Control, Alt και Delete είναι η ασφαλής λύση σε όλα τα προβλήματα του κυβερνοχώρου. Βλέπετε ο κυβερνοχώρος, η επιστήμη των υπολογιστών και η σύγχρονη τεχνολογία υπόκειται στον αυστηρό έλεγχο της λογικής. Και η λογική επιτάσσει να βρίσκεις πάντα διέξοδο στα αδιέξοδα. Αν όλα κολλήσουν, αν πάψουν να λειτουργούν, αν βρεθείς σε αδιέξοδο πατάς αυτά τα τρία μαγικά πλήκτρα μαζί και θα λυθεί το πρόβλημα.
Control, Alt και Delete! Και όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή!
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η επιλογή αυτών των πλήκτρων έχει και μια δόση μεταφυσικής: λες και κάποιος είχε κάτι σπουδαίο, κάτι ανώτερο από απλά μηχανήματα και υπολογιστές στο μυαλό του όταν έκανε αυτή την πανέξυπνη επιλογή.
Control, Alt και Delete: Έλεγχος, Σταμάτημα, Διαγραφή.
Ένα Ctrl+Alt+Del είναι αυτό που χρειάζονται αυτές οι λίγες τελευταίες μέρες του 2008.
Ένας δεκαπεντάχρονος πιτσιρικάς «έφυγε» από σφαίρα ένστολου κρατικού υπαλλήλου!
Και όποιος δεν πάτησε φρένο επάνω σε αυτή την αλήθεια, όποιος δεν αναστατώθηκε από το ασύλληπτο και το τραγικό της λογικής και του παραλόγου αυτού του φόνου, όποιος δεν συνειδητοποίησε πως μια σφαίρα έκοψε στη μέση την δική μας ζωή, την ίδια την ιστορία μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσει αυτά που ζήσαμε και ζούμε.
Ένστολος κρατικός υπάλληλος σκότωσε εν ψυχρώ έναν πιτσιρικά!
Και εμείς έχουμε ακόμα τον ίδιο Πρωθυπουργό, τον ίδιο Υπουργό Εσωτερικών, τον ίδιο Αρχηγό της Αστυνομίας, τον ίδιο Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τους ίδιους Αρχηγούς Πολιτικών Κομμάτων. Α! ξέχασα έχουμε ακόμα και τον ίδιο Πρύτανη που παραιτήθηκε και ξε-παραιτήθηκε ύστερα από «παράκληση» του Αξιότιμου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ναι έχουμε και τον ίδιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Ctrl+Alt+Del
Όταν άκουσα την είδηση για την ανάκληση της παραίτησης του Πρύτανη τη σχολίασα αρκετά πικρόχολα. Αν ήμουν στη θέση του δεν θα είχα συγκινηθεί και δεν θα ανακαλούσα την παραίτηση μου. Μετά από ένα νεκρό δεκαπεντάχρονο από χέρι ένστολου κρατικού υπαλλήλου θα συμβούλευα τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να υποβάλλει και εκείνος την παραίτηση του!
Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα προβλέπει την παραίτηση του Ανώτατου Άρχοντα της χώρας ή απλά προβλέπει την αντικατάσταση του λόγω θανάτου ή φυσικής αδυναμίας να ασκήσει τα καθήκοντα του. Σε κάθε περίπτωση θα τον συμβούλευα να παραιτηθεί, ανεξάρτητα από το τι προβλέπει το Σύνταγμα. Έτσι και αλλιώς και Εκείνος και εμείς είμαστε νεκροί (ή τουλάχιστον αδύναμοι να ασκήσουμε τα καθήκοντα μας - ο καθένας από το μετερίζι του) όταν στη χώρα που είχε την τιμή να είναι ο Ανώτατος Άρχοντας, οι ένστολοι κρατικοί λειτουργοί μπορούν έτσι απλά να πυροβολούν και να σκοτώνουν δεκαπεντάχρονα πιτσιρίκια. Δεν θα του ζητούσα κάτι τέτοιο αν ένας αστυνομικός με πολιτικά αφαιρούσε μια ζωή για όλους εκείνους τους λόγους που το νομικό σύστημα δίνει ελαφρυντικά αναγνωρίζοντας το τραγικά απρόβλεπτο της ανθρώπινης φύσης. Θα του το ζήταγα όμως στην περίπτωση του πιτσιρικά που έσβησε στα Εξάρχεια γιατί το όπλο που του αφαίρεσε τη ζωή το κρατούσε ένστολος κρατικός υπάλληλος. Και πάνω στη στολή του υπήρχε το εθνόσημο το οποίο κουβαλούσε την συνενοχή την δική μου, την δική μας αλλά και του ίδιου του Ανώτατου Άρχοντα της Χώρας. Η παραίτηση, ακόμα και σε αυτό το ανώτερο επίπεδο, θα ήταν η μόνη ουσιαστική και ειλικρινής ένδειξη ότι υπάρχει συναίσθηση της ευθύνης και της συνενοχής! Τουλάχιστον, από τον προηγούμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα θεωρούσα βέβαιη μια ανάλογης βαρύτητας και συμβολισμού κίνηση!
Ctrl+Alt+Del
Για λογαριασμό των υπολοίπων, Πρωθυπουργού, Υπουργών, Κυβέρνησης, Αρχηγών θα υπέβαλλα εγώ την παραίτηση μου ως πολίτης. Αυτοί δεν είναι ικανοί να παραιτηθούν. Δεν παραιτήθηκαν όταν η ανικανότητα και η πολιτική αβελτηρία που τους χαρακτηρίζει οδήγησε στο κάψιμο τόσων αθώων ψυχών και της μισής Ελλάδας ενώ επιμελώς σχεδίαζαν την διόρθωση της εικόνας τους μοιράζοντας ψευδείς υποσχέσεις για αποζημιώσεις και «αποκατάσταση» των ζημιών. Λογιστικά αποτίμησαν και ετούτη την τραγωδία. Πότε θα καταλάβει επιτέλους ο παρών Πρωθυπουργός ότι ο ηγέτης που «αποζημιώνει» τους θανάτους με χρήμα και δεν αναγνωρίζει την ευθύνη του δια της παραιτήσεως δεν είναι ηγέτης αλλά καραγκιόζης; Αλήθεια, όταν αντιμετώπισε τα εξευτελιστικά ερωτήματα των ευρωπαίων ομολόγων του, πως ένοιωσε; Τι απάντησε; Μήπως ότι εξοστρακίστηκε μια σφαίρα; Ή μήπως ότι ο ίδιος δικηγόρος που επιχειρεί να «ξελασπώσει» των ένστολο κρατικό υπάλληλο «ξελάσπωσε» και τον Υπουργό του των Εσωτερικών από την υπόθεση του Πόρτο Καράς;
Για να λέμε την αλήθεια, αυτοί δεν μπορούν πλέον να παραιτηθούν γιατί έχουν ήδη παραιτηθεί από την ευθύνη που ο θεόστραβος λαός τους ξαναέδωσε αλλά κυρίως γιατί έχουν παραιτηθεί από κάθε έννοια λογικής και ηθικής!
Ctrl+Alt+Del
Να μην ξεχάσω τους Πολιτικούς Αρχηγούς και τα κόμματα!
Ctrl+Alt+Del στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γιατί «κρυφά μετράει την ανθρώπινη πραμάτεια του» για να επιστρέψει και να επαναλάβει τα ίδια λάθη της ίδιας εξουσίας. Αλήθεια τι σκοπεύει να κάνει όταν κεφαλαιοποιήσει το θάνατο του μικρού και τις αναταραχές στις επόμενες ή μεθεπόμενες εκλογές; Θα φτιάξει πράσινη ΕΥΠ και ΜΑΤ με οικολογικά δακρυγόνα; Η μήπως θα ιδιωτικοποιήσει την παιδεία για να ξεφορτωθεί την συνταγματική ευθύνη για την προαγωγή της; Τι διέξοδο προτείνει στα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας; Μήπως η ακροδεξιά στροφή της κυβέρνησης τον βολεύει να πάρει το τιμόνι όλο δεξιά χωρίς να καταλάβει κανείς τη διαφορά;
Ctrl+Alt+Del στο Κ.Κ.Ε. που ψάχνει σαν ασφαλίτης κουκουλοφόρους ανάμεσα σε άλλα κόμματα. Πάλι ετοιμάζεται για την υποστήριξη της (ακρο)δεξιάς λύσης; Ή μήπως επιλέγει για μία ακόμα φορά στην ιστορία του την συνειδητή αυτο-συρρίκνωση;
Ctrl+Alt+Del στον ΣΥΡΙΖΑ που άρχισε να μετράει ψήφους και διαρροές εν’ όψει των αναμετρήσεων (μάσησε στην πρόκληση του ΚΚΕ) και λουστράρει το αστικό - κυβερνητικό προφίλ δια του Alexis. Οι πιτσιρικάδες που μπορεί να του έστειλαν το ΚΚΕ και η κυβέρνηση με τις παρεμβάσεις τους εύκολα έρχονται αλλά και εύκολα θα φύγουν. Την τελευταία φορά που ένοιωσε έτσι ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ (φλερτάροντας με την κυβερνητική προοπτική και ευθύνη) η «Αυγή» καιγόταν στις διαδηλώσεις απεργών! Μήπως ετοιμάζεται (δια της αυτοδιασπάσεως) να γίνει ο ρυθμιστής και καταλύτης στα αναμενόμενα εκλογικά αδιέξοδα;
Ctrl+Alt+Del στο ΛΑ.Ο.Σ. που τόλμησε να επικαλεστεί τα άρθρα του Συντάγματος (αυτά που βλέπει πιο βολικά να καταργούνται μετά το συντονισμένο κάψιμο της Αθήνας από το παρακράτος). Γιατί βγήκε τόσο ανανεωμένος και τρυφερός (για την κυβέρνηση) από το Μέγαρο Μαξίμου ο Αρχηγός του; Μήπως γιατί του έστρωσαν κλίμα για «συνταγματική αναθεώρηση» και ακροδεξιά ανάκαμψη με όλους αυτούς τους «αγανακτισμένους πολίτες» που έβγαλαν στους δρόμους;
Ctrl+Alt+Del σε όλο τον μεταπολιτευτικό πολιτικό κόσμο της συναλλαγής, της συνενοχής και της ανικανότητας. Το έχω πει και θα το ξαναπώ: παρέλαβαν την εξουσία από τη χούντα, ποτέ δεν την ανέτρεψαν. Παρέλαβαν μια χώρα υπό αμερικανική κατοχή και ενώ τα τανκς και ο εθνικός στρατός αποσύρθηκαν οι αμερικάνοι δεν έφυγαν ποτέ! Ως πότε ο κάθε επόμενος έλληνας πρωθυπουργός θα χρίζεται προκαταβολικά πρωθυπουργός πίνοντας καφέ στο State Department; Ως πότε η ελληνική αριστερά θα τρώει τις σάρκες της και θα αλληλοσπαράσσεται για να εναρμονιστεί με το ξενόφερτο σενάριο κυβερνητικής λύσης; Ως πότε το σύμπλεγμα πολιτική, μέσα, αγορά και διαφήμιση θα έχει αποκλειστικά και μόνο ξένα αφεντικά (ή επαρκώς δουλοπρεπή ελληνικά);
Ctrl+Alt+Del και στην ίδια την «σύγχρονη ελληνική κοινωνία» που η αβελτηρία της είναι τόσο χοντρή που δεν μπορείς να μην την πεις στη δημοτική: είναι μαλακία!
Μαλακία σε συσκευασία τηλεοπτικών προϊόντων και πολιτικών κομμάτων.
Μαλακία σε δόσεις στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων.
Μαλακία σε μια αγάμητη (ή μήπως κακογαμημένη), μελαγχολική κοινωνία ατομισμού, αυτολογοκρισίας και απομόνωσης.
Κάθε βράδυ στον καναπέ μας αφήνουμε τις τηλεοράσεις να χτίζουν κρυφές συναινέσεις και φανερές συνενοχές. Και η μεγαλύτερη συνενοχή όλων των εποχών είναι η συνενοχή μας στο φόνο του δεκαπεντάχρονου πιτσιρικά.
Υποστήριξα στην προηγούμενη ανάρτηση ότι οι φωτιές και το πλιάτσικο είναι έργο του παρακράτους. Συνεχίζω να το πιστεύω αν κρίνω από τις αντιδράσεις κυβέρνησης και κομμάτων. Ο Δημητρώφ που κατηγορήθηκε για την φωτιά στο Γερμανικό Κοινοβούλιο το 1933 είχε πει ότι αν θέλετε να βρείτε τον ένοχο δείτε ποιος επωφελήθηκε. Περιμένετε να δείτε ποιος θα επωφεληθεί από όσα ζήσαμε ετούτες τις μέρες και θα καταλάβετε τον ένοχο.
