Ενώπιον
ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
(Εκδικαζόμενη κατά τη διαδικασία των άρθρων 663 επ.ΚΠολΔ, δυνάμει του άρθρου μόνου παρ.4 ν.1178/1981, όπως ισχύει για την αστική ευθύνη του Τύπου)
Γέροντος Εφραίμ (κατά κόσμον Βασιλείου – Εφραίμ Κουτσού), Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος.
ΚΑΤΑ
1. Παναγιώτη Παπαδόπουλου του Αριστείδη, κατοίκου Ξάνθης, εκδότη – διευθυντή και αρθρογράφου της καθημερινής εφημερίδας που φέρει τον τίτλο «ΜΑΧΗΤΗΣ», η οποία εκδίδεται στην Ξάνθη και έχει γραφεία στην οδό Πλατεία Εμπορίου 44.
2. Της μονοπρόσωπης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΜΕΠΕ», που εδρεύει στην Ξάνθη και νόμιμα εκπροσωπείται από τον ανωτέρω μονοπρόσωπο εταίρο Παπαδόπουλο Παναγιώτη, στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει η ανωτέρω εφημερίδα.
Ι. Α. Είμαι ιερωμένος, καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, που κατά την υπερχιλιετή ιστορία της έχει να παρουσιάσει αδιαμφισβήτητο πνευματικό και κοινωνικό έργο και διαρκή προφορά προς τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Ειδικά στο Νομό Ξάνθης η πνευματική παρουσία και φιλανθρωπική δράση της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου είναι διαρκής δια των αιώνων, δεδομένου ότι στην περιοχή διατηρούσε ανέκαθεν και διατηρεί, μετόχιο αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο αλλά και κυριότητα επί της Λίμνης Βιστωνίδας – Νταλιάνη (με τις επ’ αυτής νησίδες και την ευρύτερη παρόχθια περιοχή της), το οποίο περιήλθε στη Μονή δια χρυσόβουλων Λόγων των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.
Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου υφίσταται μια πρωτοφανή, οργανωμένη και άδικη επίθεση όσον αφορά την αξιοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων και ιδιαίτερα της Λίμνης Βιστωνίδας, στην οποία η Μονή προέβη με αποκλειστικό σκοπό την περαιτέρω ανάπτυξη του φιλανθρωπικού και πολιτιστικού της έργου και πάντα κατ’ ενάσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της ενώπιον των θεσμοθετημένων οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου. Για λόγους όμως αμφίβολης σκοπιμότητας, η δράση, το έργο και η εν γένει πνευματική υπόσταση και παρουσία της Ιεράς Μονής, όπως άλλωστε και η τιμή και υπόληψή μου ως καθηγουμένου της, αμαυρώνονται συστηματικά με αναληθείς, όλως ανυπόστατες και συκοφαντικές κατηγορίες και με πρακτικές αδιανόητες και αντιβαίνουσες στην καλή πίστη, στις οποίες εμείς ως μοναχοί δεν μπορούμε παρά να αντιτάξουμε την πίστη μας στο Θεό και την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Β 1. Στο γενικότερο πλαίσιο της οργανωμένης επίθεσης που δέχεται η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αλλά και εγώ προσωπικά ως Καθηγούμενός της, την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008, στην πρώτη σελίδα αλλά και στο φύλλο 6 της εκδιδόμενης από την δεύτερη εναγόμενη καθημερινής πολιτικής τοπικής εφημερίδας με τον διακριτικό τίτλο «ΜΑΧΗΤΗΣ», στην οποία αρθρογραφεί ο πρώτος εναγόμενος και εκδότης της, δημοσιεύθηκε ένα ανυπόγραφο υβριστικό και άκρως προσβλητικό της προσωπικότητάς μου σχόλιο, ενδεικτικό πρωτοφανούς μένους σε βάρος μου.Ειδικότερα, με πηχυαία τυπογραφικά στοιχεία στην έκτη σελίδα και ως ένας εκ των τίτλων της εφημερίδας για εκείνη την ημέρα με δημοσίευση και φωτογραφίας μου στην πρώτη πρώτη σελίδα, αναγράφεται:«Να μπει φυλακή ο μαφιόζος Εφραίμ…!»Ακολουθεί στη σελίδα 6 το κείμενο με το εξής κατά λέξη περιεχόμενο «Ούτε ένα, ούτε δυο αλλά…67,5% των πολιτών ζητούν (για να μη πω απαιτούν…), ο Εφραίμ να μπει φυλακή! Στη δημοσκόπηση της ALCO που δημοσίευσε προχθές η εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», δυο στους τρεις Έλληνες θέλουν να δουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής τον Ηγούμενο της Βατοπαιδίου που κάποτε όταν ερχόταν στα μέρη μας, τον είχαν στη μέση εξ’ αριστερών η τότε Εισαγγελέας Ξάνθης και εκ δεξιών ο Περιφερειακός αστυνομικός διευθυντής και τον «έγλυφαν» άπαντες…Το χειρότερο όμως από όλα; Οι πολίτες σε ποσοστό 74,1% θεωρούν την σημερινή Κυβέρνηση ένοχη για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου, δίνοντας νέο προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 4%.Κι όμως. Η εφημερίδα μας ήταν και στο θέμα των ανταλλαγών, ήταν η ΠΡΩΤΗ και η ΜΟΝΗ «φωνή» που όχι μόνο δεν «πανηγύρισε» γι’ αυτές όταν ο Κοντός θριαμβολογούσε γιατί «φύγανε» από το κεφάλι μας οι καλόγεροι, αλλά «έκρουε» τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ τις διεκδικήσεις της «παρέας»του Εφραίμ…άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου. Αλλά κανείς δεν μας άκουγε…»
