Η Φούσκα μας μεγαλώνει. Η «άνοιξη της Φούσκας» ανέκραξε ο φίλος Νίκος σε ένα σχόλιο του. Οι αναρτήσεις πληθαίνουν, το ενδιαφέρον ανάβει, οι προ(σ)κλήσεις από τον αιρετικό φίλο δίνουν και παίρνουν.
Ωστόσο κάτι που με απασχολεί είναι η μετατροπή του φίλου Όθωνα σε «Backσίτερ» όπως λέει και το ψευδώνυμο του. Αν είναι η φυσική του τάση να λέει κάτι μόνο όταν έχει να πει κάτι, έχει καλώς. Αν όμως μετατράπηκε σε «Backσίτερ» από το πληθωρικό και δεσποτικό των αναρτήσεων τότε μήπως φίλε Όθωνα να κάνω εγώ λίγο «Backσίττινγ» και να σε απολαύσουμε στα προσεχώς με κάτι ενδιαφέρον που σίγουρα έχεις να πεις;
Η δική μου πρόκληση προς "he knows whom":
Διαβάζω τις προηγούμενες αναρτήσεις μας. Διαβάσω και τις δικές μου θέσεις για τον Φιλελευθερισμό και τα οντολογικά περί Θεού ερωτήματα. Και κάπου απορώ με μένα, απορώ με μας. Και ιδού η απορία μου προς την δικανικής κατεύθυνσης παρέα: με λίγη προσοχή (και τις δέουσες διορθώσεις) οι προηγούμενες αναρτήσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να λένε ακριβώς τις αντίθετες «αλήθειες» (σχετικές και ατομικές πάντα) από αυτές που λένε. Η περί Θεού θέση μου με την προσθοαφαίρεση μερικών εδαφίων θα μπορούσε κάλλιστα να διδάσκεται σε κατηχητικό (που λέει ο λόγος). Όπως και οι απόψεις μου περί Μαρξισμού ή Φιλελευθερισμού. Και ερωτώ: μήπως τελικά είμαστε ικανοί να ντύσουμε μια οποιαδήποτε αλήθεια με λόγια και να την σερβίρουμε; Μήπως η συναναστροφή με την παρέα των νομικών (για μένα) και η δικανική παιδεία (για σας) μας επιτρέπει να κάνουμε «αλήθεια» με τεκμηρίωση και αιτιολόγηση οποιαδήποτε θέση; Τι θα εμπόδιζε τον Καρατζαφέρη, τον Ανδριανόπουλο, την Παπαρήγα, τον Alexis, τον Αρχιεπίσκοπο ή οποιονδήποτε άλλο από το να μας προσλάβει ως spokesmen; Τι σχέση έχει η οποιαδήποτε απάντηση σε αυτό το ερώτημα με την ατομική ηθική; Τι είναι αυτό που «νομιμοποιεί» σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο να τοποθετούμαστε από την μία και όχι την άλλη πλευρά της αλήθειας; Τι σημαίνουν οι όποιες απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα για μας;
Διατελώ ...
ΓΠΚ
Ωστόσο κάτι που με απασχολεί είναι η μετατροπή του φίλου Όθωνα σε «Backσίτερ» όπως λέει και το ψευδώνυμο του. Αν είναι η φυσική του τάση να λέει κάτι μόνο όταν έχει να πει κάτι, έχει καλώς. Αν όμως μετατράπηκε σε «Backσίτερ» από το πληθωρικό και δεσποτικό των αναρτήσεων τότε μήπως φίλε Όθωνα να κάνω εγώ λίγο «Backσίττινγ» και να σε απολαύσουμε στα προσεχώς με κάτι ενδιαφέρον που σίγουρα έχεις να πεις;
Η δική μου πρόκληση προς "he knows whom":
Διαβάζω τις προηγούμενες αναρτήσεις μας. Διαβάσω και τις δικές μου θέσεις για τον Φιλελευθερισμό και τα οντολογικά περί Θεού ερωτήματα. Και κάπου απορώ με μένα, απορώ με μας. Και ιδού η απορία μου προς την δικανικής κατεύθυνσης παρέα: με λίγη προσοχή (και τις δέουσες διορθώσεις) οι προηγούμενες αναρτήσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να λένε ακριβώς τις αντίθετες «αλήθειες» (σχετικές και ατομικές πάντα) από αυτές που λένε. Η περί Θεού θέση μου με την προσθοαφαίρεση μερικών εδαφίων θα μπορούσε κάλλιστα να διδάσκεται σε κατηχητικό (που λέει ο λόγος). Όπως και οι απόψεις μου περί Μαρξισμού ή Φιλελευθερισμού. Και ερωτώ: μήπως τελικά είμαστε ικανοί να ντύσουμε μια οποιαδήποτε αλήθεια με λόγια και να την σερβίρουμε; Μήπως η συναναστροφή με την παρέα των νομικών (για μένα) και η δικανική παιδεία (για σας) μας επιτρέπει να κάνουμε «αλήθεια» με τεκμηρίωση και αιτιολόγηση οποιαδήποτε θέση; Τι θα εμπόδιζε τον Καρατζαφέρη, τον Ανδριανόπουλο, την Παπαρήγα, τον Alexis, τον Αρχιεπίσκοπο ή οποιονδήποτε άλλο από το να μας προσλάβει ως spokesmen; Τι σχέση έχει η οποιαδήποτε απάντηση σε αυτό το ερώτημα με την ατομική ηθική; Τι είναι αυτό που «νομιμοποιεί» σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο να τοποθετούμαστε από την μία και όχι την άλλη πλευρά της αλήθειας; Τι σημαίνουν οι όποιες απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα για μας;
Διατελώ ...
ΓΠΚ
2 σχόλια:
Ο σκοπός της φούσκας δεν είναι να γίνουμε backσιτερς, αλλά backbenchers.
The BBC's definition of 'backbencher'
The vast majority of parliamentarians do not hold ministerial or shadow ministerial office and are known as backbenchers.
They are so-called because they sit on the back benches of the Commons or Lords - ministers and their opposition counterparts sit on the front benches.
Backbenchers are also sometimes known as private members and thus a backbencher can introduce an original idea for legislation in the form of a Private Member's Bill.
Backbenchers have more freedom to speak as they are not as constrained by loyalty to the government.
This can also pose problems for the party whips who try to impose party discipline.
panta sto sxoleio ,alla kai sto panepistimio ,mou arese na kathomai sta pis edrana
Δημοσίευση σχολίου