Ωστόσο, επειδή, κατά την άποψή μου, η ελευθερία που πρέπει κανείς να (επι)ζητά, είναι η ελευθερία που δεν ταπεινώνει κανένα και δεν μειώνει την ελευθερία του άλλου, σας προέτρεψα να δείτε (ή να δούμε μαζί κάποια στιγμή) την ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ταινία The Last Supper (1995), η οποία πραγματεύεται το ζήτημα της ανοχής στη διαφορετική άποψη, όσο ακραία κι αν είναι αυτή, με απίστευτο τρόπο. Για αυτούς που δεν διάβασαν το σχόλιο (ακούς Λαμπρινή;) αντιγράφω:
Σε κάποιο σημείο της ταινίας, ένας από τους πρωταγωνιστές θέτει το εξής ερώτημα, στο οποίο εγώ δεν έχω ακόμα απαντήσει:
Ας υποθέσουμε ότι -με την ιστορική γνώση ενός σύγχρονου ανθρώπου- βρίσκεσαι σε μια μπυραρία του Μονάχου το έτος 1925, όπου συναντάς έναν νεαρό καλλιτέχνη, με το όνομα Αδόλφο Χιτλερ, ο οποίος αρχίζει και αναπτύσσει κάτι περίεργες θεωρίες περί της ζημιάς και του εκφυλισμού, που προκαλούν οι ξένοι (και ειδικότερα οι εβραίοι) στο γερμανικό έθνος, το οποίο βαδίζει σιγά-σιγά την οδό της απωλείας. Σου λέει επίσης ότι η λύτρωση μπορεί να έρθει μόνο με την απελευθέρωσή μας από τους εβραίους ή, αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, με την εξολόθρευσή τους.
Τι κάνεις; Πως αντιδράς; Είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα για να τον αποτρέψεις, να τον σταματήσεις; Θα μπορούσες να φτάσεις ακόμα και στη δολοφονία του;
Η΄, στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, τον αφήνεις να αιματοκυλίσει τον κόσμο;
Επαναλαμβάνω ότι πρέπει όλοι να το σκεφτούμε λίγο, δεν είναι απλά τα πράγματα.
Τώρα θέλω να ασχοληθώ για λίγο και με την αποστροφή του backbencher Όθων σχετικά με το Ολοκαύτωμα (κακώς το έβαλες σε εισαγωγικά αγαπητέ Γιώργο). Προφανώς και το Ολοκαύτωμα δεν τίθεται εν αμφιβόλω για το αν έγινε ή όχι.
Τα ιστορικά στοιχεία για τις θηριωδίες είναι αδιαμφισβήτητα, έχει χυθεί αρκετή μελάνη για την περιγραφή τους και ο χώρος εδώ δεν επαρκεί ούτε για μια απλή απαρίθμηση.
Αυτό που νομίζω ότι ο backbencher Όθων είχε στην άκρη του μυαλού του με την προβοκατόρικη αυτή φράση είναι αν ένα γεγονός που είναι εδραιωμένο στη συνείδηση της πλειοψηφίας ως πραγματικό, έχει ο καθένας από μας δικαίωμα να το αμφισβητεί. Και ακόμα περισσότερο, αν μπορεί η πλειοψηφία, δια των κατά τόπους κυβερνήσεων, να ποινικοποιεί την αντίθετη άποψη. Εν προκειμένω ο backbencher Όθων διερωτάται αν είναι ορθή η απόφαση κάποιων Ευρωπαϊκών κρατών να θεσπίσουν ποινικούς νόμους, οι οποίοι επισύρουν ποινές σε όσους ιστορικούς(;) αμφισβητούν το γεγονός του Ολοκαυτώματος;
Αυτό είναι ένα άλλο εξαιρετικό ερώτημα που τέθηκε από τον backbencher Όθων, στην ιστορική προχθεσινή ανάρτησή του, η οποία κατά πως φαίνεται θα μας απασχολήσει για κάποιες μέρες ακόμα. Στο ερώτημα αυτό επιφυλάσσομαι να απαντήσω - όπως έγραψα – σε εύθετο χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου