Για τον φίλο που σχολιάζει την "Παραγγελιά".

Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ

σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ

κι εμείς ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρούμ

ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

Αγαπητέ ανώνυμε φίλε,

επί της άκρως ενδιαφέρουσας τοποθέτησής σου, θέλω να παρατηρήσω τα εξής:

1. Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός "ανόητο" για το άρθρο του ΙΟΥ είναι άστοχος. Προς επίρρωση του άρθρου αυτού ρίξε μια ματιά και στα εξής:

http://roides.wordpress.com/2010/03/17/17mar10/

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=526541

2. Δεν έχω καταστεί κοινωνός "εθνοκεντρικών" απόψεων του Αλαβάνου, του Λαφαζάνη και των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν έχεις διαβάσει κάτι σχετικό παρακαλώ να με ενημερώσεις και μετά να συζητήσουμε για τον κοσμοπολιτισμό του ΓΑΠ.

3. Για την άνανδρη επίθεση στον άθλιο Παναγόπουλο δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι το σύνολο της αριστεράς έχει "εκφασιστεί", ούτε βέβαια να τη συγκρίνει ή να τη "συμψηφίσει" με τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες επιθέσεις των παλικαριών της Χ.Α.. Αυτό αποτελεί μιαν επικίνδυνη γενίκευση.

Παρά τις όποιες, απαραίτητες κατά την άποψή μου μπας και ξυπνήσουμε, παραβολικές ρητορικές υπερβολές της ανάρτησης τα δεδομένα παραμένουν:

Κατά την άποψή μου η παρούσα κυβέρνηση διαγράφει την προς τα δεξιά πορεία που χάραξαν οι Άγγλοι Εργατικοί το 1996. Θατσερισμός και απόλυτη, άνευ όρων, υποταγή στις αγορές. Οι Εργατικοί με την πολιτική αυτή κυβερνούν ακόμα, άρα αποδείχθηκε κομματικά ορθή. Ωστόσο μπορείς να πεις το ίδιο και σε επίπεδο κοινωνίας;

Αναφορικά δε με τη σύνδεση ανάμεσα στην οικονομική πολιτική του Πινοσέτ και του ΓΑΠ, να σου υπενθυμίσω ότι η Θάτσερ και ο μέντοράς της F.A. Hayek, ήταν αυτοί που ενέπνευσαν την οικονομική πολιτική του Πινοσέτ (δες εδώ http://thebouble.blogspot.com/2009/10/blog-post.html). Εφόσον δε ο ΓΑΠ ευθυγραμμίζεται με την πολιτική αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σήκωσες το γάντι. Η σύνδεση μεταξύ τους, στο οικονομικό τομέα και τηρουμένων πάντα των ιστορικών αναλογιών, είναι ΑΜΕΣΗ.

Η ανάρτηση που σχολιάζεις, μεταξύ άλλων σημαντικών, έθεσε και το εξής ερώτημα:

πόσο σοσιαλιστής και πόσο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς νοιώθετε όταν πριν τις εκλογές χρησιμοποιούσατε ελπιδοφόρα μηνύματα για το λαό και τις δυνατότητες του και μετά τις εκλογές εφαρμόζετε πολιτική Πινοσέτ; Γιατί πρέπει να το ομολογήσετε (αν όχι σε μένα τουλάχιστον στον εαυτό σας): το γνωρίζετε και εσείς ο ίδιος ότι η οικονομική σας πολιτική βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε Θάτσερ και Πινοσέτ.

Διαφωνείς με την διαπίστωση αυτή;