Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΑΠΛΑ - ΞΕΚΑΘΑΡΑ - ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ

Mr. Pink: "I don't tip."

Mr. White: "You don't tip?"

Mr. Pink: "Nah, I don't believe in it."


Εμπρός στο δρόμο που χάραξε πρώτος ο adventure kid.

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ.-

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Συνέχεια εκλογολογίας, μήπως είναι ώρα για πραγματική δράση?

Η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω ούτε στα κόμματα ούτε και στο εκλογικό σύστημα. Δεν είδα ποτέ να γίνεται καμία σοβαρή αλλαγή μέσα απο τα κόμματα. έχω την εντύπωση, ότι η δική μου μία και μοναδική ψήφος, άντε και της γιαγιάς μου, δεν μπορεί να αλλαξει τα πράγματα. Θεωρώ κάθε φορά οτι ρίχνω μια σταγόνα στη θάλασσα. Είναι η αλήθεια ότι με πιάνει μια θλίψη στις εκλογές, σαν να ναι χριστουγεννα. Μου φαίνεται πολύ λίγη η ψήφος, δεν νομίζω ότι τιμωρώ ούτε ότι επαινώ μια προσπάθεια που έχει γίνει. Ποιός ο ρόλος της λοιπόν?
Αν δούμε το θέμα χωρίς άγχος, μακροπρόθεσμα τα επόμενα 40 χρόνια θα γίνει μια εναλλαγή κυβερνήσεων είτε δεξιών είτε αριστερων είτε σοσιαλοδημοκρατικών άντε και οικολογικών. Άλλο κόμμα θα κυβερνά για 4 άλλο για 8 χρόνια, άλλο μπορεί και για 1 μήνα. Είναι όμως σίγουρο ότι ουσιαστικές αλλαγές στην Ελλάδα δεν θα γίνουν γιατί οι περισσότεροι είτε φοβούνται το πολιτικό κόστος, είτε γιατί το ταμείο είναι μείον, είτε γιατί... απο εδώ και πέρα μπαίνουν πολλά είτε μέχρι και το Ιτε παίδες ελλήνων.
Ποιό είναι όμως ο ρόλος του καθενός, στο παραπάνω μελλοντικό σενάριο, αν υποθέσουμε οτι είμαστε μοναδικές ανθρώπινες οντότητες και ότι είμαστε πάνω στην γη για να περνάμε όμορφα αλλά και να αφήσουμε τις μελλοντικές να περάσουν εξίσου ωραία? Τι σημασία θα παίξουν για τον κόσμο οι καμιά δεκαριά φορές που θα βρεθεί κάποιος πίσω απο το παραβάν εκτός απο την ψευδαίσθηση ότι ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία?
Ωστόσο πιστεύω ότι παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο οι προσωπικές επιλόγες που κάνει ο καθένας στην καθημερινή του προσωπική ζωή. Καθώς και οι δημοσιοποίηση τους προς ενημέρωση των υπολοίπων.
Και γίνομαι πιό συγκεκριμένος. Ποιός ο λόγος να περιμένει κανείς να βγουν στην βουλή οι οικολόγοι όταν μπορεί ο καθένας να σώσει το περιβάλλον και να αισθανθεί όμορφα με αυτό?
Θα δώσω ένα παράδειγμα και στο μέλλον θα ακολουθήσουν και άλλα.
Π.χ. είναι δεδομένο οτι τα πλαστικά μπουκάλια του νερού καταστρέφουν το περιβάλλον, Πρόκειται για τεράστια σπατάλη η αγορά πλαστικών δοχείων νερού και η απόρριψη τους στην συνέχεια στα σκουπίδια. Μαζεύονται τόνοι καθημερινά απο πλαστικό καθώς και σπαταλούνται τεράστια ποσά ενέργειας, επειδή ο κάθε ένας απο εμάς είτε δεν έχει συνειδητοποιήσει τι κάνει ή γιατι έτσι τον βολεύει.
Και αναρωτιέμαι ποιόν πρέπει να ψηφίσω για να αλλάξει η παράπάνω συνήθεια που με εξοργίζει? Ποιά ψήφος το γράφει πάνω της αυτό? και ποία η αξία της όταν όλοι θα πάνε να ψηφίσουν με ενα μπουκαλάκι νερό στο χέρι? Περιμένει κάνενας ότι κάποιο κόμμα θα κλείσει το Ζαγόρι ή την Κορπη ή οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, ή οτι θα κάνει εκστρατεία ενημέρωσης?
Τι μπορεί να γίνει γι'αυτό? Για μένα, αποχή απο οτιδήποτε ενοχλητικό και γνωστοποίηση της στασης αυτής στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι σίγουρο ότι τα υπόλοιπα 40 χρόνια αν δεν έχει αλλάξει κάτι τότε σίγουρα θα υπάρχουν 150*40= 6000 μπουκάλια λιγότερα στη γη.
Αν πειστούν και δυο τρεις άλλοι μπορεί να υπάρχουν ακόμα λιγότερα.

Και σίγουρα να παίρνονται καθημερινά αποφάσεις που θα γίνονται σεβαστές. Να γίνονται καθημερινές επιλογές. Είναι ωραία τα λόγια και η θεωρητική προσέγγιση των πραγμάτων, προλειάνουν και καθορίζουν τις επιλόγές αλλά κάποια στιγμή πρέπει και οι επιλόγές να γίνονται και πράξη.
Ποιός είναι έτοιμος απο σήμερα να μην ξαναγοράσει μπουκαλάκι με νερό? αν δεν έχει αντίθετη άποψη φυσικά.

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Οικολόγοι πράσινοι και πράσινα άλογα

