Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Γιώργος Χουλιάρας


Λεξικό Αναμνήσεων: Αυτοκίνητα και ασανσέρ
 
Πάνω-κάτω


Γνωριστήκαμε στο ασανσέρ. Μόλις μετακόμισα, είπα. Πηγαίνω στον εικοστό πρώτο όροφο. Βλέπεις το Κεμπέκ από το μπαλκόνι. Eλα να με επισκεφτείς.
Μένω πιο χαμηλά, απάντησε. Eλα εσύ. Φτάνοντας στον όροφό της, την ακολούθησα. Aλλωστε δεν είχαν έρθει ακόμη τα πράγματά μου. Εκτός από ένα δανεικό ράντζο και ένα μπρίκι καφέ, που μετέφερα στη βαλίτσα μου, το διαμέρισμα ήταν άδειο.
Hρθαν τα πάνω κάτω, θα της έλεγα, αν ήξερε τόσα ελληνικά. Αλλά ούτε να μεταφράσω τον ιδιωματισμό ήταν εύκολο, καθώς επρόκειτο για κυριολεξία, που διέστρεφε την αρνητικά φορτισμένη σημασία του.
Προσπαθούσα να φανταστώ τι μπορεί να κάνεις, ομολόγησε μετά από χρόνια. Προσπαθούσα να κάνω όσα μπορούσες να φανταστείς, χρειάστηκε να εξομολογηθώ.
Υπήρχε ένας διαρκής διάλογος μεταξύ μας, ιδίως όταν δεν μιλούσαμε, γεγονός που μας καθιστούσε αχώριστους, μετά από κάθε αποχωρισμό. Ταξίδευα συχνά εκείνη την εποχή, πηγαίνοντας συνήθως στα ίδια μέρη, ενώ εκείνη ταξίδευε δύο ή τρεις φορές τον χρόνο, πηγαίνοντας σε διαφορετικούς προορισμούς.
Συχνά επίσης ταξιδεύαμε με το ασανσέρ από τον έναν όροφο στον άλλο. Αν στη Νέα Υόρκη υπολόγιζαν τις αποστάσεις που έχουν καλύψει οι επιβάτες των ανελκυστήρων, θα είχαν καλυφθεί τα μίλια που χρειάζονται πριν εγκατασταθεί αποικία μηχανικών και χορευτών στον Aρη. Οι χορευτές θα ακτινογραφούσαν με τις κινήσεις τους τον κόκκινο πλανήτη, ενώ οι μηχανικοί θα διόρθωναν τα χρώματα των βημάτων τους.
Κοιτάζοντας από το παράθυρό της, στον λευκό τοίχο του κτηρίου απέναντι προέβαλε εικόνες από τις στέπες του Καζακστάν. Σε μια σαβάνα στην Αφρική, προσηλώθηκε σε ένα τεράστιο φίδι, πριν επιδέξια το απομακρύνει ο οδηγός τους. Διστάζοντας να μπει σε κανό στον Αμαζόνιο, τα ρούχα της δεν γέμισαν μικρά, δηλητηριασμένα ψάρια, όπως συνέβη με όσους δρασκέλισαν την ανύπαρκτη κουπαστή. Στη Νέα Ζηλανδία πήγε να πνιγεί, γιατί η παραλία της θύμισε Μεσόγειο.
Πρέπει να ήταν ο πιο θλιμμένος ταξιδιώτης ποτέ, όταν ο θυμός της μεταμορφωνόταν σε μελαγχολία. Χωρίς παρεκτροπές ύφους, περιέγραφε όσα τραγικά και ευτράπελα της είχαν συμβεί. Προσπάθησα να την πείσω να τα καταγράψει, αλλά δεν πίστευε στη μακροβιότητα των γραπτών, που χάνονται στις μετακομίσεις. Μόνον τα λόγια μένουν, έλεγε. Διάβαζε όμως συνεχώς.
Πίστευε σε εναλλακτικές θεραπείες, που εναλλάσσονταν περίπου κάθε εξάμηνο. Της είχαν πει πως είχε σωστές παλάμες για ρέικι. Εγκατέλειψε τη γιόγκα, όταν ήταν αδύνατον πια να ανεχθεί την υπεροψία των σχεδόν λυτρωμένων. Eνα βράδυ τη βρήκα ξαπλωμένη με το ένα αφτί στο πάτωμα. Στο άλλο αφτί κατέληγε ένα δύσφλεκτο χωνί γεμάτο μυρωδικά, στα οποία είχε βάλει φωτιά. Η καύση δημιουργούσε, υποθέτω, κενό αέρα, που ξεβούλωνε το μυαλό σου από όσα είχες ακούσει στη διάρκεια της ημέρας. Παλιά κινέζικη θεραπεία, εξήγησε.
Μια φλόγα, κατάλαβα, μας ανεβάζει στο στερέωμα να δούμε τον κόσμο από το ύψος των άστρων. Καθώς χώρες και αυτοκρατορίες επεκτείνονται, η εξάπλωση αυτή μεγαλώνει την απόστασή τους από τον ουρανό. Γι' αυτό χτίζουν πυραμίδες, τόπους λατρείας σε απρόσιτες κορυφές και εμπορικά κέντρα σε ουρανοξύστες με ταχύτατα ασανσέρ, μήπως βρεθούν πιο ψηλά από τον κεραυνό.
Διαμερίσματα, που ενοικίαζε σε ξένες πόλεις όπου εργαζόταν, είχαν πάντοτε επιπλέον κρεβατοκάματα για επισκέπτες που εμφανίζονταν τουλάχιστον μια φορά. Ο πατέρας της με τη φίλη του. Η αδελφή της χωρίς τον φίλο της. Eνας συμμαθητής της από το Γυμνάσιο σε αναπηρικό καροτσάκι με τη γυναίκα του και τον φίλο της. Πάνω-κάτω αυτή ήταν η ιστορία.
Της χάρισα ένα από τα δύο κομοδίνα μου πριν αναχωρήσει για το Πεκίνο, αλλά δεν κατάφερα να πάω να δω πώς το είχε συνδυάσει με άλλα της έπιπλα. Ξέρω πάντως ότι ενοικίαζε διαμέρισμα σε υψηλό όροφο.
Το κτήριο, όπου έμενε στο Βερολίνο, δεν είχε ασανσέρ. Μετά χωρίσαμε.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

