Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Διάλογος

...εκεί που κάθομαι στο μπαρ κι ούτε που ξέρω τι έχω πιεί και λέω μαλακίες στους διπλανούς μου.

Δήλωση: Τα πάντα ανατράπηκαν στο μυαλό μου από μια απλή σκέψη. Ποια είμαι εγώ που με συγκεκριμένες πράξεις θα αποτρέψω ένα παιδί από το να δοκιμάσει τη χαρά της γεύσης του παγωτού;

Σχόλιο: Σε διαβεβαιώνω ότι ακόμα και τα παλιά τα χρόνια, όταν είχα πάρει το δρόμο τον κακό κι έπινα ναρκωτικά διάφορα, ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου κάτι τέτοιο!!!



Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Capitalism rules!

Η ιστορία τέλειωσε!

Αυτό υποστηρίζει ο Φουκουγιάμα από το ’92 και αναζητά ένα νέο καπιταλιστικό μοντέλο γιατί (όπως αποδείχθηκε και από την παρούσα οικονομική κρίση) αυτό που χρησιμοποιείται είναι αδύναμο και με ατέλειες.

Και απορώ: έχει κανόνες ο καπιταλισμός?

ο καπιταλισμός δεν είναι σύστημα, μοντέλο ή θεωρία αλλά η έλλειψη οποιασδήποτε θεωρίας, κανόνα ή συστήματος.

Είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, η ζούγκλα που κουβαλάμε από τότε που εμφανιστήκαμε στην γη. Από τότε που κάποιος βάφτισε κάτι δικό του (=ιδιοκτησία), από τότε που κάποιος αντάλλαξε κάτι που είχε με κάτι που ήθελε (=εμπόριο) κι από τότε που κάποιος ανάγκασε ή πλήρωσε κάποιον να κάνει κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε ή δεν μπορούσε (=εργασία).

Αργότερα, αφού φορέσαμε ρούχα, ανακαλύψαμε τον τροχό και τα μέταλλα, το όλο σύστημα δημιουργούσε αδικίες αφού κάποιοι συγκέντρωναν υπερβολικό πλούτο και εξουσία.

Ένα τέτοιο περιβάλλον μας φαινόταν απόλυτα φυσικό αν υπολογίσεις ότι οι παραστάσεις μας ήταν μια δυνατή τίγρης να τρώει την αδύναμη αντιλόπη, το μεγάλο ψάρι που τρώει το μικρό κι εμείς σκοτώναμε τα γέρικα άλογα.

Αργότερα στους αιώνες, αυτές τις αδικίες προσπάθησαν να περιορίσουν κάποιοι πλούσιοι (οι φτωχοί δεν προλάβαιναν να σκεφτούν) και κοινωνικά ευαίσθητοι τύποι σκεφτόμενοι θεωρίες, κανόνες δηλαδή επί του ‘φυσικού’ καπιταλισμού. Κι έτσι προέκυψαν ο σοσιαλισμός, ο κομμουνισμός, και άλλα σε –ισμός. Κι όντως, όπου εφαρμόστηκαν (και όπως εφαρμόστηκαν) μείωσαν την αδικία, μείωσαν τον πλούτο και αύξησαν την φτώχεια. Οι κοινωνίες του «υπαρκτού» δεν εξελίχθηκαν με τον ίδιο ρυθμό γιατί δεν παρήγαγαν πλούτο επειδή το κέρδος τελικά είναι το μόνο κίνητρο για εξέλιξη.

Από τότε κάθε οικονομία χρησιμοποιεί ένα κράμα brutal καπιταλισμού και intellectual θεωριών με μοναδικό όπλο τον έλεγχο ανάλογα με την κοινωνική ανοχή: σφίγγοντας τα λουριά, περιορίζεται η κοινωνική αδικία και μειώνεται ο παραγόμενος πλούτος, χαλαρώνοντας τα λουριά, αυξάνεται ο πλούτος και η αδικία.

Η οικονομική κρίση το μόνο που δείχνει να μας δίδαξε είναι ότι τελικά, μετά από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης, έχουμε ακόμα πολύ λάσπη μέσα μας.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ευζωία και ευτυχία


Για κάποιο λόγο είχα φυλάξει αυτό το άρθρο από ένα απόκομμα εφημερίδας, πριν το χάσω λοιπόν το αντιγράφω¨

Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 29-11-2009


Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ έγραψε κάποτε : Προχωρούσαμε με τον Σαρτρ στο δρόμο ελεύθεροι, ανεμπόδιστοι, ανέμελοι, χωρίς φόβο.Γιατί να λυπηθούμε που δεν είχαμε αυτοκίνητο, όταν κάναμε τόσες ανακαλύψεις περπατώντας στις όχθες του καναλιού Σαιν Μαρτέν ; Οταν τρώγαμε στο δωμάτιο μου ψωμί και φουά γκρά Μαρί, όταν δειπνούσαμε στη μπιραρία Ντεμορύ…δεν νοιώθαμε στερημένοι από τίποτα. Τί παραπάνω θα μπορούσε να μας προσφέρει το μπαρ του ξενοδοχείου Ρίτζ ; Είχαμε τις δικές μας γιορτές. Ενα βράδυ στο Βίκινγκς έφαγα κότα με κούμαρα, ενώ στην εξέδρα μια ορχήστρα έπαιζε το σκοπό της μόδας: Pagan love song. Ηξερα πως το τσιμπούσι αυτό δεν θα με θάμπωνε αν γινόταν συχνά. Ετσι ακόμη και η φτώχεια μας εξυπηρετούσε την ευτυχία…
Στενεύει ο κύκλος της ευζωϊας του μεταπολεμικού δυτικού κόσμου. Λιγοστεύει η καλοπέραση, τα ακριβά γούστα, προνόμιο των λίγων παλιά, αλλά που τελικά απόλαυσαν πολλοί στην εποχή μας. Περιορίζεται το εύρος της κατανάλωσης, σμικρύνεται το μερίδιο της διασκέδασης.Οι entertainers βρίσκονται με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.Το κοινό είναι το μισό σε σχέση με πέρσι. Λείπει το χρήμα και προφανώς η διάθεση. Ο κόσμος πληρώνει το εισιτήριο,αλλά δεν αγοράζει ποτά. Προτιμάει μια μπύρα, να κρατήσει στοιχειωδώς την καταναλωτική του αξιοπρέπεια. Πολλοί απλώς παρίστανται, δεν παθιάζονται, δεν χειροκροτούν, όπως χειροκροτούσαν. Η αγορά κινείται σε ρυθμούς χελώνας. Μεγάλη, αισθητή η διαφορά από την περασμένη Ανοιξη.Οι γυναίκες κοιτούν και ξανακοιτούν τις βιτρίνες,αλλά δεν κάνουν το επόμενο βήμα : να μπούν στο μαγαζί δηλαδή. Με τρόπο βγάζουν από το πορτοφόλι την πιστωτική κάρτα και μαζί της τον τελευταίο λογαριασμό. Μετρούν το υπόλοιπο.Τους παίρνει, δεν τους παίρνει. Κάποιες αποχωρούν. Οι θαρραλέες μπαίνουν. Ανισος κόσμος, ούτως ή άλλως. Αυτές που αποχωρούν, έχουν πειστεί ότι το βράδυ στη φωλιά τους θα το σκεφτούν καλύτερα. Θα πάρουν χαρτί και μολύβι. Δεν μπορείς νάχεις εμπιστοσύνη μόνο στη μνήμη σου. Αυτά που έλεγες παλιότερα ότι είσαι κομπιούτερ κι όλα τάχεις «εδώ», δείχνοντας το κεφάλι σου, μάλλον δεν ισχύουν σήμερα.