2. Το ως άνω εξυβριστικό, συκοφαντικό και άκρως δυσφημιστικό για την προσωπικότητα, την τιμή και την υπόληψή μου δημοσίευμα, με τους ψευδείς ισχυρισμούς και τα προσβλητικά σχόλια που περιέχει, έπληξε ασύστολα και καίρια την αξιοπρέπεια, την τιμή, την υπόληψη και την εν γένει δημόσια εικόνα μου ως ιερωμένο, ως ανθρώπου που πάντα πορεύτηκε στο δρόμο της ηθικής, της ανιδιοτέλειας και της εντιμότητας αλλά και ως μέλους μιας αδελφότητας ταγμένης στην προσφορά στον συνάνθρωπο. Το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρεται στο πρόσωπό μου με μια πρωτοφανή μανία, και, από το όλο υβριστικό ύφος και την προκλητική φρασεολογία του, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ως προφανή στόχο είχε, όχι να ενημερώσει την κοινή γνώμη για τις εξελίξεις σχετικά με το ζήτημα της ανταλλαγής της ιδιοκτησίας της Μονής με τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά να πλήξει και έπληξε κατάφορα και ασύστολα αφενός μεν την υπόληψη και αξιοπρέπειά μου, αφετέρου δε την ίδια την υπόστασή μου ως ανθρώπου του Θεού και της Εκκλησίας.Χαρακτηρισμοί όπως «μαφιόζος», δημόσιες προτροπές όπως «να μπει φυλακή ο μαφιόζος Εφραίμ», χλευαστικές εκφράσεις όπως «φύγανε από το κεφάλι μας οι καλόγεροι», ειρωνικές απαξιώσεις όπως «παρέα του Εφραίμ» και η αποσπασματική παρουσίαση και παραποίηση των τεκταινομένων δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι εξυπηρετούν το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του κοινού για πληροφόρηση. Αντιθέτως καταδεικνύουν και αποκαλύπτουν μια σαφέστατη πρόθεση προσωπικής εναντίον μου επίθεσης, η οποία και αήθης και άδικη είναι, και σε κάθε περίπτωση υπερβαίνει τα όρια της ελευθεροτυπίας, η οποία, ως καίριος συνταγματικός θεσμός του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, προφανώς δεν μπορεί να τυγχάνει εκμετάλλευσης για να λειτουργεί ως άλλοθι για εμπαθείς και συκοφαντικές προσωπικές επιθέσεις με στόχο το δημόσιο διασυρμό υπολήψεων και συνειδήσεων κάθε ανθρώπου. Ειδικότερα:α) Το ανωτέρω επίμαχο δημοσίευμα των εναγομένων χωρίς τον παραμικρό δισταγμό χαρακτηρίζει εμένα (Καθηγούμενο μιας από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, στην οποία εγκαταβιούν 110 μοναχοί και την οποία επισκέπτονται πάνω από 30.000 προσκυνητές το χρόνο), «μαφιόζοι», δημιουργώντας σκόπιμα στο αναγνωστικό κοινό για εμένα, έναν ιερωμένο, τη στρεβλή, προσβλητική και όλως παραπλανητική εικόνα ανθρώπου του υποκόσμου, καθώς στη συνείδηση του κοινού οι «μαφιόζοι» είναι κακοποιά στοιχεία του οργανωμένου εγκλήματος.
Με το ως άνω επιλήψιμο για το πρόσωπό μου δημοσίευμα προβαίνει σε σαφείς υπαινιγμούς για δήθεν παράνομη εγκληματική δραστηριότητά μου, με παραδίδει σε δημόσια ανυποληψία και χλεύη, ως τάχα άμεσα συνδεόμενος με ύποπτες και σκοτεινές εγκληματικές δραστηριότητες. Υπάρχει, κατ’ αποτέλεσμα, προφανής δυσαναλογία μεταξύ της κοινωνικής αποστολής του Τύπου για τη σωστή ενημέρωση της κοινής γνώμης – (βάσει όμως γεγονότων που πρέπει να είναι πραγματικά, να τεκμηριώνονται με στοιχεία και να παρουσιάζονται με σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των προσώπων που αφορούν) – και της βλάβης που εν προκειμένω προκλήθηκε στην τιμή και την υπόληψή μου λόγω του ως άνω κακόβουλου, ψευδούς και παραπλανητικού δημοσιεύματος, ο συντάκτης του οποίου κανένα απολύτως στοιχείο δεν επικαλείται από το οποίο να προκύπτουν οι κατά φαντασία συκοφαντικοί του ισχυρισμοί περί δήθεν εγκληματικής μου συμπεριφοράς.