«Κακώς ήλθατε» φράου Μέρκελ

Λυπάμαι φράου Μέρκελ που στην αυριανή επίσκεψή σας στην χώρα μας θα αποστούμε (η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων) από τον πατροπαράδοτο τρόπο φιλοξενίας. Δεν μπορούμε να σας «καλωσορίσουμε», παρά το ότι εκπροσωπείτε μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα και πρέπει να φερθούμε «με ευγένεια», όπως τα ΜΜΕ μας «υποδεικνύουν» τα τελευταία 24ωρα.

Προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα αληθινά ελατήρια της επίσκεψής σας, που αιφνιδιαστικά ανακοινώθηκε, ας μας επιτρέψετε να κάνουμε τις παρακάτω σκέψεις:

Μήπως, φράου Μέρκελ, ήλθατε να μας ανακοινώσετε επιτέλους από κοντά μετά από 70 χρόνια, πόσο αποτιμήσατε το αίμα των θυμάτων σας στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο και αλλού και αποφασίσατε να μας «εξοφλήσετε»; Μήπως κοστολογήσατε την αξία του χρυσού που κλέψατε και του δανείου που πήρατε στην περίοδο της κατοχής και θελήσατε να μας τα επιστρέψετε, παρά το ότι όλες οι μέχρι σήμερα Κυβερνήσεις της Ελλάδας δεν τόλμησαν να θέσουν (όχι να αξιώσουν, όπως θα έπρεπε), το ζήτημα στην χώρα σας ή στα διεθνή Δικαστήρια;

Μήπως φράου Μέρκελ, ήλθατε ως γνήσιο τέκνο ιερέα, όπως είσθε, να παραδώσετε στην ελληνική Δικαιοσύνη τη «λίστα Χριστοφοράκου», στην οποία περιλαμβάνονται τα ονόματα των πολιτικών και άλλων ισχυρών παραγόντων, που υπηρέτησαν σε θέσεις εξουσίας και χρηματίστηκαν παράνομα από την Siemens, για να δεχθούν, για πολλά χρόνια, τώρα η παραπάνω εταιρία, γνήσιο τέκνο σας, να καταληστεύει τον τόπο μας;

Πρόκειται, αν δεν το θυμάστε, γι’ αυτόν τον «κύριο» που οι υπηρεσίες σας με την βοήθεια ή ανοχή των ντόπιων υπηρεσιών φυγάδευσαν από τη Χώρα μας στην Χώρα σας, όπου τον περάσατε από δίκη παρωδία, του επιβάλατε μια αστεία ποινή, παρά το ότι αποδείχθηκαν τα σοβαρά αδικήματα δωροδοκίας, που διέπραξε, με αντάλλαγμα βέβαια την παράδοση σε σας της λίστας, με την οποία κρατάτε αιχμάλωτους στις όποιες αξιώσεις σας άγνωστο αριθμό πολιτικών, που ασκούν ίσως και σήμερα εξουσία;;

Προφανώς δεν έρχεσθε γι’ αυτά. Έρχεσθε, φράου Μέρκελ, για να στηρίξετε την Κυβέρνηση της απόλυτης επιλογής σας, τώρα που τα πράγματα γίνονται δύσκολα γι’ αυτήν. Έρχεσθε συμπτωματικά (;;) λίγο πριν ψηφιστούν τα σκληρά μέτρα που εσείς υποδείξατε και οι εδώ εκπρόσωποί σας υλοποιούν αδιαμαρτύρητα. Έρχεσθε για να παραπλανήσετε τον ελληνικό λαό, όπως το κάνατε στις τελευταίες εκλογές, όταν λέγατε ότι σεις και η πολιτική τάξη που ανοιχτά και προκλητικά υποστηρίζατε, μπορείτε να αποτρέψετε την καταστροφή, που συνεπάγεται τάχα η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ. Άσχετα βέβαια ότι μέσα στο ευρώ η χώρα και οι πολίτες της οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια αργά και βασανιστικά στον αφανισμό εξ αιτίας των επιλογών σας. Μην παραλείψετε όμως, εκτός από τους παραδοσιακούς φίλους σας (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) να συγχαρείτε και τους νεόκοπους, τον κ. Κουβέλη και την ΔΗΜΑΡ, που δίνουν το αριστερό άλλοθι στην τραγική για τον λαό πολιτική που εφαρμόζετε. Άλλωστε στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ ο κ. Κουβέλης δήλωσε ότι χωρίς την ΔΗΜΑΡ η Κυβέρνηση θα καταρρεύσει. Να του πείτε να μην ξεχάσει, όταν αργότερα γίνει ο απολογισμός της καταστροφής, ποιος στήριξε την πολιτική που την προκάλεσε.

Μην παραλείψετε φράου Μέρκελ να πάρετε πληροφορίες από την Χώρα μας για το πώς τόσο γρήγορα το αυγό του φιδιού που ζέστανε η πολιτική που επαγγέλεσθε και εφαρμόζετε στην Χώρα μας, ήδη επωάστηκε και απειλεί. Αν και η δική σας χώρα έχει πλούσια εμπειρία από τέτοιου είδους αυγά, που στην πρόσφατη ιστορία αιματοκύλησαν τον κόσμο, ίσως εδώ πληροφορηθείτε νέες μεθόδους, πιο αποτελεσματικές.

Η επίσκεψή σας φράου Μέρκελ θυμίζει μια άλλη επίσκεψη πριν από 60 χρόνια. Ήταν αυτή του Τσώρτσιλ, που ήλθε στην Αθήνα για να δει από κοντά τα αποτελέσματα των βομβαρδισμών από τα αεροπλάνα και τα τανκς του Σκόμπυ και να ενισχύσει την τότε Κυβέρνηση, που είχε νικήσει τον «εσωτερικό εχθρό» με την βοήθεια των Άγγλων. Η δική σας επίσκεψη θα βρει επίσης ερείπια, όχι από βομβαρδισμούς αυτή τη φορά, αλλά από τα μέτρα που επιβάλατε και οι εδώ εκπρόσωποί σας πρόθυμα εφαρμόζουν. Θα δείτε στην θέση των τότε δύστυχων ηττημένων προγόνων μας, τους σύγχρονους ηττημένους με το απλανές βλέμα, την αβεβαιότητα, την έντονη κατάθλιψη, φαινόμενα που πριν λίγο χρόνια ήταν άγνωστα στον τόπο μας.

Όμως, φράου Μέρκελ, όσο μακριά και αν σας πάρουν από τις φωνές του πλήθους που θα διαμαρτύρεται για την παρουσία σας, όσους αστυνομικούς, αύρες, υδροφόρες κλπ και αν παρατάξουν ανάμεσα σε σας κι αυτούς, δεν μπορεί, από κάπου θα πληροφορηθείτε ότι αυτός ο λαός έχει μάθει να αντιστέκεται, να ξεπερνάει την ζάλη που του προκαλούν τα συνεχή χτυπήματα, να αγνοεί τις εκκλήσεις για υποταγή των υποταγμένων στις επιθυμίες σας ΜΜΕ και τότε φράου Μέρκελ θα αναρωτηθείτε σεις και η τριανδρία που μας Κυβερνά τι θα γίνει αν ο κυρ - Μέντιος του ποιητή ξυπνήσει μονομιάς. Αν οι ψίθυροι, οι διαμαρτυρίες, οι φωνές, η δυσαρέσκεια που ακούγονται καθημερινά σε βάρος όλων σας, στους δρόμους, στις πλατείες, στις ουρές του ΙΚΑ και των Εφοριών, στα καφενεία και σε κάθε χώρο που κινούνται άνθρωποι, που βιώνουν τα αποτελέσματα της καταστροφικής πολιτικής σας, αν λέω, οι φωνές αυτές γίνουν δράση. Τότε και μόνο τότε, φράου Μέρκελ, θα αλλάξουν πολλά στο τόπο μας.



Πάτρα 8/10/2012

Θάνος Αμπατζής