Οι παρορμητικές κινήσεις του χθες, η σταθερή προσήλωση στην κατανάλωση, η απουσία φόβου αρχίζουν μέρα τη μέρα να αντιστρέφονται για να μετατραπούν σε συγκροτημένες κινήσεις, σε διακεκομένη κατανάλωση και σε …φόβο. Ναι, φόβο για το αύριο, για τον κόσμο που κτίσαμε γύρω μας, βασισμένο στην κατάχρηση των καταναλωτικών αγαθών. Τον αποδεχτήκαμε αυτόν τον κόσμο. Μας ενθουσίασε. Είναι γκλάμουρους, πλησιάζει τον κόσμο των περιοδικών life style. Αν δει κάποιος τις κυκλοφορίες των περιοδικών θα διαπιστώσει ότι αυτή η κατηγορία πουλάει περισσότερο. Γιατί; Γιατί έχει χρώματα, έχει ελπίδα.Ο αναγνώστης μεταφέρεται στη θέση του μοντέλου ή του πλούσιου επιχειρηματία που φωτογραφίζεται για να επιδειχθεί. Μπαίνει στο σπίτι της οικογένειας τάδε και ζει μαζί της στην υπέροχη τραπεζαρία, στη φανταστική κουζίνα και στη στυλάτη μπερζέρα δίπλα στο τζάκι.Τί όμορφα να απολαμβάνεις τη ζωή, έστω και μέσα από την κλειδαρότρυπα! Και συν τοις άλλοις μπορείς να φαντάζεσαι ότι όταν χρειαστεί, θα κάνεις κι εσύ μια φοβερή ανόρθωση στήθους και θα ζήσεις ως το τέλος χωρίς ρυτίδες. Ναι, ναι, και χωρίς νυστέρια. Αυτά γράφουν τα περιοδικά. Δίνουν και διευθύνσεις. Δίνουν επιλογές. Σπουδαίο πράγμα νάχεις τη χαρά της επιλογής!
Κι όμως, όλοι ξέρουμε ότι παραμυθιαζόμαστε. Οτι η αλήθεια βρίσκεται στην απέναντι όχθη. Μια αλήθεια που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις σκέψεις του Τοκβίλ και του Χάγιεκ, του Καντ ή του Φρόϊντ. Είναι η αλήθεια του 21ου αιώνα, με την επιστήμη να θριαμβολογεί και τον άνθρωπο ( το υποκείμενο, αν θέλετε ) να συνθλίβεται, ναί ανόργανο σώμα. Μίζερα πράγματα. Το χρήμα ξαναπερνάει στα χέρια των λίγων, όπως παλιά. Αλλά δεν είναι οι παλιοί που το καρπούνται. Είναι οι καινούργιες φουρνιές των πλουσίων, που κανείς δεν ξέρει πώς και με ποιά μέσα τα κατάφεραν, ειδικά σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα.Δεν είναι μόνον οι μεγαλογιατροί φοροφυγάδες που η κυβέρνηση τους έκανε σημαία.Αυτά είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα της στιγμής. Εξαφανίζονται κάπου στην ατμόσφαιρα και σπάνια προκαλούν εγκαύματα στον άνθρωπο. Είναι ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που δρα σαρωτικά, χωρίς αιδώ, χωρίς εξελιγμένη ηθική, χωρίς ενδιαφέρον, όχι για τον διπλανό του, αλλά για το κοινωνικό σύνολο. Ωστόσο, η αλαζονεία του καθενός δεν χωράει σε περιόδους τέτοιας κρίσης, όπου είναι πέρα από αναγκαίο, πέρα από υποχρεωτικό το δημόσιο συμφέρον να τίθεται υπεράνω του ιδιωτικού.
Ζούμε σε ταραγμένους καιρούς και σε μια νέα πραγματικότητα που δεν είναι μακριά μας. Πώς να νικήσεις τις απαιτήσεις, πώς να αγνοήσεις τις ανάγκες ; Ιδού το ερώτημα.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

anti-overconsumption manifest

Με αφορμή το άρθο του Νίκου Δήμου στη LIFO που ανάρτησε ο Α. Κανάκης. (http://lifo.gr/mag/columns/2653 )
Ειλικρινά
Πιστεύει δηλαδή οτι η κυβέρνηση έριξε στην αγορά 28 δισ για να σώσει τις δικές μας καταθέσεις?
Την στιγμή που η ΕΤΕ μόνο, είχε κέρδη τα τελευταία 2 χρόνια 2,4 δις? Πως γίνεται να πτωχεύει μια τράπεζα με τέτοια κέρδη?
Δεν είναι λίγο παράλογο?
Δεν είναι ύποπτα παράξενο ότι οι τράπεζες δεν θέλανε να τα πάρουνε?
Συν τοις άλλοις δεν είναι ακόμα πιο τρελό ότι τα χρυσά αγόρια συνεχίζουν να παίρνουν υπερβολικά για την εποχή εξτραδάκια.
Δεν έχω καταλάβει τελικά ποιός κέρδισε απο όλη αυτή την αναμπουμπουλα.

Άλλο ερώτημα. Τα 28 δις απο που τα πήραν?
Απο αυτούς μήπως που πήγαν να σώσουν? Δηλαδή εμάς. Αφού ήθελαν να μας σώσουν γιατί μας τα πήραν?
Μήπως τα πήραν απο τους πολλούς για να τα ξαναδώσουν στους λίγους?

Ποιός είναι τελικά ο χοντρός με το πούρο?

Ο χοντρός με το πούρο είναι όντως ο χοντρός με το πούρο.
Αυτοί οι τύποι υπάρχουν στην πραγματικότητα. Απλά ο τύπος απο την ΛΙΦΟ δεν τους συναντά στην καθημερινότητα και νομίζει ότι ο χοντρός είναι φάντασμα. Νομίζει ότι είναι καπνός απο πούρο. Αν φυσήξει όμως λίγο θα διαπιστώσει ότι πίσω απο τον καπνό κρύβονται πολλά παχύδερμα. Δεν τους συναντά γιατί δεν κινείτε στους ίδιους χώρους με αυτούς.

Το θέμα τελικά γίνεται σιγά σιγά περίπλοκο. και ο φίλος στο ΛΙΦΟ δεν έχει το χώρο και την διάθεση να το αναλύσει.
Γιατί όμως κάνουμε τα πράγματα τόσο περίπλοκα?
Οι κερδοσκόποι όντως υπάρχουν και βρίσκουν πάτημα στην απληστία των ανθρώπων. Γιατί όπως προείπε και ο συνάδελφος Νίκος σε μια παλαιότερη ανάρτηση το μηχάνημα είναι ελλατωματικό. Όλες οι τράπεζες στηρίζουν τα κέρδη τους στην υπερκατανάλωση, όλες οι πολυεθνικές βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην παραγωγή προιόντων που ο άνθρωπος πραγματικά δεν χρειάζεται.

Γιαυτό πιστεύω ότι η μόνη λύση είναι η διακοπή της υπερκατανάλωσης. Με την διακοπή της αποδυναμώνεται όλο το σύστημα. Οι τράπεζες δεν βρίσκουν πάτημα, οι κερδοσκόποι παύουν να υφίστανται και τα πάντα γίνονται πιο ανθρώπινα. Η ηθική κερδίζει σιγά σιγά έδαφος και οι άνθρώποι ξεκινάν να δίνουν βάση σε άλλους τομείς.
Αυτό βέβαια προυποθέτει μια επανάσταση η οποία είναι και η πιο δύσκολη γιατί ξεκινά απο εμάς τους ίδιους. Όλα τα άλλα περί κουμμουνισμού, σοσιαλισμού, δεξιάς και αριστεράς συγνώμη αλλά για μένα είναι μπουρμπουτσαλα. Και αυτό γιατί όλα τα πολιτικά συστήματα προσπαθούν να προσφέρουν στους πολίτες ευημερία σε βάρος κάποιον άλλων.
Προσπαθούμε να χωρέσουμε δυο πόδια σε ένα παπούτσι, απο την μια να σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά απο την άλλη να ποθούμε καταναλωτικά προιόντα στην ουσία άχρηστα. Απο την στιγμή που ξέρουμε ότι τα περισσότερα απο αυτά φτιάχνονται απο ανήλικα παιδάκια σε υπόγεια της κίνας με 1 δολάριο μεροκάματο.

