Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Ανάμνηση φοιτητική

Κι ο ζων-νεκρός της μνήμης μας μια πτήση στον αιθέρα στο χάος και στο όνειρο απελπισία χορτάτος


Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Υποδουλωμένος ... αντιστέκομαι

Κάτι σαν απάντηση στον φίλο wgibson, που πριν από λίγες μέρες ανέβασε στο fb ένα κείμενο από την lifo με τον ειρωνικό τίτλο Αντιστασιακοί ... υπόδουλοι http://lifo.gr/mag/columns/3328

Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού

Από τον Δημήτρη Τσεκούρα
Αγαπάω πολύ το Κράτος και την Εξουσία. Φροντίζουν για εμάς και θέλουν το καλό μας. Και γι' αυτό το τρυφερό και άδολο αίτιο αποκηρύσσουν τώρα την κατανάλωση και το ρούφηγμα του εωσφορικού καπνού. Παντού. Ακόμη και μέσα στα ύποπτα καφενεία και τα ακόμη πιο ύποπτα bar.

Εκεί που κατά κανόνα συχνάζουν τα πλέον βδελυρά και αποσυνάγωγα υποκείμενα: καταθλιπτικοί, μανιοκαταθλιπτικοί, άνθρωποι μόνοι τους, ηθοποιοί, ποιητές, συγγραφείς, μελλοντικοί ή πρώην αποτυχημένοι αυτόχειρες και κάτι άλλα ανθρώπινα ζωύφια -ακόμη πιο αποκρουστικά αυτά-, που τους αρέσει ο έρωτας και πάνε εκεί μπας και τον συναντήσουν μεθυσμένο και ντυμένο με αντρικά ή με γυναικεία ρούχα.

Αγαπάω πολύ το Κράτος και την Εξουσία. Τους αγαπώ πάνω απ' όλα για το αγαθό των προθέσεών τους.


Μακριά από τον καπνό, λένε. Τζιζ! Καίει!


Είμαι ευκολόπιστος άνθρωπος και πείθομαι με τα επιχειρήματά τους:

Προκαλεί γήρανση του δέρματος, λένε. Φριχτό πράγμα. Ποιος θέλει, αλήθεια, να χαϊδέψει ένα γερασμένο και καπνισμένο δέρμα;




Αδυνατίζει το σπέρμα, ουρλιάζουν. Πράγμα ολέθριο και εγκληματικό. Πώς θα φτάσουν στον Ωραίο Κόσμο οι ωραίοι και χρήσιμοι απόγονοι;



Προκαλεί έμφραγμα και εγκεφαλικά επεισόδια, κραυγάζουν. Καημένη καρδιά! Φτωχέ νου! Αλήθεια, πώς γίνεται να αγαπήσεις με τη μισή καρδιά σου καμένη και να σκεφθείς με τον μισό σου εγκέφαλο καμένο;
Βλάπτει σοβαρά τους γύρω σας, ωρύονται. Πο, πο! Απομακρύνεστε από τη μεταξύ σας επικοινωνία καπνίζοντας, δεν το καταλαβαίνετε;
Γι' αυτό λοιπόν, κομμένος ο καπνός. Τα τσιγάρα τέρμα! Βρείτε κάτι άλλο να ρουφάτε. Βρείτε κάτι άλλο να απασχολεί τα ταραγμένα σας δάχτυλα.
Μετρημένα και σοφά και δίκαια επιχειρήματα! Ακλόνητα!
Σκύβω το κεφάλι μου λοιπόν.
Και πεπεισμένος πέφτω για ύπνο.
Και βλέπω ένα πολύ αλλόκοτο όνειρο.

Ενα σκόρπιο όνειρο.
Που μοιάζει με video clip.
Το όνειρο το βαφτίζω Η Παρέλαση.

Μία Χορεία Ηρώων.
Μπροστά μπροστά και σαν σημαιοφόρος η κυρία Μπλανς Ντυμπουά. Θολωμένα μάτια, τσιγάρο στο χέρι της, περιμένει την τελευταία της ελπίδα, τον Μιτς. Μαυροφορεμένος δίπλα της ο Γιώργος Χειμωνάς. Μόλις έχει τελειώσει τον Εχθρό του Ποιητή. Αισθάνεται ταραγμένη ανακούφιση και ανάβει ένα τσιγάρο με την κάφτρα του προηγούμενου.
Κάποιος τον σκουντάει στον ώμο. Είναι ο Νικ Κέιβ. Του ζητάει τσιγάρο. Ο Χειμωνάς τού λέει δεν έχω άλλο, αλλά μπορούμε να καπνίσουμε αυτό το τελευταίο μαζί, καλέ μου φίλε. Τραβάνε μια δυνατή ρουφηξιά και γαληνεύουν. Θέλω κι εγώ, θέλω κι εγώ, λέει ένας σεβάσμιος, διοπτροφόρος κύριος από δίπλα τους. Είναι ο Κάρολος Κουν. Ο Γιώργος Χειμωνάς και ο Νικ Κέιβ ταράζονται. Μόλις τελείωσε το κοινό τους τσιγάρο και δεν έχουνε άλλο. Χαρούμενη και με κατακόκκινα χείλια μια μελαχρινή κούκλα εμφανίζεται σαν από το πουθενά και τους λέει Εχω εγώ. Κουβαλάω πάντοτε τουλάχιστον δύο πακέτα στην τσάντα μου. Είναι η πάντοτε στην ώρα της Μαλβίνα. Ανοίγει τα πακέτα της. Κάθονται όλοι κυκλικά και παίρνουν όλοι από ένα. Χαίρονται και αρχίζουν όλοι μαζί να τραγουδάνε.
Τι σου 'κανα και πίνεις τσιγάρο το τσιγάρο...
Το τραγούδι λες και γίνεται μαγνήτης.
Ανθρώπινες φιγούρες αρχίζουν και συρρέουν.
Ενας ωραίος νέος, που μόλις τον παράτησε η κοπέλα του και θέλει να καπνίσει. Μια γριά τσιγγάνα μάγισσα, σαν σύγχρονη Κασσάνδρα, που της είναι αδύνατον να διαβάσει το μέλλον αν δεν την έχει πρώτα ζώσει ο ιερός της καπνός. Ο Τζέιμς Τζόις περνάει ξυστά από δίπλα τους. Με τον Οδυσσέα του, χειρόγραφο, υπό μάλης. Ενα τσιγάρο κρέμεται στα στεγνά του χείλια. Εχει αγωνία. Τρέχει να βρει εκδότη. Κάποια μοντέλα τού Τσαρούχη που έρχονται να ξαποστάσουν για λίγο από το ποζάρισμα στον Δάσκαλο και χρειάζονται μια μικρή και καταπραϋντική δόση νικοτίνης. Ενα αηδόνι που είναι ντυμένο άνθρωπος και το λένε Εϊμι Γουαϊνχάουζ.
Ο Αϊνστάιν, ο Μαρωνίτης μαζί με τη Νέκυια του στα νέα ελληνικά, ο υπεράνθρωπος Νταλί, ο διάσημος και μεγαλειώδης πορνοστάρ Κεν Ρίκερ που μόλις ετελείωσε, ένας ταραγμένος νέος που ισχυρίζεται πως του αποκαλύφθηκε ο Θεός και από τότε τον ζωγραφίζει πάνω σε τοίχους εκκλησιών, μία μάνα που το παιδί της σκοτώθηκε με μηχανή, ένας ιδρωμένος κύριος που τον κυνηγάνε για χρέη, ένας έφηβος που μόλις έκανε την πρώτη του κοπάνα από το σχολείο και φοβάται μην τον δούνε, δύο ηθοποιοί που κουράστηκαν να προβάρουνε τον Βλαδίμηρο και τον Εστραγκόν και ο σκηνοθέτης τούς χάρισε ανάπαυλα δέκα ολόκληρων λεπτών...
Ολοι αυτοί κι άλλοι τόσοι τρέχουν να καπνίσουν μέσα στο σκόρπιο μου όνειρο.
Να καπνίσουν μπας και ηρεμήσουν.
Ξυπνάω κάθιδρος.
Και αναρωτιέμαι: Βρες μπας και οι αγαπημένοι μου φίλοι Κράτος και Εξουσία δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Αλλά είναι ποτέ δυνατόν, σκέφτομαι αναστατωμένος, να μην ξέρουν αυτοί; Αυτοί είναι σοφά πρόσωπα. Καλοντυμένα. Φρεσκοξυρισμένα πάντοτε. Πεντακάθαρα, και ξέρουν τι θα πει κάθαρση. Οχι σαν τους άλλους τους αλήτες που είδες στον ύπνο σου, λέω στον εαυτό μου τρομαγμένος και κουκουλώνομαι με το σεντόνι μου και προσπαθώ να κοιμηθώ ξανά.
Αυτοί έχουν δίκιο, σκέφτομαι, αυτοί έχουν δίκιο: το Κράτος και η Εξουσία.
Οι παντοτινοί Φίλοι τού Ανθρώπου.
Ο ύπνος αρχίζει και με παίρνει ξανά και θολωμένος σκέφτομαι: Είναι Σεπτέμβριος, η καινούργια θεατρική σεζόν όπου να 'ναι ξεκινάει. Πρέπει επειγόντως να στείλω επιστολή στο Κράτος και στην Εξουσία. Να μην το ξεχάσω: Ολοι σχεδόν οι ήρωες του Πίντερ, του Τενεσί Ουίλιαμς, του Ευγένιου Ο'Νιλ και άλλων τοιούτων καπνίζουνε. Και όχι μόνο καπνίζουν, αλλά το απολαμβάνουν κιόλας οι αδιάντροποι. Πρέπει λοιπόν να προτείνω -όσο είναι καιρός, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο- στους επιστήθιους φίλους μου Κράτος και Εξουσία να απαγορεύσουν από εδώ και στο εξής το ανέβασμα των ακατονόμαστων έργων των προαναφερθέντων κυρίων. Είναι κακά πρότυπα, αποτρόπαια πρότυπα... Και βλάπτουν τόσο πολύ τη διαπαιδαγώγηση των ασταθών νέων αλλά και κάτι άλλων ταλαντευμένων γεροντότερων...
 