Πριν αρκετό καιρό είχα προβληματιστεί για την σχέση της δημοσκοπικής ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ και της ανάδειξης στην ηγεσία του ΣΥΝ του Αλέξη Τσίπρα. Τότε επέμεινα ότι η κοινωνία έχει ανάγκη από κινήματα και όχι από ηγέτες (τους οποίους ούτως η άλλως αναδεικνύουν τα ίδια τα κινήματα όταν τους χρειάζονται). Εκ των υστέρων φαίνεται ότι αφού το πολιτικο-τηλεοπτικό κατεστημένο φλέρταρε για λίγο με την εικόνα ενός νεαρού και ευειδή ηγέτη την «έκανε» για αλλού. Λίγο η κουκουλο-φιλολογία, λίγο το ροζ της πολιτικής εικόνας του Αλέξη, λίγο οι συσπειρωτικές κινήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνέτειναν στην αποδυνάμωση της (πάντα δημοσκοπικής) ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας ότι όταν έχεις ηγέτη και δεν έχεις κίνημα τότε είσαι έρμαιο του πολιτικού μάρκετινγκ το οποίο στην τηλεοπτική μας δημοκρατία είναι πάντα στα χέρια λίγων. Και είναι βέβαιο ότι δεν υπήρχε κίνημα γιατί όλα τα μηνύματα καθώς και ο γενικός αέρας της πολιτικής πραγματικότητας δείχνουν ότι η ελληνική κοινωνία γίνεται βαθιά συντηρητική και αδύναμη να αναγνώσει τις διεργασίες που συντελούνται στο εσωτερικό της ή τα φαινόμενα που τις έρχονται από έξω και να προβεί σε ριζοσπαστικές και ανανεωτικές λύσεις.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η πρόσφατη (πάλι δημοσκοπική) άνοδος των Οικολόγων Πρασίνων οι οποίοι μάλιστα δείχνουν σε μερικές περιπτώσεις να διεκδικούν την τρίτη θέση στις προτιμήσεις του κόσμου. Τι έγινε ξαφνικά; Άλλαξε η ελληνική κοινωνία και αποφάσισε να υιοθετήσει λογικές οικολογικής ανάπτυξης; Η επιλογή των Οικολόγων είναι επιλογή αποδοκιμασίας των κοινοβουλευτικών κομμάτων ή κάποιος αποφάσισε να τους βάλει στο ερωτηματολόγιο των δημοσκοπήσεων έτσι για να θολώσει τα νερά της ούτως η άλλως ασαφούς πολιτικής σκηνής; Σε κάθε περίπτωση το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: η κοινωνία έχει ανάγκη από κινήματα, όχι από νέους εκπροσώπους στην Εθνική ή την Ευρωπαϊκή Βουλή. Γιατί, όσο ανατρεπτικές και αν φαίνονται οι επιλογές του δημοσκοπικού εκλογικού σώματος, όσο αυτές δεν συνοδεύονται από αλλαγή πολιτικών τάσεων και στάσεων μέσα στην ελληνική κοινωνία, είναι κενές περιεχομένου και νοήματος. Και σε αυτή την περίπτωση το πολιτικό μάρκετινγκ θα κάνει πάλι το θαύμα του: η όποια πορεία των Οικολόγων Πρασίνων δεν θα είναι τίποτε περισσότερο από ένα δημοσκοπικό βεγγαλικό στο γενικότερο πανηγύρι της τρέχουσας πολιτικής σκηνής.

Επιμένοντας, ωστόσο, στην επιθυμία μου να δω αλλαγές μέσα στην ελληνική κοινωνία και όχι μόνο στο Κοινοβούλιο, ομολογώ ότι θα ήθελα να δω και τους Οικολόγους Πρασίνους στην Βουλή αν και μπορώ να οραματισθώ και την θέση τους και την εξέλιξη τους σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο (δεν είναι απαραίτητα ευχάριστα τα οράματα μου). Η παρουσία τους στην Βουλή και δη στην θέση του τρίτου σε εκλογική δύναμη κόμματος θα είχε κάποια θετικά. Κατ’ αρχήν ελπίζω να είναι σε θέση να δείξουν ότι όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλάει για «Πράσινη Ανάπτυξη» ουσιαστικά μιλάει για «Πράσινα Άλογα». Αυτό που κάνει είναι να μεταφέρει στην ελληνική πολιτική φιλολογία την προσαρμογή του φιλελεύθερου χώρου στην πίεση των Οικολογικών Κινημάτων: κοστολογούμε την καταστροφή και απλά την συνεχίζουμε. Μια δεύτερη θετική παρενέργεια θα ήταν το «ταρακούνημα» του αριστερού χώρου: στην τέταρτη και πέμπτη θέση (αν είναι τελικά αυτές) το Κ.Κ.Ε. και ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνουν πολιτικά και ιδεολογικά απαθείς; Θα έπαιρναν ποτέ το μήνυμα ότι χρειάζεται πολιτική και ιδεολογική ανανέωση του αριστερού χώρου; Η τρίτη παρενέργεια: μέχρι να απορροφηθούν και οι Οικολόγοι Πράσινοι από το πολιτικο-τηλεοπτικό σύστημα, η Βουλή των έξι κομμάτων θα ήταν, στις περισσότερες περιπτώσεις, Βουλή συνασπισμών και συνεργασιών. Σε αυτή την περίπτωση ποιος θα συνεργαζόταν με ποιόν και υπό ποιες προϋποθέσεις και συναλλαγές; Θα ήταν ενδιαφέρον να το δούμε.

Ανάθεμα την περιέργεια μου: αν αύριο ψηφίζαμε, θα ψήφιζα Οικολόγους - Πράσινους μόνο και μόνο για να την ικανοποιήσω! Εσείς;


Γ.Π.Κ.



Υ.Γ. 1: Αν η δημοσκοπική άνοδος των Οικολόγων Πρασίνων είναι μόνο αντίδραση στα υφιστάμενα κοινοβουλευτικά κόμματα τότε εξίσου καλή επιλογή (ίσως πιο ανατρεπτική) είναι και η υπερψήφιση του υποψηφίου Ευρωβουλευτή Κατέλη. Και αυτός Οικολόγος δεν είναι; Ή μήπως ο πολιτικός λόγος των υπολοίπων είναι πιο ξεκάθαρος;

Υ.Γ. 2: Ως πότε η πολιτική συνείδηση θα πέφτει για ύπνο την Δευτέρα μετά τις εκλογές και θα ξυπνάει μόνο παραμονές των επομένων;

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Λίγη επιστήμη στη ζωή μας...

...μιας και η ευχάριστη πρόκληση από τον WGIBSON είναι σχετική:

Η ιδέα για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» την οποία επιγραμματικά εξέθεσα σε μια παλαιότερη ανάρτηση μου στην «Φούσκα» βασίζεται στην άποψη μου για τον ρόλο της επιστήμης. Και η άποψη αυτή έχει βαθύτατα επηρεαστεί από τις ιδέες του John Desmond Bernal για τη σχέση επιστήμης και κοινωνίας, επιστήμης και ιστορίας. Δεν είναι του παρόντος να αναλύσω ούτε τις δικές μου ιδέες, ούτε αυτές του Bernal (ο οποίος ως Μαρξιστής θα μπορούσε να «ερεθίσει» τα πιστά πλήθη της Φούσκας).

Η φράση του WGIBSON «Λίγη επιστήμη στη ζωή μας» μου θύμισε ένα σχετικά πρόσφατο γεγονός το οποίο μου ξεκαθάρισε την διαφορά μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς αντίληψης για την επιστήμη στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.

Λίγο πριν την ανάρτηση του «Μανιφέστου» για το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο έγραψα στον Φορέα που εργάζομαι (στο εξής «ο Φορέας») την ακόλουθη εισήγηση (αφαιρώ τα στοιχεία που φανερώνουν την ταυτότητα του Φορέα γιατί δεν είναι στόχος μου να τον «δείξω με το δάκτυλο» αλλά να αναδείξω την διαφορά στην προσέγγιση):


6 Μαΐου 2008
Προς: Διοικητικό Συμβούλιο Φορέα

Θέμα: 8. Πρόγραμμα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και λειτουργία Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

ΕΙΣΗΓΗΣΗ
«H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες . η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. H ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.»
Σύνταγμα της Ελλάδος, Άρθρο 16, παραγρ. 1.