Το ερώτημα βέβαια είναι πως ένα κίνημα μη υπερκατανάλωσης πως εξαπλώνεται και πως γενικεύεται?

Στηρίζεται σε μια τεχνική κουνγκ φου που μας έμαθαν στην σχολή Ninja. Λέγεται Chen Jing, που σημαίνει αταραξία ή γαλήνη.
Η αρχή στηρίζεται, στο φαινόμενο της αντιστροφής της επιτηθέμενης δύναμης προς στον αντίπαλο, με την όσο το δυνατόν λιγότερη προσπάθεια εκ μέρους μας.

Τώρα, απο την θεωρία στην πράξη.
Αν γίνει κάποιος απο εμάς μη υπερκαταναλωτικό ον αυτόματα αποδυναμώνεται ο άλλος που είναι. Γιατί? Γιατι δεν έχει πλέον λόγο υπάρξης, εφόσον εσένα δεν σου λένε τίποτα τα "υπερκαταναλωτικά αγαθά" τότε ο άλλος δεν έχει που να τα επιδείξει. Άρα ουσιαστικά τα αντικείμενα χάνουν την αξία τους. Όταν αρχίσουμε να σνομπάρουμε αυτά τα οποία μας προσφέρονται απλόχερα, όταν διαπιστώσουμε την ευτελή τους αξία και σταματήσουμε να τα ποθούμε τότε μόνο μπορούμε να συζητήσουμε για τράπεζες των φτωχών για ισοκατανομή του πλούτου κ.τ.λ


Το μόνο καλό απο αυτή την κρίση που σιγά σιγά έρχεται είναι ότι οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να ζήσουν με λιγότερα. Το άσχημο είναι ότι δεν θα το έχουν επιλέξει συνειδητά. Άρα θα συνεχίσουν να ζητάνε με τον καιρό πάλι περισσότερα και που με την σειρά του αυτό θα οδηγήσει πάλι σε μια υποτιθέμενη ανάπτυξη και στο μέλλον αναγκαστικά σε άλλη μια οικονομική κρίση. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε τόσο πολλά υλικά αγαθά απο έναν πλανήτη ο οποίος είναι πεπερασμένος τότε θα άρχίσουμε να ζούμε αρμονικά με τους γύρω μας.


Προ τρέχοντας, σε κάποιο σημείο ο Όθων θα αναρωτηθεί αν μιλάμε για οπισθοδρόμηση, αν θα πρέπει να απαρνηθούμε τα λαπτοπ και τα αυτοκίνητα, τα Diesel και τα prada. Η απάντηση μπορεί να είναι περίπλοκη και θα μπορούσε να γίνει ένα ωραίο θέμα συζήτησης σε άλλη ανάρτηση.
Για μένα προς το παρόν η απάντηση είναι ότι ορισμένα καταναλωτικά είδη όντως μπορούμε να τα σνομπάρουμε . Είναι δυνατό πχ να ζήσουμε χωρίς φιρμάτα ρούχα και χωρίς 15000 διαφορετικά λάπτοπ. Η λίστα με τα πράγματα που όντως δεν χρειαζόμαστε είναι τεράστια και ευχαρίστως μπορούμε να την σχολιάσουμε.

Όσο αφορά τον εαυτό μου, κοιτάζω πλέον να κάνω την ζωή μου όσο πιο απλή γίνεται. Κυκλοφορώ με ποδήλατο, αγοράζω μόνο τα ρούχα που χρειάζομαι, κάνω όσο λιγότερα σκουπίδια μπορώ και η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς τις τράπεζες.

Αλκίνοος περί μεταναστευτικού

πατρίδα...

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Τζιμάκος περί μεταναστευτικού...

“Δεν υπάρχει καμία διάθεση από κανένα εγκάθετο λαμόγιο να λύσει το πρόβλημα, η δουλειά των γενιτσάρων είναι να δημιουργούν προβλήματα, όχι να τα λύνουν.

Δεν είναι από ανικανότητα ή ολιγωρία που φούντωσε το μεταναστευτικό, όλα έχουν γίνει βάση σχεδίου για να πληγωθεί ο κοινωνικός ιστός, να έχουν φθηνά μεροκάματα τα αφεντικά με παράνομους και ανασφάλιστους εργάτες, να υποβαθμιστούν συγκεκριμένες συνοικίες, να αγοράσουνε κοψοχρονιά οι καλόγεροι, πνευματικοί μεσίτες υπουργών, μετά να σκουπίσουνε τους μετανάστες οι μπάτσοι για να ανέβουν οι τιμές, να μπορέσουν να πληρωθούν γραμματείς, Φαρισαίοι, ανεξάντλητοι δικαστές και όλο το κομματικό τους σκυλολόι.

Είναι το λεγόμενο σχέδιο ‘Ξενοκράχτης’: αφήνεις τα σύνορα ανοιχτά, να δουλέψουνε και οι δουλέμποροι που είναι κεμπάριδες στο λάδωμα, και ακολουθούν δικηγόροι, μπάτσοι, κομματόσκυλα που διαχειρίζονται το πρόβλημα ως μπίζνα και μόνο. Άντε να γεμίσουνε και μια εκπομπή στην τηλεόραση μέχρι να φουντώσουνε οι πυρκαγιές και να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο στρατηγός-άνεμος.”


“Ο (πρώην) Άρχοντας του Πολιτιστικού Σκότους, Αντώνης Σ, αν ενθυμίστε όταν ήτανε υπουργός των Εξωτερικών του Μητσοτάκη, εκτός από τις σκουπιδοσακούλες με τα πεντοχίλιαρα τότε για τους δημοσιοκάφρους στα payrolls, άνοιξε και τους ασκούς των συνόρων με την Αλβανία και πλημμύρισε ο τόπος από φθηνά και ανασφάλιστα εργατικά χέρια.

Τρίβαν τα χέρια τους οι αστοί της Αιόλου που τους ήρθανε ως money εξ ουρανού τσάμπα δούλοι για τα μαγαζά τους. Και βολευτήκαμαν όλοι μια χαρά…

Οι δυο τρομάρες ήρθανε μετά, αφού πρώτα μας χτίσαν οι μετανάστες τα ολυμπιακά ακίνητα, μας φτιάξανε δρόμους, γέφυρες, τα σπίτια μας τα εξοχικά με παραδοσιακή πέτρα παρακαλώ που την είχαμε ξεχάσει με τα ‘λουμίνια και τα πλαστικά του νεοελληνικού κιτς.

Μας κάνανε λοιπόν όλες τις βαριές δουλειές και τώρα όπως αποφασίζει και διατάζει η τηλεόραση, αρχίσαμε να τους φοβόμαστε. ‘Να φύγουνε, να πάνε αλλού’ ουρλιάζουν οι κρυπτοφασίστες από τα παράθυρα τα γυάλινα, γιατί γνωρίζουν ότι ο μετανάστης αφού σου καθαρίσει το σπίτι, σου πλύνει το αυτοκίνητο, σου σκαλίσει τον κήπο, κάποια στιγμή μοιραία θα σκαλίσει και την γυναίκα σου, διότι το ένστικτο θα την οδηγήσει στην αγκαλιά του για να κάνει εύρωστα παιδιά και να απαλλαγεί επιτέλους η φυλή από την γοητεία του ελληναρά, την κοιλίτσα του τεμπέλη, την παρκαρισμένη στις άβολες καρέκλες των καφενείων της παρακμής.