Ωστόσο οφείλω να προσθέσω εδώ ότι λυπάμαι που η «καταστροφή» δεν είναι συνειδητό έργο της ίδιας της κοινωνίας: αν αρχίζαμε να καίμε και να σπάμε τις πολυτελείς βιτρίνες της αδιαφορίας ίσως τότε να πετυχαίναμε το απόλυτο Ctrl+Alt+Del.
Το τραγικότερο στοιχείο μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου από τον ένστολο αστυνομικό δεν είναι τα επεισόδια, οι φωτιές και οι ζημιές. Το τραγικότερο στοιχείο μετά από αυτή την δολοφονία είναι ότι, όταν φυσήξει ο αέρας και φύγουν τα δακρυγόνα, όλοι σιγά - σιγά θα γυρίσουν στην σιωπή και την απραξία αναλαμβάνοντας το μερίδιο συναίνεσης και συνενοχής που τους αναλογεί. Ο πίθος των Δαναΐδων δεν έχει πάτο. Γι αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να τον πιάσουμε. Θα αναμένουμε σιωπηλά και φοβικά το επόμενο έγκλημα, τον επόμενο χορό παραλόγου, το επόμενο αδιέξοδο της κοινωνίας μας. Και μετά πάλι τα ίδια, πάλι από την αρχή.
Αυτή η «ελεύθερη» κοινωνία στην οποία ζούμε έχει το δικό της ανοσοποιητικό σύστημα. Θα βγουν «αντισώματα» άλλοτε ντυμένα ως πολιτικοί, άλλοτε ως ένστολοι και άλλοτε ως δάσκαλοι ή δημοσιογράφοι για να κατασπαράξουν αργά και μεθοδικά το «καρκίνωμα» της οργής, της απόγνωσης και της αγανάκτησης (που κάθε φορά θα έρχεται στην επιφάνεια) και να επιστρέψουν την κοινωνία στους «φυσιολογικούς» μαλακισμένους ρυθμούς της.
Εγώ απλά να σας θυμίσω:
στην Ελλάδα του 2008 ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής σκοτώθηκε από σφαίρα ένστολου αστυνομικού. Και όλα (εκτός από βιτρίνες και εμπορεύματα) και όλοι (εκτός από τον πιτσιρικά) παρέμειναν στη θέση τους!
Γ.Π.Κ.
Υ.Γ. 1: Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, για το μικρό μαθητή δεν σας ρωτάω πως νοιώσατε, είναι αυτονόητο. Για την επίκληση των άρθρων 11 και 48 του Συντάγματος, μπορείτε να μου πείτε πως νοιώσατε;
Υ.Γ. 2: Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς πόσοι από τους δεκαπεντάχρονους που βγήκαν στους δρόμους έχουν τα φόντα σε είκοσι χρόνια να γίνουν Alexis (Τσίπρας αν όχι Κούγιας); Η οργή των νιάτων δεν είναι ποτέ εγγύηση για την πορεία (σύνεση ή συναίνεση) των γηρατειών! Ο αέναος κύκλος επανάστασης - συντήρησης κυλάει σαν παιδικό τόπι στον δρόμο της ιστορίας και γελάει μαζί μας!
Υ.Γ. 3: Νίκο, ξέρω είσαι πατέρας και είναι φυσιολογική η αντίδραση σου. Ωστόσο μη μασάς. Αυτή η χώρα έχει δει και χειρότερα. Το φώς γίνεται πιο πολύτιμο στο πιο βαθύ σκοτάδι. Θα τους φάμε, δεν θα μας φάνε!
Υ.Γ. 4: Σε όλα μου τα χρόνια δεν συμμετείχα ποτέ σε κατάληψη, δεν μπήκα ποτέ σε πορεία, δεν πέταξα ποτέ πέτρα. Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί ήξερα ότι δεν θα τα έκανα σωστά. Αν ωστόσο χρειαστεί ποτέ να αφήσω το μολύβι και πιάσω την πέτρα δεν θα σταματήσω μέχρι να αποτελειώσω το έργο μου ή να με τελειώσει εκείνο! Τότε να με φοβάστε!
Υ.Γ. 5: Για να προλάβω τον γνωστό προβοκάτορα της Φούσκας: οι ψευτο-επαναστάτες του καναπέ ασχολούνται με ζητήματα «ξοφλημένα» από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους και εντεύθεν. «Ξοφλημένα» όπως τα ανεξόφλητα γραμμάτια της ιστορίας του!
Υ.Γ. 6: Για τους υπόλοιπους προβοκάτορες θα αφήσω το στίχο να μιλήσει (πιο πολύ για να με παρηγορήσει): «...κουφάλες δεν ξοφλήσαμε, αυτό έχω μόνο να σας πω, τα όνειρα των εραστών δεν σβήνουν...»
Control, Alt και Delete! Και όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή!
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η επιλογή αυτών των πλήκτρων έχει και μια δόση μεταφυσικής: λες και κάποιος είχε κάτι σπουδαίο, κάτι ανώτερο από απλά μηχανήματα και υπολογιστές στο μυαλό του όταν έκανε αυτή την πανέξυπνη επιλογή.
Control, Alt και Delete: Έλεγχος, Σταμάτημα, Διαγραφή.
Ένα Ctrl+Alt+Del είναι αυτό που χρειάζονται αυτές οι λίγες τελευταίες μέρες του 2008.
Ένας δεκαπεντάχρονος πιτσιρικάς «έφυγε» από σφαίρα ένστολου κρατικού υπαλλήλου!
Και όποιος δεν πάτησε φρένο επάνω σε αυτή την αλήθεια, όποιος δεν αναστατώθηκε από το ασύλληπτο και το τραγικό της λογικής και του παραλόγου αυτού του φόνου, όποιος δεν συνειδητοποίησε πως μια σφαίρα έκοψε στη μέση την δική μας ζωή, την ίδια την ιστορία μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσει αυτά που ζήσαμε και ζούμε.
Ένστολος κρατικός υπάλληλος σκότωσε εν ψυχρώ έναν πιτσιρικά!
Και εμείς έχουμε ακόμα τον ίδιο Πρωθυπουργό, τον ίδιο Υπουργό Εσωτερικών, τον ίδιο Αρχηγό της Αστυνομίας, τον ίδιο Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τους ίδιους Αρχηγούς Πολιτικών Κομμάτων. Α! ξέχασα έχουμε ακόμα και τον ίδιο Πρύτανη που παραιτήθηκε και ξε-παραιτήθηκε ύστερα από «παράκληση» του Αξιότιμου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ναι έχουμε και τον ίδιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Ctrl+Alt+Del
Όταν άκουσα την είδηση για την ανάκληση της παραίτησης του Πρύτανη τη σχολίασα αρκετά πικρόχολα. Αν ήμουν στη θέση του δεν θα είχα συγκινηθεί και δεν θα ανακαλούσα την παραίτηση μου. Μετά από ένα νεκρό δεκαπεντάχρονο από χέρι ένστολου κρατικού υπαλλήλου θα συμβούλευα τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να υποβάλλει και εκείνος την παραίτηση του!
Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα προβλέπει την παραίτηση του Ανώτατου Άρχοντα της χώρας ή απλά προβλέπει την αντικατάσταση του λόγω θανάτου ή φυσικής αδυναμίας να ασκήσει τα καθήκοντα του. Σε κάθε περίπτωση θα τον συμβούλευα να παραιτηθεί, ανεξάρτητα από το τι προβλέπει το Σύνταγμα. Έτσι και αλλιώς και Εκείνος και εμείς είμαστε νεκροί (ή τουλάχιστον αδύναμοι να ασκήσουμε τα καθήκοντα μας - ο καθένας από το μετερίζι του) όταν στη χώρα που είχε την τιμή να είναι ο Ανώτατος Άρχοντας, οι ένστολοι κρατικοί λειτουργοί μπορούν έτσι απλά να πυροβολούν και να σκοτώνουν δεκαπεντάχρονα πιτσιρίκια. Δεν θα του ζητούσα κάτι τέτοιο αν ένας αστυνομικός με πολιτικά αφαιρούσε μια ζωή για όλους εκείνους τους λόγους που το νομικό σύστημα δίνει ελαφρυντικά αναγνωρίζοντας το τραγικά απρόβλεπτο της ανθρώπινης φύσης. Θα του το ζήταγα όμως στην περίπτωση του πιτσιρικά που έσβησε στα Εξάρχεια γιατί το όπλο που του αφαίρεσε τη ζωή το κρατούσε ένστολος κρατικός υπάλληλος. Και πάνω στη στολή του υπήρχε το εθνόσημο το οποίο κουβαλούσε την συνενοχή την δική μου, την δική μας αλλά και του ίδιου του Ανώτατου Άρχοντα της Χώρας. Η παραίτηση, ακόμα και σε αυτό το ανώτερο επίπεδο, θα ήταν η μόνη ουσιαστική και ειλικρινής ένδειξη ότι υπάρχει συναίσθηση της ευθύνης και της συνενοχής! Τουλάχιστον, από τον προηγούμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα θεωρούσα βέβαιη μια ανάλογης βαρύτητας και συμβολισμού κίνηση!
Ctrl+Alt+Del
Για λογαριασμό των υπολοίπων, Πρωθυπουργού, Υπουργών, Κυβέρνησης, Αρχηγών θα υπέβαλλα εγώ την παραίτηση μου ως πολίτης. Αυτοί δεν είναι ικανοί να παραιτηθούν. Δεν παραιτήθηκαν όταν η ανικανότητα και η πολιτική αβελτηρία που τους χαρακτηρίζει οδήγησε στο κάψιμο τόσων αθώων ψυχών και της μισής Ελλάδας ενώ επιμελώς σχεδίαζαν την διόρθωση της εικόνας τους μοιράζοντας ψευδείς υποσχέσεις για αποζημιώσεις και «αποκατάσταση» των ζημιών. Λογιστικά αποτίμησαν και ετούτη την τραγωδία. Πότε θα καταλάβει επιτέλους ο παρών Πρωθυπουργός ότι ο ηγέτης που «αποζημιώνει» τους θανάτους με χρήμα και δεν αναγνωρίζει την ευθύνη του δια της παραιτήσεως δεν είναι ηγέτης αλλά καραγκιόζης; Αλήθεια, όταν αντιμετώπισε τα εξευτελιστικά ερωτήματα των ευρωπαίων ομολόγων του, πως ένοιωσε; Τι απάντησε; Μήπως ότι εξοστρακίστηκε μια σφαίρα; Ή μήπως ότι ο ίδιος δικηγόρος που επιχειρεί να «ξελασπώσει» των ένστολο κρατικό υπάλληλο «ξελάσπωσε» και τον Υπουργό του των Εσωτερικών από την υπόθεση του Πόρτο Καράς;
Για να λέμε την αλήθεια, αυτοί δεν μπορούν πλέον να παραιτηθούν γιατί έχουν ήδη παραιτηθεί από την ευθύνη που ο θεόστραβος λαός τους ξαναέδωσε αλλά κυρίως γιατί έχουν παραιτηθεί από κάθε έννοια λογικής και ηθικής!
Ctrl+Alt+Del
Να μην ξεχάσω τους Πολιτικούς Αρχηγούς και τα κόμματα!
Ctrl+Alt+Del στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γιατί «κρυφά μετράει την ανθρώπινη πραμάτεια του» για να επιστρέψει και να επαναλάβει τα ίδια λάθη της ίδιας εξουσίας. Αλήθεια τι σκοπεύει να κάνει όταν κεφαλαιοποιήσει το θάνατο του μικρού και τις αναταραχές στις επόμενες ή μεθεπόμενες εκλογές; Θα φτιάξει πράσινη ΕΥΠ και ΜΑΤ με οικολογικά δακρυγόνα; Η μήπως θα ιδιωτικοποιήσει την παιδεία για να ξεφορτωθεί την συνταγματική ευθύνη για την προαγωγή της; Τι διέξοδο προτείνει στα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας; Μήπως η ακροδεξιά στροφή της κυβέρνησης τον βολεύει να πάρει το τιμόνι όλο δεξιά χωρίς να καταλάβει κανείς τη διαφορά;
Ctrl+Alt+Del στο Κ.Κ.Ε. που ψάχνει σαν ασφαλίτης κουκουλοφόρους ανάμεσα σε άλλα κόμματα. Πάλι ετοιμάζεται για την υποστήριξη της (ακρο)δεξιάς λύσης; Ή μήπως επιλέγει για μία ακόμα φορά στην ιστορία του την συνειδητή αυτο-συρρίκνωση;
Ctrl+Alt+Del στον ΣΥΡΙΖΑ που άρχισε να μετράει ψήφους και διαρροές εν’ όψει των αναμετρήσεων (μάσησε στην πρόκληση του ΚΚΕ) και λουστράρει το αστικό - κυβερνητικό προφίλ δια του Alexis. Οι πιτσιρικάδες που μπορεί να του έστειλαν το ΚΚΕ και η κυβέρνηση με τις παρεμβάσεις τους εύκολα έρχονται αλλά και εύκολα θα φύγουν. Την τελευταία φορά που ένοιωσε έτσι ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ (φλερτάροντας με την κυβερνητική προοπτική και ευθύνη) η «Αυγή» καιγόταν στις διαδηλώσεις απεργών! Μήπως ετοιμάζεται (δια της αυτοδιασπάσεως) να γίνει ο ρυθμιστής και καταλύτης στα αναμενόμενα εκλογικά αδιέξοδα;
Ctrl+Alt+Del στο ΛΑ.Ο.Σ. που τόλμησε να επικαλεστεί τα άρθρα του Συντάγματος (αυτά που βλέπει πιο βολικά να καταργούνται μετά το συντονισμένο κάψιμο της Αθήνας από το παρακράτος). Γιατί βγήκε τόσο ανανεωμένος και τρυφερός (για την κυβέρνηση) από το Μέγαρο Μαξίμου ο Αρχηγός του; Μήπως γιατί του έστρωσαν κλίμα για «συνταγματική αναθεώρηση» και ακροδεξιά ανάκαμψη με όλους αυτούς τους «αγανακτισμένους πολίτες» που έβγαλαν στους δρόμους;
Ctrl+Alt+Del σε όλο τον μεταπολιτευτικό πολιτικό κόσμο της συναλλαγής, της συνενοχής και της ανικανότητας. Το έχω πει και θα το ξαναπώ: παρέλαβαν την εξουσία από τη χούντα, ποτέ δεν την ανέτρεψαν. Παρέλαβαν μια χώρα υπό αμερικανική κατοχή και ενώ τα τανκς και ο εθνικός στρατός αποσύρθηκαν οι αμερικάνοι δεν έφυγαν ποτέ! Ως πότε ο κάθε επόμενος έλληνας πρωθυπουργός θα χρίζεται προκαταβολικά πρωθυπουργός πίνοντας καφέ στο State Department; Ως πότε η ελληνική αριστερά θα τρώει τις σάρκες της και θα αλληλοσπαράσσεται για να εναρμονιστεί με το ξενόφερτο σενάριο κυβερνητικής λύσης; Ως πότε το σύμπλεγμα πολιτική, μέσα, αγορά και διαφήμιση θα έχει αποκλειστικά και μόνο ξένα αφεντικά (ή επαρκώς δουλοπρεπή ελληνικά);
Ctrl+Alt+Del και στην ίδια την «σύγχρονη ελληνική κοινωνία» που η αβελτηρία της είναι τόσο χοντρή που δεν μπορείς να μην την πεις στη δημοτική: είναι μαλακία!
Μαλακία σε συσκευασία τηλεοπτικών προϊόντων και πολιτικών κομμάτων.
Μαλακία σε δόσεις στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων.
Μαλακία σε μια αγάμητη (ή μήπως κακογαμημένη), μελαγχολική κοινωνία ατομισμού, αυτολογοκρισίας και απομόνωσης.
Κάθε βράδυ στον καναπέ μας αφήνουμε τις τηλεοράσεις να χτίζουν κρυφές συναινέσεις και φανερές συνενοχές. Και η μεγαλύτερη συνενοχή όλων των εποχών είναι η συνενοχή μας στο φόνο του δεκαπεντάχρονου πιτσιρικά.
Υποστήριξα στην προηγούμενη ανάρτηση ότι οι φωτιές και το πλιάτσικο είναι έργο του παρακράτους. Συνεχίζω να το πιστεύω αν κρίνω από τις αντιδράσεις κυβέρνησης και κομμάτων. Ο Δημητρώφ που κατηγορήθηκε για την φωτιά στο Γερμανικό Κοινοβούλιο το 1933 είχε πει ότι αν θέλετε να βρείτε τον ένοχο δείτε ποιος επωφελήθηκε. Περιμένετε να δείτε ποιος θα επωφεληθεί από όσα ζήσαμε ετούτες τις μέρες και θα καταλάβετε τον ένοχο.
Ωστόσο οφείλω να προσθέσω εδώ ότι λυπάμαι που η «καταστροφή» δεν είναι συνειδητό έργο της ίδιας της κοινωνίας: αν αρχίζαμε να καίμε και να σπάμε τις πολυτελείς βιτρίνες της αδιαφορίας ίσως τότε να πετυχαίναμε το απόλυτο Ctrl+Alt+Del.
Το τραγικότερο στοιχείο μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου από τον ένστολο αστυνομικό δεν είναι τα επεισόδια, οι φωτιές και οι ζημιές. Το τραγικότερο στοιχείο μετά από αυτή την δολοφονία είναι ότι, όταν φυσήξει ο αέρας και φύγουν τα δακρυγόνα, όλοι σιγά - σιγά θα γυρίσουν στην σιωπή και την απραξία αναλαμβάνοντας το μερίδιο συναίνεσης και συνενοχής που τους αναλογεί. Ο πίθος των Δαναΐδων δεν έχει πάτο. Γι αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να τον πιάσουμε. Θα αναμένουμε σιωπηλά και φοβικά το επόμενο έγκλημα, τον επόμενο χορό παραλόγου, το επόμενο αδιέξοδο της κοινωνίας μας. Και μετά πάλι τα ίδια, πάλι από την αρχή.
Αυτή η «ελεύθερη» κοινωνία στην οποία ζούμε έχει το δικό της ανοσοποιητικό σύστημα. Θα βγουν «αντισώματα» άλλοτε ντυμένα ως πολιτικοί, άλλοτε ως ένστολοι και άλλοτε ως δάσκαλοι ή δημοσιογράφοι για να κατασπαράξουν αργά και μεθοδικά το «καρκίνωμα» της οργής, της απόγνωσης και της αγανάκτησης (που κάθε φορά θα έρχεται στην επιφάνεια) και να επιστρέψουν την κοινωνία στους «φυσιολογικούς» μαλακισμένους ρυθμούς της.
Εγώ απλά να σας θυμίσω:
στην Ελλάδα του 2008 ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής σκοτώθηκε από σφαίρα ένστολου αστυνομικού. Και όλα (εκτός από βιτρίνες και εμπορεύματα) και όλοι (εκτός από τον πιτσιρικά) παρέμειναν στη θέση τους!
Γ.Π.Κ.
Υ.Γ. 1: Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, για το μικρό μαθητή δεν σας ρωτάω πως νοιώσατε, είναι αυτονόητο. Για την επίκληση των άρθρων 11 και 48 του Συντάγματος, μπορείτε να μου πείτε πως νοιώσατε;
Υ.Γ. 2: Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς πόσοι από τους δεκαπεντάχρονους που βγήκαν στους δρόμους έχουν τα φόντα σε είκοσι χρόνια να γίνουν Alexis (Τσίπρας αν όχι Κούγιας); Η οργή των νιάτων δεν είναι ποτέ εγγύηση για την πορεία (σύνεση ή συναίνεση) των γηρατειών! Ο αέναος κύκλος επανάστασης - συντήρησης κυλάει σαν παιδικό τόπι στον δρόμο της ιστορίας και γελάει μαζί μας!
Υ.Γ. 3: Νίκο, ξέρω είσαι πατέρας και είναι φυσιολογική η αντίδραση σου. Ωστόσο μη μασάς. Αυτή η χώρα έχει δει και χειρότερα. Το φώς γίνεται πιο πολύτιμο στο πιο βαθύ σκοτάδι. Θα τους φάμε, δεν θα μας φάνε!
Υ.Γ. 4: Σε όλα μου τα χρόνια δεν συμμετείχα ποτέ σε κατάληψη, δεν μπήκα ποτέ σε πορεία, δεν πέταξα ποτέ πέτρα. Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί ήξερα ότι δεν θα τα έκανα σωστά. Αν ωστόσο χρειαστεί ποτέ να αφήσω το μολύβι και πιάσω την πέτρα δεν θα σταματήσω μέχρι να αποτελειώσω το έργο μου ή να με τελειώσει εκείνο! Τότε να με φοβάστε!
Υ.Γ. 5: Για να προλάβω τον γνωστό προβοκάτορα της Φούσκας: οι ψευτο-επαναστάτες του καναπέ ασχολούνται με ζητήματα «ξοφλημένα» από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους και εντεύθεν. «Ξοφλημένα» όπως τα ανεξόφλητα γραμμάτια της ιστορίας του!
Υ.Γ. 6: Για τους υπόλοιπους προβοκάτορες θα αφήσω το στίχο να μιλήσει (πιο πολύ για να με παρηγορήσει): «...κουφάλες δεν ξοφλήσαμε, αυτό έχω μόνο να σας πω, τα όνειρα των εραστών δεν σβήνουν...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου