Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Άνθρωποι και Ποντίκια

Έγραψα την προηγούμενη βδομάδα ένα υστερόγραφο, που αφορούσε στην συμπεριφορά του υποδιευθυντή της παιδιατρικής κλινικής του ΠΠΝΠ, το οποίο και θεωρώ ελλιπές.
Και το λέω αυτό, διότι με το υστερόγραφο αυτό δεν υπήρξα δίκαιος.
Φυσικά δεν αναφέρομαι στον εν λόγω υποδιευθυντή, του οποίου η συμπεριφορά όπως θα δείτε πιο κάτω υπήρξε απρεπέστατη, αλλά σε άλλους επιστήμονες και ιδιαίτερα σε κάποια νέα παιδιά, που πράγματι προσέφεραν με επαγγελματικά άψογο τρόπο τις υπηρεσίες τους. Αυτούς επιθυμώ να αποκαταστήσω, με το παρόν σημείωμα.
Επειδή δε η τέχνη αντιγράφει την ζωή ή το αντίθετο, παρακαλώ γιατρέ μου, διαβάστε την παρακάτω φράση.
Στα έξι μου ήθελα να γίνω μάγειρας. Στα εφτά, Ναπολέων. Οι φιλοδοξίες μου δεν έπαψαν ποτέ να μεγαλώνουν.
Σαλβαδόρ Νταλί
ΜΑΡΙΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ - ΑΜΠΑΤΖΗ
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΑΤΡΩΝ Κο Δημήτριο Παπαναστασίου
Τσαμαδού 79
Πάτρα Τ.Κ 26222
Τηλ. : 2610 335440
: 2610 318949


Την προηγούμενη εβδομάδα είχε την ατυχία η κόρη μου να κάνει εισαγωγή στο μόλις 47 ημερών βρέφος της στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου του Ρίου. Εκεί βέβαια συνάντησε την απαράδεκτη εικόνα λειτουργίας των μονάδων των ΠΕΣΥ, την οποία μέχρι τότε γνώριζε μόνο από τα ΜΜΕ και από διηγήσεις ομοιοπαθών, που κάθε άλλο παρά υπερβολικές ήταν.

Υποχρεώθηκε να ζητήσει τη δική μου βοήθεια και εγώ να αναγκαστώ για δύο ημέρες να εγκαταλείψω το γραφείο μου, προκειμένου να κάνω εκείνα για τα οποία άλλοι έχουν ταχθεί, με αμοιβή μάλιστα, να κάνουν. Σ’ αυτήν την κλινική, όπως πληροφορήθηκα, έχετε και σεις σημαντική θέση. Ανέχεστε βέβαια την κατάντια αυτή. Όμως δεν είναι αυτό εκείνο για το οποίο σας απευθύνω αυτή την επιστολή. Σημαντικό είναι το πώς αντιμετωπίζουν οι υψηλά ιστάμενοι στην ιεραρχία γιατροί τους συγγενείς των ασθενών παιδιών: Με πλήρη αδιαφορία και περιφρόνηση στην αυτονόητη και αυτοδίκαιη αγωνία του γονιού να μάθει για την πορεία της υγείας του παιδιού του. Αρκείσθε μόνο σε ερωτήσεις προς τους συνοδούς των ασθενών και απαξιώνετε με έκδηλη περιφρόνηση να δώσετε οποιαδήποτε απάντηση στα γεμάτα απορία μάτια, που σας παρακολουθούν στο στόμα. Αυτό βέβαια το κάνετε μπρος σε μια πλειάδα φοιτητών ή εκπαιδευόμενων που κάθε φορά σας ακολουθούν υπό τύπο κουστωδίας και φυσικά «μαθαίνουν» από σας όχι μόνο το πώς να εξετάζουν τους ασθενείς τους, αλλά και το πώς να φέρονται στους συγγενείς τους. Ας είναι, ας κριθείτε γι’ αυτό από άλλους. Όμως το να προσβάλετε με απρέπεια και βάναυσο τρόπο μια κυρία, που έτυχε την ώρα της επίσκεψής σας στο δωμάτιο να ηχήσει το κινητό της τηλέφωνο, το οποίο και αμέσως απενεργοποίησε, σας χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Θα θυμάστε βέβαια το περιστατικό της προηγούμενης εβδομάδας, εκτός αν είναι πολλά τα παρόμοια περιστατικά που σας συμβαίνουν και επομένως ποιο να πρωτοσυγκρατήσετε.
Είστε γιατρός και δάσκαλος και δυστυχώς προσβάλετε και τις δύο ιερές αυτές ιδιότητες. Το σύστημα σας έχει μάθει να φέρεστε με υπεροψία και εγωκεντρισμό. Σπάνια ακούτε όμως κριτική, γιατί συνήθως έχετε να κάνετε με ανθρώπους που είτε το μορφωτικό τους επίπεδο δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με το δικό σας, είτε γιατί εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι το πόσο γρήγορα θα βγουν από το Νοσοκομείο και όχι το πώς θα νουθετήσουν κάποιους που αδικαιολόγητα παρεκτρέπονται, είτε γιατί συνήθισαν να υπομένουν αδιαμαρτύρητα μια τέτοια συμπεριφορά γιατί έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα. Εγώ ευτυχώς δεν ανήκω σε καμιά από τις κατηγορίες αυτές.
Όμως, δεν έφθανε η αρχική προσβλητική συμπεριφορά σας, αλλά εξερχόμενος από τον θάλαμο και βλέποντάς με στο διάδρομο αρχίσατε σχόλια για το τι φοράει μια γιαγιά και πώς δείχνει, ξεπερνώντας κάθε όριο απρεπούς συμπεριφοράς και αγγίζοντας σεξιστικές αναφορές. Αν υποστηρίξετε ότι οι φράσεις σας ενείχαν κοπλιμέντο, σας τονίζω ότι τέτοιας ποιότητας κοπλιμέντα μπορεί να συνηθίζονται στα συνέδριά σας και στα σαλόνια σας. Ο δικός μου κόσμος δεν τα θεωρεί κοπλιμέντα. Λυπάμαι που διδάσκετε φοιτητές. Λυπάμαι που σας έχει αναθέσει η Πολιτεία ρόλους που αξίζουν μόνο σε ανθρώπους που διαθέτουν τα προσόντα του δασκάλου και του γιατρού, τα οποία σεις προφανώς δεν διαθέτετε.
Η πρώτη σκέψη μου όταν βγήκα από το Νοσοκομείο ήταν να σας καταγγείλω στον Ιατρικό Σύλλογο και στους προϊσταμένους σας εργοδότες. Προτίμησα όμως αυτή την επιστολή με περιεχόμενο ψυχής.
Αν καταλάβατε έστω και κάτι και κάπως σας άγγιξαν αυτά που σας γράφω, θα ήταν ενέργεια εξιλέωσης για σας να διαβάσετε αυτή την επιστολή στους φοιτητές σας μήπως και διαγράψουν από τη μνήμη τους το κακό μάθημα που τους δώσατε εκείνο το πρωινό και κατανοήσουν ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι και φωνές αξιοπρέπειας στην κοινωνία αυτή.
Γνωρίζω βέβαια ότι απαιτείται ιδιαίτερο θάρρος για μια τέτοια ενέργεια και η υπεροπτική σας πλευρά που είχα την ατυχία να γνωρίσω, θεωρώ ότι θα σας αποτρέψει από την κίνηση αυτή. Για τον λόγο αυτό και καθότι θεωρώ δικαίωμα, αν όχι υποχρέωσή μου, να λάβουν γνώση της αντίδρασής μου τα νέα παιδιά που υπήρξαν μάρτυρες της ταπεινωτικής για μένα (άραγε για μένα;;;) στάσης σας, -αντίδρασης που η αγωνία για τον εγγονό μου ανάγκασε τόσο εμένα όσο και την κόρη μου να καταπνίξουμε- έχω ήδη αποφασίσει να αναρτήσω την παρούσα επιστολή στο ιστολόγιο www.thebouble.blogspot.com.


Πάτρα 24-2-2009

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Μια ομιλια που δεν διδασκεται στα σχολειά....

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ το κειμενο κυκλοφορει λογοκριμένο στο διαδικτυο
(με πλαγια τα συνηθως λογοκριμενα χωρια, τα εντονα και τα κοκκινα σχολια δικα μου)


Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απηύθυνε στην Πνύκα, τον πιο κάτω λόγο προς τους νέους του Α΄ Γυμνασίου της Αθήνας:

Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους όποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος μας και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμομε συμπερασμούς και διά την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και διά τους παλαιούς Έλληνας, όποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, όποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους όποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφ' ου ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιο του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς και ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητας και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμει τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοιαν και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον έναν έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν πατριάρχη, και του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος(οι στυλοβαται του εθνους Θεοδωρε, προσεχε πως μιλας..). Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των(μαλλον η ιστορια κανει κυκλους), και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμέρα χειρότερα, διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές όπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε ήμέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν ή Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;", άλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας ή επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, ή γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή ή ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!.

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους - πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και κατά την παροιμία, "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε". Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας [καλό].

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος, και διά τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθείτε από τα περασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεστε, και να έχετε ομόνοια.
Εμάς μη μας τηράτε πλέον(μηπως αυτο πρεπει να πει η γενια της Μεταπολιτευσης ανοικτα...). Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ήμέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία!

Τελειώνω το λόγο μου.
Ζήτω ο βασιλεύς μας Όθων!
Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι!
Ζήτω ή ελληνική νεολαία!

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Anthony Giddens - The Third Way: The Renewal of Social Democracy (1998)




Τρίτος δρόμος: Πάρτε τα βουνά
ΚΥΡ - “Το Βήμα 24 Φεβρ. 2009″

αυτοι ειναι οι Μεγαλοι Ελληνες...

Ι.Κωλεττης (πολιτικος) : O πρώτος συνταγματικος πρωθυπουργος της Ελλάδας και ο πρωτος διδαξας, ο θετων τις βασεις του ελληνικου μοντελου ασκησης κυβερνητικης πολιτικης...

Ε.Καλουσης (δικαστης): Μας διδαξε οτι η δικαιοσυνη εχει μετρα και σταθμα , συγκεκριμενα υψος ανω του 1,80μ και διαστασεις 91 56 86...

Ηγουμενος Εφραιμ (ιερωμενος): Επιβεβαιωσε το ρητο του παππου μου "οταν κανεις δουλεια πανω απο 100.000δρχ να εχεις λογιστη και δικηγορο" και "πολιτικες πλατες" θα πω εγω...

Σ.Κοκκαλης (επιχειρηματιας) : πρωτος εδειξε οτι οι "νομοι της αγορας", οπως αποτυπωθηκαν στο εργο του Ανταμ Σμιθ, ειδικα στην Ελλαδα αλλαζουν με ενα Π.Δ.


ειδικη συμμετοχη

Εγω (πολιτης): Γιατι το παιζω ενεργος , αντιστασιακος , ανυποτακτος , μαχητης , και παντα κοιταω πως θα βολευτω...

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Τελικά τα νομικά είναι ΧΑΟΣ ...

Ενώπιον
ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
(Εκδικαζόμενη κατά τη διαδικασία των άρθρων 663 επ.ΚΠολΔ, δυνάμει του άρθρου μόνου παρ.4 ν.1178/1981, όπως ισχύει για την αστική ευθύνη του Τύπου)
Γέροντος Εφραίμ (κατά κόσμον Βασιλείου – Εφραίμ Κουτσού), Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος.
ΚΑΤΑ
1. Παναγιώτη Παπαδόπουλου του Αριστείδη, κατοίκου Ξάνθης, εκδότη – διευθυντή και αρθρογράφου της καθημερινής εφημερίδας που φέρει τον τίτλο «ΜΑΧΗΤΗΣ», η οποία εκδίδεται στην Ξάνθη και έχει γραφεία στην οδό Πλατεία Εμπορίου 44.
2. Της μονοπρόσωπης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΜΕΠΕ», που εδρεύει στην Ξάνθη και νόμιμα εκπροσωπείται από τον ανωτέρω μονοπρόσωπο εταίρο Παπαδόπουλο Παναγιώτη, στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει η ανωτέρω εφημερίδα.
Ι. Α. Είμαι ιερωμένος, καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, που κατά την υπερχιλιετή ιστορία της έχει να παρουσιάσει αδιαμφισβήτητο πνευματικό και κοινωνικό έργο και διαρκή προφορά προς τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Ειδικά στο Νομό Ξάνθης η πνευματική παρουσία και φιλανθρωπική δράση της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου είναι διαρκής δια των αιώνων, δεδομένου ότι στην περιοχή διατηρούσε ανέκαθεν και διατηρεί, μετόχιο αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο αλλά και κυριότητα επί της Λίμνης Βιστωνίδας – Νταλιάνη (με τις επ’ αυτής νησίδες και την ευρύτερη παρόχθια περιοχή της), το οποίο περιήλθε στη Μονή δια χρυσόβουλων Λόγων των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.
Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου υφίσταται μια πρωτοφανή, οργανωμένη και άδικη επίθεση όσον αφορά την αξιοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων και ιδιαίτερα της Λίμνης Βιστωνίδας, στην οποία η Μονή προέβη με αποκλειστικό σκοπό την περαιτέρω ανάπτυξη του φιλανθρωπικού και πολιτιστικού της έργου και πάντα κατ’ ενάσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της ενώπιον των θεσμοθετημένων οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου. Για λόγους όμως αμφίβολης σκοπιμότητας, η δράση, το έργο και η εν γένει πνευματική υπόσταση και παρουσία της Ιεράς Μονής, όπως άλλωστε και η τιμή και υπόληψή μου ως καθηγουμένου της, αμαυρώνονται συστηματικά με αναληθείς, όλως ανυπόστατες και συκοφαντικές κατηγορίες και με πρακτικές αδιανόητες και αντιβαίνουσες στην καλή πίστη, στις οποίες εμείς ως μοναχοί δεν μπορούμε παρά να αντιτάξουμε την πίστη μας στο Θεό και την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Β 1. Στο γενικότερο πλαίσιο της οργανωμένης επίθεσης που δέχεται η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αλλά και εγώ προσωπικά ως Καθηγούμενός της, την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008, στην πρώτη σελίδα αλλά και στο φύλλο 6 της εκδιδόμενης από την δεύτερη εναγόμενη καθημερινής πολιτικής τοπικής εφημερίδας με τον διακριτικό τίτλο «ΜΑΧΗΤΗΣ», στην οποία αρθρογραφεί ο πρώτος εναγόμενος και εκδότης της, δημοσιεύθηκε ένα ανυπόγραφο υβριστικό και άκρως προσβλητικό της προσωπικότητάς μου σχόλιο, ενδεικτικό πρωτοφανούς μένους σε βάρος μου.Ειδικότερα, με πηχυαία τυπογραφικά στοιχεία στην έκτη σελίδα και ως ένας εκ των τίτλων της εφημερίδας για εκείνη την ημέρα με δημοσίευση και φωτογραφίας μου στην πρώτη πρώτη σελίδα, αναγράφεται:«Να μπει φυλακή ο μαφιόζος Εφραίμ…!»Ακολουθεί στη σελίδα 6 το κείμενο με το εξής κατά λέξη περιεχόμενο «Ούτε ένα, ούτε δυο αλλά…67,5% των πολιτών ζητούν (για να μη πω απαιτούν…), ο Εφραίμ να μπει φυλακή! Στη δημοσκόπηση της ALCO που δημοσίευσε προχθές η εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», δυο στους τρεις Έλληνες θέλουν να δουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής τον Ηγούμενο της Βατοπαιδίου που κάποτε όταν ερχόταν στα μέρη μας, τον είχαν στη μέση εξ’ αριστερών η τότε Εισαγγελέας Ξάνθης και εκ δεξιών ο Περιφερειακός αστυνομικός διευθυντής και τον «έγλυφαν» άπαντες…Το χειρότερο όμως από όλα; Οι πολίτες σε ποσοστό 74,1% θεωρούν την σημερινή Κυβέρνηση ένοχη για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου, δίνοντας νέο προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 4%.Κι όμως. Η εφημερίδα μας ήταν και στο θέμα των ανταλλαγών, ήταν η ΠΡΩΤΗ και η ΜΟΝΗ «φωνή» που όχι μόνο δεν «πανηγύρισε» γι’ αυτές όταν ο Κοντός θριαμβολογούσε γιατί «φύγανε» από το κεφάλι μας οι καλόγεροι, αλλά «έκρουε» τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ τις διεκδικήσεις της «παρέας»του Εφραίμ…άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου. Αλλά κανείς δεν μας άκουγε…»
2. Το ως άνω εξυβριστικό, συκοφαντικό και άκρως δυσφημιστικό για την προσωπικότητα, την τιμή και την υπόληψή μου δημοσίευμα, με τους ψευδείς ισχυρισμούς και τα προσβλητικά σχόλια που περιέχει, έπληξε ασύστολα και καίρια την αξιοπρέπεια, την τιμή, την υπόληψη και την εν γένει δημόσια εικόνα μου ως ιερωμένο, ως ανθρώπου που πάντα πορεύτηκε στο δρόμο της ηθικής, της ανιδιοτέλειας και της εντιμότητας αλλά και ως μέλους μιας αδελφότητας ταγμένης στην προσφορά στον συνάνθρωπο. Το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρεται στο πρόσωπό μου με μια πρωτοφανή μανία, και, από το όλο υβριστικό ύφος και την προκλητική φρασεολογία του, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ως προφανή στόχο είχε, όχι να ενημερώσει την κοινή γνώμη για τις εξελίξεις σχετικά με το ζήτημα της ανταλλαγής της ιδιοκτησίας της Μονής με τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά να πλήξει και έπληξε κατάφορα και ασύστολα αφενός μεν την υπόληψη και αξιοπρέπειά μου, αφετέρου δε την ίδια την υπόστασή μου ως ανθρώπου του Θεού και της Εκκλησίας.Χαρακτηρισμοί όπως «μαφιόζος», δημόσιες προτροπές όπως «να μπει φυλακή ο μαφιόζος Εφραίμ», χλευαστικές εκφράσεις όπως «φύγανε από το κεφάλι μας οι καλόγεροι», ειρωνικές απαξιώσεις όπως «παρέα του Εφραίμ» και η αποσπασματική παρουσίαση και παραποίηση των τεκταινομένων δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι εξυπηρετούν το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του κοινού για πληροφόρηση. Αντιθέτως καταδεικνύουν και αποκαλύπτουν μια σαφέστατη πρόθεση προσωπικής εναντίον μου επίθεσης, η οποία και αήθης και άδικη είναι, και σε κάθε περίπτωση υπερβαίνει τα όρια της ελευθεροτυπίας, η οποία, ως καίριος συνταγματικός θεσμός του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, προφανώς δεν μπορεί να τυγχάνει εκμετάλλευσης για να λειτουργεί ως άλλοθι για εμπαθείς και συκοφαντικές προσωπικές επιθέσεις με στόχο το δημόσιο διασυρμό υπολήψεων και συνειδήσεων κάθε ανθρώπου. Ειδικότερα:α) Το ανωτέρω επίμαχο δημοσίευμα των εναγομένων χωρίς τον παραμικρό δισταγμό χαρακτηρίζει εμένα (Καθηγούμενο μιας από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, στην οποία εγκαταβιούν 110 μοναχοί και την οποία επισκέπτονται πάνω από 30.000 προσκυνητές το χρόνο), «μαφιόζοι», δημιουργώντας σκόπιμα στο αναγνωστικό κοινό για εμένα, έναν ιερωμένο, τη στρεβλή, προσβλητική και όλως παραπλανητική εικόνα ανθρώπου του υποκόσμου, καθώς στη συνείδηση του κοινού οι «μαφιόζοι» είναι κακοποιά στοιχεία του οργανωμένου εγκλήματος.
Με το ως άνω επιλήψιμο για το πρόσωπό μου δημοσίευμα προβαίνει σε σαφείς υπαινιγμούς για δήθεν παράνομη εγκληματική δραστηριότητά μου, με παραδίδει σε δημόσια ανυποληψία και χλεύη, ως τάχα άμεσα συνδεόμενος με ύποπτες και σκοτεινές εγκληματικές δραστηριότητες. Υπάρχει, κατ’ αποτέλεσμα, προφανής δυσαναλογία μεταξύ της κοινωνικής αποστολής του Τύπου για τη σωστή ενημέρωση της κοινής γνώμης – (βάσει όμως γεγονότων που πρέπει να είναι πραγματικά, να τεκμηριώνονται με στοιχεία και να παρουσιάζονται με σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των προσώπων που αφορούν) – και της βλάβης που εν προκειμένω προκλήθηκε στην τιμή και την υπόληψή μου λόγω του ως άνω κακόβουλου, ψευδούς και παραπλανητικού δημοσιεύματος, ο συντάκτης του οποίου κανένα απολύτως στοιχείο δεν επικαλείται από το οποίο να προκύπτουν οι κατά φαντασία συκοφαντικοί του ισχυρισμοί περί δήθεν εγκληματικής μου συμπεριφοράς.