Μην ξεχνάμε και την επιδρομή με τα δίμετρα Ουκρανiser, που βελτιώσανε με τον ανταγωνισμό την εμφάνιση των παχύσαρκων Ελληνίδων και γκρέμισαν το σαθρό οικοδόμημα του μικροαστικού γάμου.”


“…διάφορες κυρίες πλουσίων για να διασκεδάσουν την βαριεστημάρα τους, διοργανώνουν φιλανθρωπικά τσάγια υπό την αιγίδα της Ύποπτης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εχθρών για να μαζέψουνε άγνωστο αριθμό από μπικικίνια, μπικίνια και bic τα οποία υποτίθεται τα στέλνουν μετά στα φτωχά αφρικανάκια…

…αγαπητή φιλάνθρωπη κιόσσα, γιατί δεν πας να ταΐσεις τα αφρικανάκια στο Εφετείο της Σωκράτους, εδώ δίπλα στην Ομόνοια, να πληρώσεις την ΕΥΔΑΠ που τους έχει κόψει το νερό, να στείλεις τις φιλιππινέζες σου να καθαρίσουν, παρά κάθεσαι και τραβιέσαι με υιοθεσίες και φιλανθρωπικά σαφάρι στου διαόλου τη μάνα.

Αφού σε έπιασε ο πόνος να βοηθήσεις τους μαύρους, ο Θεός σε λυπήθηκε και τους έφερε δίπλα στην πόρτα σου. Έχει κάτι αλάνες στην Εκάλη και την Κηφισιά που είναι ταμάμ χωροταξικά για να στηθούν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Ας διευκολύνουμε επιτέλους τις φιλάνθρωπες κυρίες των Βορείων Προαστίων, να τους μείνει λίγος χρόνος για τις πλαστικές επεμβάσεις στην ψυχή τους.”


Τζίμης Πανούσης city 99.5 fm 16/6/2009

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Χρειάζεστε μελέτη όπως η Ελεονώρα

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΑ΄
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Όταν εμείς είμαστε 10 εκατομμύρια και αυτοί είναι περίπου ενάμισι εκατομμύριο, το να είναι το 55% στις φυλακές από αυτούς, κάτι συμβαίνει και είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να το επεξεργαστούμε, να το δούμε. Έχω εδώ κάποια αποκόμματα τα οποία θα τα δω μαζί σας, κύριε Πρωθυπουργέ.
Εφημερίδα «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ». Το μόνο που δεν μπορείτε να πείτε είναι ότι ανήκει στον δικό μου ιδεολογικό χώρο. Χθεσινή έκδοση: Το 1991, από τότε που ανοίξαν τις πόρτες και μπήκαν μέσα, κύριε Σαμαρά, μέχρι σήμερα, είχαμε κλοπές αυτοκινήτου 8.000 και σήμερα είναι 26.000, οι ληστείες τραπεζών το 1994 ήταν περίπου 3 το μήνα και σήμερα έχουμε περίπου μία κάθε μέρα, δηλαδή 365 αυτά τα 17 με 18 χρόνια. Ληστείες το 1991 είχαμε χίλιες τριάντα πέντε και τώρα έχουμε τέσσερις χιλιάδες επτακόσιες οκτώ. Βλέπετε, λοιπόν, ότι συμπτωματικά από τότε που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα οι φίλοι μας οι μετανάστες έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα. Ακούτε κάθε μέρα δελτία ειδήσεων και διαβάζετε κάθε μέρα στις εφημερίδες. Δεν υπάρχει έγκλημα που να γίνεται μόνο από Έλληνα. Ή είναι αποκλειστικώς και αμιγώς από μετανάστες, ή είναι από παρέες μεταναστών με Έλληνες. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα, δεν σημαίνει ότι όλοι οι μετανάστες είναι εγκληματίες. Συμβαίνει βέβαια η πλειοψηφία των εγκληματιών να είναι μετανάστες.
Δεύτερον, είχαμε νικήσει κάποιες ασθένειες. Και μάλιστα το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος το κάναμε ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ και έγινε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Τώρα ξαναγύρισε πίσω. Γιατί το 1980 είχαμε νικήσει τη φυματίωση. Μηδέν φυματίωση.
Ρωτείστε τον Υπουργό Υγείας, που είναι εδώ, που έχει φθάσει η φυματίωση σήμερα! Και άλλα νοσήματα. Και είναι οι ασθένειες οι περιπατητικές. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Δεν νοσείς, περπατάς, βήχεις στο σχολείο μέσα, το παίρνει το παιδί σου και τρέχεις. Για ποιο λόγο; Τι οφείλει η Ελλάδα σε αυτήν την κατεύθυνση; Γιατί;
Το 1970 – 1971 είχα πάει στο Μόντρεαλ να παρουσιάσω -μία προσωπική εμπειρία- τα Διεθνή Καλλιστεία, το 1971.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Πότε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Το 1971.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Ηλικίας;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ορίστε; Ενδιαφέρεστε να λάβετε μέρος;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Πηγαίνω λοιπόν και με περιμένουν στην είσοδο, ξέρετε σε αυτές τις περιπτώσεις τι συμβαίνει, υπάρχουν οι κάμερες, τα λουλούδια κλπ. Έλα όμως που δεν είχα κάνει ένα εμβόλιο και ερχόμουν από Ευρωπαϊκή χώρα.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)