Λαμβάνοντας υπ’ όψη:
1. Το άρθρο 16 παράγραφος 1 του Συντάγματος της Ελλάδος,
2. Το νόμο 3463/2006 (ΔΚΚ) και ιδιαίτερα το Άρθρο 45,
3. Τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Φορέα,
4. Την ανάγκη ανάδειξης της επιστήμης, της τέχνης, της έρευνας και της διδασκαλίας ως θεμελιωδών αξόνων δημοκρατίας και ανάπτυξης, και την απαίτηση στράτευσης της τοπικής αυτοδιοίκησης για τον σκοπό αυτό,

Εισηγούμαστε:

1. Την σύσταση του «Ελεύθερου Πανεπιστημίου» ως θεσμού για την προώθηση της επιστήμης, της τέχνης, της έρευνας, της τεχνολογίας και της διδασκαλίας και την αξιοποίηση τους για την ενίσχυση της δημοκρατίας, της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Στην αρχική του φάση το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» θα λειτουργήσει ως «πρόγραμμα δράσης».
2. Την ανάθεση στο Γραφείο .................. του Φορέα, της οργανωτικής, διοικητικής και επιστημονικής ευθύνης του Προγράμματος Δράσης. Λεπτομερείες θα καθορίζονται με σχετικές αποφάσεις του Προέδρου.
3. Την εκπόνηση σχετικής έρευνας και μελέτης απαιτήσεων για τις δυνατότητες του Προγράμματος Δράσης και την μελέτη ανάλυσης του ανθρώπινου δυναμικού.
4. Την εκπόνηση για το τρέχον έτος προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και σχετικών δράσεων ύστερα από σχετική εισήγηση και νέα απόφαση του Δ.Σ.
5. Τον ορισμό του μέλους του Δ.Σ. ……………………………………… ως υπευθύνου για την παρακολούθηση του προγράμματος και την ενημέρωση του Δ.Σ.
6. Την εξουσιοδότηση του Προέδρου του Δ.Σ. και του υπευθύνου του Προγράμματος Δράσης να προβούν στην σύνταξη και υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης και/ή συγχρηματοδότησης που είναι άμεσα συμβατές με τους στόχους και τους σκοπούς του Προγράμματος Δράσης.

Γραφείο ................................ του Φορέα,



Αναλυτική Εισήγηση

Προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα

Θέμα:
Πρόγραμμα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και λειτουργία Ελεύθερου Πανεπιστημίου Τοπικής Αυτοδιοίκησης


Α. ΣΚΕΠΤΙΚΟ

1. Στο Σύνταγμα της Ελλάδος ορίζεται ρητώς ότι «H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες». Ωστόσο, σύμφωνα με το υφιστάμενο συνταγματικό και νομικό πλαίσιο «H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση» ενώ «H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται» (άρθρο 16 του Συντάγματος, παράγρ. 5 και 7).
2. Στο νόμο 3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) και στο Άρθρο 75 (Αρμοδιότητες) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
Οι αρμοδιότητες των Δήμων και Κοινοτήτων αφορούν, κυρίως, τους τομείς:
α) Ανάπτυξης, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:
[…]
5. Η εκπόνηση και εφαρμογή προγραμμάτων ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής τους.
6. Η εκπόνηση και εφαρμογή προγραμμάτων έρευνας και τεχνολογίας για την ανάπτυξη της περιοχής τους.
[…]
δ) Απασχόλησης, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:
1. Η υλοποίηση ή η συμμετοχή σε ολοκληρωμένα τοπικά σχέδια και προγράμματα δράσης και πρωτοβουλίες για την εφαρμογή και ανάπτυξη πολιτικών προώθησης της απασχόλησης και της κοινωνικής ενσωμάτωσης διαφόρων κατηγοριών ανέργων, στο πλαίσιο των εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών.
2. Προώθηση και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και υπηρεσιών επαγγελματικής κατάρτισης, με την ίδρυση και λειτουργία Κέντρων Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης προσαρμοσμένα στις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότη­τες και κυρίως των πληθυσμών των ορεινών, αγροτικών και νησιωτικών περιοχών, στο πλαίσιο του εθνικού και ευρωπαϊκού σχεδιασμού.
3. Συμβολή στην απορρόφηση του εργατικού δυναμικού της περιοχής τους με την ανάπτυξη συμβουλευτικών δράσεων που παρέχονται δωρεάν προς τους ανέργους, με στόχο την υποστήριξη και την ενθάρρυνσή τους για την εξεύρεση απασχόλησης, καθώς και στην προώθηση ίσων ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας, με τη δημιουργία Δημοτικών και Κοινοτικών Γραφείων Ενημέρωσης για την Απασχόληση, σε συνεργασία με τους αρμόδιους δημόσιους φορείς και τις επιχειρήσεις της περιοχής τους.
[…]
στ) Παιδείας, πολιτισμού και αθλητισμού, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:
[…]
2. Η ίδρυση και λειτουργία βιβλιοθηκών.
3. Η ίδρυση και λειτουργία κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών.
[…]
5. Η εφαρμογή πολιτικών για την ανάδειξη και προστασία του τοπικού πολιτισμού, η προβολή των πολιτιστικών αγαθών και των σύγχρονων πολιτιστικών έργων που παράγονται σε τοπικό επίπεδο, με τη δημιουργία πολιτιστικών και πνευματικών κέντρων, μουσείων, πινακοθηκών, κινηματογράφων και θεάτρων, φιλαρμονικών και σχολών διδασκαλίας μουσικής, σχολών χορού, ζωγραφικής, γλυπτικής κ.λπ., καθώς και η μελέτη και εφαρμογή πολιτιστικών προγραμμάτων.
6. Η προστασία μουσείων, μνημείων, σπηλαίων, καθώς και αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων της περιοχής και των εγκαταστάσεων αυτών.
7. Η επισκευή, συντήρηση και αξιοποίηση παραδοσιακών και ιστορικών σχολικών κτιρίων και κτιρίων που παραχωρούνται από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.
[…]
9. Η προώθηση πολιτιστικών ανταλλαγών, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
10. Η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού.
[…]

3. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει σαφή, θεσμοθετημένο και ισχυρό ρόλο στην εκπαίδευση, την έρευνα και την τεχνολογία ακόμα και στο επίπεδο της ανώτατης (τριτοβάθμιας) εκπαίδευσης. Ο ρόλος αυτός πηγάζει από το αυτονόητο πολιτικό δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να διαθέτουν, να χειρίζονται και να αξιοποιούν τα βασικά εργαλεία για την ανάπτυξη τους: την επιστήμη και την τεχνολογία. Η επιστήμη και η τεχνολογία και κυρίως η δημόσια κατανόηση και κατάκτηση αυτών, αποτελούν δικαιώματα που δεν μπορούν να εκχωρούνται η να μεταβιβάζονται σε τρίτους και ως εκ τούτου δεν πρέπει και δεν μπορούν να αποτελούν αποκλειστική φροντίδα της κεντρικής εξουσίας ή των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Χωρίς να υποκαθίστανται ή να αναιρούνται οι θεσμοθετημένοι φορείς, υπάρχει σημαντικότατο πεδίο δράσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον τομέα της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας.
4. Η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας (http://www.dramaschool.gr/) αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα των δυνατοτήτων που έχει η τοπική αυτοδιοίκηση και των πρωτοβουλιών που μπορεί να αναλάβει. Με την πρωτοποριακή δράση του Δημάρχου κ. Λάμπρου Μίχου, η Δραματική Σχολή του Δήμου κατέχει ξεχωριστή θέση σε εθνικό επίπεδο, ενώ η προτίμηση των υποψηφίων είναι ανάλογη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, γεγονός που βασίζεται στην ποιότητα του προγράμματος σπουδών και των διδασκόντων (μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχει και ο Ιάκωβος Καμπανέλης).
5. Στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Φορέα προβλέπεται η λειτουργία του Γραφείου .................... με σκοπό την επιστημονική - τεχνική υποστήριξη των φορέων του Νομού και των οργάνων του Φορέα, σε θέματα: α) Νέων Τεχνολογιών Πληροφορικής – Επικοινωνίας και Μηχανοργάνωσης, β) Εξειδικευμένα επιστημονικά και τεχνολογικά θέματα ειδικού ή ευρύτερου ενδιαφέροντος, γ) Χάραξης επιστημονικής, τεχνολογικής πολιτικής και ενθάρρυνσης δράσεων έρευνας, τεχνολογίας και ανάπτυξης. Η λειτουργία – από τον Μάρτιο του 2003 – του Γραφείου .................... αποτελεί πρωτοποριακή (σε εθνικό επίπεδο) επιλογή του Φορέα η οποία βασίζεται στην αναγνώριση της σημασίας των δράσεων ΕΤ&Α για την ανάπτυξη της περιφέρειας.
6. Στις σύγχρονες κοινωνίες η επιστήμη, η τεχνολογία, η τέχνη, η έρευνα και η διδασκαλία αποτελούν θεμελιώδεις άξονες της δημοκρατίας, της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Ο βαθμός της δημόσιας κατανόησης της επιστήμης αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αυτή χρησιμοποιείται από το κράτος, την αγορά, την κοινωνία και όλα εν γένει τα εμπλεκόμενα μέρη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, καθορίζουν την φυσιογνωμία μιας κοινωνίας, τον προσανατολισμό της αλλά κυρίως την ελευθερία, την ευημερία και την δημοκρατία που επιμερίζει στα μέλη της. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιστήμη και η γνώση αποτελούν βασικούς μοχλούς της πολιτικής εξέλιξης και της ανάπτυξης μιας κοινωνίας. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει καθήκον και υποχρέωση να στρατευθεί με στόχο τόσο την διάχυση και την διάδοση της γνώσης και της επιστήμης στα μέλη των τοπικών κοινωνιών όσο και την αξιοποίηση τους ως εργαλείων για την ανάπτυξη, την πρόοδο και την ευημερία. Η αποκέντρωση της επιστήμης και της έρευνας είναι βαθύτατα πολιτική και δημοκρατική διαδικασία.



Β. ΕΙΣΗΓΗΣΗ

7. Βάση των ανωτέρω στοιχείων προτείνονται τα ακόλουθα:
8. Η σύσταση του «Ελεύθερου Πανεπιστημίου» ως θεσμού για την προώθηση της επιστήμης, της τέχνης, της έρευνας, της τεχνολογίας και της διδασκαλίας και την αξιοποίηση τους για την ενίσχυση της δημοκρατίας, της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Στην αρχική του φάση το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» θα λειτουργήσει ως «πρόγραμμα δράσης» υπό την οργανωτική, διοικητική και επιστημονική ευθύνη του Γραφείου .................... του Φορέα. Η μελλοντική μετεξέλιξη του, η ενδεικνυόμενη νομική μορφή που δύναται να λάβει, αλλά και η χρηματοδότηση, η οργάνωση, η διοίκηση και η διάδοση του θεσμού θα εξεταστούν με βάση τα αποτελέσματα διαβούλευσης και σχετικών μελετών και εισηγήσεων που θα υποβληθούν κατά την πρώτη φάση του προγράμματος δράσης.
9. Η ανάθεση στον υπεύθυνο του Γραφείου .................... του Φορέα της οργανωτικής, διοικητικής και επιστημονικής ευθύνης του Προγράμματος Δράσης «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» και η εξουσιοδότηση του να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την σχεδίαση, την αναζήτηση χρηματοδότησης, την υλοποίηση του προγράμματος και την ανάπτυξη των απαιτούμενων συνεργασιών με επιστήμονες και φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι λεπτομερείς αρμοδιότητες, η παραχώρηση δικαιώματος υπογραφής της σχετικής αλληλογραφίας και των απαιτούμενων εγγράφων, η ανάθεση συγκεκριμένων εργασιών και κάθε άλλη απαραίτητη ενέργεια δύναται να καθορίζεται λεπτομερώς με αποφάσεις του Προέδρου του Φορέα ο οποίος εξουσιοδοτείται για το σκοπό αυτό.
10. Η εκπόνηση σχετικής έρευνας και μελέτης απαιτήσεων για τις δυνατότητες του Προγράμματος Δράσης και η μελέτη ανάλυσης του ανθρώπινου δυναμικού (διαθεσιμότητα και προσφορά εκπαιδευτικού/ερευνητικού προσωπικού, δυνατότητα αξιοποίησης εθελοντικών ομάδων, φυσιογνωμία, απαιτήσεις χαρακτηριστικά και ανταπόκριση ομάδων εκπαιδευόμενων κλπ). Για την σύνταξη των σχετικών μελετών δύναται να χρησιμοποιηθούν όλες οι ενδεικνυόμενες επιστημονικές προσεγγίσεις (χρήση ερωτηματολογίων, συνεντεύξεων, συζητήσεων και συναντήσεων στρογγυλής τραπέζης κλπ) ενώ μπορούν να αξιοποιηθούν οι υποδομές του Φορέα (εξοπλισμός, διάθεση εγκαταστάσεων για συναντήσεις κλπ) και/ή να ζητηθεί η συνδρομή Φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
11. Η εκπόνηση για το τρέχον έτος προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και σχετικών δράσεων ύστερα από σχετική εισήγηση του Γραφείου .................... του Φορέα και συζήτηση σε επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ.
12. Ο ορισμός του μέλους του Δ.Σ. …………………………………………………………… ως υπευθύνου για την παρακολούθηση της εξέλιξης του προγράμματος δράσης «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» και την ενημέρωση του Δ.Σ.
13. Η εξουσιοδότηση του Προέδρου του Φορέα και του υπευθύνου του Προγράμματος Δράσης να προβούν στην σύνταξη και υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης και/ή συγχρηματοδότησης που είναι άμεσα συμβατές με τους στόχους και τους σκοπούς του Προγράμματος Δράσης. Ως υπεύθυνος έργου και/ή επιστημονικός υπεύθυνος των αντίστοιχων προτάσεων ορίζεται – με απόφαση Προέδρου – ο υπεύθυνος του Γραφείου .................... του Φορέα ενώ, όπου απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του Φορέα δύναται να ζητείται και να διατυπώνεται σε έκτακτη συνεδρίαση του.

Από το Γραφείο .................... του Φορέα




Περιττό να αναφέρω ότι η ανωτέρω εισήγηση προγραμματίστηκε για συζήτηση σε τρεις διαφορετικές συνεδριάσεις του Δ.Σ. του Φορέα. Και τις τρείς φορές αναβλήθηκε η συζήτηση της γιατί άλλα σοβαρότερα πράγματα έλαβαν προτεραιότητα. Μετά τις τρεις αναβολές, κάποια στιγμή, απογοητευμένος πλέον την απέσυρα από το σχετικό φάκελο.

Η ιστορία δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον αν σταματούσε εδώ. Αν και η ανάρτηση του κειμένου της εισήγησης ελπίζω να εμπνεύσει κάποιον πιο επίμονο και πιο αλαφροΐσκιωτο από εμένα να κάνει ένα βήμα το οποίο εύχομαι να πετύχει. Η ιστορία συνεχίζεται...

Μερικούς μήνες μετά ο Φορέας ανέλαβε την παρουσίαση ενός βιβλίου με κοινωνικο-πολιτικό περιεχόμενο. Στην εκδήλωση θα μιλούσε και ο συγγραφέας του βιβλίου. Όλοι νομίσαμε ότι θα ήταν μία από εκείνες της εκδηλώσεις που το μόνο ακροατήριο θα ήταν οι λίγοι «επίσημοι» και εμείς. Αλλά ω του θαύματος μια φαινομενικά βαρετή κοινωνικό-πολιτική ανάλυση για την εναλλακτική ανάπτυξη μάζεψε εκτός από τους «υποχρεωμένους» να έρθουν γύρω στα πενήντα άτομα από το «παρεξηγημένο ευρύ κοινό»!

Στον Φορέα άρεσε η ιδέα αυτή (στην οποία να σημειώσω δεν είχα προσωπικά καμία ανάμειξη) και με δεδομένη την «επιτυχία» της πρώτης εκδήλωσης αποφάσισε, με την ευκαιρία των επετείων για Δαρβίνο και Γαλιλαίο, να καλέσει μεγάλους επιστήμονες να μιλήσουν στο (παραμένων «παρεξηγημένο») ευρύ κοινό.

Η πρώτη ομιλία ήταν από έναν συμπατριώτη μας, έναν μεγάλο μαθηματικό (ίσως έναν από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως!!!). Από την ανακοίνωση της εκδήλωσης εγώ επέμενα ότι αυτή είναι «η δεξιά προσέγγιση» για την δημόσια κατανόηση της επιστήμης. Οι συνάδελφοι μου με αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό (και αποδοκιμασία σε μερικές περιπτώσεις) για την άποψη μου αυτή. Κάποια συνάδελφος (και φίλη) τόλμησε να πει ότι η αντίδραση μου βασίζεται στις γνωστές «ακαδημαϊκές ζήλιες» και αντιζηλίες. Δέχτηκα στωικά την καυστική κριτική της αλλά της υποσχέθηκα να τεκμηριώσω γραπτώς την άποψη μου (πράγμα που προσπαθώ να κάνω με αυτή την ανάρτηση - με σπίθα πάντα την φράση του WGIBSON). Θα εξηγηθώ παρακάτω.

Η εκδήλωση ήταν mega-hit. Ποτέ άλλοτε δεν έχω δει το δημοτικό θέατρο της μικρής μας πόλης τόσο γεμάτο: ακόμα και στις πιο trendy ταινίες - ακόμα και αν έπαιζε 2 ταινίες σεξ με 5 ευρώ δεν θα γέμιζε έτσι. Γέμισαν εξώστες, πλατεία, διάδρομοι και υπήρχε κόσμος και στις πόρτες και στην είσοδο. Υπολογίζω ότι παρακολούθησαν την εκδήλωση 600 με 800 άτομα σε μια πόλη των 12.000 παρεξηγημένων πολιτών που ανήκουν στο «ευρύ κοινό».

Ακόμα και μετά την εκδήλωση επέμενα ότι «αυτή είναι η δεξιά προσέγγιση» για την σχέση επιστήμης και κοινωνίας. Γιατί μπορεί η εκδήλωση να ήταν επιτυχημένη, μπορεί το παρεξηγημένο ευρύ κοινό να μας εξέπληξε αποδεικνύοντας ότι αν σταματήσουμε να το ταΐζουμε σκουπίδια είναι ικανό να επιλέξει την γνώση και την ποιότητα, αλλά το γενικό μήνυμα και ο αέρας της συζήτησης δεν μου άρεσε καθόλου.

Για να το καταλάβουν οι φίλοι της Φούσκας που παρακολουθούν τις συζητήσεις μας, η ομιλία του παγκοσμίως διάσημου (και συμπατριώτη μας) μαθηματικού δεν θύμιζε σε τίποτα την «Τελευταία Διάλεξη» του Randy Pausch ούτε προσπάθησε να βάλει «Λίγη επιστήμη στη ζωή μας» όπως έκανε ο Vilayanur Ramachandran στην ανάρτηση του WGIBSON. Αντ’ αυτού το 80% της εκδήλωσης ήταν μια επίδειξη βραβείων και περγαμηνών και ένα ρεσιτάλ επιδαψίλευσης επαινετικών σχολίων και λόγων θαυμασμού (από τους κατά κύριο λόγο πολιτικούς) προς τον μέγα επιστήμονα. Το υπόλοιπο 20% (η ομιλία του επιστήμονα) ήταν μια θεωρητική συζήτηση που επέτεινε το θαυμασμό δια της «αυτονόητης» διαπίστωσης ότι το «παρεξηγημένο ευρύ κοινό» δεν μπορεί «να τα καταλάβει αυτά»! Μάλιστα ο μεγάλος επιστήμονας στον πρόλογο του ανέφερε ότι δεν ήθελε να «χαμηλώσει το επίπεδο της ομιλίας του επειδή μιλάει στον λαό» (το είπε με ακριβώς αυτά τα λόγια!) και γι’ αυτό αποφάσισε να την κάνει πιο σύντομη.

Αν τελικά παρακολουθήσατε τις ομιλίες του Randy Pausch και του Vilayanur Ramachandran που αναρτήθηκαν στη Φούσκα θα συμφωνούσατε μαζί μου ότι μέρος του ταλέντου ενός μεγάλου επιστήμονα είναι η ικανότητα του να εξηγεί την επιστήμη του και την σημασία της στο «παρεξηγημένο ευρύ κοινό». Αν μάλιστα είχατε αναγνώσει τον Bernal σχετικά με την «Κοινωνική Λειτουργία της Επιστήμης» θα συμφωνούσατε και με μερικές από τις διαπιστώσεις που κατέγραψα στην ανωτέρω (αποτυχημένη) εισήγηση μου προς το Φορέα για τον ρόλο και την σχέση επιστήμης και κοινωνίας.

Θυμάμαι τον Καθηγητή Frank Starmer του Πανεπιστημίου Duke (U.S.A.) να μου εξηγεί σε ένα επίσημο γεύμα συνεδρίου το καλοκαίρι του 1995 στο Santiago De Compostella ότι «η μοναδική επιστήμη που αξίζει είναι αυτή που μπορείς να εξηγήσεις με απλά λόγια την σημασία της στην γυναίκα σου». Και προσέθεσε: «Ποτέ μην στείλεις επιστημονική εργασία για δημοσίευση αν δεν ξέρεις να εξηγήσεις το γιατί είναι σημαντική και αξίζει να δημοσιευθεί στην γυναίκα σου ή σε κάποιον που δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη. Αν δεν ξέρεις να την εξηγήσεις με απλά λόγια σε έναν μη-επιστήμονα μάλλον δεν προσθέτει τίποτα χρήσιμο στην επιστήμη».

Η επιτυχία της εκδήλωσης με τον μεγάλο μαθηματικό οδήγησε το Φορέα στην απόφαση να καθιερώσει αυτές τις εκδηλώσεις προσκαλώντας πάντα διακεκριμένους και διάσημους επιστήμονες να μιλήσουν στο «παρεξηγημένο ευρύ κοινό». Τον επόμενο μήνα (Ιούνιος 2009) θα μιλήσει σε παρόμοια εκδήλωση ένας - επίσης - παγκοσμίως διάσημος έλληνας φυσικός (mega-hint: τον έχει φλερτάρει με τα μάτια μεταμεσονυκτίως η Βίκυ Φλέσσα!). Εγώ εξακολούθησα να επιμένω ότι αυτή είναι η «δεξιά αντίληψη» για την σχέση επιστήμης και κοινωνίας.

Σε «πρωινό καφέ» με τους συναδέλφους, που εξέθεσα πάλι την άποψη μου, η ίδια γνωστή συνάδελφος επέμενε ότι η θέση μου είναι θέμα ακαδημαϊκής ζήλιας και αντιζηλίας! Επειδή δεν τόλμησα ποτέ να αναμετρηθώ με τα μεγάλα ονόματα του ανθρώπινου πνεύματος (ούτε με τα εν ζωή) και προσπαθώντας να υπερασπισθώ την άποψη μου ρώτησα γιατί είναι απαραίτητο στις εκδηλώσεις μας να καλούμε μόνο όσους επιστήμονες έχουν εμφανισθεί στην τηλεόραση ή μόνο όσους έχουν πάρει παγκόσμια βραβεία κλπ. Γιατί δεν καλούμε έναν πεφωτισμένο λέκτορα από την Κρήτη ή τα Γιάννενα που έχει ταλέντο να εξηγεί με απλό τρόπο την επιστήμη του. Γιατί δείχνουμε στον κόσμο ότι επιστήμη είναι μόνο γνωστά και διάσημα πρόσωπα που έχουν αναγνωρισθεί από το πολιτικό και τηλεοπτικό κατεστημένο; Γιατί προσπαθούμε να δείξουμε στον κόσμο ότι η επιστήμη είναι κάτι που ο ίδιος δεν μπορεί να το φτάσει και χρειάζονται μεγάλοι επιστήμονες να αποφασίσουν για το πώς θα την αξιοποιήσουμε;

Η ίδια γνωστή συνάδελφος απάντησε ότι «ο κόσμος δεν είναι ώριμος να παρακολουθήσει επιστημονικές ομιλίες και καλώντας γνωστούς και διάσημους δίνουμε ένα κίνητρο και ένα ερέθισμα να έρθουν και να τους ακούσουν». Δεν πρόλαβα να απαντήσω. Έτερος συνάδελφος με πρόλαβε αναφωνώντας: «αν αυτή δεν είναι δεξιά αντίληψη τότε τι είναι;».

Επανέλαβα πολλές φορές την φράση «παρεξηγημένο ευρύ κοινό». Και είναι παρεξηγημένο το ευρύ κοινό, ο απλός άνθρωπος της καθημερινότητας και της βιοπάλης γιατί το πολιτικό και τηλεοπτικό κατεστημένο της χώρας μας, μας έχει κάνει να πιστεύουμε ότι μπορεί να τρέφεται αποκλειστικά και μόνο με πνευματικά σκουπίδια και αποφάγια ενός καλοταϊσμένου και ερμητικά κλειστού συστήματος.

Οι απόπειρες «του Φορέα» στον οποίο εργάζομαι αν και δεν διακατέχονταν από την δική μου «αριστερή αντίληψη» απέδειξαν κάτι που στην δική μου εισήγηση δεν τολμούσα να το πω τόσο απερίφραστα όσο το έδειξαν οι συμπατριώτες μου: αν στον κόσμο, το ευρύ κοινό ή τον λαό, αν προτιμάτε, δώσεις κάτι χρήσιμο ξέρει να το αξιοποιήσει. Ξέρει να καταλάβει τι είναι πρόχειρο και με στόχο το χαβαλέ (όπως π.χ. η υποψηφιότητα «Κατ-man» στις ευρωεκλογές - την οποία παραδόξως αναπαρήγαγαν όλοι «οι σοβαροί» του συστήματος) και τι είναι χρήσιμο, σοβαρό και άξιο προσοχής. Το πρόβλημα δεν είναι ο κόσμος, το πρόβλημα είναι ότι η παραγωγή επιστήμης, γνώσης αλλά ακόμα και πολιτικής έφυγε από την κουζίνα του σπιτιού μας, τις καλές ταβέρνες και τα εστιατόρια και μεταφέρθηκε στα πολιτικά και πνευματικά φαστφουντάδικα. Αφού γέμισε η χώρα με τέτοια φαστφουντάδικα τι περιμένετε; Θα γίνουν όλοι πνευματικά και πολιτικά παχύσαρκοι και δυσκίνητοι. Αλλά ακόμα και ο πιο παχύσαρκος και δυσκίνητος δεν χάνει την ικανότητα να διακρίνει γεύσεις. Το πρόβλημα δεν είναι ο κόσμος, το πρόβλημα είναι η επιστημονική, πνευματική και πολιτική παραγωγή (και διάθεση της παραγωγής) αυτής της χώρας!

Και επειδή θα ήθελα να εξηγηθώ για την πολιτική - φιλοσοφική απρέπεια της φράσης «δεξιά προσέγγιση» να σημειώσω τα εξής:

Στην δική μου στερεότυπη αντίληψη δεξιάς - αριστερής προσέγγισης επί του θέματος θεωρώ ότι ταιριάζει περισσότερο σε έναν εκπρόσωπο της δεξιάς αντίληψης η αποθέωση των «αρίστων» της επιστήμης, η αναγόρευση σε μέλη της Ακαδημίας διακεκριμένων επιστημόνων, η προβολή της αξίας του ατόμου «που μόχθησε» και η αναγόρευση του σε «ιδανικό πρότυπο για την νεολαία μας» (αντιγράφω φράσεις από τις εκδηλώσεις του Φορέα).

Στο ίδιο στερεότυπο πλαίσιο σκέψης μου: στην αριστερή αντίληψη ταιριάζουν περισσότερο οι εμμονές του Bernal (που έκανα και δικές μου) για τον ρόλο της επιστήμης στην κοινωνία, για την σχέση της κοινωνίας με την επιστήμη κλπ. Σε αυτό το πλαίσιο ο «μεγάλος επιστήμων» είναι χρήσιμος όχι γιατί «αναδείχθηκε» σε μεγάλο επιστήμονα αλλά γιατί μεγάλο είναι το επιστημονικό του έργο. Και μεγάλο είναι το επιστημονικό έργο που έχει αντίκτυπο στην κοινωνία. Είναι γνωστή η εμμονή του Αϊνστάιν να ασχολούνται με το έργο του και όχι με τη ζωή του. Η ζωή του, άλλωστε, δεν ήταν και τόσο άψογη αλλά αυτό δεν μειώνει την Θεωρία της Σχετικότητας.

Αναγνωρίζω ότι οι απόψεις μου περί «δεξιάς» και «αριστερής» προσέγγισης μπορεί να βασίζονται σε στερεότυπα, αλλά φρονώ πως δεν είναι και τόσο άσχετες με την πραγματικότητα.

Αν εγώ σχεδίαζα εκδηλώσεις ανάλογες με αυτές του Φορέα δεν θα απέφευγα τους μεγάλους επιστήμονες και την προβολή τους, απλά θα φρόντιζα το αντικείμενο και η παρουσίαση του θέματος προς το ευρύ κοινό που μας εξέπληξε με την συμμετοχή του να δίνει το μήνυμα: «αφού ήρθατε εδώ, βάλτε λίγη επιστήμη στη ζωή σας...».

Και το «βάλτε, λίγη επιστήμη στη ζωή σας» σημαίνει ότι οι κατακτήσεις της επιστήμης (που φυσικά προκύπτουν από το μόχθο μικρών και μεγάλων επιστημόνων) δεν ανήκουν μόνο στους επιστήμονες, ανήκουν και στο λαό ή για να το πω με την φιλελεύθερη φρασεολογία: «ανήκουν στους φορολογούμενους πολίτες που τις χρηματοδότησαν». Φορολογούμενοι ή μη, οι πολίτες μπορούν και πρέπει να κατανοούν το αντικείμενο της επιστημονικής παραγωγής και να έχουν λόγο (και μάλιστα αποφασιστικό) για το τι είδους επιστήμη θέλουν. Και αν δεν την καταλάβεις με απλά λόγια δεν μπορείς να αξιολογήσεις πόσο χρήσιμη είναι η επιστήμη που παράγουν οι επιστήμονες και κατά συνέπεια αν θέλεις η επόμενη κυβέρνηση σου να την χρηματοδοτήσει!



Γ.Π.Κ.


Υ.Γ. 1: Ζητώ συγνώμη για το μέγεθος της ανάρτησης. Ελπίζω να μου επιτρέπετε το ατόπημα μετά από τόσο καιρό σιωπής. Απλά παρασύρθηκα...

Υ.Γ. 2: Για να σας βοηθήσω να με δείτε με επιείκεια (ως προς την πολυλογία) η παρούσα ανάρτηση μου είναι μέρος της απάντησης που θα ήθελα να δώσω στην ανάρτηση για την «Ανακάλυψη του τροχού»: η καλή δημόσια κατανόηση της επιστήμης στα θέματα που θίγει ο dbinieris θα έθετε το αντικείμενο της σχετικής συζήτησης (και τον Κορνήλιο Καστοριάδη) στο πλαίσιο που του αρμόζει. Αν τις μεγάλες προκλήσεις της ανάπτυξης και της βιωσιμότητας της σύγχρονης κοινωνίας τις δούμε μόνο από την σκοπιά της πολιτικής ή της οικονομίας (τα «εμπορεύματα» που λέγατε) τότε χάνουμε όλες τις τραγικές αλήθειες που αποκαλύπτει η επιστήμη για το μέλλον μας! Πώς να το κάνουμε; Η επιβίωση μας πρέπει να βασιστεί στην επιστήμη και όχι στην οικονομία (Βλέπε J.D.Bernal - The World, the Flesh and the Devil: An Enquiry into the Future of the Three Enemies of the Rational Soul, 1929).

Υ.Γ. 3: Ευρωεκλογές: γνωρίζει κανείς από μας τι διακυβεύεται σε επίπεδο πολιτικής της επιστήμης σε αυτές τις ευρωεκλογές; Μας μίλησε κανένας επιστήμονας ή κανένας πολιτικός για αυτό; Από το ελεύθερο λογισμικό και τις κλιματικές αλλαγές μέχρι την ενεργειακή εξάρτηση από το πετρέλαιο και τα γεωπολιτικά παιχνίδια που σχετίζονται με αυτό και ότι άλλο μεγάλο και σημαντικό φανταστεί ο νους σας, αυτές οι εκλογές καθορίζουν την πολιτική και τη στρατηγική της Ευρώπης για τα επόμενα χρόνια. Και είτε το θέλουμε είτε όχι πολιτική και επιστήμη, επιστήμη και πολιτική πάνε χέρι - χέρι. Το ζήτημα είναι τι γνωρίζουν και τι έχουν να αποφασίσουν οι ευρωπαίοι πολίτες για τα θέματα αυτά.

Υ.Γ. 4: Το «Μανιφέστο» για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» που αναρτήθηκε στην Φούσκα στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 ήταν αποτέλεσμα της απογοήτευσης μου από τις τρεις αποτυχημένες προσπάθειες εντός του Φορέα. Τελικά η ιστορία και η ζωή μας καθοδηγείται από τις «εμμονές» του καθενός!

Τα παιχνιδια του μυαλου...


αξιζει να το δειτε , να μπει λιγο η επιστημη στην ζωη μας, λιγο Φως...

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Βιαστικός συνειρμός

Πως πέθαναν οι μεγάλοι έλληνες...

Σε μία συνάντηση του Ε.Λ.Α.Σ. (στρατιωτικό τμήμα) με στελέχη του Ε.Α.Μ. (πολιτικό τμήμα) στην οποία λέγεται ότι συμμετείχε και ο Χαρίλαος Φλωράκης (ως στέλεχος του Ε.Α.Μ.) ρωτήθηκε ο Άρης Βελουχιώτης «ποιοι είναι ετούτοι;». Ο Άρης, εννοώντας «οι πολιτικοί», είπε: «Είναι αυτοί που όταν θα μας κρεμάνε θα κοιτάνε από κάτω». Είναι γνωστό ότι το κεφάλι του Βελουχιώτη κατέληξε μαζί με εκείνο του πρωτοπαλίκαρου του, Τζαβέλλα, στον φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων. Ο Χαρίλαος Φλωράκης (αν αληθεύει η ιστορία που τον θέλει παρόντα σε εκείνη την συνάντηση) κατάφερε μετά από χρόνια να συμμετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας.

Εκτός του ότι αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα για το πώς πέθαναν μερικοί έλληνες, η ιστορία μου αρέσει ως πικρό σχόλιο σε μία σημαντική αλήθεια: οι πολιτικοί σπάνια επωμίζονται (σχεδόν ποτέ) τις συνέπειες των πράξεων, των αποφάσεων και των επιλογών τους.

Αυτός ο ρόλος μένει πάντα για τους στρατιώτες και τους πολίτες.

Γ.Π.Κ.

Υ.Γ.: ...στην επόμενη ανάρτηση!

Novus Ordo Servorum

αντιγραφω απο το ποστ της G700 που θα βρειτε ολοκληρο εδω

Το ευρωπαϊκό “πρεκαριάτο” (ή η επισφαλής νέα γενιά) είναι μία νέα κοινωνική τάξη μη προνομιούχων πολιτών που αναδύεται στον ευρωπαϊκό χώρο. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές ταξικές διαιρέσεις (προλεταριάτο), τα κεντρικά προσδιοριστικά στοιχεία του “πρεκαριάτου” είναι η ηλικία και η εργασιακή επισφάλεια.
Επιγραμματικά, το “πρεκαριάτο” συγκροτείται από νέους και νέες ηλικίας 19 έως 34 ετών, συχνά με επαρκή τυπικά προσόντα, οι οποίοι στα πρώτα βήματα του εργασιακού/κοινωνικού τους βίου βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα αντινεανικό εργασιακό status quo. Όταν αποφεύγουν την ανεργία, είναι -κατά κανόνα- αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν μία εχθρική αγορά εργασίας, όπου κυριαρχούν οι χαμηλές αμοιβές, η υπερεργασία, η πολυαπασχόληση, η προσωρινότητα, η ανομία και η άναρχη ευελιξία. Επιπρόσθετα, επιβαρύνονται με πολιτικές και θεσμικές αστοχίες (διαρθρωτικά προβλήματα), όπως οι αναποτελεσματικοί μηχανισμοί κοινωνικής κινητικότητας, τα τεράστια φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη, τα υποβαθμισμένα συλλογικά αγαθά

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Ανταπόκριση απο την Χώρα που -ακόμα?!- κοιμάται...

...επειδή λοιπόν είχα μπερδευτεί, είπα να τα πιάσω λίγο από τη αρχή. Πάμε:
Τω καιρώ εκείνο, ζητάει το Ελληνικό Κράτος από την Τράπεζα της Ελλάδος να 'εκδώσει' τραπεζογραμμάτια (=φράγκα) ας πούμε 100 δις δρχ (=δραχμές).
Η Τράπεζα της Ελλάδος ζητά εγγυήσεις και το Ελληνικό Κράτος 'υπόσχεται' ότι αν χρειαστεί θα τα επιστρέψει (=εκδίδονται Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ίσης αξίας).
Επιπλέον πρέπει να καταθέσει και ότι του βρίσκεται σε χρυσό σε μια αναλογία με ισοτιμίες εκείνης της εποχής.
Επειδή όμως η Τράπεζα της Ελλάδος είναι πάνω από όλα τράπεζα, ζητά και ένα κέρδος (=επιτόκιο), ας πούμε 10%.
Αφού συμφωνούν, η Τράπεζα ζητά από το Νομισματοκοπείο να 'κόψει' 100 δις τα οποία θα πάρει και θα τα δανείσει σε εμπορικές τράπεζες για να κυκλοφορήσουν στην αγορά. Όταν λέμε να 'δανείσει' εννοούμε ακριβώς αυτό: οι εμπορικές τράπεζες θα εγγυηθούν για τα φράγκα που θα πάρουν και θα τα επιστρέψουν έντοκα.
Δηλαδή, η Τράπεζα της Ελλάδος:
  • κυκλοφόρησε στην αγορά 100 δις
  • έχει όσο χρυσό της παραδόθηκε από το Ελληνικό Κράτος
  • έχει τα Ομόλογα
  • έχει τις εγγυήσεις των εμπορικών τραπεζών
  • έχει τις απαιτήσεις της έντοκης επιστροφής των χρημάτων
Αυτό που κατάλαβα είναι πως βασιζόμενοι στην υπόσχεση κάποιου (?) πριν από πόσα χρόνια (?) εκδόθηκαν χρήματα.
Το ποσό που αντιστοιχεί στο επιτόκιο όμως, δεν υπάρχει...
Πώς θα επιστραφεί ολόκληρο το ποσό? (100 δις εκδόθηκαν + 10% επιτόκιο =110 δις)
Πού πρέπει να υποσχεθώ κι εγώ για να μου δώσουν 100 δις?
Αν δανειστούμε από μια ξένη χώρα ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πώς θα επιστρέψουμε το χρέος αφού δεν υπάρχει?
Αν δεν το επιστρέψουμε ποτέ ή δυσκολευτούμε να το αποπληρώσουμε, τι εξουσία έχει πάνω μας ό δανειστής?

Πώς λέγεται μωρέ όταν κάποιος περνάει μια ζωή υπηρετώντας κάποιον άλλο γιατί του χρωστάει...
...δουλειά...
  ...δουλεία...

...συνέχεια τα μπερδεύω

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

ΠΩΣ ΠΕΘΑΝΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Από τον Η.Θ., ο οποίος μας έλειψε. Αυτό που δεν μας έλειψε είναι η αδυναμία του να συγκρατήσει τον κωδικό σύνδεσης για να αναρτά μόνος του τις σκέψεις του. Αμάν ρε φίλε μου!!!

Πυθαγόρας 500 π.Χ. ετών 80: εξορία από πείνα.
Μιλτιάδης 489 π.Χ. ετών 65: φυλακή.
Αριστείδης 468 π.Χ. ετών 72: εξορία από πείνα.
Θεμιστοκλής 461 π.Χ. ετών 66: εξορία.
Αισχύλος 456 π.Χ. ετών 69: εξορία.
Περικλής 429 π.Χ. ετών 66: παραιτήθηκε κατηγορούμενος.
Φειδίας 429 π.Χ. ετών 66: φυλακή.
Αναξαγόρας 428 π.Χ. ετών 72: εξορία.
Ηρόδοτος 429 π.Χ. ετών 59: εξορία.
Ικτίνος 420 π.Χ. ετών: εξορία.
Σοφοκλής 406 π.Χ. ετών 90: εξορία από πείνα.
Ευριπίδης 406 π.Χ. ετών 74: εξορία.
Αλκιβιάδης 404 π.Χ. ετών 48: εξορία.
Σωκράτης 399 π.Χ. ετών 71: ήπιε το κώνειο.
Θουκυδίδης 396 π.Χ. ετών 64: εξορία.
Αριστοφάνης 385 π.Χ. ετών 61: εξορία από πείνα.
Πλάτων 347 π.Χ. ετών 80: εξορία..
Ισοκράτης 338 π.Χ. ετών 99: εξορία.
Δημοσθένης 322 π.Χ. ετών 62: ήπιε δηλητήριο.

Αιτία θανάτου των Ελλήνων:
φθόνος, αχαριστία, διχόνοια..