β) Η δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, στο οποίο σκόπιμα χαρακτηρίζομαι ως «κοινός εγκληματίας» με τη δημόσια προτροπή «να μπω φυλακή» επειδή τάχα είμαι εγκληματική φυσιογνωμία και στοιχεία κακοποιό (μαφιόζος) που «δυο στους τρεις Έλληνες θέλουν να δουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής», όχι απλώς παρέχει στο αναγνωστικό κοινό ερείσματα για τη δημιουργία αρνητικών και περιφρονητικών κρίσεων για το πρόσωπό μου, αλλά στην πραγματικότητα, αποβλέπει στο αποπροσανατολίσει με ψευδείς ισχυρισμούς τον μέσο αναγνώστη, να τον φορτίσει συναισθηματικά, αν τον πολώσει και να τον στρέψει εν συνεχεία σε βάρος μου, δημιουργώντας κλίμα λαϊκής κατακραυγής, και τελικά σε βάρος του Αγίου Όρους και της Μητέρας Εκκλησίας, στους κόλπους της οποίας ο αρθρογράφος παρουσιάζει να δρουν ιερωμένοι που είναι «μαφιόζοι καλόγεροι», διεφθαρμένοι δηλαδή κακοποιοί.
γ) Η πρωτοφανούς απρέπειας υβριστική φρασεολογία του αρθρογράφου, που με εμφανίζει ως πορωμένο εγκληματία του υποκόσμου, και η εν είδει επικηρύξεώς μου ως «μαφιόζου» που πρέπει «να μπει φυλακή», προβολή της φωτογραφίας μου στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, θα πρέπει να αποτιμηθούν ως προς το μέγεθος της προσβολής μου, συνεκτιμωμένου και του γεγονότος ότι, το επίμαχο δημοσίευμα αναπαράγει στην κοινωνία της Ξάνθης «γκάλοπ» της εταιρείας Alco με το ερώτημα «αν πρέπει να φυλακιστεί ο Εφραίμ» και την καταφατική «απάντηση» των ερωτηθέντων. Πρόκειται για μια πρωτοφανή στα χρονικά – εντός και εκτός Ελλάδος – προσπάθεια προκαταβολικού στιγματισμού εμού ως ιερωμένου ως «ενόχου» μέσω «γκάλοπ» και δημιουργίας τιμωρητικού κλίματος εις βάρος μου που κατατείνει στον διασυρμό της προσωπικότητάς μου στο ευρύ αναγνωστικό κοινό του Νομού Ξάνθης, στον επηρεασμό των αποφάσεων των αρμόδιων δικαστικών οργάνων και τον σφετερισμό των εξουσιών τους.Αναπαράγοντας το επίμαχο «γκάλοπ» το οποίο είναι αποτέλεσμα παραπλάνησης, παραπληροφόρησης και υποβολής στους πολίτες (εν μέσω κλίματος επικοινωνιακής υστερίας) προκατασκευασμένων σε βέρος μου κατηγοριών από διάφορα αμφιβόλου σκοπιμότητας κέντρα, ο συντάκτης του επιλήψιμου για μένα, δημοσιεύματος περιβάλλει την επιδιωκόμενη προκαταβολική τιμωρία μου με τον μανδύα της «λαϊκής εντολής» για να δημιουργήσει στους πολίτες της Ξάνθης τη στρεβλή, παραπλανητική και συκοφαντική εικόνα ότι όλοι σχεδόν οι Έλληνες είναι τάχα πεπεισμένοι για την εγκληματική μου δραστηριότητα αφού με εμφανίζει ως «μαφιόζο» που «πρέπει να μπει φυλακή». Μάλιστα για να υποδαυλίσει την δήθεν σε βάρος μου λαϊκή οργή και για να επιβάλει στο αναγνωστικό κοινό την κατασκευασμένη από αυτόν εικόνα μου ως αδίστακτου κακοποιού του οργανωμένου εγκλήματος «μαφιόζου» που πρέπει να τιμωρηθεί, ο αρθρογράφος με παρουσιάζει ως πρόσωπο που «το έγλυφαν» οι ισχυροί παράγοντες του κράτους στην Ξάνθη και που με την «παρέα» μου πέτυχα να νομιμοποιήσω διεκδικήσεις, ανοίγοντας «τους ασκούς του Αιόλου».
Γ. Τα εναγόμενα πρόσωπα γνώριζαν και πάντως όφειλαν να γνωρίζουν αν κατέβαλαν την επιβαλλόμενη και προσήκουσα στην συγκεκριμένη περίπτωση επιμέλεια, και αν στοιχειωδώς τηρούσαν τη δημοσιογραφική δεοντολογία και τις συναλλακτικές υποχρεώσεις του τύπου, όπως το καθήκον σεβασμού της προσωπικότητας και της ιδιωτικής σφαίρας και το καθήκον αληθείας, οι οποίες συνιστούν και τα εγγενή όρια της ελευθεροτυπίας, ότι το επίμαχο δημοσίευμα, με τους εξυβριστικούς, δυσφημιστικούς, συκοφαντικούς, κακόβουλους και ειρωνικούς χαρακτηρισμούς που σκόπιμα περιέχει, σε συνδυασμό με τη δημοσίευση της φωτογραφίας μου εν είδει επικηρύξεως μου ως «μαφιόζου» που «πρέπει να μπει φυλακή», θα προσέβαλλε και πράγματι προσέβαλλε ασύστολα την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια, την τιμή και την υπόληψή μου, ώστε η ηθική βλάβη που έχω υποστεί να είναι ανυπολόγιστη. Συνειδητά όμως και σκόπιμα αποφάσισαν να προβούν στην επίμαχη δημοσίευση, ακριβώς με στόχο να με πλήξουν προσωπικά, να με εξευτελίσουν και να με διασύρουν στην τοπική κοινωνία της Ξάνθης, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα που με ενδιαφέρον παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην υπόθεση της ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, παρουσιάζοντάς με ως αδίστακτο κακοποιό του υποκόσμου, εμένα, έναν ιερωμένο που έχω αφιερώσει τη ζωή μου στο Θεό και στη διακονία του συνανθρώπου.Πραγματικά, μεγάλος αριθμός αναγνωστών σχολίασε αρνητικά για μένα το δημοσίευμα που κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι, ενώ πολλοί επισκέπτες της Μονής και προσκυνητές του Αγίου Όρους εξέφρασαν τον σκεπτικισμό τους όχι απλώς για τη δράση και έργο το δικό μου και των αδελφών μοναχών και για την ποιότητά μας ως ανθρώπων αλλά και για αυτήν ακόμη την πνευματική υπόσταση και παρουσία της ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και της Εκκλησίας εν γένει. Αλλά και στη γενέτειρά μου την Κύπρο, πολύς κόσμος έγινε αποδέκτης των καταφρονητικών επισημάνσεων από συγγενείς, γνωστούς και φίλους, που αναρωτιούνται για την σκοπιμότητα του συγκεκριμένου δημοσιεύματος των εναγομένων.
Εξάλλου, η δολιότητα και η ανηθικότητα που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των εναγομένων, και ιδίως του πρώτου εξ αυτών, που ως προφανή σκοπό του έχει να διασύρει και να συντρίψει τη δημόσια εικόνα μου, καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι, το επίμαχο δημοσίευμα, με τα προσβλητικά, συκοφαντικά και χλευαστικά για το πρόσωπό μου σχόλια και τις ειρωνικές απαξιωτικές εκφράσεις τις οποίες παρουσιάζει ο πρώτος εναγόμενος και συντάκτης του δημοσιεύματος, με ονομαστική αναφορά στο πρόσωπό μου, γεγονός που επέτεινε την έκταση της προσβολής της τιμής μου, της υπόληψής και της εν γένει προσωπικότητας μου σε όλο το Νομό Ξάνθης, στους γειτονικούς Νομούς, στις εφημερίδες των οποίων μεταφέρονται περιλήψεις του Ξανθιώτικου Τύπου, αλλά και γενικά στο πανελλήνιο, αφού όλες οι μεγάλες πανελλήνιας κυκλοφορίας εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί παρακολουθούν και αναμεταδίδουν τα τεκταινόμενα στην Ξάνθη σε σχέση με την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, λόγω του Ιερού Μετοχίου Αγίου Νικολάου Πόρτο Λάγος και της γνωστής υπόθεσης των παραλιμνίων εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας.
Αποτέλεσμα της συκοφαντικής και εξυβριστικής αυτής συμπεριφοράς των εναγομένων, και ιδίως του πρώτου εξ αυτών, ήταν να πληγεί καίρια η τιμή και η υπόληψή μου ως ατόμου, ως μοναχού και ιερωμένου, να τρωθεί ανεπανόρθωτα η αξιοπιστία μου ενώπιον του ευρέως αναγνωστικού κοινού για την πνευματική αξιοσύνη, τη μοναστική επάρκεια και την ηθική μου ακεραιότητα ως μοναχού και να πληγεί εν γένει ασύστολα και εκ προθέσεως η προσωπικότητάς μου. Το γεγονός δε, ότι οι εναγόμενοι μου προσάπτουν το στίγμα του κοινού εγκληματία του υποκόσμου «μαφιόζου», του άπληστου και αδίστακτου ανθρώπου που με τη βοήθεια των ισχυρών εκμεταλλεύεται αυτός και η «παρέα» του τον Ξανθιώτικο λαό, είχε και για μένα τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο. Η παρουσίασή μου στο αναγνωστικό κοινό κατά τρόπο τόσο μειωτικό και προσβλητικό για τη τιμή, την αξιοπρέπεια και την ηθική μου ακεραιότητα, και η τόσο δριμεία και άδικη προσωπική επίθεση εναντίον μου σε μια στιγμή δύσκολη για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αλλά και εμένα προσωπικά, δεν συνάδουν με τη σωστή λειτουργία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και ταυτόχρονα με προσβάλλουν πέρα και πάνω από όλα ως άνθρωπο. Ο κατά το Σύνταγμα ρόλος και η αποστολή του δημοσιογράφου και γενικά του Τύπου δεν είναι να διασύρει πολίτες με τέτοιας έντασης και έκτασης προσωπικές μομφές και επιθέσεις, καθώς ο προστατευόμενος από την ελευθεροτυπία σκοπός του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του κοινού για πληροφόρησης σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί τέτοια υφής δημοσιεύματα και σχόλια που στοχεύουν όχι στην ενημέρωση αλλά στον δημόσιο εξευτελισμό, τη χλεύη και την απαξίωση των προσώπων που στην ουσία αναφέρονται.Για τους παραπάνω λοιπόν λόγους, η δημοσιογραφικώς εκτεθείσα συμπεριφορά των εναγομένων στην περίπτωσή μου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αδικοπρακτικής υπέρβασης των ορίων της ελευθεροτυπίας.
ΙΙ. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ
Α. Το ως προεκτέθηκε επιλήψιμο για μένα περιεχόμενο του εν λόγω δημοσιεύματος στοιχειοθετεί στην κατά τα άρθρα 57 και 59 του ΑΚ παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς μου (υπό τις ειδικότερες εκφάνσεις της (τιμή, υπόληψη, αξιοπρέπεια) ως ανθρώπου, ιερωμένου και μοναχού. Η προσβολή είναι παράνομη, διότι εν προκειμένω, η επέμβαση στην προσωπικότητά μου υπερέβη τα όρια που θέτουν οι κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης, αφού και το δικαίωμα σεβασμού του προσώπου μου εθίγη και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό και οι δημοσιογραφικές μέθοδοι των αντιδίκων δεν ήταν οι προσήκουσες και απαραίτητες για την ικανοποίηση του ενδιαφέροντος του κοινού για πληροφόρηση και τέλος η βαρύτητα της προσβολής που υπέστην υπερέβη κατά πολύ το εξυπηρετούμενο δια του τύπου συμφέρον πληροφόρησης. Ο διασυρμός του ονόματός μου με τόση δριμύτητα, ένταση και φανατισμό ήταν πέραν του δημοσιογραφικού μέτρου και ασύστολα προσβλητική της προσωπικότητάς μου.Αντίθετα, από το περιεχόμενο του επίμαχου άρθρου και τις περιστάσεις υπό τις οποίες αυτό δημοσιεύτηκε, προκύπτει σαφής σκοπός του συντάκτη του (με πρόφαση το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του κοινού για ενημέρωση), να με εξυβρίσει και να με συκοφαντήσει διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, πρόθεση δηλαδή που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής και της υπόληψής μου (Α.Π. 137/1985 ΝοΒ 33,510, ΕφΑθ 594/1992 ΕλλΔνη 34.1515, ΕφΑθ 9975/1988 ΕλλΔνη 28.299).Και αυτό γιατί, οι χαρακτηρισμοί που μου απέδωσε κατά το αντικειμενικό τους νόημα είναι καταφρονητικοί και υποτιμητικοί για το πρόσωπό μου και ενέχουν έντονη κοινωνική απαξία «μαφία» κατά Μπαμπινιώτη είναι «εγκληματική οργάνωση, οργανωμένο δίκτυο κακοποιών, κλειστή ομάδα επιτηδείων που εξυπηρετεί συντονισμένα τα συμφέροντά της χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα, κύκλωμα, κλίκα», ενώ «μαφιόζος» είναι το μέλος της μαφίας, βλ. και Τεγόπουλου – Φυτράκη, Μείζον Ελληνικό Λεξικό, σελ. 445), που υπερβαίνουν το αναγκαίο στην ελευθεροτυπία μέτρο εκφράσεως, καθώς οι σε βάρος μου, χαρακτηρισμοί (μαφιόζος, κ.λ.π.) δεν έπρεπε να αποτελέσουν περιεχόμενο του εν λόγω δημοσιεύματος – σχολίου για την εν γένει πληροφόρηση του κοινού γύρω από την γνωστή υπόθεση της Ι. Μ. Βατοπαιδίου. Αν και γνώριζε ο συντάκτης του άρθρου ότι εμφανίζοντάς με ως «κακοποιό» με εξευτελίζει και με υπονομεύει στα μάτια του κοινού, εντούτοις χρησιμοποίησε τους προσβλητικούς και συκοφαντικούς επίμαχους χαρακτηρισμούς για να προσβάλει την τιμή και την υπόληψή μου (Α.Π. 167/2000 ο.π., Α.Π.137/1985 ο.π., Α.Π. 1653/1983 ΝοΒ 32.543, ΕφΑΘ.5593/2001 ο.π., Εφ ΑΘ 6277/1999 ο.π., Εφ. Θεσσαλονίκης 769/1999 Αρμ. 1999.932, ΕφΑΘ. 9720/1991 ΕλλΔνη 34/1453ΠολΠρωτΑΘ6806/2004 Α Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ»).
Γίνεται άλλωστε παγίως δεκτό ότι, εφόσον το προσβληθέν αγαθό αποτελεί στοιχείο της προσωπικότητας, είναι δεδομένος ο παράνομος χαρακτήρας της επέμβασης εάν δε συντρέχει λόγος που να δικαιολογεί την προσβολή. Σε ότι δε αφορά την υποκειμενική υπόσταση της ως άνω προσβολής, τη συνδρομή δηλαδή του στοιχείου της υπαιτιότητας (αναγκαίου για την εφαρμογή των ΑΚ 914 επ.) είναι σαφές ότι τα εναγόμενα πρόσωπα, εάν επεδείκνυαν στοιχειώδη επαγγελματική ευσυνειδησία και ενεργούσαν σύμφωνα με τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας δεν θα προσέβαλλαν την προσωπικότητα μου την οποία και προσέβαλλαν, αφενός μεν την ανακρίβεια των διαλαμβανομένων στο επίμαχο δημοσίευμά τους και αφετέρου με την υβριστική και συκοφαντική φρασεολογία που χρησιμοποίησαν. Ειδικά, ως προς τη νομική βάση της ΑΚ 919, οι εναγόμενοι ενήργησαν με πρόθεση να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή μου (άμεσος δόλος) και πάντως ήταν σε θέση να προβλέψουν και πράγματι προέβλεψαν ως ενδεχόμενο το βλαπτικό της προσωπικότητάς μου αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους (ενδεχόμενος δόλος). Η δε αντίθεση της συμπεριφοράς τους στα χρηστά ήθη προκύπτει από το γεγονός ότι δημοσίευσαν άρθρο με τόσο βαρείς εναντίον μου χαρακτηρισμούς, ενώ γνώριζαν τον εξυβριστικό και εν πολλοίς συκοφαντικό των εν λόγω χαρακτηρισμών για την προσωπικότητά μου. Σε ότι ιδίως αφορά την εν είδει επικηρύξεως δημοσίευση στην εν λόγω εφημερίδα της φωτογραφίας μου ως δήθεν «μαφιόζου» που πρέπει «να μπει στη φυλακή» κ.λ.π., παρατηρητέο ότι από το βαθμό επικινδυνότητας (για την προσωπικότητα) των κάθε είδους προς δημοσίευση ειδήσεων, σχολίων, καταχωρήσεων κ.τ.λ. εξαρτάται και ο βαθμός επιμέλειας που υποχρεούνται να καταβάλουν οι υπεύθυνοι για την τήρηση των συναλλακτικών υποχρεώσεων του τύπου, δηλαδή εν προκειμένω (για την καταχώρηση) ο ιδιοκτήτης του εντύπου. Η μη τήρηση από μέρους όλων των εναγομένων των συναλλακτικών και απορρεουσών από το νόμο υποχρεώσεων του τύπου, τόσο σε ότι αφορά την καταχώρηση, όσο και σε ότι αφορά το επίμαχο άρθρο, όπως αυτές αναλύονται στη συνέχεια της παρούσας, συνιστά παράνομη και υπαίτια πράξη.
Β 1. Δια των ως άνω πράξεων των εναγομένων, πληρούται το πραγματικό των ΑΚ 57, 59, 914, 920, 926, 932.2. Οι ως άνω περιγραφόμενες παράνομες και υπαίτιες πράξεις των εναγομένων πληρούν επίσης και το ειδικό πραγματικό του άρθρου μόνου παρ.1 ν.1178/1981, όπως ισχύει σήμερα, το οποίο αποτελεί το νομικό θεμέλιο της αστικής ευθύνης της δεύτερης εκ των εναγομένων, σύμφωνα με το οποίο «ο ιδιοκτήτης παντός εντύπου υποχρεούται εις πλήρη αποζημίωσιν δια την παράνομον περιουσιακήν ζημίαν ως και εις χρηματικήν ικανοποίησιν δια την ηθικήν βλάβην, αι οποίαι υπαιτίως επροξενήθησαν δια δημοσιεύματος θίγοντας την τιμήν ή την υπόληψιν παντός ατόμου, έστω και να η κατά το άρθρο 914 του ΑΚ υπαιτιότης, ή κατά το άρθρο 919 του ΑΚ πρόθεσις και η κατά το άρθρον 920 του ΑΚ γνώσις ή υπαίτιος άγνοια συντρέχει εις τον συντάκτην του δημοσιεύματος ή εάν ούτος είναι άγνωστος, εις τον εκδότην ή τον διευθυντήν συντάξεως του εντύπου». Όπως ορθά γίνεται δεκτό, με τη χρησιμοποίηση των όρων «τιμή» ή «υπόληψη» ο νομοθέτης του ν.1178/1981 θέλησε να περιλάβει όλες τις προσβολές της προσωπικότητας από τον τύπο, θεωρώντας προφανώς ότι η τιμή και η υπόληψη καλύπτουν κατά την κοινή και παραδοσιακή αντίληψη όλες τις εκφάνσεις της προσωπικότητας, και άρα ο ν.1178/1981 εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις προσβολών της προσωπικότητας μέσω δημοσιευμάτων του τύπου.
3.Η δεύτερη εναγόμενη εταιρία, ως ιδιοκτήτρια της εφημερίδας στην οποία δημοσιεύτηκε το επιλήψιμο για το πρόσωπό μου, δημοσίευμα, φέρει την ιδιότητα του προστήσαντος τον πρώτο εναγόμενο, ευθυνόμενη λόγω ηθικής βλάβης ανεξάρτητα από την δική της υπαιτιότητα λόγω ηθικής βλάβης ανεξάρτητα από την δική της υπαιτιότητα, αρκεί η γνώση ή υπαίτια άγνοια (ΑΚ 920) ή η υπαιτιότητα (ΑΚ 914, 919) να συντρέχουν στα πρόσωπα των προστηθέντων, οι οποίοι μάλιστα ορίζονται κατά τρόπο εναλλακτικό (συντάκτης ή, αν αυτός είναι άγνωστος, εκδότης ή διευθυντής σύνταξης).
4.Οι εναγόμενοι, με τη συμπεριφορά τους, παραβίασαν τις συναλλακτικές υποχρεώσεις του τύπου και ιδίως α) τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το καθήκον σεβασμού της προσωπικότητας και της ιδιωτικής σφαίρας, που θεμελιώνεται στις διατάξεις των άρθρων 2παρ.1, 5παρ.1, 7παρ.2, 9, 19, 93 παρ.2 του Συντάγματος και του τριτενεργούν μέσω των άρθρων 57 – 60, 914, 919, 920, 281, 288 του ΑΚ και 361 – 367, 369, 370, 370Α του ΠΚ και β) τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το καθήκον αληθείας όπως αυτό θεμελιώνεται στις διατάξεις των άρθρων 2παρ.1, 25παρ.3 του Συντάγματος που τριτενεργούν μέσω των άρθρων 57, 59, 281, 288, 914, 919, 920, 932 του ΑΚ και 363, 365 του ΠΚ, και το οποίο επιτάσσει αντικειμενική και σοβαρή προσπάθεια για τη σύμφωνη με την αλήθεια παρουσίαση, αποφυγή μη πλήρους δημοσίευσης, υπό την έννοια ότι η παράλειψη ουσιωδών στοιχείων αποδίδει παραποιημένη εικόνα της πραγματικότητας, καθώς και αποφυγή μονομερούς παρουσίασης του θέματος, υπό την έννοια ότι δεν πρέπει να παρουσιάζονται μόνο οι αρνητικές αλλά και οι θετικές πτυχές μιας υπόθεσης, κάτι που προδήλως στην περίπτωσή μας δεν έγινε.
5.Πλέον αυτών, όπως γίνεται δεκτό, η υπαιτιότητα δεν αποτελεί προϋπόθεση της ΑΚ 59 για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη, η δε διατύπωση της διάταξης περί «υπαιτίου» σημαίνει απλώς τον υπεύθυνο ανεξαρτήτως υπαιτιότητας.
6.Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω διατάξεις, οι εναγόμενοι ευθύνονται έναντί μου (ο πρώτος ως συντάκτης – δημοσιογράφος του ως άνω αναφερόμενου δημοσιεύματος, η δεύτερη ως ιδιοκτήτρια της εφημερίδας «ΜΑΧΗΤΗΣ», αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην από τις πιο πάνω ενέργειές τους, με την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης, το ύψος της οποίας, με την επιφύλαξη του νόμου περί αστικής ευθύνης του τύπου, που καθορίζει τα ελάχιστα επιδικαζόμενα, θα εκτιμηθεί κατά ελεύθερη κρίση του Δικαστηρίου Σας, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών που προτάθηκαν και αποδείχθηκαν, του είδους και της έντασης της προσβολής, του βαθμού του πταίσματος του υπαιτίου, της κοινωνικής κατάστασης και του εν γένει επαγγελματικού και προσωπικού status του θιγομένου, του επανορθώσιμου ή μη της προκληθείσας βλάβης κ.λ.π.Στην προκειμένη περίπτωση, εγώ ο ενάγων, ως καθηγούμενος μίας μεγάλης και ιστορικής Μονής της Κοινότητας του Αγίου Όρους, επιστηρίζω την όποια κοινωνική μου υπόσταση στην κοινωνική παράσταση που διαχέει την παρουσία μου ως ατόμου και μοναχού, με αποτέλεσμα, μια τέτοια ασύστολη και συνειδητή προσβολή της μοναστικής μου επάρκειας και της εντιμότητάς μου αυτόματα με «ακυρώνει» ως Μοναχό και ειδικά ως καθηγούμενο της εν λόγω ιστορικής Μονής, αλλά και ως πνευματικό άνθρωπο στη συνείδηση του μέσου ανυποψίαστου χριστιανού πολίτη. Η δε ένταση της προσβολής της τιμής και της υπόληψης μου είναι συντριπτική για εμένα ως καθηγούμενου και μοναχού, όταν όλα αυτά τα ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά, διαδίδονται μέσω μιας εφημερίδας – και μάλιστα ως πρωτοσέλιδο με πηχυαίους τίτλους – στον Νομό Ξάνθης όπου η Μονή έχει ένα ιστορικό από αιώνων, μετόχι (Άγιος Νικόλαος Πόρτο Λάγος) με μεγάλη προσέλευση πιστών.
ΙΙΙ. ΕΠΕΙΔΗ τόσο με βάση το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ ως προς τον πρώτο εναγόμενο όσο και με βάση το άρθρο μόνο παρ.4 ν.1178/1981 ως προς την δεύτερη των εναγομένων το Δικαστήριό σας είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της παρούσας αγωγής, κατά τη διαδικασία των άρθρων 666 παρ.1, 671 παρ.1 – 3, 672, 673 – 676 ΚΠολΔ.
ΕΠΕΙΔΗ η συμπεριφορά των εναγομένων συνιστά άκρως ασύστολη προσβολή της προσωπικότητας και της τιμής μου εκ της οποίας προσβολής υπέστην τεράστια ηθική βλάβη, έχω δε ευθεία και αυτοτελή αξίωση αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης εναντίον καθενός ξεχωριστά από τους δυο εναγομένους, που ευθύνονται έναντί μου αλληλεγγύως και εις ολόκληρον.ΕΠΕΙΔΗ η ελλειπτική αναφορά σε γεγονότα ή η επιλεκτική παρουσίαση δεδομένων μέσω του Τύπου συνιστά συμπεριφορά αντιβαίνουσα στα χρηστά ήθη.
ΕΠΕΙΔΗ με την δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό κειμένων, μέσω της εφημερίδας, στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφημήσεως και της εξυβρίσεως δια του Τύπου.
ΕΠΕΙΔΗ η δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό εξυβριστικών και συκοφαντικών «γεγονότων» έγινε εν γνώσει της αναλήθειας των, με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και την αύξηση της κυκλοφορίας του εντύπου.
ΕΠΕΙΔΗ η δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό ανακριβών και συκοφαντικών ισχυρισμών έγινε από τον συντάκτη του κειμένου συνειδητά και σκόπιμα, με σαφή στόχο να πληγεί παράνομα, κακόβουλα και αντίθετα προς τα χρηστά ήθη η προσωπικότητά μου.
ΕΠΕΙΔΗ, ενόψει του μεγέθους της προσβολής της τιμής μου, της κοινωνικής μου θέσεως, του λειτουργήματος που ασκώ ως καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους και της οικονομικής θέσεως των εναγομένων, ευθυνομένων έναντί μου αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, δικαιούμαι να ζητήσω και ζητά χρηματική ικανοποίηση για την υπαίτια ηθική βλάβη που μου προκάλεσαν, βλάπτοντας την τιμή, την υπόληψη και την προσωπικότητά μου, το ποσό των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 Ε) το οποίο, θεωρώ εύλογο και το οποίο επιδικασθησόμενο, αφαιρουμένων των εξόδων και λοιπών δικηγορικών αμοιβών, εκχωρώ από τούδε στο Γηροκομείο Ξάνθης Μέγας Βασίλειος.
ΕΠΕΙΔΗ η αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης, πέραν της αποζημιώσεως, πρέπει να γίνει και με την νόμιμη επανόρθωση δια της σχετικής δημοσιεύσεως στο έντυπο.
ΕΠΕΙΔΗ έχω δικαίωμα να ζητήσω τη μη επανάληψη της παραπάνω προσβολής στο μέλλον με απειλή χρηματικής ποινής πέντε χιλιάδων εννιακοσίων ευρώ (5.900 Ε) και προσωπική κράτησης τριών (3) μηνών για κάθε παράβαση της υποχρεώσεως αυτής κατά του πρώτου των εναγομένων.
ΕΠΕΙΔΗ πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί, διότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι γι’ αυτό, η δε καθυστέρηση στην εκτέλεση θα μου προκαλέσει, κατά τα προεκτεθέντα, σημαντική ζημία.
ΕΠΕΙΔΗ λόγω αδικοπραξίας είναι δυνατή η εκτέλεση της αποφάσεως που θα εκδοθεί από το Δικαστήριό σας γι’ αυτό και πρέπει να διαταχθεί προσωπική κράτηση του πρώτου εναγομένου, ως μέσο προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις επιταγές της απόφασης που θα εκδοθεί.
ΕΠΕΙΔΗ η αγωγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή, στηρίζεται δε στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 281, 299, 914, 919, 920, 926, 932 ΑΚ, στο άρθρο μόνον του ν.1178/1981, όπως ισχύει, στο άρθρο 346 ΑΚ και στα άρθρα 908 παρ.1 περ.δ΄ και 1047 παρ.1 ΚΠολΔ, εισάγεται δε προς εκδίκαση ενώπιον του αρμοδίου καθ’ ύλη και κατά τόπον Δικαστηρίου
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Και με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου
ΖΗΤΩ Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μου.Να κριθεί ότι οι ιστορούμενες στην αγωγή μου πράξεις των εναγομένων συνιστούν υπαίτια και παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς μου.Να υποχρεωθούν τα εναγόμενα πρόσωπα να μου καταβάλλουν, αλληλέγγυα και εις ολόκληρον έκαστο, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην από τις αναφερόμενες στο ιστορικό της παρούσας αδικοπραξίες τους, το ποσό των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 Ε), νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσας και μέχρι την πλήρη εξόφληση, το οποίο ποσό, αφαιρούμενων των εξόδων και λοιπών δικηγορικών αμοιβών, εκχωρώ από τούδε στο Γηροκομείο Ξάνθης Μέγας Βασίλειος.Να απαγορευτεί στους εναγόμενους, με απειλή χρηματικής ποινής 5.900 Ε. για την περίπτωση κάθε νέας παράνομης προσβολής μου και με την απειλή προσωπικής κρατήσεως του πρώτου των εναγομένων διαρκείας τριών (3) μηνών, η επανάληψη της προσβολής της προσωπικότητάς μου με την διενέργεια πράξεων ή παραλείψεων που εκτίθενται στο ιστορικό.Να διαταχθεί ως μέσον εκτελέσεως της αποφάσεως που θα εκδοθεί από το Δικαστήριό σας η προσωπική κράτηση του πρώτου των εναγομένων, διάρκειας ενός (1) έτους.Να δημοσιευθεί ολόκληρη η απόφαση που θα εκδοθεί στην ίδια θέση και με τα ίδια στοιχεία που δημοσιεύθηκε το επιλήψιμο δημοσίευμα, με καταδίκη των εναγομένων σε χρηματική ποινή ποσού 1.000 Ε. για κάθε ημέρα καθυστερήσεως της δημοσιεύσεως. Να κηρυχθεί, ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις, προσωρινά εκτελεστή η απόφαση του Δικαστηρίου σας που θα εκδοθεί και Να καταδικαστούν τα εναγόμενα πρόσωπα στην καταβολή της δικαστικής μου δαπάνης και στην πληρωμή της αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου μου.
Ξάνθη, 16 Φεβρουαρίου 2009
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος


Επειδή η αγωγή αφορά την κυριότητα στην λίμνη Βιστωνίδα, ρίξτε μια ματιά εδώ. Είναι κάπως μεγάλο και τεχνικό κείμενο, αλλά αξίζει τον κόπο.
Για την αντίθετη άποψη, ρίξτε μια ματιά
εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

Καλό διάβασμα, θα επανέλθω επί του θέματος

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Τι λές; Παίζουμε ακόμα μια παρτίδα;

Σχετικά με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που αναρτήθηκε πιο κάτω, θέλω να σημειώσω τα εξής, με την αυτονόητη υπενθύμιση ότι όσα γράφω αποτελούν σκέψεις εντελώς συμπληρωματικές στην νηφάλια και εύστοχη προσέγγιση του φίλου Camileri.
Αυτό που κατά την άποψή μου ξεχωρίζει έναν καλό δικηγόρο από έναν απλά καλό νομικό, είναι και η ικανότητα πρόβλεψης πιθανών αντιδράσεων ή/και συνεπειών, που μπορεί να επιφέρει η κατάθεση ενός δικογράφου, όπως στην προκειμένη περίπτωση η κατάθεση μιας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων με το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Τούτο δε διότι, ιδιαίτερα στις υποθέσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος, ακόμα και στην ευκταία για τους αιτούντες περίπτωση ευόδωσης της αίτησης, κανείς οφείλει να καταδείξει τα επιχειρήματα των εντολέων του με τρόπο, που να μην θίγεται μια πλατιά μάζα πολιτών. Γιατί ακόμα και στην περίπτωση που κερδίσεις στο δικαστήριο, αν έχεις χάσει κοινωνικά, οι συνέπειες δυνητικά είναι ολέθριες.
Κοντολογίς, ο καλός δικηγόρος εκτός από τον νόμο, μπορεί και οφείλει να κάνει και μια μελέτη κόστους – οφέλους για τον εντολέα του.
Αυτό είναι καθήκον για έναν δικηγόρο, ιδιαίτερα δε για έναν δικηγόρο του αστικού δικαίου, του οποίου η δουλειά δεν εξαντλείται στην προφορική υπεράσπιση μιας υπόθεσης στο ακροατήριο, αλλά προϋποθέτει και την επίπονη χάραξη στρατηγικής μέσω της σύνταξης ενός ή και περισσότερων δικογράφων.
Αυτά. Με αγάπη.

Υγ1. ( ... δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια).
Η βδομάδα που έφυγε ήταν πιο δύσκολη από άλλες. Κάποιοι από σας ξέρετε ότι ο μικρός την Τετάρτη το βράδυ μπήκε στο νοσοκομείο. Ευτυχώς τώρα «είναι έξω και είναι καλά».
Αυτό που δεν είναι καθόλου καλά είναι το σύστημα υγείας. Ακόμα χειρότερα όμως είναι οι άνθρωποι που το διαφεντεύουν. Αρχομανείς, χωρίς ποιότητα, χωρίς ίχνος πολιτισμού και ευαισθησίας, ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΆ ανίκανοι να υπηρετήσουν τον ασθενή. Άνθρωποι εντός εισαγωγικών, δηλαδή ανθρωπάκια θρασύδειλα.
Με ένα αποτέτοιο ανθρωπάκι, κάποιον Παπα…κάτι, υποδιευθυντή στην παιδιατρική του Πανεπιστημιακού, θα ασχοληθώ την επόμενη βδομάδα, εξαιτίας ενός επεισοδίου, που αν ήμουν παρών ΘΑ ΤΟΥ ΕΣΠΑΓΑ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ.
Ο ξιπασμένος καθηγητής με την αποκρουστική στολή του καρδινάλιου θα μείνει γυμνός.

Υγ2. Γιατρέ δεν σε ενημέρωσα γιατί ένιωσα ότι ήταν μάταιο. Ένιωσα ότι δεν μπορούσε να γίνει ΤΙΠΟΤΑ.


Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

The Crisis of Credit Visualized

δειτε μια εργασια ενος φοιτητη ΜΜΕ ποσο ευκολα εξηγει την κριση των στεγαστικων δανειων στην Αμερικη.



The Crisis of Credit Visualized from Jonathan Jarvis on Vimeo.


απο το pestaola.gr

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Οδηγιες δια τα πανηγυρια....

Ακολουθει διαταγη του 1883 για την αποφυγη εκτροπων σε καποιο πανηγυρι της Δημητσανας......
Κυκλοφορει στο Ιντερνετ αλλα για να μην ψαχνετε το ποσταρω εδω.


Εγκύκλιος Διαταγή. Προς απάσας τας Αρχάς του Κράτους, Νομάρχας και Δημάρχους της υπ΄ εμέ Αστυνομικής Περιφέρειας της πόλεως Δημητσάνης.

Άρθρον 1ον : Παρακαλούμεν πάντες και πάσαι όπως μεθαύριον Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου ε. ε κατά την πανηγυρικήν εορτήν του Αγίου Νικολάου και επί τη εσχάτη ευκαιρία της συγκεντρώσεως των ξένων, οι κάτοικοι της δικαιοδοσίας μου εκτελέσωσι γενικήν καθαριότητα των δρόμων της εγχωρίου ταύτης κωμοπόλεως.

Άρθρον 2ον : Να ενώσωσι δια στερεών αλύσων τους κύνας και τους σκύλους και άπαντα τα κακοποιά στοιχεία τυχόν δυνάμεων να προσβάλλωσι την εγχώριον αιδώ.

Άρθρον 3ον: Να θέσωσι φίμωτρα ανά τα στόματα των φωνασκούντων εμψύχων ζώων και κτηνών, διαφόρων καταγωγών γένους και φύσεως ή και ανθρωπογοναίων, ακαταλλήλων συμπεριφοράς εις ξένους κατά την υπερτελουμένην ενθάδε πανήγυριν.

Άρθρον 4ον : Να εμποδισθούν βία το γκάρισμα των όνων και μουλαριών το χλιμίτρισμα των ίππων και των γατών, δηλαδή κατσουλιών.

Άρθρον 5ον : Θα τους πεθάνω δι΄ άρθρων. Τι νομίζουν πως είναι οι αυγοπώλαι, φαρμακοπώλαι, οικοπώλαι, σιδηροπώλαι, λαχανοπωλεία, εστιάτορες, οπωροπώλαι, μηδ΄ εξαιρουμένων των γνωστών εν γένει εμπορευομένων. Να τηρήσουν άκραν κάθαρσιν, καλήν ζύγισην, άριστην ποιότητα και να σκευάσουν δικαιοστάσιον των ζυγαριών των, των σταθμών και μέτρων προς τα συμφέροντα της υπηρεσίας. Οι παραβάται της διατάξεως ταύτης θα τιμωρηθώσι κατά το άρθρον 272 του Ποινικού Νόμου περί βλάβης ηθών και τιμής.

Άρθρον 6ον : Απαγορεύεται το πλύσιμον εν τη θαλάσση άνευ αδείας. Επίσης η είσοδος αμφοτέρων των γενών και ουδετέρων εις θερμούς λουτήρας καθ΄ όλην την διάρκεια της εορτής. Ωσαύτως η διανυκτέρευσις και μετάβασις προς ρευματισμόν εις τους πρόποδας της θαλάσσης, και παρά τας θάλασσας, αμφοτέρων των γενών προς αποφυγήν εκουσίου απαγωγής μεταξύ των.

Άρθρον 7ον : Όσοι παρ΄ εμού ορθώσι και των οργάνων μου εργολαβούντες άρρενες μετά θηλέων θέλουσι ραβδισθή αξελλιπώς εν τω κρατηρίω.

Άρθρον 8ον : Απαγορεύεται η διέλευσις ανθρώπων επί κτηνών προς αποφυγήν καταπάτησιν παίδων ως και ρυτήρος ελαύνοντας πόδας των κτηνών και, ως λογοχάριν είδον άρρενα τινά σπεύδοντα ψιτ, ψιτ, ψιτ, όπισθεν θηλέου τινός ούτινος οι πόδες ηστόχησαν και κατεπάτησαν την αισθήτα του ποδός ταύτης και ας είναι, άλλην ημέραν θα εξετάσω και δια το σπουδαίον τούτο ζήτημα. Και δια να είμεθα εντάξει, οι παραβάται θα διώκονται βάσει το άρθρου 1072 του ποινικού Νόμου.

Άρθρον 9ον : Το κλείσιμον των καταστημάτων κανονίζω, πλην λεσχών την δύσιν του ηλίου, των οινοπωλείων την 11ην της νυχτός των δε θεαμάτων την 12ην μετά μεσονυκτίου, πλην του δημοσίου θεάματος της καραγκιοζαρίας, την πρωΐαν περί το λυκαυγές τουτέστιν άμα τη εμφανίσει του ηλίου εις την γην των αρδηρητών Κοινοτήτων, Και τούτο διότι θα παρίσταται ο υποφαινόμενος εν μεγάλη στολή και παρασημοφορία

Άρθρον 10ον : Απαγορεύονται αι σεισμικαί δονήσεις προς αποφυγήν καταπλήξεως του λαού και χάρις της τηρήσεως αναψυχής.

Άρθρον 11ον : Απαγορεύεται ενώπιον ξένων η μαγκουροφορία, ο πυροβολισμός δια δημούτσανης, το απότομον βήξιμον, η εκκαθάρισις ρινών (επιτρεπομένου τούτου εν απομεμακρυσμένη συνοικία και περί λύχνων αφάς, όπως λέγανε οι παπούδες μας).

Άρθρον 12ον : Απαγορεύεται το συνομιλείν εντός του λουτήρος με άτομα εις άλλους λουτήρας, ως και το τάραγμα του ύδατος δι αερίων (αφεδρονικρουσθών).

Άρθρον 13ον :Απαγορεύεται κατά το ουρείν το παίξιμον του κρέατος. Άρθρον τελευταίον : Περί μεσημβρίαν ψαλήσεται μεγάλη παράκλησις προς απομάκρυνσιν πάση ασθενείας ζώων, ανθρώπων, γυναικών περονοσπόρου, ποδάγρας κ.λ.π Η εκτέλεσις της παρούσης ανατίθεται εις τα υπ΄ εμέ όργανα.

Εν Δημητσάνη 3η Δεκεμβρίου 1883

Ο Αστυνομικός Διοικητής Εμμανουήλ Λαγουδάκης, Υπενωματάρχης


υγ απο τοτε ηταν "υγειες" το αστυνομικο σωμα.....

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Αγιος Μάρκος, ευγενικός;;;

Πάντα αισθάνομαι μεγάλη αμηχανία να γράγω στο blog αυτό. Όχι μόνο γιατί οι περισσότεροι συμμετέχοντες γνωρίζονται και προσωπικά μεταξύ τους ενώ εγώ τους βλέπω μόνο μέσα από τα γραπτά τους. Αλλά κυρίως γιατί τα δικά μου γραπτά πολύ δύσκολα θα έχουν το βάθος των προβληματισμών που συνήθως εμφανίζονται στο ιστολόγιο αυτό.
Σήμερα όμως είναι μια ειδική περίσταση. Μόλις γύρισα από μια δίκη που κρινόταν το αν ένα άρμα που απεικόνιζε ειρωνικά τον Εφραίμ (ένας είναι ο Εφραίμ!) θα συμμετείχε στην παρέλαση του Καρναβάλου. Το αποτέλεσμα της δίκης είναι αδιάφορο. Εκείνο που με απασχόλησε είναι όλο το σκηνικό.
Όχι μόνο το που ξεκινάει ή που τελειώνει η σάτιρα. Αλλά το θέμα της διαφορετικής άποψης και η στάση που παίρνει κάποιος, κυρίως δε το ρόλο της Πολιτείας σε όλα αυτά.
Ας υποθέσουμε ότι το Δικαστήριο δέχεται την αίτηση και ζητά την απόσυρση του άρματος. Τί θα γίνει αν αντί του άρματος εμφανιστούν στο δρόμο 500 άτομα με στολές και γενειάδες Santo Montagne(μεταξύ των οποίων θα είμαι και εγώ για πρώτη φορά); Θα ζητηθεί η επέμβαση των ΜΑΤ;;;; Θα γίνουν μαζικές συλλήψεις;
Μπορεί να μοιάζουν υπερβολικά αυτά που γράφω. Ίσως. Ίσως και όχι αν αναλογιστει κάποιος το σχόλιο ενός εκ των χριστεπώνυμων παρισταμένων "Στο Ιράν θα το κάνανε αυτό;"
Πόσο διαφορετικοί όμως απ' αυτόν είναι όσοι κουκουλοφόροι χτύπησαν και έστειλαν στο Νοσοκομείο σήμερα το πρωί τον γιάννη Πανούση(για τον οποίο κανένα θαυμασμό κατά τα λοιπά δεν έχω);
Πόσο διαφορετικοί είναι αυτοί που ψήφισαν τον αντιρατσιστικό νόμο;
Πιστεύει κανείς ότι θα τονωσει το θρησκευτικό συναίσθημα με την απαγόρευση του άρματος; Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Πριν κακίσουμε όμως τους αιτούντες να σκεφτούμε πόσο εμείς κακίσαμε όσους πίστεψαν ότι θα εξαλείψουν το ρατσισμό απαγορεύοντας με ένα νόμο τα ραστιστικά σχόλια.

Για την Φατσούλα του Εφραίμ













Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Όχι άλλο Κάρβουνο




Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου . . . θυμάμαι ότι σιχαίνομαι το ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.
Έχω προσπαθήσει να εξηγήσω το αλλόκοτο αυτό συναίσθημα, αλλά δεν τα'χω καταφέρει.
Ίσως να είναι μια ασυνείδητη αποδοκιμασία ή, πιο σωστά, μια απόρριψη της ίδιας της φύσης μου. Θέλω να πω ότι επειδή είμαι κι εγώ ένας μασκαράς, ένας καρνάβαλος φτιαγμένος σ'ένα εργαστήρι καρναβαλικό, νιώθω ότι ασφυκτιώ όταν κάθε χρόνο διανύουμε τις δύσκολες τούτες μέρες!!!
Ασφυκτιώ, διότι οι μέρες αυτές μου υπενθυμίζουν την φτιαξιά μου.
Ασφυκτιώ, διότι βλέπω όλους εσάς, που θέλετε να μοιάσετε σε μένα. Στον δύσμοιρο γελωτοποιό σας.
Ασφυκτιώ, διότι φαίνεται πως κανείς μας δεν διδάχτηκε το
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.
Ας είναι...
Σας καλοσωρίζω με ένα άκαιρο βιντεάκι του ενάμιση λεπτού. Δείτε το. Συμμετέχουν δυο μεγάλοι.
Συγχωρήστε με, δεν σκοπεύω να σας χαλάσω την διάθεση ... κάτι τέτοιο θα ήταν άλλωστε ενάντια στην καρναβαλική μου φύση, η οποία είναι ταγμένη στην διασκέδασή σας.
Σας φιλώ όλους. Καλό Καρναβάλι αδέλφια.

My life has value!

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

... σημασία έχουν τα μάτια μας πίσω από τις κουκούλες, που λάμπουν τόσο όμορφα όταν πολεμάμε

Ρίξτε μια ματιά, ίσως να μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για κουβέντα.


...
"Ήδη ο ουρανός κυριευμένος από το προαίσθημα των καπνών μέσα από τις φλόγες των κτιρίων ντρέπεται, κρύβεται και σιωπά."
Τους τελευταίους μήνες το αντάρτικο πόλης αποτελεί ένα από τα δημοφιλή θέματα συζήτησης του κύκλου των διαννοούμενων, των ιστορικών και των προοδευτικών αριστερών στην διάρκεια φιλολογικών "δεξιώσεων" και ακαδημαϊκών φλυαριών. Βιβλία, ταινίες, αφιερώματα, ντοκυμαντέρ, παρουσίες σε τηλεοπτικά παράθυρα, που άλλοτε καταδικάζουν και άλλοτε πιο "καλοπροαίρετα" κάνουν λόγο για τους συντρόφους που "πήραν την λάθος επιλογή". Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω είναι ότι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Ερμηνεύουν το αντάρτικο πόλης ως ιστορική ήττα και πολιτικό αδιέξοδο.
Αυτή η "μαθηματίστικη" λογιστική να ερμηνεύονται επαναστατικές πρακτικές με όρους αθροιστικών αποτελεσμάτων σύμφωνα με τον αριθμό συλλήψεων, φυλακίσεων και θανάτων είναι ακρωτηριασμένη από κάθε διαλλεκτική. Με την ίδια λογική, ποιά μορφή ρήξης δεν έχει ηττηθεί; Μήπως οι πορείες, τα μαζικά κινήματα, οι διαμαρτυρίες κατόρθωσαν να ανατρέψουν αυτά που αντιμάχονταν; Η γερμανική RAF, οι ιταλικές Ερυθρές Ταξιαρχίες, η γαλλική Action Directe, to ισπανικό MIL, η αγγλική Οργισμένη Ταξιαρχία, παραμένουν και σήμερα στην κεντρική θεματική των συζητήσεων νέων συντρόφων αποδεικνύοντας πως η στρατιωτική τους ήττα δεν ακύρωσε το στοίχημα που έθεταν, ξεχωριστά σε κάθε περίπτωση, αυτό, της επαναστατικής προοπτικής.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κριτική. Άλλωστε το πέρασμα από τα όπλα της κριτικής στην κριτική των όπλων, απέχει μια στιγμή. Μακριά και εχθρικά βέβαια από την πρακτορολογία των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που διεθνώς πάντα αποτελούσαν τους πιο σκληρούς επικριτές και διώκτες του αντάρτικου πόλης. Αφ' ενός έτσι δικαιολογούν τον ιστορικό τους συμβιβασμό και το πέρασμά τους στην άκρα νομιμότητα, αφ' ετέρου καλύπτουν την αγωνία τους να διατηρήσουν το αποκλειστικό ιστορικό προνόμιο της αντίστασης, ώστε να μην χάσουν πελάτες - ψηφοφόρους. Όμως η αντιστροφή της κατάντιας της πρακτορολογίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων, με το πέρασμα στην άκριτη εξύμνιση του αντάρτικου πόλης από κομμάτια του επαναστατικού χώρου, έχουν μια κοινή ομοιότητα, την αναπηρία σκέψης. Οι χειροκροτητές και οι θαυμαστές των αντάρτικων οργανώσεων πέρα από το να επιδοκιμάζουν και να ενθουσιάζονται από εντυπωσιακά επιχειρησιακά χτυπήματα, στην πραγματικότητα παραμένουν θεατές αναπαράγωντας την κατάσταση βολέματος στην οποία έχουν περιέλθει. Το αντάρτικο παραμένει κάτι απόμακρο για αυτούς, σαν μια ταινία δράσης, ή ένα καλό βιβλίο περιπέτειας, που διαβάζουν λίγο πριν κοιμηθούν.
Φυσικά, η κριτική μας δεν μπορεί να απομονωθεί μόνο στους επαγγελματίες ρεφορμιστές και τους μέτριους θεατές, αλλά παράλληλα ανοίγει μέτωπο και με τους δράστες της Υπόθεσης. Η πλειοψηφία των παράνομων επαναστατικών οργανώσεων έθετε διαρκώς το στοίχημα της εναρμονισμένης στρατηγικής του αντάρτικου με τους μητροπολιτικούς αγώνες (απεργίες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες). Με αυτόν τον τρόπο, πίστευαν πως θα κερδίσουν τη λαϊκή συμπάθεια και θα ωθήσουν το μαζικό κίνημα στην επαναστατική πάλη.
Η ιστορία όμως δεν δικαίωσε αυτήν την επιλογή. Ενέργειες που θύμιζαν κασκαντέρ σε ταινίες, όπως στις 2 Νοεμβρίου το 1987 η "παρείσφρυση" ένοπλων γερμανών συντρόφων σε διαδήλωση ενάντια στην εγκατάσταση αεροδρομίου στην δυτική Γερμανία όπου πυροβόλησαν εναντίων των μπάτσων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δυο ένστολοι και να τραυματιστούν βαριά αρκετοί άλλοι, συνέβαλε άτσαλα και επιπόλαια στην διελεύκανση μιας σειράς επιθέσεων σε τράπεζες και εταιρείες πυρηνικών και στην σύλληψη των δραστών. Άλλες πρακτικές ενώ ήταν δημοφιλείς στην λαϊκή μάζα, όπως ενέργειες της 17Ν, γινόντουσαν αντιληπτές, με ευθύνη της οργάνωσης, ως ένοπλη αντιπολίτευση. Τα χειροκροτήματα για την 17Ν και η απειλή "μια 17Ν σας χρειάζεται..." που ακουγόταν συχνά στις ουρές των τραπεζών και της εφορίας, αποδεικνύουν την σύγχιση μεταξύ του αντάρτικου πόλης και του λαϊκού τιμωρού για την λύση της γραφειοκρατικής κωλυσιεργείας.
Αυτό συνέβαινε γιατί υπήρχε μια ιστορική αγκύλωση στις παλιές ταξικές μορφές. Σχεδόν όλες οι οργανώσεις αναζητούσαν κάποιο επαναστατικό υποκείμενο. Για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες ήταν οι εργάτες των αυτοκινητοβιομηχανιών, για την 17Ν ο λαός, για την RAF το αντάρτικο του τρίτου κόσμου κ.ο.κ. Για αυτούς η ένοπλη δράση ήταν μια διαδικασία επιτάχυνσης της ταξικής πάλης.
Για εμάς το αντάρτικο πόλης είναι μια μικρογραφία ενός γενικευμένου πολέμου που δεν έχει κυρηχθεί ακόμα. Είναι μια διαδικασία να πάρεις την ζωή στα χέρια σου. Είναι η απόφαση για μια μάχη που διεξάγεται 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο. Οι επιθέσεις μας δεν είναι παραδειγματικές, είναι πράξεις πολέμου.
Η απεύθυνη και κατανόησή τους από άλλα άτομα, δεν είναι για εμάς μια απαραίτητη προϋπόθεση, αλλά ένα θετικό στοιχείο. Συμμετέχουμε στο αντάρτικο γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος επέμβασης των επιθυμιών μας, με αιφνιδιαστικές δυνάμεις απέναντι σε έναν θωρακισμένο κόσμο. Το να ξεκινάς να μάχεσαι, σημαίνει πως αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Αντίζηλοι της κοινής λογικής και των υπολογισμών θέλουμε να ξαναφτιάξουμε το σύμπαν για λογαριασμό μας. Η έννοια του νέου ανθρώπου είναι ο άνθρωπος της άρνησης, ο αντάρτης πόλης.
Δεν είναι απλά θέμα στρατηγικής, είναι θέμα ουσίας. Το αντάρτικο πόλης έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει τέτοιες συνθήκες ώστε να εγκαταλειφθούν οι δημοκρατικές ευγένειες και να επικρατήσει η πολιτική του χείριστου. Γιατί πιστεύουμε πως οι κοινωνικές σχέσεις δεν ανατρέπονται μέσα από διαμαρτυρίες και αιτήματα, αλλά ανατινάζονται με την ισχύ των παράνομων επαναστατικών πράξεων. Με αυτόν τον τρόπο δεν μας ενδιαφέρει να συγκινηθεί ο κόσμος ή απλώς να αντισταθεί για τα δικαιώματά του, αυτό που θέλουμε είναι να ξεκαθαριστεί το τοπίο. Όλα τα υπόλοιπα είναι επιλογές.
Μέσα από αυτές τις κινήσεις θέλουμε επίσης να αποσταθεροποιήσουμε την εσωτερική νωθρότητα και να ωθήσουμε προς τις παράνομες επαναστατικές ενέργειες όλα τα ριζοσπαστικά ρεύματα. Γιατί εκεί που σέρνονται οι επικλήσεις για την μη ποινικοποίηση των ιδεολογιών και των φιλικών σχέσεων, θριαμβεύει η δημοκρατική παράκληση για δικαιώματα ελευθερίας σκέψης και λόγου. Δηλαδή η παράδοση σε όλο της το μεγαλείο. Τα δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις απλά εξωραΐζουν την δυνάστευση και αναβάλλουν την επίθεση. Πιθανόν η ποινικοποίηση του ανατρεπτικού χώρου να έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα, αλλά σίγουρα δεν θα υπάρχει θέση για τεμπέληδες με δειλή σκέψη, παρά μόνο για αποφασισμένους με ισχυρή συνείδηση. Το αντάρτικο πόλης, είναι αντίληψη, είναι νοοτροπία, είναι η οργανωμένη άμεση δράση. Κομμάτι του ειναι και η ένοπλη πάλη, μακριά όμως από δογματισμούς και φετιχοποιήσεις. Άλλωστε η επαναστατικότητα κάθε χτυπήματος, δεν καθορίζεται από τον βαθμό βιαιότητας των μέσων, αλλά τα μέσα καθορίζονται από την συνείδηση των ατόμων και την αποτελεσματικότητα της χρήσης τους. Αν θέλεις να καταστρέψεις μια αντιπροσωπεία πολυτελών αυτοκινήτων, προφανώς δεν θα πυροβολήσεις τα αμάξια, όπως αν θες να απαλλοτροιώσεις μια τράπεζα δεν θα εισβάλεις με μολότωφ.
Τον λόγο τώρα έχουν οι πράξεις:
Από τα ξημερώματα της Τετάρτης μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης 12 Φεβρουαρίου επιλέξαμε και χτυπήσαμε:
- Τα ΕΛΤΑ στον Αγ. Δημήτριο, στην Πλατεία Αττικής και στην Θεσσαλονίκη, ως ελάχιστη συνεισφορά στην αίτηση οικονομικής αποζημίωσης που έχει καταθέσει η διοίκησή τους για τις ληστείες που πραγματοποιήθηκαν σε υποκαταστήματά τους και κατηγορούνται μέλη της 17Ν. Στα ΕΛΤΑ στην πλατεία Αττικής δεν έγινε καμία καταδίωξη από ιδιωτικό φύλακα. Ιδιωτικός φύλακας δεν υπήρχε, ή αν υπήρχε, κάπου λούφαζε. Ο μηχανισμός σβήστηκε, αφού είχαν αποχωρήσει οι σύντροφοι. Φαίνεται πως σε αυτήν την περιοχή ανθίζει το φρούτο του "ήρωα πολίτη", γιατί πριν από ένα χρόνο καταστηματάρχες της περιοχής συνέβαλλαν στο θάνατο ενός από τους δυο ληστές που έβγαιναν από τα συγκεκριμένα ΕΛΤΑ, παίρνοντας τα κλειδιά της μηχανής τους και δίνοντας την ευκαιρία σε έναν μπάτσο να τους πυροβολήσει.
- Τα γραφεία των ροζ ανεμοδούρων του Συνασπισμού που τρέχουν πίσω από παντού για να μαζέψουν ψήφους. Πρόσφατα το γνωστό στέλεχός τους και ιστορική φυσιογνωμία της αριστεράς Μ. Γλέζος, παρευρέθηκε και χαιρέτησε την συγκέντρωση διαμαρτυρίας των μπάτσων.
- Το σπίτι του γνωστού "γραμματικού" και πρώην πρύτανη Γ. Μπαμπινιώτη στην οδό Ζεφύρων 11Α στην Αγία Παρασκευή (και όχι γραφεία ευρέσεως εργασίας) για τις "λόγιες" υπηρεσίες που προσφέρει στο σύστημα.
- Τα γραφεία του φαντασιόπληκτου καθηγητή εγκληματολογίας Γ. Πανούση - αναλυτή τρομοσεναρίων επιστημονικής φαντασίας.
- Τα γραφεία συμφερόντων του γνωστού αριστοκράτη διανοούμενου συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη (ξημερώματα Τετάρτης) στην οδό Δεινοκράτους 42 στο Κολωνάκι.
- Τα γραφεία του γραφικού τηλεκαραγκιόζη δικηγόρου Σταύρου Γεωργίου που ήταν μέλος της πολιτικής αγωγής εναντίων της 17Ν.
- Την εθνική τράπεζα στα Πετράλωνα στην οποία είχε πραγματοποιηθεί ληστεία για την οποία κατηγορήθηκαν τα μέλη της 17Ν ότι εκτέλεσαν τον μπάτσο φύλακα Χρήστο Μάτη.
- Το λογιστήριο της εφημερίδας ριζοσπάστης, που πίσω από κάθε επαναστατική πράξη "βλέπει" αμερικάνους πράκτορες και προβοκάτορες.
- Την εφημερίδα Τα Νέα, του οργανισμού λαμπράκη για τις ασφαλίτικες δημοσιεύσεις που έκανε την περίοδο της "εξάρθρωσης" της 17Ν.
- Την μπακαλοφυλλάδα της Αυριανής του λαδοπόντικα Κουρή για την δημόσια διαπόμπευση που πραγματοποίησε εναντίον των μελών της 17Ν.
- Το γνωστό παχύδερμο της πολιτικής Θ. Πάγκαλο. Επειδή ήταν στόχος βαρέων βαρών, αναγκαστήκαμε να τον χτυπήσουμε δυο φορές. (Το σπίτι της κόρης του το χρησιμοποιεί ο ίδιος ως πολιτικό γραφείο.)
- Το σπίτι του προϊσταμένου της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας Παπαγγελόπουλου. Μετά από παρακολούθηση επιλέξαμε το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην αποχώρηση του μπάτσου - φύλακα που έλεγχε το μέρος και της αντικατάστασής της βάρδιας από συνοδούς ασφαλείας. Ο κ. Παπαγγελόπουλος αφού δεν μπορεί να μας βρει αυτός, τον βρήκαμε εμείς.
- Το σπίτι του εφέτη ανακριτή του Αρείου Πάγου Β. Φούκα, αναπληρωματικού μέλους του εφετείου της 17Ν και ανακριτή στην υπόθεση του Μιχάλη Πρέκα.
- Το αυτοκίνητο του γνωστού λιγδιάρη - κονδυλοφόρου αρθρογράφου Παναγιώτη Παναγιώτου για το λειτούργημα του χαφιεδισμού που εκτελεί.
Όλα τα χτυπήματα τα αφιερώνουμε στον αντάρτη πόλης Δημήτρη Κουφοντίνα. Σε έναν από τους Λίγους αυθεντικούς επαναστάτες, που ποτέ δεν παραδόθηκε, ποτέ δεν συνθηκολόγησε. Από τα δικά μας λημέρια της επανάστασης, του ανταποδίδουμε το αντάρτικο σινιάλο που αυτός πρώτος μας χάρισε. Εδώ δεν πιάνουν οι συμφωνίες και οι διαφωνίες πολιτικής ορθότητας, σημασία έχουν τα μάτια μας πίσω από τις κουκούλες, που λάμπουν τόσο όμορφα όταν πολεμάμε.
ΥΓ. Στις 13 Ιανουαρίου συνελήφθη στην Θεσσαλονίκη ο αναρχικός Ηλίας Νικολάου για τον εμπρησμό εγκαταστάσεων της δημοτικής αστυνομίας. Ο ίδιος, πριν δυο μήνες, μαζί με άλλους δυο συντρόφους ήταν καταζητούμενος για ένα χρόνο περίπου, κατηγορούμενος πάλι για εμπρηστικές επιθέσεις. Δεν μας ενδιαφέρουν τα νομικά τερτίπια αθωότητας ή ενοχής, σίγουρα όμως είναι τιμή μας να υπάρχουν τόσο αμετανόητοι σύντροφοι ανάμεσά μας, όπως ο Ηλίας Νικολάου. Η φωτιά μας είναι μαζί του.
Σύντομα θα επανέλθουμε.
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς Αθήνας - Θεσσαλονίκης.