«Όχι, θα περιμένεις εδώ, θα έλθει ο γιατρός και θα σου πάρει αίμα». Έξι ώρες περίμενα γιατί πήγαινα από μία ευρωπαϊκή χώρα σε μία χώρα της Αμερικής και είχα ξεχάσει να κάνω ένα εμβόλιο. Εδώ όλοι αυτοί μπαίνουν και κουβαλάνε διάφορα και βεβαίως πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα αν αρχίσουμε να ψάχνουμε ποιος απ’ αυτούς κουβαλάει αυτό και ποιος κουβαλάει το άλλο. Αλλά το κουβαλάει αυτό.
Λέω λοιπόν: Με το που έρχεται σε επαφή με το κράτος, να του βγάζουμε μία κάρτα υγείας, στο Αγαθονήσι, εκεί, πρώτα-πρώτα να ξέρουμε ποιος είναι και πού μπαίνει. Έτσι προφυλάσσουμε εκείνον και εν συνεχεία και τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτό κάνουμε.
Λέτε λοιπόν να τους πολιτογραφήσουμε Έλληνες. Όχι, κύριε Πρωθυπουργέ. Να τους δώσουμε μία κάρτα μακροχρόνιας παραμονής που σημαίνει πλήρη νομιμοποίηση. Εν πάση περιπτώσει, να δώσετε στους Πακιστανούς, στους Αφγανούς που θέλετε. Στους Αλβανούς και στα υπόλοιπα δυτικά Βαλκάνια γιατί να δώσετε; Σε τέσσερα-πέντε χρόνια αυτοί θα είναι Ευρώπη, θα έχουν ευρωπαϊκό διαβατήριο. Γιατί πρέπει να τους κάνουμε Έλληνες; Σας ερωτώ. Σε τέσσερα-πέντε χρόνια μπαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προχθές εμείς εδώ ανάψαμε το πράσινο φως. Θα έχουν ευρωπαϊκό διαβατήριο. Γιατί εγώ πρέπει να τους έχω κάνει Έλληνες; Τι με βιάζει;
Ελάτε λοιπόν να συμφωνήσουμε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι υπάρχει τρόπος να τους κάνουμε να αισθάνονται νόμιμοι, αλλά χωρίς βεβαίως να επιβαρύνουν.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Θα ήθελα δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Για εκείνους που πολύ εύκολα χρησιμοποιούν τον Ισοκράτη και λένε «της ημετέρας παιδείας» κ.λπ., θα τους έλεγα να διαβάσουν όλο τον Ισοκράτη. Ο Ισοκράτης λοιπόν λέει: «Κι όμως οφείλει να μακαρίζει κανείς όχι μία πόλη που συναθροίζει όπως τύχει –καλή ώρα εμείς- πολίτας από όλους τους ανθρώπους, αλλά την πόλη εκείνη η οποία διασώζει το γένος εκείνων που εξ’ αρχής την ίδρυσαν και την κατώκησαν περισσότερο από τα άλλα γένη». Τον Ισοκράτη δεν τον ακούμε.
Μιας και δεν ακούμε τον Ισοκράτη, εγώ θα ήθελα να ακούσουμε τους θεωρητικούς του κομμουνισμού. Έχω εδώ ένα βιβλίο που λέει κάποια σημαντικά πράγματα: «Σε κάθε περίπτωση όμως αποτελεί υποχρέωση των Γερμανών εργατών να αποτρέψουν τους Γερμανούς εργάτες πούρων να πάνε να εργαστούν στην Αμβέρσα» και πολλά άλλα. Αυτός είναι Ένγκελς. «Κάθε μεταναστευτική ομάδα καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της και όχι τους άλλους», γιατί είπατε ότι καταλαβαίνει τους άλλους, κύριε Πρωθυπουργέ. Ένγκελς, εντελώς άλλη άποψη από σας, διαφορετική. Ο Ένγκελς υιοθετεί απόλυτη θέση πως ο ντόπιος εργάτης που είναι ανίκανος να εργαστεί κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας όπως εργάζεται ο ξένος εργάτης, είναι καταδικασμένος στην αδικία. Οι Έλληνες οικοδόμοι, ακριβώς αυτό.
Βεβαίως πάμε και στον Μαρξ: «Ο σκοπός εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας». Θέλουμε διατήρηση της δουλείας στο κεφάλαιο; Τι θέλετε τους μετανάστες; Ο Μαρξ το λέει, δεν το λέω εγώ. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να πει κάποιος: «Και ποιος είσαι εσύ, Καρατζαφέρη, που ερμηνεύεις τον Μαρξ;». Έτσι δεν είναι; Τον ερμηνεύει η κόρη του όμως, κύριε Χαλβατζή. Μη γελάτε εύκολα. Το 1891 η κόρη του Καρλ Μαρξ Ελεονώρα έγραφε στον Αμερικανό συνδικαλιστή Σάμουελ Κόμπερς: «Το πιο άμεσο ζήτημα είναι να εμποδίσουμε την εισαγωγή παράνομης εργασίας από τη μία χώρα στην άλλη χώρα». Αυτό έλεγε λοιπόν η κόρη του Μαρξ.
Επειδή λοιπόν μάλλον η κόρη του ξέρει να ερμηνεύει καλύτερα τον Μαρξ από σας, ελάτε κι εσείς στο δημοψήφισμα να ξεκαθαρίσουμε το πράγμα, να λάβει την ευθύνη ο ελληνικός λαός και όχι αυθαιρέτως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με μία βιασύνη την οποία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε όχι μόνο εμείς, αλλά ούτε και οι Βουλευτές του.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Συνέχεια πλειστηριασμών ΙΙ

Φανταστείτε τώρα η εκκλησία να επένδυε σε κάτι παρόμοιο..
Συνεχίζει άρθρο σχετικά με την τράπεζα των φτωχών.
Την ιδέα μου την έδωσε ο Μορφέας

Ο Γιουνούς, καθηγητής Οικονοµικών στο πανεπιστήµιο του Chittagong, µια µέρα του 1974παραδίδοντας μάθημα οδήγησε τους φοιτητές του σ' ένα χωριό. Εκεί, συνοµιλώντας µε µια γυναίκα που έφτιαχνε καρέκλες από µπαµπού, έµαθαν από πρώτο χέρι µερικά απλά πράγµατα, πάνω στα οποία στηρίχτηκε ολόκληρη η τραπεζική «ιδεολογία» της Grameen Bank.
Με λίγα λόγια, η γυναίκα προκειµένου να αγοράζει τις αναγκαίες πρώτες ύλες, ήταν αναγκασµένη να δανείζεται σε εβδοµαδιαία βάση το απαραίτητο µικροποσό.
Όμως ως πάµφτωχη και χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο που θα µπορούσε να χρησιµοποιήσει ως υποθήκη, ήταν αδύνατο γι' αυτήν να συναλλαχθεί µε τις υπάρχουσες έως τότε, συµβατικές τράπεζες. Ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει και να επιστρέψει τους τόκους.
Ο Γιουνούς, - οικονομολόγος - ορμώμενος από αυτή την αφορμή ξεκίνησε το 1976 να δανείζει µικροποσά- µε χαµηλό επιτόκιο- σε ακτήµονες αγρότες του χωριού Jobra και κάποιων άλλων κοντινών συνοικισµών.
Τρία χρόνια αργότερα, µε την υποστήριξη της Κεντρικής Τράπεζας του Μπαγκλαντές, αλλά και ορισµένων ξένων τραπεζών, η πρωτοβουλία του πήρε τη µορφή ενός πιλοτικού προγράµµατος και επεκτάθηκε στην ευρύτερη περιοχή του Tangail, κοντά στην πρωτεύουσα.
Τα αποτελέσματα για την οικονομία της περιοχής ήταν εντυπωσιακά και το 1983 µετουσιώθηκε πια σε µια αναγνωρισµένη και από την κρατική νοµοθεσία τράπεζα, την Grameen Bank.
Σήµερα, η Grameen είναι µια από τις µεγαλύτερες τράπεζες στο Μπαγκλαντές- διατηρεί ένα καλά οργανωµένο δίκτυο από 1.456 καταστήµατα µε 13.500 υπαλλήλους, που εξυπηρετούν σχεδόν 52.000 χωριά σε ολόκληρη τη χώρα. Όπως προκύπτει από τον κύκλο εργασιών της Grameen, τη χρονιά που µας πέρασε και συγκεκριµένα από τον Μάη του 2004 έως και τον Απρίλη του 2005, η τράπεζα διακίνησε σε µίκρο-δανειολήπτες (micro - lending), 482 εκατοµµύρια δολάρια, «σπασµένα» σε πολύ µικρά δάνεια των 100$ κατά µέσο όρο.
Η κερδοφορία της τράπεζας είναι συνεχής από την ίδρυση της µέχρι και σήµερα, µε εξαίρεση τον πρώτο της χρόνο και τη διετία '91-92. Η επιτυχηµένη αυτή πορεία της Grameen Bank, δεν αλλοίωσε πάντως στο ελάχιστο, την αρχική της «ιδεολογία».
Η Grameen Bank αποκλείει τους «πλούσιους» από το πελατολόγιο της, ενώ ταυτόχρονα «τρέχει» ειδικά προγράµµατα δανεισµού για επαίτες, τους οποίους µάλιστα πριµοδοτεί µε µηδενικό επιτόκιο, αντί του µέσου της τόκου που κυµαίνεται στο 10%.
Σύµφωνα µε τον καθηγητή Γιουνούς: «Η µεθοδολογία της Grameen, είναι σχεδόν αντίστροφη της συµβατικής τραπεζικής µεθόδου. Μια συµβατική τράπεζα βασίζεται στην αρχή, ότι όσα περισσότερα έχεις, τόσα περισσότερα µπορείς κιόλας να πάρεις. Με άλλα λόγια, αν έχεις λίγα ή τίποτα, δεν παίρνεις τίποτα. Η συνήθης τραπεζική πρακτική βασίζεται στην υποθήκη- η Grameen είναι ελεύθερη από αυτόν τον περιορισµό».
Απαράβατη αρχή της Grameen, είναι πως δεν πρέπει να πηγαίνει ο πελάτης στην τράπεζα, αλλά να «επισκέπτεται» η τράπεζα τον πελάτη.
Έτσι, κάθε υποκατάστηµα της τράπεζας «ελέγχει» µια συγκεκριµένη περιοχή.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας επισκέπτονται «αναγνωριστικά» τα χωριά της περιοχής τους και έρχονται περισσότερο κοντά µε τον τοπικό πληθυσµό, εξηγώντας στους κατοίκους τον σκοπό και τη λειτουργία της τράπεζας. Για να δανείσει όµως η Grameen κάποιον, θα πρέπει αυτός να σχηµατίσει µια πενταµελή Οµάδα.
Αρχικά, µόνο δύο από τα µέλη της κάθε οµάδας µπορούν να δανειστούν ένα µικρό ποσό.
Μετά τις πρώτες έξι βδοµάδες και αν οι δύο πρώτοι πελάτες έχουν αποπληρώσει κανονικά τις δόσεις τους, τότε µπορούν και τα υπόλοιπα τρία µέλη της Οµάδας να ξεκινήσουν τις συναλλαγές τους µε την τράπεζα.
Ένας ορισµένος αριθµός Οµάδων αποτελούν ένα Κέντρο.
Τα Κέντρα που υπάρχουν σε περίπου είκοσι χωριά, υπάγονται τελικά σε ένα Υποκατάστηµα της Τράπεζας.
Σχηµατικά, η δοµή της Grameen θα µπορούσε να αποδοθεί πυραµιδικά ως εξής: Άτοµο - Οµάδα -Κέντρο - Υποκατάστηµα - Τράπεζα.
Η εµµονή της Grameen στη δηµιουργία των Οµάδων και των Κέντρων, αν και επιφέρει µια εξτρά πολυπλοκότητα στην λειτουργία της τράπεζας, οφείλεται σε δύο λόγους:
1. Η Grameen δε «δένει» κανέναν από τους πελάτες της µε οποιοδήποτε νοµικό έγγραφο, άρα τυχόν αποτυχία τους να αποπληρώσουν τις δόσεις του δανείου, δε συνεπάγεται γι' αυτούς καµία δικαστική περιπέτεια πράγμα άγνωστο για τους δυτικούς!
Η μοναδική τους κύρωση είναι ότι δεν µπορούν να συνεχίσουν να είναι πελάτες της τράπεζας.
Την ίδια «τιµωρία» υφίστανται και τα υπόλοιπα τέσσερα µέλη της Οµάδας, που χωρίς να είναι αναγκασµένοι να πληρώσουν τα χρέη του κακοπληρωτή, παύουν και αυτοί να θεωρούνται αξιόπιστοι πελάτες και αυτόµατα χάνουν κάθε δικαίωµα περαιτέρω συναλλαγής τους µε την Grameen. Αν σκεφτεί κανείς, πως το ποσοστό αποπληρωµής δανείων στην Grameen αγγίζει το 99%, τότε η επινόηση του συστήµατος των Οµάδων από τον κύριο Γιουνούς, κρίνεται µάλλον επιτυχημένη...
2. Κάθε βδοµάδα τα µέλη των Οµάδων που αποτελούν ένα Κέντρο συναντιούνται µε τον διορισµένο από την Grameen, επιτηρητή του Κέντρου τους. Στις συναντήσεις αυτές, πέρα από την αποπληρωµή των εβδοµαδιαίων δόσεων του δανείου τους, οι πελάτες επαναλαµβάνουν τον όρκο που έδωσαν για να γίνουν «µέλη» της τράπεζας- είναι οι «16 Αποφάσεις», που ο καθηγητής Γιουνούς «αποφάσισε» και για λογαριασµό τους.
Ακολουθούν μερικές από τις από τις 16 Αποφάσεις
- «Θα τηρούµε πάντα τις τέσσερις αρχές της Grameen: Πειθαρχία, Ενότητα, Κουράγιο και Εργατικότητα, σε όλα τα βήµατα της ζωής µας».
- «Θα καλλιεργούµε λαχανικά. Θα τρώµε πολλά από αυτά και θα πουλάµε όσα περισσεύουνε».
- «Θα µορφώνουµε τα παιδιά µας, έχοντας εξασφαλίσει πως θα µπορούµε να πληρώσουµε για την εκπαίδευση τους»
- «Δε θα δεχτούµε προίκα στο γάµο του γιου µας, ούτε και θα προικίσουµε την κόρη µας».
- «Θα προχωρούµε συλλογικά σε µεγαλύτερες επενδύσεις, για να πετύχουµε υψηλότερα εισοδήµατα».
- «Αν διαπιστώσουµε κάποιο πειθαρχικό παράπτωµα σε κάποιο Κέντρο, θα σπεύσουµε αµέσως εκεί και θα βοηθήσουµε στην αποκατάσταση της Πειθαρχίας».
- «Θα κάνουµε γυµναστική και θα παίρνουµε µέρος συλλογικά σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες».
Το µοντέλο της Grameen, τα τελευταία χρόνια βρίσκει µιµητές και αποσπά επαίνους από σηµαντικές προσωπικότητες, µα και διεθνείς οργανισµούς.
Η Banco de Nordeste στη Βραζιλία και η Dagang Bali Bank στην Ινδονησία, είναι δύο από τις τράπεζες που κόπιαραν την κεντρική ιδέα της Grameen.
O ίδιος ο καθηγητής Γιουνούς έχει ήδη κερδίσει το βραβείο Ειρήνης «Ίντιρα Γκάντι».
Ο O. H. E. ενθαρρύνει τις µεγάλες δυτικές τράπεζες να δανείζουν όλο και περισσότερα χρήµατα σε παρόµοιους µίκρο-πιστωτικούς (micro - credit) οργανισµούς, ενώ και η Παγκόσµια Τράπεζα συγκαταλέγεται στους σηµαντικότερους υποστηρικτές της Grameen Bank.
Δηλώσεις του Μοχάμαντ Γιούνους, Νομπελίστα Ειρήνης 2006
Ο τιμημένος με το Νόμπελ Ειρήνης 2006 «τραπεζίτης των φτωχών» δήλωσε ότι με την απόφασή της η επιτροπή Νόμπελ στηρίζει το όνειρο ενός κόσμου χωρίς φτώχεια.
"Είμαι ευτυχής, πραγματικά ευτυχής. Στηρίζετε ένα όνειρο για τη δημιουργία ενός κόσμου απαλλαγμένου από τη φτώχεια», δήλωσε ο Μουχάμαντ Γιουνούς στο νορβηγικό ραδιόφωνο.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Συνέχεια πλειστηριασμών


Ο Ιωαννίνων Θεόκλητος στο 13μελές Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας

"Διεκδίκησε και επέτυχε να έχει και πάλι λόγο στα της διοικήσεως της Εθνικής Τράπεζας ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, ο οποίος συμμετέχει από προχθές στο 13μελές Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας, «ως μη εκτελεστικό μέλος».
ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΣ
Με την εκ νέου συμμετοχή του στο Δ.Σ. ο κ. Θεόκλητος εκπροσωπεί την Εκκλησία, η οποία αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους μετόχους της Εθνικής Τράπεζας.
Κατέχει 9.300.000 μετοχές, δηλαδή το 1,5% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας!
Μάλιστα καθίσταται ένας από τους τρεις μεγαλύτερους μετόχους της Τράπεζας, εάν συνυπολογιστούν οι 2.300.000 μετοχές των Κληροδοτημάτων της Μητρόπολης Ιωαννίνων και οι 300.000 της Μητρόπολης Ηλείας.
Γι΄ αυτό επεδίωξε και πάλι να έχει λόγο σε ζητήματα της εταιρικής διακυβέρνησης της Τράπεζας.
Η νέα ηγεσία της Εθνικής, πάντως, πρότεινε 12μελές Δ.Σ. Σε αυτό έχει προταθεί και ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος να εκπροσωπεί τα Κληροδοτήματα Ηπείρου.
ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ
Για το θέμα της μη διανομής των μερισμάτων της Εκκλησίας, ο κ. Θεόκλητος θεωρεί ότι ο νόμος που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και προβλέπει να μη διανέμονται τα μερίσματα «είναι αντισυνταγματικός»!
Και υποστηρίζει ότι: «Με τη μη διανομή των μερισμάτων η Εκκλησία στερείται περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ. Ποσό σημαντικό, όπως ανέφερε, αφού τα μοναδικά έσοδα της Εκκλησίας είναι από τα μισθώματα και τις μετοχές.
Και όπως εκτιμούν εκκλησιαστικές πηγές, εάν η Εκκλησία στερηθεί και φέτος τα μερίσματά της κινδυνεύει να έχει ελλειμματικό προϋπολογισμό. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος»."

Να λοιπόν οι κύριοι που κάνουν τους πλειστηριασμούς απέκτησαν όνομα., Καθημερινά διαθέτουν ανά την ελλάδα δεκάδες ακίνητα συμπολιτών μας στους πλειστηριασμούς. Λέτε η λέξη "κοράκια" να έχει σχέση με την εκκλησία. Μήπως επειδή είναι ήδη συνεργάτες της εκκλησίας στις κηδείες έγιναν αυταπάγγελτα και συνεργάτες στις κατασχέσεις των ακινήτων? Γιατί δεν απαντά η εκκλησία? Απο που νομίζουν οτι βγαίνουν τα μερίσματα? Είναι τόσο αφελής να νομίζουν οτι βγαίνουν με ηθικό τρόπο?
Απαιτούμε άμεση αποχώρηση της εκκλησίας απο την Εθνική Τράπεζα. Και να αφήσουν τα μερίσματα που έχουν βγεί μέσα απο πόνο, απελπισία και δάκρυα στους καρχαρίες.
Μήπως τελικά η εκκλησία είναι της άποψης ότι "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα?" Αν είναι έτσι τότε να μας το πει να το ξέρουμε, γιατί μου έρχονται κάτι τρελές ιδέες.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Service

O Scarface γράφει (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Σε μια πειραματική κλινική που εκτελεί ανθρώπινες εργασίες service ο ήρωας μας έχει συνέντευξη με τον επικεφαλής επιστήμονα για να δηλώσει τα τυχόν προβλήματα που παρουσιάζει ο οργανισμός του.
- για πες μας κύριε έχετε κάνει πολλά χιλιόμετρα?

- δεν είναι θέμα τα χιλιόμετρα γιατρέ, είναι ότι έχουν γίνει σε κακοτράχαλους δρόμους τα περισσότερα από αυτά.

- Από τρακαρίσματα τι έχουμε?

- Κοιτάχτε , έχω τρακάρει αρκετές φορές για να πω την αλήθεια.
Θυμάμαι μια φορά που είχα χωρίσει με μια γυναίκα που γούσταρα, τότε ένιωσα σαν σε μετωπική με νταλίκα. Έγινα σμπαράλια.
Άλλη μια φορά θυμάμαι που είχα καρέ της ντάμας στο flop και αφού έπαιξα τα ρέστα μου, με «είδε» ένα γίδι που έβγαλε str8 flush στο river και κάθισα να τον κοιτάζω ψιθυρίζοντας «είδα έναν άντρα να πέφτει όμως δεν πρόλαβα να κάνω ευχή». Τότε ένοιωσα σαν να κάθομαι οκλαδόν στις ράγες του τρένου και ένα γιγάντιο τρένο να έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω μου.
Άρχισα να μετράω ανάποδα και πέσανε τα φώτα, ξέρετε πρόβλημα στα ηλεκτρικά.
- Μόνο αυτά έχεις.?

- Αυτά είναι παραδείγματα γιατρέ , έχω πολλά τέτοια…

- Τι καύσιμα βάζεις?

- Ότι βρω ,κυρίως junk oil.

- Έχεις κάνει μετατροπές και πειράγματα?

- Ε, όσο να ναι το έχω πειράξει το μηχάνημα πολλές φορές , αλλά είχα κάτι τελικές απίστευτες γιατρέ, που να στα λέω, ούτε εγώ δεν τα πίστευα αυτά που έκανα.

- Παραβάσεις έχεις, πρόστιμα κλπ ?

- Έχω βαφτίσει το κόκκινο στο σηματοδότη, βαθύ πράσινο και περνάω πάντα. Δεν σταματάω ποτέ, μια φορά επίσης ήμουν σε ένα αδιέξοδο είδα την ταμπέλα μπροστά μου αλλά εγώ πάτησα γκάζι και έφυγα στον γκρεμό, χα χα , γαμώ τις φάσεις. Δεν μπορούσα να σταματήσω όμως ήμουν αποφασισμένος.

- Και στην καθημερινή χρήση… τι χιλιόμετρα κάνεις?

- Τις καθημερινές , α χα , αυτό και αν είναι κάτι που πρέπει να σας πω. Ξέρετε αυτές τις 8-10 ώρες που είμαι στην δουλειά αισθάνομαι ότι δεν κάνω καθόλου χιλιόμετρα ή για να είμαι ακριβής αισθάνομαι λες και είμαι μποτιλιαρισμένος στο Κηφισό και πηγαίνω νεκρά – πρώτη, πρώτη-νεκρά μες στο καυσαέριο.
Πόσο να αντέξει αυτή η μηχανή, δεν θα έχει πάθει ζημιά τόσα χρόνια με τέτοια χρήση?
Τι λέτε γιατρέ διορθώνετε η κατάσταση.?

- Χμμμ, νομίζω ότι ίσως χρειαστεί να προβούμε σε ολική αντικατάσταση της μηχανής σας. Κανονικά είσαι για απόσυρση, να το ξέρεις.

- Συμφωνώ , κάνε με καινούργιο doc.
- Aπό τον εγκέφαλο της μηχανής θα σβήσουμε τα πάντα θα κάνουμε reset και θα περάσουμε την καινούργια μετά. Αυτό βέβαια έχει και κάποιους κινδύνους.

- Δηλαδή?

- Θα πρέπει να μάθεις πάλι από την αρχή τον Κ.Ο.Κ. και να τον τηρείς αυτή τη φορά αυστηρά. Όχι άλλες μαλακίες εντάξει κύριος.?

- Εντάξει γιατρέ, αλλά να ξέρεις κάτι , δεν έφταιγα εγώ , αυτός ο κινητήρας ήταν προβληματικός από την αρχή.


Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Εν χριστώ αδελφοί, η εκκλησία σας αγαπά

Ακούγοντας το "ερωτικό" του Πανούση παράλληλα με την τελευταία αξίωση τις εκκλησίας να μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της Εθνικής τράπεζας μου ήρθαν στο μυαλό οι παρακάτω σκέψεις.
Εφόσον η εκκλησία είναι μεγαλομέτοχος της Εθνικής τράπεζας σίγουρα της αξίζει μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Εθνικής. Θα την υποστηρίζω σε αυτό τον αγώνα της μέχρι να πεθάνω.. από αηδία.

Η εκκλησία έχει μία περιουσία και πρέπει όπως είπε και ο Χριστός να προσπαθεί να την αυξάνει, είναι αναφέρετο δικαίωμα της. Το ένα τάλαντο να τα κάνει δύο σύμφωνα και με την γνωστή παραβολή. Γιατί από αυτές τις επενδύσεις (τα μερίσματα) βοηθά του φτωχούς και τους άρρωστους. ? Πολύ καλά μέχρι εδώ, θεάρεστο το έργο της.

Ωστόσο σε όλη την Ελλάδα κάθε μέρα, στην Πάτρα κάθε Τετάρτη αν δεν κάνω λάθος , βγαίνουν σε πλειστηριασμό δεκάδες σπίτια φτωχών ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων που η τράπεζα απλόχερα τους έδινε τα τελευταία χρόνια. Πολύτεκνες οικογένειες τις πετάνε στον δρόμο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Φανταστείτε τι σημαίνει για αυτούς τους ανθρώπους να χάνουν το σπίτι τους απο την μια στιγμή στην άλλη. Αν είναι και κάποιος χριστιανός, την προηγούμενη μέρα φαντάζομαι ότι θα προσεύχεται στον Χριστό για να κάνει κάποιο θαύμα ώστε να μην χάσει το σπίτι του. Άλλοι μπορεί να πηγαίνουν στην εκκλησία "στον οίκο του Θεού" να ανάψουν ένα κεράκι για να "πιάσει" περισσότερο η προσευχή τους.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως ένας μεγαλομέτοχος επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοιες αδικίες?
Γιατί ως μέτοχος σίγουρα επιδοκιμάζεις και τις πρακτικές της εταιρεία σου, διαφορετικά αποχωρείς.
Δεν μπορείς να είσαι μέτοχος σε μια εταιρεία όπλων και από την άλλη να δηλώνεις ειρηνιστής, όπως και δεν μπορείς να είσαι οικολόγος και να είσαι μέτοχος της Mosanto.

Μου έκανε εντύπωση πως πριν έξι μήνες, όταν η μετοχή της εθνικής έπεφτε, η εκκλησία της ελλάδος έκανε meeting* για να δώσει την έγκριση της στον αρχιεπίσκοπο Ιωαννίνων Θεόκλητο να ψωνίσει ΕΤΕ στα 12 ευρώ.
Ποιά είναι η θέση της εκκλησίας? πως επιτρέπει στους αρχιεπισκόπους να ασχολούνται με την πώληση και την αγορά των μετοχών επιχειρήσεων οι οποίες απομυζούν και καταστρέφουν ανθρώπους.
Προσοχή με την παρούσα ανάρτηση δεν κατηγορώ την Εθνική τράπεζα. Η τράπεζα παίζει με τους νόμους της αγοράς, το θέμα είναι αν η εκκλησία θέλει να παίζει με τους απάνθρωπους νόμους της αγοράς ή αν θέλει να επενδύει σε πιο ανθρώπινα μοντέλα αγορών.

Ω θεέ μου πόση υποκρισία υπάρχει στον κόσμο? Πώς επέτρεψες σε ανθρώπους δικού σου να σκορπίζουν τόσο πόνο? Γιατί δεν κάνεις κάτι γιαυτό? Χριστέ μου που είσαι μεγαλοδύναμος κάνε τους να νιώσουν τον πόνο που προκαλούν. Χριστέ μου που ήρθες στην γη και πέθανες για εμάς (αυτό ποτέ δεν το καταλάβα) πήγαινε σε μια ιερά σύνοδο και δώστους λίγη φώτηση.

Κύριοι της αρχιεπίσκοπης, η Εθνική είναι ανώνυμη εταιρεία η εκκλησία δεν είναι.
Υπάρχουν πρόσωπα που αποφασίζουν και αυτά είναι γνωστά. Θέλετε να αναφέρω ονόματα αρχιεπισκόπων και παπάδων?

Αν δεν μπορεί να σκεφτεί έναν τρόπο επένδυσης των χρημάτων της, να της προτείνουμε έναν. Στην μακρινή Ινδία εκεί που υπάρχουν πολλοί εν χριστώ και μη αδελφοί μας έχει δημιουργηθεί μια τράπεζα που την ονομάζουν τράπεζα τον φτωχών.

"Πρόκειται για έναν τραπεζικό οργανισμό μάλλον -ιδιόρρυθµο- ο οποίος δανείζει αποκλειστικά και μόνο στους «φτωχότερους των φτωχών» και εξελίσσεται µε γεωµετρική πρόοδο, σαν το γιγαντιαίο αποτέλεσµα ενός µικρού, παράξενου οικονοµικού πειράµατος σε µια από τις πολυπληθέστερες χώρες του Τρίτου Κόσµου. Εµπνευστής και ηγέτης- της Grameen Bank, από την επίσηµη ίδρυση της το 1983 έως και σήµερα, είναι ο καθηγητής Οικονομικών Μοχάµεντ Γιουνούς (Mohamed Yunus). Με λίγα λόγια, η γυναίκα προκειµένου να αγοράζει τις αναγκαίες πρώτες ύλες, ήταν αναγκασµένη να δανείζεται σε εβδοµαδιαία βάση το απαραίτητο µικροποσό.
Όμως ως πάµφτωχη και χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο που θα µπορούσε να χρησιµοποιήσει ως υποθήκη, ήταν αδύνατο γι' αυτήν να συναλλαχθεί µε τις υπάρχουσες έως τότε, συµβατικές τράπεζες. Ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει και να επιστρέψει τους τόκους.
Ο Γιουνούς, - οικονομολόγος - ορμώμενος από αυτή την αφορμή ξεκίνησε το 1976 να δανείζει µικροποσά- µε χαµηλό επιτόκιο- σε ακτήµονες αγρότες του χωριού Jobra και κάποιων άλλων κοντινών συνοικισµών.
Τρία χρόνια αργότερα, µε την υποστήριξη της Κεντρικής Τράπεζας του Μπαγκλαντές, αλλά και ορισµένων ξένων τραπεζών, η πρωτοβουλία του πήρε τη µορφή ενός πιλοτικού προγράµµατος και επεκτάθηκε στην ευρύτερη περιοχή του Tangail, κοντά στην πρωτεύουσα.
Τα αποτελέσματα για την οικονομία της περιοχής ήταν εντυπωσιακά και το 1983 µετουσιώθηκε πια σε µια αναγνωρισµένη και από την κρατική νοµοθεσία τράπεζα, την Grameen Bank."

Προκαλώ ένα "άνθρωπο" του σεπτού σώματος της εκκλησίας να μας απαντήσει. Θα χαρώ ιδιαίτερα. Δεν νομίζω να απαντήσει κανένας απο την ιερά σύνοδο γιατί απλούστατα δεν ασχολούνται με τέτοια ποταπά πράγματα.

ΑΜΗΝ ζωη σε σας

Απαιτούμε Άμεση αποχώρηση της εκκλησίας απο την Εθνική τράπεζα και απο οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση που δεν σέβεται τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου.
Επένδυση των χρημάτων σε εταιρείες που σέβονται τον άνθρωπο και την φύση γενικότερα

*meeting =συγκαλυμμένα η εκκλησία το ονομάζει "συνέρχεται πάλιν εν Χριστώ το σεπτόν σώμα της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας"