“…επειδή η καρδιά είναι αριστερά”

Τελευταία, με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Π. Κοροβέση, παντού διάβαζα και άκουγα απόψεις, θέσεις, τοποθετήσεις για την Αριστερά που σχεδόν την λυπήθηκα... Οι κατηγορίες βαριές: μίζες, χορηγίες από ύποπτους καπιταλιστές, αποσιώπηση σκανδάλων, και χωρίς ούτε έναν μάρτυρα υπεράσπισης μού φάνηκε τόσο μόνη, σαν την γιαγιά που ξεχάστηκε σε ίδρυμα.

Αρχικά απόρησα πώς ο ΠΚ κατηγόρησε χωρίς να αποδείξει, δεν του ταιριάζει. Μετά βέβαια δήλωσε πως δεν ήταν κατηγορίες αλλά αναπαραγωγή άρθρων. Όχι βέβαια πως είναι απίθανα τα όσα είπε, όμως ο χείμαρρος δηλώσεων που ακολούθησε με προβλημάτισε.

Μπορεί να κατηγορηθεί συνολικά η Αριστερά? Χρειάζεται υπεράσπιση?

Αριστερά δεν είναι μια παρέα συμμοριτών με off-shores, αυθαίρετα και ανασφάλιστους υπηρέτες, ούτε αξύριστες γκόμενες με στρατιωτικά τζάκετς. Δεν είναι life style, είναι τρόπος ζωής, σκέψης.

Η Αριστερά είναι μια ιδέα. Και σαν τέτοια δεν χρωστάει σε κανέναν, ήταν εδώ πριν από εμάς. Ούτε κανείς της χρωστάει. Όποιος διάλεξε να ταχθεί δίπλα της, χρωστάει στον εαυτό του.

Αριστερά δεν είναι ο καθένας μόνος του, αλλά όλοι μαζί, γιατί το ‘όλο’ είναι μεγαλύτερο από το απλό άθροισμα των μερών του. Τουλάχιστον αυτό που εγώ ονομάζω Αριστερά.

Και σίγουρα σε κάποια από τα μέρη της Αριστεράς, βρίσκονται τύποι βολεμένοι, που τα πήραν, κα. Γιατί τέτοιοι φυτρώνουν παντού. Το τελευταίο που με νοιάζει είναι αν τα πήραν, γιατί δεν φταίει η Αριστερά γι αυτό, αλλά όσοι σκαρφαλώνοντας εξουσιαστικά, θεωρούν εαυτούς ανώτερους. Το γεγονός και μόνο ότι οι δημοσιογράφοι – δικαστές θεωρούν ειδεχθές το έγκλημα της αριστερής μίζας, δείχνει τη σοβαρότητα του χώρου (street talk: όλοι οι πολιτικοί τα παίρνουν εκτός από τους αριστερούς) γιατί οι αριστεροί είναι ιδεολόγοι.

Το ‘’βρώμικο ‘89’’ όμως, δεν ξέρω αν ήταν βρώμικο γιατί τα πήραν οι αριστεροί (οι υπόλοιποι τα έπαιρναν μόνιμα) ή γιατί οι αριστεροί ανέβηκαν στην εξουσία(?!).

Ακόμα κι έτσι όμως, δεν άκουσα πουθενά για τους όρους με τους οποίους ‘συγκυβέρνησαν’, δεν άκουσα πουθενά για το αν μια οικουμενική κυβέρνηση νομοθετεί ή απλά διαχειρίζεται τις αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης –κι επειδή ακόμα απορώ, όποιος γνωρίζει παρακαλώ να με διαφωτίσει.

Γιατί το ’89 σε μένα θυμίζει ένα:

Το τέλος της Ιδεολογίας!

Αριστεροί και Δεξιοί, κυβέρνηση μαζί!

Ο Μ. Θεοδωράκης βουλευτής της Δεξιάς!

Βασανιστές-Βασανιζόμενοι στο ίδιο κόμμα! Αν δεν το είχα ζήσει, έστω και μικρός, θα έμοιαζε με ανέκδοτο!!! Κι όχι γιατί 'λαδώθηκαν' αλλά γιατί πρόδωσαν την ιδέα.

Αριστερός δεν είσαι εξαιτίας του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του Λ. Κύρκου ή όποιου άλλου κατηγορήθηκε για 'προδοσία'.

Κι αν σε ρωτήσουν γιατί είσαι αριστερός, απαντάς όπως ο Γερμανός πολιτικός…

…επειδή η καρδιά είναι αριστερά…