 
 
 
 
 
 
 

Επείγον μήνυμα ... από το παρελθόν

Αποκαλύπτικά Ι (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)
Ο Γρ. Ψαριανός, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη, που συνεργάζεται και με το ΠΑΣΟΚ σε άλλες περιφέρειες και σε δήμους, (π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη) προτείνει την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, («Αυγή» 15/10/2010). Η πρότασή του είναι η γνωστή επικίνδυνη θέση του οπορτουνισμού για αποποινικοποίηση των ναρκωτικών. Είναι έκφραση και της σαπίλας που υπάρχει σε αυτό το χώρο.

Κάθε λαϊκή οικογένεια, και ιδιαίτερα αυτή που έχει παιδιά και νέους, πρέπει να καταδικάσει απερίφραστα αυτήν τη θέση. Το ΚΚΕ και οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» υποστηρίζουν τη μαχητική λογική της νίκης σε βάρος της τοξικομανίας, το δικαίωμα όλων των χρηστών να ενταχτούν καθαροί στην κοινωνία. Η ένταξη στην πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής είναι αποφασιστικός παράγοντας, για να μείνει η νεολαία μακριά από τα ναρκωτικά. Τα ιδανικά για τη δημιουργία κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση οπλίζουν τις συνειδήσεις.

ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, ΟΧΙ στο διαχωρισμό μαλακών - σκληρών, ΟΧΙ στην αποποινικοποίηση του χασίς, στην πληθώρα των προγραμμάτων υποκατάστασης που συντηρούν το πρόβλημα. Αγώνας για:

• Δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα, με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης, στο πλαίσιο του καθολικού δημόσιου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας με επαρκές επαγγελματικό και επιστημονικό προσωπικό χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών.

• Θέσπιση προγράμματος για την εφαρμογή πρωτογενούς πρόληψης, που θα στοχεύει στα αίτια και όχι στα αποτελέσματα της τοξικομανίας, που αφορά στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην οικογένεια, στον πολιτισμό, στα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, στα ΜΜΕ, στο στρατό, στην ψυχαγωγία, στον ελεύθερο χρόνο.

• Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της πρόληψης, της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης.

• Εξοντωτικές ποινές στους εμπόρους. Ειδικευμένο Σώμα δικαστών για την αντιμετώπιση των θυμάτων των ναρκωτικών.

Αποκαλυπτικά ΙΙ (Ριζοσπάστης 20/10/2010)
«Ο Γ. ΨΑΡΙΑΝΟΣ, υποψήφιος περιφερειάρχης της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του Φ. Κουβέλη που συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είπε στη ΝΕΤ ότι οι εκλογές δε γίνονται για τη λαϊκή επανάσταση. Τι θέλει να πει; Καπιταλισμό έχουμε, πρέπει να προσαρμοστούμε! Οταν δε, ρωτήθηκε τι θα κάνει π.χ. για το Λαύριο, απάντησε ότι θα το μετατρέψει σε λιμάνι ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και έτσι θα αναπτυχθεί. Ο,τι, δηλαδή, σχεδιάζει η κυβέρνηση. Δηλαδή, ο Ψαριανός δηλώνει καθαρά ότι στις εκλογές ο λαός δεν πρέπει να ψηφίσει με κριτήριο τα προβλήματά του στη δουλειά και στη ζωή, ούτε καν να εντάξει την ψήφο στην πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Αλλωστε, μίλησε για «αυτοδιοικητικά κριτήρια», δηλαδή φτιασιδώματα δήθεν στο πλαίσιο του συστήματος. Το αποκαλύπτει, άλλωστε, και η πρότασή του για το Λαύριο. Επιχειρηματική ανάπτυξη των εφοπλιστών».



Και η αυτοκριτικη του Πραχτορα.
Με πλέρια συναίσθηση του χαφιέδικου ρόλου μου ομολογώ πως έσφαλα σε δύο πρόσφατες τοποθετήσεις μου και μάλλον με υποσυνείδητη πρόθεση, για να βλάψω καίργια τα συφέροντα της εργατικής τάξης και να βάνω ταφόπλακα στις καταχτήσεις των εργαζόμενων και του λαού.

Είμαι ένα πρεζόνι που τάχτηκε στην υπηρεσία του ξένου και ντόπιου κεφάλαιου και το μόνο που με κόφτει είναι να γλείψω κανένα κόκαλο των εφοπλιστάδων και να βγάλω τη δόση μου. Ζήτησα την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών που, αν εφαρμοστεί, θα μηδενίσει τις τιμές στο λαθρεμπόριο (μιας και οι χρήστες θα παίρνουν τη δόση τους στα νοσοκομεία) κι έτσι θα χαλάσει η μανέστρα της παράνομης διακίνησης και θα εκμηδενιστεί η παρελκόμενη εγκληματικότητα. Αυτό θα είναι εγκληματικό για την εργατική τάξη και τους νέους ανθρώπους και επίσης ίσως να χάσουν τη δουλειά τους τα βαποράκια της κομσομόλ. Πολύ σωστά κάνει και με κατακεραυνώνει το κεντρικό όργανο της κα γκε μπε, ο Ριζοσπάστης. Θα είναι τραγικά τα αποτελέσματα και για τα οικονομικά του κόμματος που, ως γνωστόν, μαζί με τους μπάτσους πουλάει την ηρωίνη, όπως διαβάζουμε στους τοίχους.

Δεύτερο μεγάλο ολίστημα του υποφαινόμενου λακέ της αστικής τάξης και γνωστού πράχτορα των εφοπλιστικών συμφερόντων ήταν η πρόταση για μεταφορά του λιμανιού της ακτοπλοΐας στο Λαύριο, πράξη ολότελα αντιλαϊκή αφού αβγαταίνει το μπεζαχτά των εφοπλιστάδων και δίνει την χαριστική βολή στα κεχτημένα του λιμενεργάτη, μιας και στον εφοπλιστικό παράδεισο του Λαυρίου αυτή τη δουλειά θα την κάνουν τα ρομπότ των πολυεθνικών.

Ντρέπουμαι απ’ άκρου σ’ άκρο.

Δεν υπαρχει καμμια αμφιβολια οτι εχω παρει τον κατηφορο του μίσθαρνου όργανου του διεθνη ιμπεριαλισμου, της τρόικας, του ΔΝΤ και του μνημονιου, κατρακυλαω στους ιδιους κι απαραλαχτους βουρκους και στα βρωμονερα του χαφιεδισμου που κυλιστηκανε τοσοι και τοσοι δοσιλογοι του κινηματος οπως ο μιζεριας-δηλωσιας Κλαρας-Βελουχιωτης, ο πραχτορας-χαφιες ασφαλιτης Πλουμπιδης, ο πουλημενος Γλεζος, ο βρωμο-Κυρκος κι η παρεα του κι αλλοι πρωην αριστεροι που γελαει ο κοσμος (της περηφανης Εργατιας).

Ευτυχώς ο φωτεινός οδηγητης του κινήματος, ο Ριζοσπάστης, με πήρε χαμπάρι και ξεμπρόστιασε το δόλιο και σατανικό αυτό σκέδιο. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν σήμερα τα ψυχιατρεία της Τασκέντης να με πάνε απ’ το Κόμμα του Λαού κατεφτεία για θεραπεία. Έτσι είναι πολύ πιθανό να συνεχίσω ν’ απλώνω τραχανά στο χαγιάτι του αστικού καθεστώτος, να παίζω αυτό το βρώμικο και ύπουλο παιχνίδι και να κουβαλάω νερό στο μύλο της αντίδρασης, μαζί με τη Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη που συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Αθήνας και Θεσσαλονίκης και που χύνει χολή ενάντια στις Λαϊκές Δημοκρατίες, στη Σοβιετική Ένωση, στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και στην ΚΟΜΕΚΟΝ, μάταια ελπίζοντας στην κατάρρευσή τους γιατί πίσω έχει η αχλάδα την ουρά κι οι λαοί του σοσιαλισμού ξέρουν να περιφρουράνε τις καταχτήσεις τους.

Μοσχα, 20 του Οχτωβρη 1980.
 


Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΕΛΕΟΣ συνάδελφε!!!



ΔιατΕισΑΠ 525/2009


Α. Εισαγωγή
Με την από 6.2.2008 αίτησή του ο δικηγόρος Αθηνών Κ.Π. ζητεί την εκ μέρους του Εισαγγελέως Αρείου Πάγου επανάληψη της διαδικασίας προς όφελος του καταδικασμένου για τον φιλόσοφο Σωκράτη (468-399 π.Χ.). Επισημαίνεται στην αίτηση ότι: Πραγματοποιήθηκε αναπαράσταση της δίκης στις ΗΠΑ (Ουάσιγκτον) με αθωωτικό αποτέλεσμα, ανάλογη αίτηση είχε υποβάλει το 2000 στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αλλά απερρίφθη και ενώ σε δικαστήρια άλλων χωρών τιμώνται με αδριάντες Ελληνες νομοθέτες, δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Υποστηρίζει ότι η επανάληψη της διαδικασίας: α) θα επιβεβαιώσει τη συνέχεια της Ελληνικής Δικαιοσύνης ανά τις χιλιετίες, β) θα αποκατασταθεί μια δικαστική αδικία, γ) δημοσιότητα και προβολή από την επανάληψη της διαδικασίας.

Β. Ιστορικό και δικονομικές διατάξεις Αττικού δικαίου
Ο φιλόσοφος Σωκράτης κατεδικάσθη σε θάνατο από το δικαστήριο της Ηλιαίας στην Αθήνα τον Μάρτιο του 399 π.Χ. και η εκτέλεση της ποινής με κώνειο έλαβε χώρα στο δεσμωτήριο των Αθηνών μεταξύ 15 Απριλίου και 5 Μαΐου ιδίου έτους. Οι αποφάσεις της Ηλιαίας ήταν οριστικές και αμετάκλητες. Ομως μπορούσαν να προσβληθούν: α) σε περίπτωση ερημοδικίας με αναδικία (την έρημην δίκην ανχιλαχείν)3 και β) στην περίπτωση επισκήψεως ή κακοτεχνιών ή ψευδομαρτυριών όπου η διαδικασία εγγίζει την αναψηλάφηση ή είδος εφέσεως ενώ κατά Θ. Δαλακούρα οι όροι αναδικία ή παλινδικία συνιστούσαν μια πρώτη μορφή επαναλήψεως διαδικασίας, ήτοι θεσμό που επέτρεπε την επανεξέταση μιας υποθέσεως εφόσον ο καταδικασθείς επετύγχανε την καταδίκη των μαρτύρων που εξετάσθηκαν στη δίκη για ψευδομαρτυρία. Η αναδικία ή παλινδικία επί δίκης ψευδομαρτυριών αποτελούσε ολοκληρωμένη διαδικασία που αφορούσε τόσο το θέμα της ψευδομαρτυρίας, όσο και την ουσία της υποθέσεως για την οποία είχε εκδοθεί η υπό αναθεώρηση απόφαση. Σε περίπτωση επιβληθείσας θανατικής ποινής, εάν είχε εκδηλωθεί δι' ενστάσεως (επισκήπτεσθαι) η πρόθεση για δίκη ψευδομαρτυριών η ποινή δεν εκτελούνταν πριν από τη διεξαγωγή της δίκης αυτής. Στην περίπτωση της καταδίκης του Σωκράτη δεν υπεβλήθη εκ μέρους του τέτοια ένσταση.
Γ. Σύντομη αναφορά στην προσωπικότητα του Σωκράτη
Το ηθικό ανάστημα του Σωκράτη, η στάση του απέναντι στη ζωή, στους θεσμούς, στην κατηγορία, στο θάνατο, η αναζήτηση ιδεών, αρχών, αξιών μεθόδου έρευνας, που έχουν σχέση με την ουσία της ζωής και το ίδιο το άτομο, τον ύψωσαν στο βάθρο των κορυφαίων του πνεύματος. Εγινε σημείο αναφοράς και απετέλεσε τη μεγάλη καμπή της φιλοσοφίας, έτσι για λόγους ιστορικούς είναι χρήσιμη μια σύντομη αναφορά σε σχόλια και κρίσεις που διατυπώθηκαν από πνευματικά άτομα:
Ο Κ. Τσάτσος αναφέρει ότι ο Σωκράτη έθεσε τα θεμέλια και την προϋπόθεση κάθε επιστήμης.
Το λογικό υποκείμενο προχώρησε δε και όρισε την κατεύθυνση κατά την οποία θα λειτουργήσει το υποκείμενο της γνώσης, η γνώση έγκειται στην έννοια που την γεννάει η λογική λειτουργία της συνείδησης, ενώ ο G. Η. Sabine παρατηρεί πως η δίκη και η καταδίκη του Σωκράτη είναι κάπως δυσνόητες, εκτός εάν πίσω τους υπήρχαν πολιτικά κίνητρα.
Εκείνο που αξίζει να μας συγκινεί, παρατηρεί ο Κ. Μπέης, στην περίπτωση της δίκης και της καταδίκης του Σωκράτη δεν είναι τόσο η πικρία από το γεγονός ότι υπερίσχυσαν οι αντιδραστικές και συντηρητικές δυνάμεις πάνω στο ρεύμα της προόδου όσο η ομορφιά της τραγικότητας του δικού του φιλοσοφημένου και ηρωικού ήθους απέναντι στον επερχόμενο θάνατό του. Με το ήθος του βίου αλλά -προ παντός- του θανάτου του επιβεβαίωσε τη γοητεία και την αξιοπιστία της φιλοσοφίς. Αναδείχθηκε έτσι υπόδειγμα για το μετ' αυτόν χιλιετία και (με αναφορά στον ]ager αναγνωρίζεται ως ο μέγιστος διδάσκαλος μέσα στην ευρωπαϊκή ιστορία. Ο Τ. Α. Sinclair αναφέρει για τον Σωκράτη: "Η προσωπική του απόπειρα να ζήσει με τις αρχές του αποτελεί μαρτυρία για την προσήλωση του στην ηθική ελευθερία του ατόμου".
Για το ουσιαστικό νόημα τις καταδίκης του Σωκράτη ο Κ. Τσάτσος με ιδιαίτερη ευαισθησία παρατηρεί ότι: "Τη στιγμή που έφευγε ανυπόταχτος και υποταγμένος μαζί από το δικαστήριο προς τον θάνατο, επιτελούσε αυτοβούλου συνειδητά και υπεύθυνα, μια μοναδική στην ιστορία πράξη. Σήκωνε και κρατούσε μονάχος του, επάνω από πρόσκαιρους θεσμούς και από θνητούς ανθρώπους επάνω και από τον ίδιο τον εαυτό του τη μοίρα του Πνεύματος".
Δ. Αποκατάσταση του Σωκράτη
Η αναχώρηση του Σωκράτη από τους ανθρώπους έκανε τους Αθηναίους να μετανοήσουν αμέσως και εσπευσμένα έθεσαν μηχανισμούς δίωξης των κατηγόρων του. Ο Ανυτος και ο Λύκων διέφυγαν ενώ ο Μέλητος εισήχθη σε δίκη και καταδικάσθηκε σε θάνατο, στο δε Πομπείο τοποθετήθηκε χάλκινη προτομή του φιλοσόφου, έργο του γλύπτη Λύσιππου.
Δεν προκύπτει ότι κατά το Αττικό Δίκαιο μετά το θάνατο του καταδικασθέντος υφίστατο δυνατότητα "επαναλήψεως της διαδικασίας" αλλά ως ήδη ανεφέρθη κατά των ψευδομαρτύρων υπήρχε η δυνατότητα υποβολής ενστάσεως (επισκήπτεσθαι) ψευδομαρτυριών με συνέπεια την μη εκτέλεση της θανατικής ποινής μέχρις ότου διεξήγετο η δίκη αύτη, όμως ο Σωκράτη δεν υπέβαλε τέτοια ένσταση. Κατά συνέπεια οι διαδικασίες που κίνησαν οι Αθηναίοι για εισαγωγή σε δίκη των κατηγόρων, με αποτέλεσμα την καταδίκη σε θάνατο του Μέλητου (διότι οι άλλοι διέφυγαν) το κλείσιμο καταστημάτων, γυμναστηρίων και την τοποθέτηση χάλκινης προτομής του Σωκράτη στο Πομπείο συνιστούσαν αποκατάσταση του Σωκράτη".
Ομως η αληθινή-ουσιαστική αποκατάσταση του Σωκράτη δεν προήλθε μόνο από το μεγάλο και μεστό έργο του μαθητή του Πλάτωνα, αλλά και από το πλήθος των φιλοσόφων που τον όρισαν ως σημείο αναφοράς, καμπής και νέας αφετηρίας στη φιλοσοφία ονομάζοντας τους προηγηθέντες φιλοσόφους σε προσωκρατικούς.
Ε. Παρατηρήσεις επί της διαδικασίας της δίκης
Πέρα από τα προαναφερθέντα ως προς την καταδίκη του Μέλητου σε θάνατο για ψευδορκία, από ιστορία πάλι πηγές προκύπτει ότι στη δίκη του Σωκράτη υπήρξαν μάρτυρες επίορκοι, ο Διογένη Λαέρτιος με (έμμεση) αναφορά στον Ιούστο Τιβεριέα (ότι σημείωνε στο Στέμμα) όπως όταν ανέβηκε στο βήμα ο Πλάτων και είπε "είμαι ο πιο νέος άνδρες Αθηναίοι από όσους ανέβηκαν στο Βήμα" τότε οι δικαστές φώναξαν "Κατέβα, κατέβα" αλλά δεν μπορεί να επαληθευθεί ότι όντως ο Πλάτων παρεμποδίστηκε όπως καταθέσει (κάτι που με τα σημερινά δεδομένα αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ).
Ωστόσο δεν συνάγεται ότι ο Σωκράτης στερήθηκε από το δικαίωμα να υπερασπισθεί τον εαυτό του, αφού ο Ξενοφών στην "Απολογία του Σωκράτους" παρ. 2220 αναφέρει: "Ερρήθη μεν δήλον ότι τούτων πλείω υπό τε αυτού και των συναγυρευόντων φίλων αυτού", είναι φανερό ότι ειπώθηκαν γι' αυτόν πολύ περισσότερα από τον ίδιο και από φίλους του που τον συνυπερασπίστηκαν".
ΣΤ. Η μη δυνατότητα εφαρμογής της διαδικασίας των άρθρων 525 επ. ΚΠΔ
Ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 525 επ. ΚΠΔ για την επανάληψη της διαδικασίας προς όφελος του καταδικασθέντος επί της καταδίκης του Σωκράτη, άποψη μου είναι ότι δεν μπορούν να εφαρμοσθούν όχι μόνο διότι το κράτος-πόλη των δικαστών τον αποκατέστησε, αλλά για λόγους δικονομικούς. Η διάταξη του άρθρου 602 εδ. α' ΚΠΔ ορίζει: "Η επανάληψη της διαδικασίας υπέρ εκείνων που καταδικάσθηκαν αμετάκλητα πριν αρχίσει να ισχύει ο νόμος αυτός επιτρέπεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας", όμως από το σύνολο των σχετικών διατάξεων συνάγεται ότι αυτές αφορούν αποφάσεις που έχουν εκδοθεί κατά το δικαιικό σύστημα του νεότερου Ελληνικού Κράτους (με τις κατά καιρούς τροποποιήσεις) και είναι όλως διάφορο του αρχαίου Αττικού, η δε μη εφαρμογή των σύγχρονων διατάξεων δεν σημαίνει έλλειψη συνέχειας του Ελληνικού Εθνους. Εξ άλλου πρέπει να ληφθούν υπόψη και έτεροι παράγοντες που καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή των ισχυουσών σήμερα διατάξεων, όπως ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων της αρχαιότητας δεν ήταν ειδικά αιτιολογημένες, έλλειψη αποφάσεων (επί ψευδομαρτυριών) οι δε υφιστάμενες πηγές δεν είναι δικαστικές αλλά ιστορικές (στην προκειμένη περίπτωση Ξενοφών, Πλάτων και έμμεσα ιστορική ο Διογένης Λαέρτιος).
Κάθε πόλη-κράτος είχε το δικό της δίκαιο που δεν συνέπιπτε πάντοτε με το δίκαιο των άλλων πόλεων και οι εγερθείσες σε μια πόλη κατηγορίες σε βάρος κάποιου πολίτη της δεν ίσχυαν σε άλλες πόλεις. Επίσης, το δίκαιο στον Ελλαδικό χώρο υπέστη επανειλημμένες μεταβολές, επεκράτησε το ρωμαϊκό, το Βυζαντινορωμαϊκό, ακολούθησε η επιρροή του Οθωμανικού και τέλος στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα το γερμανορωμαϊκό με επιρροές και από άλλα δίκαια (Γαλλικό, Ελβετικό) και για όλους αυτούς τους λόγους η υπό κρίση αίτηση του Κ.Π. είναι απορριπτέα.
Είναι σαφές ότι μόνο με ειδική νομοθετική ρύθμιση που θα λάβει υπόψη της τις προαναφερθείσες εγγενείς δυσχέρειες θα μπορούσε (αν και δύσκολα εφαρμόσιμο) να επεκταθεί η εφαρμογή των σύγχρονων διατάξεων περί επαναλήψεως της διαδικασίας σε καταδικαστικές αποφάσεις δικαστηρίων της αρχαιότητας, αν και ασφαλέστερη κρίνεται η oδός της εκδόσεως από το Νομοθετικό Σώμα νόμου (ψηφίσματος) περί αποκαταστάσεως αδίκως καταδικασθέντος από δικαστήρια της αρχαιότητας.
Ζ. Επίμετρον
Είναι προφανές πόσο πολύ απέχει η κοινωνία σήμερα από αρχές και αξίες που διέκριναν τον Σωκράτη αλλά και γενικότερα τις ανθρώπινες αξίες που μπορούν ν' αποτελέσουν ασφαλή έξοδο από τις στρεβλώσεις και τη νοητική ασφυξία για να διαχυθεί η δικαιοσύνη σ' όλη τη δράση του ανθρώπου, η οποία (δικαιοσύνη), ενώ είναι τόσο απλή σαν έννοια και βρίσκεται μέσα στην ψυχή του, εν τούτοις δεν υποστηρίζεται αλλά καταπολεμάται και το βάρος για την έξοδο εναποτίθεται στις δυνατές πνευματικές μορφές που υπάρχουν στον τόπο μας.
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου,
Ρούσσος-Εμμανουήλ Παπαδάκης

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Εσένα ποιος σε χρηματοδοτεί;

Κύριε διευθυντά,
Φτάνει πιά ! Οι εβδομαδιαίες – όπως οι προ ημερών – εκρήξεις αρλουμπολογίας του κληρονόμου της «θείας Αγλαϊας» αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πάγκαλου έφτασαν στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του Τύπου και απειλούν να ολοκληρώσουν την απαξίωση της πολιτικής στην πιο κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η χώρα μας, όταν και άλλοι συνάδελφοι σπεύδουν να ενστερνιστούν τις συκοφαντίες του.
Ο κ. Πάγκαλος ανατρέπει και το δικαιικό μας σύστημα και προσφεύγει σε μεθόδους της Ιεράς Εξέτασης καλώντας τα θύματα των συκοφαντιών του να αποδείξουν την αθωότητά τους.
Παρά ταύτα θα τον ακολουθήσω. Του απαντώ:
 
- Ουδέποτε έκανα ή επιχείρησα να κάνω οποιονδήποτε διορισμό στο Δημόσιο ή στις αμαρτωλές δημοτικές επιχειρήσεις.

- Υπερασπίστηκα με σθένος το λεγόμενο «νόμο Πεπονή», δηλαδή την διαδικασία του ΑΣΕΠ, την σπουδαιότερη ίσως κοινωνική αλλαγή της οκταετίας του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, και ουδέποτε επιχείρησα να ρίξω την ευθύνη σε αυτόν για την ανεργία.

- Πολέμησα την νοοτροπία των «δικών μας παιδιών», και υπερασπίστηκα το δικαίωμα όλων, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, να έχουν πρόσβαση στην εργασία.


Είναι αλήθεια ότι είχαμε πάντοτε διαφορά νοοτροπίας με τον συντονιζόμενο από τον κ Ραγκούση αντιπρόεδρο όσον αφορά τη λειτουργία ενός πολιτικού.
«Εσένα ποιος σε χρηματοδοτεί» με είχε ρωτήσει λίγο πριν από τις τελευταίες εκλογές που πήρα μέρος.
«Κανείς», του είχα απαντήσει.
«Ε τότε δεν θα εκλεγείς».
Και δεν εξελέγην. Εκείνος ήρθε πρώτος …
Απειλείται δε και η εκλογή της συζύγου μου.
Και για να τελειώνουμε: Ο Πάγκαλος υποστηρίζει ότι υπήρξε φαύλος. Δεν θα τον διαψεύσω. Για να το λέει. Αρνούμαι όμως αυτή την κατηγορία για τον εαυτό μου. Στην πολιτική έδωσα, δεν πήρα. Αναγκάστηκα να πουλήσω ένα κτήμα στον Διόνυσο, ένα διαμέρισμα στην Ιπποκράτους (της συζύγου μου) και ένα εξοχικό στο Σοφικό (της συζύγου μου) και αυτή τη στιγμή η μόνη ιδιοκτησία που έχω είναι το σκάφος μου (12 μέτρα) και ένα αυτοκίνητο που αγόρασα μεταχειρισμένο. Και δεν προσδοκώ σε καμιά κληρονομιά. [Σημείωση: Προς αποφυγή παρανοήσεων. Δεν αμφισβητώ επ’ ουδενί την νομιμότητα των κτήσεων του κ. Πάγκαλου και όπως, δε, είπε ο κ. Βουλγαράκης, παν το νόμιμο είναι και ηθικόν. Μόνο που ο κ. Βουλγαράκης δεν έκανε ποτέ τον σοσιαλιστή. ]
Ελπίζω ο κ. Πάγκαλος να μην μου απαντήσει. Θα το θεωρήσω σαν αίτηση συγγνώμης. Διαφορετικά, θα ήταν δυσάρεστο να ανεβοκατεβαίνουμε στα κτίρια της τέως Σχολής Ευελπίδων.
Γιάννης Καψής
 
«Επίκαιρα» http://m-epikaira.gr/