουρα μια μεγαλειώδης κηδεία, επικήδειοι και στεφάνια όλων των κομμάτων, διάφορα άρθρα με τη ζωή και το έργο του. Την άλλη μέρα η ζωή θα κυλούσε κανονικά. Οπως έγινε και την επομένη της απόπειρας. Πουθενά δεν είδαμε συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες ενάντια στη χρήση των τοξικών αερίων. Οπως σωστά επισημαίνει ο Θανάσης Τεγόπουλος («Κ.Ε.» 7.3.10), το πιο σημαντικό εκείνη την ώρα δεν ήταν η ιστορία της ζωής του, αλλά η δήλωση του ίδιου του Μανώλη από το φορείο που τον μετέφερε στον «Ευαγγελισμό»: «Στο πρόσωπό μου χτύπησαν έναν πολίτη». Τι έκαναν αλήθεια οι άλλοι πολίτες, που, στο κάτω κάτω της γραφής, δεν τους ζητήθηκε τίποτα άλλο από το να προστατέψουν τον εαυτό τους από τα επικίνδυνα τοξικά και να επιβάλουν την απαγόρευσή τους.





Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Παράπλευρα εγκλήματα

Δείτε το παρακάτω βίντεο από το 11ο λεπτό και μετά... αξίζει τον κόπο...



Το βίντεο σχετίζεται με αυτό το άρθρο: Looting Main Street

Ο υπότιτλος του άρθρου: How the nation's biggest banks are ripping off American cities with the same predatory deals that brought down Greece.

Επίσης της προσοχής σας αξίζει και ο οικοδεσπότης της εκπομπής Max Keisser (http://maxkeiser.com/) ο οποίος έγινε γνωστός στα ελληνικά μέσα για τις παρεμβάσεις του που θα βρείτε εδώ ενώ αξίζει να δείτε και την σχετική παρέμβαση του στο Αλ Τζαζίρα:



Διαβάστε επίσης και το άρθρο του Δημήτρη Καζάκη από το Ποντίκι αναδημοσιευμένο εδώ.


Το πρόβλημα με τα οικονομικά εγκλήματα είναι ότι δύσκολα μετράς τα πτώματα!!!

Τελικά το rage against the machine στην μοντέρνα του εκδοχή είναι rage against the dept!!!

ΓΠΚ

Υ.Γ.: Κοτούλες, ελίτσες, τζάκι και καραβάνα. Η απάντηση στην κρίση των πιστωτών!

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ



το εν λογω βιντεο ηρθε στο φως μεσω του www.wikileaks.com (ειναι πρωτο θεμα στην σελιδα) και μας δειχνει τελικα ποιο ειναι το αντιθετο της εννοιας "παραπλευρη απωλεια"...

Δεν θα σας κουρασω πολυ,  μερικα λογια για το βιντεο :
-η εικονα ειναι μεσα απο ενα apache ελικοπτερο το οποιο κανει χρηση αυτου του εργαλειου και αυτων των βοηθηματων
-ειναι περιπου 17 λεπτα, [ ναι ειναι μεγαλο αλλα καντε υπομονη και δειτε το ολο ]
-διαβαστε με προσοχη τους υποτιτλους, αυξηστε την ενταση για να καταλαβετε τα συναισθηματα του πιλοτου...
-δειτε την "βιντεογκειμ-οποιηση" του πολεμου οταν εισαι μεσα σε τονους σιδερο και 300 μετρα ψηλα...

δεν λεω κατι αλλο, το βιντεο λεει τα υπολοιπα...

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΕΙ ΤΕΛΙΚΑ!!!!

Συμφωνα με ανωνυμες πληροφοριες, η Εκκλησια θα καταβαλει το λεγομενο ''κεφαλικο φορο" ητοι χαρατσι [τουρκιστι] για καθε ρασοφορο υπαλληλο της  εις αναμνηση της τεραστιας βοηθειας της προς το νεοσυστατο ελληνικο κρατος (στο ποιο?) κατα την επανασταση του 1821


Καλη Πρωταπριλια!