β) Η δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, στο οποίο σκόπιμα χαρακτηρίζομαι ως «κοινός εγκληματίας» με τη δημόσια προτροπή «να μπω φυλακή» επειδή τάχα είμαι εγκληματική φυσιογνωμία και στοιχεία κακοποιό (μαφιόζος) που «δυο στους τρεις Έλληνες θέλουν να δουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής», όχι απλώς παρέχει στο αναγνωστικό κοινό ερείσματα για τη δημιουργία αρνητικών και περιφρονητικών κρίσεων για το πρόσωπό μου, αλλά στην πραγματικότητα, αποβλέπει στο αποπροσανατολίσει με ψευδείς ισχυρισμούς τον μέσο αναγνώστη, να τον φορτίσει συναισθηματικά, αν τον πολώσει και να τον στρέψει εν συνεχεία σε βάρος μου, δημιουργώντας κλίμα λαϊκής κατακραυγής, και τελικά σε βάρος του Αγίου Όρους και της Μητέρας Εκκλησίας, στους κόλπους της οποίας ο αρθρογράφος παρουσιάζει να δρουν ιερωμένοι που είναι «μαφιόζοι καλόγεροι», διεφθαρμένοι δηλαδή κακοποιοί.
γ) Η πρωτοφανούς απρέπειας υβριστική φρασεολογία του αρθρογράφου, που με εμφανίζει ως πορωμένο εγκληματία του υποκόσμου, και η εν είδει επικηρύξεώς μου ως «μαφιόζου» που πρέπει «να μπει φυλακή», προβολή της φωτογραφίας μου στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, θα πρέπει να αποτιμηθούν ως προς το μέγεθος της προσβολής μου, συνεκτιμωμένου και του γεγονότος ότι, το επίμαχο δημοσίευμα αναπαράγει στην κοινωνία της Ξάνθης «γκάλοπ» της εταιρείας Alco με το ερώτημα «αν πρέπει να φυλακιστεί ο Εφραίμ» και την καταφατική «απάντηση» των ερωτηθέντων. Πρόκειται για μια πρωτοφανή στα χρονικά – εντός και εκτός Ελλάδος – προσπάθεια προκαταβολικού στιγματισμού εμού ως ιερωμένου ως «ενόχου» μέσω «γκάλοπ» και δημιουργίας τιμωρητικού κλίματος εις βάρος μου που κατατείνει στον διασυρμό της προσωπικότητάς μου στο ευρύ αναγνωστικό κοινό του Νομού Ξάνθης, στον επηρεασμό των αποφάσεων των αρμόδιων δικαστικών οργάνων και τον σφετερισμό των εξουσιών τους.Αναπαράγοντας το επίμαχο «γκάλοπ» το οποίο είναι αποτέλεσμα παραπλάνησης, παραπληροφόρησης και υποβολής στους πολίτες (εν μέσω κλίματος επικοινωνιακής υστερίας) προκατασκευασμένων σε βέρος μου κατηγοριών από διάφορα αμφιβόλου σκοπιμότητας κέντρα, ο συντάκτης του επιλήψιμου για μένα, δημοσιεύματος περιβάλλει την επιδιωκόμενη προκαταβολική τιμωρία μου με τον μανδύα της «λαϊκής εντολής» για να δημιουργήσει στους πολίτες της Ξάνθης τη στρεβλή, παραπλανητική και συκοφαντική εικόνα ότι όλοι σχεδόν οι Έλληνες είναι τάχα πεπεισμένοι για την εγκληματική μου δραστηριότητα αφού με εμφανίζει ως «μαφιόζο» που «πρέπει να μπει φυλακή». Μάλιστα για να υποδαυλίσει την δήθεν σε βάρος μου λαϊκή οργή και για να επιβάλει στο αναγνωστικό κοινό την κατασκευασμένη από αυτόν εικόνα μου ως αδίστακτου κακοποιού του οργανωμένου εγκλήματος «μαφιόζου» που πρέπει να τιμωρηθεί, ο αρθρογράφος με παρουσιάζει ως πρόσωπο που «το έγλυφαν» οι ισχυροί παράγοντες του κράτους στην Ξάνθη και που με την «παρέα» μου πέτυχα να νομιμοποιήσω διεκδικήσεις, ανοίγοντας «τους ασκούς του Αιόλου».
Γ. Τα εναγόμενα πρόσωπα γνώριζαν και πάντως όφειλαν να γνωρίζουν αν κατέβαλαν την επιβαλλόμενη και προσήκουσα στην συγκεκριμένη περίπτωση επιμέλεια, και αν στοιχειωδώς τηρούσαν τη δημοσιογραφική δεοντολογία και τις συναλλακτικές υποχρεώσεις του τύπου, όπως το καθήκον σεβασμού της προσωπικότητας και της ιδιωτικής σφαίρας και το καθήκον αληθείας, οι οποίες συνιστούν και τα εγγενή όρια της ελευθεροτυπίας, ότι το επίμαχο δημοσίευμα, με τους εξυβριστικούς, δυσφημιστικούς, συκοφαντικούς, κακόβουλους και ειρωνικούς χαρακτηρισμούς που σκόπιμα περιέχει, σε συνδυασμό με τη δημοσίευση της φωτογραφίας μου εν είδει επικηρύξεως μου ως «μαφιόζου» που «πρέπει να μπει φυλακή», θα προσέβαλλε και πράγματι προσέβαλλε ασύστολα την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια, την τιμή και την υπόληψή μου, ώστε η ηθική βλάβη που έχω υποστεί να είναι ανυπολόγιστη. Συνειδητά όμως και σκόπιμα αποφάσισαν να προβούν στην επίμαχη δημοσίευση, ακριβώς με στόχο να με πλήξουν προσωπικά, να με εξευτελίσουν και να με διασύρουν στην τοπική κοινωνία της Ξάνθης, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα που με ενδιαφέρον παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην υπόθεση της ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, παρουσιάζοντάς με ως αδίστακτο κακοποιό του υποκόσμου, εμένα, έναν ιερωμένο που έχω αφιερώσει τη ζωή μου στο Θεό και στη διακονία του συνανθρώπου.Πραγματικά, μεγάλος αριθμός αναγνωστών σχολίασε αρνητικά για μένα το δημοσίευμα που κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι, ενώ πολλοί επισκέπτες της Μονής και προσκυνητές του Αγίου Όρους εξέφρασαν τον σκεπτικισμό τους όχι απλώς για τη δράση και έργο το δικό μου και των αδελφών μοναχών και για την ποιότητά μας ως ανθρώπων αλλά και για αυτήν ακόμη την πνευματική υπόσταση και παρουσία της ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και της Εκκλησίας εν γένει. Αλλά και στη γενέτειρά μου την Κύπρο, πολύς κόσμος έγινε αποδέκτης των καταφρονητικών επισημάνσεων από συγγενείς, γνωστούς και φίλους, που αναρωτιούνται για την σκοπιμότητα του συγκεκριμένου δημοσιεύματος των εναγομένων.
Εξάλλου, η δολιότητα και η ανηθικότητα που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των εναγομένων, και ιδίως του πρώτου εξ αυτών, που ως προφανή σκοπό του έχει να διασύρει και να συντρίψει τη δημόσια εικόνα μου, καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι, το επίμαχο δημοσίευμα, με τα προσβλητικά, συκοφαντικά και χλευαστικά για το πρόσωπό μου σχόλια και τις ειρωνικές απαξιωτικές εκφράσεις τις οποίες παρουσιάζει ο πρώτος εναγόμενος και συντάκτης του δημοσιεύματος, με ονομαστική αναφορά στο πρόσωπό μου, γεγονός που επέτεινε την έκταση της προσβολής της τιμής μου, της υπόληψής και της εν γένει προσωπικότητας μου σε όλο το Νομό Ξάνθης, στους γειτονικούς Νομούς, στις εφημερίδες των οποίων μεταφέρονται περιλήψεις του Ξανθιώτικου Τύπου, αλλά και γενικά στο πανελλήνιο, αφού όλες οι μεγάλες πανελλήνιας κυκλοφορίας εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί παρακολουθούν και αναμεταδίδουν τα τεκταινόμενα στην Ξάνθη σε σχέση με την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, λόγω του Ιερού Μετοχίου Αγίου Νικολάου Πόρτο Λάγος και της γνωστής υπόθεσης των παραλιμνίων εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας.
Αποτέλεσμα της συκοφαντικής και εξυβριστικής αυτής συμπεριφοράς των εναγομένων, και ιδίως του πρώτου εξ αυτών, ήταν να πληγεί καίρια η τιμή και η υπόληψή μου ως ατόμου, ως μοναχού και ιερωμένου, να τρωθεί ανεπανόρθωτα η αξιοπιστία μου ενώπιον του ευρέως αναγνωστικού κοινού για την πνευματική αξιοσύνη, τη μοναστική επάρκεια και την ηθική μου ακεραιότητα ως μοναχού και να πληγεί εν γένει ασύστολα και εκ προθέσεως η προσωπικότητάς μου. Το γεγονός δε, ότι οι εναγόμενοι μου προσάπτουν το στίγμα του κοινού εγκληματία του υποκόσμου «μαφιόζου», του άπληστου και αδίστακτου ανθρώπου που με τη βοήθεια των ισχυρών εκμεταλλεύεται αυτός και η «παρέα» του τον Ξανθιώτικο λαό, είχε και για μένα τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο. Η παρουσίασή μου στο αναγνωστικό κοινό κατά τρόπο τόσο μειωτικό και προσβλητικό για τη τιμή, την αξιοπρέπεια και την ηθική μου ακεραιότητα, και η τόσο δριμεία και άδικη προσωπική επίθεση εναντίον μου σε μια στιγμή δύσκολη για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αλλά και εμένα προσωπικά, δεν συνάδουν με τη σωστή λειτουργία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και ταυτόχρονα με προσβάλλουν πέρα και πάνω από όλα ως άνθρωπο. Ο κατά το Σύνταγμα ρόλος και η αποστολή του δημοσιογράφου και γενικά του Τύπου δεν είναι να διασύρει πολίτες με τέτοιας έντασης και έκτασης προσωπικές μομφές και επιθέσεις, καθώς ο προστατευόμενος από την ελευθεροτυπία σκοπός του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του κοινού για πληροφόρησης σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί τέτοια υφής δημοσιεύματα και σχόλια που στοχεύουν όχι στην ενημέρωση αλλά στον δημόσιο εξευτελισμό, τη χλεύη και την απαξίωση των προσώπων που στην ουσία αναφέρονται.Για τους παραπάνω λοιπόν λόγους, η δημοσιογραφικώς εκτεθείσα συμπεριφορά των εναγομένων στην περίπτωσή μου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αδικοπρακτικής υπέρβασης των ορίων της ελευθεροτυπίας.
ΙΙ. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ
Α. Το ως προεκτέθηκε επιλήψιμο για μένα περιεχόμενο του εν λόγω δημοσιεύματος στοιχειοθετεί στην κατά τα άρθρα 57 και 59 του ΑΚ παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς μου (υπό τις ειδικότερες εκφάνσεις της (τιμή, υπόληψη, αξιοπρέπεια) ως ανθρώπου, ιερωμένου και μοναχού. Η προσβολή είναι παράνομη, διότι εν προκειμένω, η επέμβαση στην προσωπικότητά μου υπερέβη τα όρια που θέτουν οι κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης, αφού και το δικαίωμα σεβασμού του προσώπου μου εθίγη και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό και οι δημοσιογραφικές μέθοδοι των αντιδίκων δεν ήταν οι προσήκουσες και απαραίτητες για την ικανοποίηση του ενδιαφέροντος του κοινού για πληροφόρηση και τέλος η βαρύτητα της προσβολής που υπέστην υπερέβη κατά πολύ το εξυπηρετούμενο δια του τύπου συμφέρον πληροφόρησης. Ο διασυρμός του ονόματός μου με τόση δριμύτητα, ένταση και φανατισμό ήταν πέραν του δημοσιογραφικού μέτρου και ασύστολα προσβλητική της προσωπικότητάς μου.Αντίθετα, από το περιεχόμενο του επίμαχου άρθρου και τις περιστάσεις υπό τις οποίες αυτό δημοσιεύτηκε, προκύπτει σαφής σκοπός του συντάκτη του (με πρόφαση το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του κοινού για ενημέρωση), να με εξυβρίσει και να με συκοφαντήσει διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, πρόθεση δηλαδή που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής και της υπόληψής μου (Α.Π. 137/1985 ΝοΒ 33,510, ΕφΑθ 594/1992 ΕλλΔνη 34.1515, ΕφΑθ 9975/1988 ΕλλΔνη 28.299).Και αυτό γιατί, οι χαρακτηρισμοί που μου απέδωσε κατά το αντικειμενικό τους νόημα είναι καταφρονητικοί και υποτιμητικοί για το πρόσωπό μου και ενέχουν έντονη κοινωνική απαξία «μαφία» κατά Μπαμπινιώτη είναι «εγκληματική οργάνωση, οργανωμένο δίκτυο κακοποιών, κλειστή ομάδα επιτηδείων που εξυπηρετεί συντονισμένα τα συμφέροντά της χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα, κύκλωμα, κλίκα», ενώ «μαφιόζος» είναι το μέλος της μαφίας, βλ. και Τεγόπουλου – Φυτράκη, Μείζον Ελληνικό Λεξικό, σελ. 445), που υπερβαίνουν το αναγκαίο στην ελευθεροτυπία μέτρο εκφράσεως, καθώς οι σε βάρος μου, χαρακτηρισμοί (μαφιόζος, κ.λ.π.) δεν έπρεπε να αποτελέσουν περιεχόμενο του εν λόγω δημοσιεύματος – σχολίου για την εν γένει πληροφόρηση του κοινού γύρω από την γνωστή υπόθεση της Ι. Μ. Βατοπαιδίου. Αν και γνώριζε ο συντάκτης του άρθρου ότι εμφανίζοντάς με ως «κακοποιό» με εξευτελίζει και με υπονομεύει στα μάτια του κοινού, εντούτοις χρησιμοποίησε τους προσβλητικούς και συκοφαντικούς επίμαχους χαρακτηρισμούς για να προσβάλει την τιμή και την υπόληψή μου (Α.Π. 167/2000 ο.π., Α.Π.137/1985 ο.π., Α.Π. 1653/1983 ΝοΒ 32.543, ΕφΑΘ.5593/2001 ο.π., Εφ ΑΘ 6277/1999 ο.π., Εφ. Θεσσαλονίκης 769/1999 Αρμ. 1999.932, ΕφΑΘ. 9720/1991 ΕλλΔνη 34/1453ΠολΠρωτΑΘ6806/2004 Α Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ»).
Γίνεται άλλωστε παγίως δεκτό ότι, εφόσον το προσβληθέν αγαθό αποτελεί στοιχείο της προσωπικότητας, είναι δεδομένος ο παράνομος χαρακτήρας της επέμβασης εάν δε συντρέχει λόγος που να δικαιολογεί την προσβολή. Σε ότι δε αφορά την υποκειμενική υπόσταση της ως άνω προσβολής, τη συνδρομή δηλαδή του στοιχείου της υπαιτιότητας (αναγκαίου για την εφαρμογή των ΑΚ 914 επ.) είναι σαφές ότι τα εναγόμενα πρόσωπα, εάν επεδείκνυαν στοιχειώδη επαγγελματική ευσυνειδησία και ενεργούσαν σύμφωνα με τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας δεν θα προσέβαλλαν την προσωπικότητα μου την οποία και προσέβαλλαν, αφενός μεν την ανακρίβεια των διαλαμβανομένων στο επίμαχο δημοσίευμά τους και αφετέρου με την υβριστική και συκοφαντική φρασεολογία που χρησιμοποίησαν. Ειδικά, ως προς τη νομική βάση της ΑΚ 919, οι εναγόμενοι ενήργησαν με πρόθεση να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή μου (άμεσος δόλος) και πάντως ήταν σε θέση να προβλέψουν και πράγματι προέβλεψαν ως ενδεχόμενο το βλαπτικό της προσωπικότητάς μου αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους (ενδεχόμενος δόλος). Η δε αντίθεση της συμπεριφοράς τους στα χρηστά ήθη προκύπτει από το γεγονός ότι δημοσίευσαν άρθρο με τόσο βαρείς εναντίον μου χαρακτηρισμούς, ενώ γνώριζαν τον εξυβριστικό και εν πολλοίς συκοφαντικό των εν λόγω χαρακτηρισμών για την προσωπικότητά μου. Σε ότι ιδίως αφορά την εν είδει επικηρύξεως δημοσίευση στην εν λόγω εφημερίδα της φωτογραφίας μου ως δήθεν «μαφιόζου» που πρέπει «να μπει στη φυλακή» κ.λ.π., παρατηρητέο ότι από το βαθμό επικινδυνότητας (για την προσωπικότητα) των κάθε είδους προς δημοσίευση ειδήσεων, σχολίων, καταχωρήσεων κ.τ.λ. εξαρτάται και ο βαθμός επιμέλειας που υποχρεούνται να καταβάλουν οι υπεύθυνοι για την τήρηση των συναλλακτικών υποχρεώσεων του τύπου, δηλαδή εν προκειμένω (για την καταχώρηση) ο ιδιοκτήτης του εντύπου. Η μη τήρηση από μέρους όλων των εναγομένων των συναλλακτικών και απορρεουσών από το νόμο υποχρεώσεων του τύπου, τόσο σε ότι αφορά την καταχώρηση, όσο και σε ότι αφορά το επίμαχο άρθρο, όπως αυτές αναλύονται στη συνέχεια της παρούσας, συνιστά παράνομη και υπαίτια πράξη.
Β 1. Δια των ως άνω πράξεων των εναγομένων, πληρούται το πραγματικό των ΑΚ 57, 59, 914, 920, 926, 932.2. Οι ως άνω περιγραφόμενες παράνομες και υπαίτιες πράξεις των εναγομένων πληρούν επίσης και το ειδικό πραγματικό του άρθρου μόνου παρ.1 ν.1178/1981, όπως ισχύει σήμερα, το οποίο αποτελεί το νομικό θεμέλιο της αστικής ευθύνης της δεύτερης εκ των εναγομένων, σύμφωνα με το οποίο «ο ιδιοκτήτης παντός εντύπου υποχρεούται εις πλήρη αποζημίωσιν δια την παράνομον περιουσιακήν ζημίαν ως και εις χρηματικήν ικανοποίησιν δια την ηθικήν βλάβην, αι οποίαι υπαιτίως επροξενήθησαν δια δημοσιεύματος θίγοντας την τιμήν ή την υπόληψιν παντός ατόμου, έστω και να η κατά το άρθρο 914 του ΑΚ υπαιτιότης, ή κατά το άρθρο 919 του ΑΚ πρόθεσις και η κατά το άρθρον 920 του ΑΚ γνώσις ή υπαίτιος άγνοια συντρέχει εις τον συντάκτην του δημοσιεύματος ή εάν ούτος είναι άγνωστος, εις τον εκδότην ή τον διευθυντήν συντάξεως του εντύπου». Όπως ορθά γίνεται δεκτό, με τη χρησιμοποίηση των όρων «τιμή» ή «υπόληψη» ο νομοθέτης του ν.1178/1981 θέλησε να περιλάβει όλες τις προσβολές της προσωπικότητας από τον τύπο, θεωρώντας προφανώς ότι η τιμή και η υπόληψη καλύπτουν κατά την κοινή και παραδοσιακή αντίληψη όλες τις εκφάνσεις της προσωπικότητας, και άρα ο ν.1178/1981 εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις προσβολών της προσωπικότητας μέσω δημοσιευμάτων του τύπου.
3.Η δεύτερη εναγόμενη εταιρία, ως ιδιοκτήτρια της εφημερίδας στην οποία δημοσιεύτηκε το επιλήψιμο για το πρόσωπό μου, δημοσίευμα, φέρει την ιδιότητα του προστήσαντος τον πρώτο εναγόμενο, ευθυνόμενη λόγω ηθικής βλάβης ανεξάρτητα από την δική της υπαιτιότητα λόγω ηθικής βλάβης ανεξάρτητα από την δική της υπαιτιότητα, αρκεί η γνώση ή υπαίτια άγνοια (ΑΚ 920) ή η υπαιτιότητα (ΑΚ 914, 919) να συντρέχουν στα πρόσωπα των προστηθέντων, οι οποίοι μάλιστα ορίζονται κατά τρόπο εναλλακτικό (συντάκτης ή, αν αυτός είναι άγνωστος, εκδότης ή διευθυντής σύνταξης).
4.Οι εναγόμενοι, με τη συμπεριφορά τους, παραβίασαν τις συναλλακτικές υποχρεώσεις του τύπου και ιδίως α) τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το καθήκον σεβασμού της προσωπικότητας και της ιδιωτικής σφαίρας, που θεμελιώνεται στις διατάξεις των άρθρων 2παρ.1, 5παρ.1, 7παρ.2, 9, 19, 93 παρ.2 του Συντάγματος και του τριτενεργούν μέσω των άρθρων 57 – 60, 914, 919, 920, 281, 288 του ΑΚ και 361 – 367, 369, 370, 370Α του ΠΚ και β) τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το καθήκον αληθείας όπως αυτό θεμελιώνεται στις διατάξεις των άρθρων 2παρ.1, 25παρ.3 του Συντάγματος που τριτενεργούν μέσω των άρθρων 57, 59, 281, 288, 914, 919, 920, 932 του ΑΚ και 363, 365 του ΠΚ, και το οποίο επιτάσσει αντικειμενική και σοβαρή προσπάθεια για τη σύμφωνη με την αλήθεια παρουσίαση, αποφυγή μη πλήρους δημοσίευσης, υπό την έννοια ότι η παράλειψη ουσιωδών στοιχείων αποδίδει παραποιημένη εικόνα της πραγματικότητας, καθώς και αποφυγή μονομερούς παρουσίασης του θέματος, υπό την έννοια ότι δεν πρέπει να παρουσιάζονται μόνο οι αρνητικές αλλά και οι θετικές πτυχές μιας υπόθεσης, κάτι που προδήλως στην περίπτωσή μας δεν έγινε.
5.Πλέον αυτών, όπως γίνεται δεκτό, η υπαιτιότητα δεν αποτελεί προϋπόθεση της ΑΚ 59 για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη, η δε διατύπωση της διάταξης περί «υπαιτίου» σημαίνει απλώς τον υπεύθυνο ανεξαρτήτως υπαιτιότητας.
6.Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω διατάξεις, οι εναγόμενοι ευθύνονται έναντί μου (ο πρώτος ως συντάκτης – δημοσιογράφος του ως άνω αναφερόμενου δημοσιεύματος, η δεύτερη ως ιδιοκτήτρια της εφημερίδας «ΜΑΧΗΤΗΣ», αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην από τις πιο πάνω ενέργειές τους, με την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης, το ύψος της οποίας, με την επιφύλαξη του νόμου περί αστικής ευθύνης του τύπου, που καθορίζει τα ελάχιστα επιδικαζόμενα, θα εκτιμηθεί κατά ελεύθερη κρίση του Δικαστηρίου Σας, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών που προτάθηκαν και αποδείχθηκαν, του είδους και της έντασης της προσβολής, του βαθμού του πταίσματος του υπαιτίου, της κοινωνικής κατάστασης και του εν γένει επαγγελματικού και προσωπικού status του θιγομένου, του επανορθώσιμου ή μη της προκληθείσας βλάβης κ.λ.π.Στην προκειμένη περίπτωση, εγώ ο ενάγων, ως καθηγούμενος μίας μεγάλης και ιστορικής Μονής της Κοινότητας του Αγίου Όρους, επιστηρίζω την όποια κοινωνική μου υπόσταση στην κοινωνική παράσταση που διαχέει την παρουσία μου ως ατόμου και μοναχού, με αποτέλεσμα, μια τέτοια ασύστολη και συνειδητή προσβολή της μοναστικής μου επάρκειας και της εντιμότητάς μου αυτόματα με «ακυρώνει» ως Μοναχό και ειδικά ως καθηγούμενο της εν λόγω ιστορικής Μονής, αλλά και ως πνευματικό άνθρωπο στη συνείδηση του μέσου ανυποψίαστου χριστιανού πολίτη. Η δε ένταση της προσβολής της τιμής και της υπόληψης μου είναι συντριπτική για εμένα ως καθηγούμενου και μοναχού, όταν όλα αυτά τα ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά, διαδίδονται μέσω μιας εφημερίδας – και μάλιστα ως πρωτοσέλιδο με πηχυαίους τίτλους – στον Νομό Ξάνθης όπου η Μονή έχει ένα ιστορικό από αιώνων, μετόχι (Άγιος Νικόλαος Πόρτο Λάγος) με μεγάλη προσέλευση πιστών.
ΙΙΙ. ΕΠΕΙΔΗ τόσο με βάση το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ ως προς τον πρώτο εναγόμενο όσο και με βάση το άρθρο μόνο παρ.4 ν.1178/1981 ως προς την δεύτερη των εναγομένων το Δικαστήριό σας είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της παρούσας αγωγής, κατά τη διαδικασία των άρθρων 666 παρ.1, 671 παρ.1 – 3, 672, 673 – 676 ΚΠολΔ.
ΕΠΕΙΔΗ η συμπεριφορά των εναγομένων συνιστά άκρως ασύστολη προσβολή της προσωπικότητας και της τιμής μου εκ της οποίας προσβολής υπέστην τεράστια ηθική βλάβη, έχω δε ευθεία και αυτοτελή αξίωση αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης εναντίον καθενός ξεχωριστά από τους δυο εναγομένους, που ευθύνονται έναντί μου αλληλεγγύως και εις ολόκληρον.ΕΠΕΙΔΗ η ελλειπτική αναφορά σε γεγονότα ή η επιλεκτική παρουσίαση δεδομένων μέσω του Τύπου συνιστά συμπεριφορά αντιβαίνουσα στα χρηστά ήθη.
ΕΠΕΙΔΗ με την δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό κειμένων, μέσω της εφημερίδας, στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφημήσεως και της εξυβρίσεως δια του Τύπου.
ΕΠΕΙΔΗ η δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό εξυβριστικών και συκοφαντικών «γεγονότων» έγινε εν γνώσει της αναλήθειας των, με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και την αύξηση της κυκλοφορίας του εντύπου.
ΕΠΕΙΔΗ η δημοσίευση των αναφερομένων στο ιστορικό ανακριβών και συκοφαντικών ισχυρισμών έγινε από τον συντάκτη του κειμένου συνειδητά και σκόπιμα, με σαφή στόχο να πληγεί παράνομα, κακόβουλα και αντίθετα προς τα χρηστά ήθη η προσωπικότητά μου.
ΕΠΕΙΔΗ, ενόψει του μεγέθους της προσβολής της τιμής μου, της κοινωνικής μου θέσεως, του λειτουργήματος που ασκώ ως καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους και της οικονομικής θέσεως των εναγομένων, ευθυνομένων έναντί μου αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, δικαιούμαι να ζητήσω και ζητά χρηματική ικανοποίηση για την υπαίτια ηθική βλάβη που μου προκάλεσαν, βλάπτοντας την τιμή, την υπόληψη και την προσωπικότητά μου, το ποσό των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 Ε) το οποίο, θεωρώ εύλογο και το οποίο επιδικασθησόμενο, αφαιρουμένων των εξόδων και λοιπών δικηγορικών αμοιβών, εκχωρώ από τούδε στο Γηροκομείο Ξάνθης Μέγας Βασίλειος.
ΕΠΕΙΔΗ η αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης, πέραν της αποζημιώσεως, πρέπει να γίνει και με την νόμιμη επανόρθωση δια της σχετικής δημοσιεύσεως στο έντυπο.
ΕΠΕΙΔΗ έχω δικαίωμα να ζητήσω τη μη επανάληψη της παραπάνω προσβολής στο μέλλον με απειλή χρηματικής ποινής πέντε χιλιάδων εννιακοσίων ευρώ (5.900 Ε) και προσωπική κράτησης τριών (3) μηνών για κάθε παράβαση της υποχρεώσεως αυτής κατά του πρώτου των εναγομένων.
ΕΠΕΙΔΗ πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί, διότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι γι’ αυτό, η δε καθυστέρηση στην εκτέλεση θα μου προκαλέσει, κατά τα προεκτεθέντα, σημαντική ζημία.
ΕΠΕΙΔΗ λόγω αδικοπραξίας είναι δυνατή η εκτέλεση της αποφάσεως που θα εκδοθεί από το Δικαστήριό σας γι’ αυτό και πρέπει να διαταχθεί προσωπική κράτηση του πρώτου εναγομένου, ως μέσο προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις επιταγές της απόφασης που θα εκδοθεί.
ΕΠΕΙΔΗ η αγωγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή, στηρίζεται δε στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 281, 299, 914, 919, 920, 926, 932 ΑΚ, στο άρθρο μόνον του ν.1178/1981, όπως ισχύει, στο άρθρο 346 ΑΚ και στα άρθρα 908 παρ.1 περ.δ΄ και 1047 παρ.1 ΚΠολΔ, εισάγεται δε προς εκδίκαση ενώπιον του αρμοδίου καθ’ ύλη και κατά τόπον Δικαστηρίου
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Και με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου
ΖΗΤΩ Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μου.Να κριθεί ότι οι ιστορούμενες στην αγωγή μου πράξεις των εναγομένων συνιστούν υπαίτια και παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς μου.Να υποχρεωθούν τα εναγόμενα πρόσωπα να μου καταβάλλουν, αλληλέγγυα και εις ολόκληρον έκαστο, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην από τις αναφερόμενες στο ιστορικό της παρούσας αδικοπραξίες τους, το ποσό των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 Ε), νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσας και μέχρι την πλήρη εξόφληση, το οποίο ποσό, αφαιρούμενων των εξόδων και λοιπών δικηγορικών αμοιβών, εκχωρώ από τούδε στο Γηροκομείο Ξάνθης Μέγας Βασίλειος.Να απαγορευτεί στους εναγόμενους, με απειλή χρηματικής ποινής 5.900 Ε. για την περίπτωση κάθε νέας παράνομης προσβολής μου και με την απειλή προσωπικής κρατήσεως του πρώτου των εναγομένων διαρκείας τριών (3) μηνών, η επανάληψη της προσβολής της προσωπικότητάς μου με την διενέργεια πράξεων ή παραλείψεων που εκτίθενται στο ιστορικό.Να διαταχθεί ως μέσον εκτελέσεως της αποφάσεως που θα εκδοθεί από το Δικαστήριό σας η προσωπική κράτηση του πρώτου των εναγομένων, διάρκειας ενός (1) έτους.Να δημοσιευθεί ολόκληρη η απόφαση που θα εκδοθεί στην ίδια θέση και με τα ίδια στοιχεία που δημοσιεύθηκε το επιλήψιμο δημοσίευμα, με καταδίκη των εναγομένων σε χρηματική ποινή ποσού 1.000 Ε. για κάθε ημέρα καθυστερήσεως της δημοσιεύσεως. Να κηρυχθεί, ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις, προσωρινά εκτελεστή η απόφαση του Δικαστηρίου σας που θα εκδοθεί και Να καταδικαστούν τα εναγόμενα πρόσωπα στην καταβολή της δικαστικής μου δαπάνης και στην πληρωμή της αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου μου.
Ξάνθη, 16 Φεβρουαρίου 2009
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
2 σχόλια:
Κάποτε η Μπέλου είχε πει στον Σαββόπουλο: "Αχ Διονύση, με έκανες και τραγουδάω ποπ..." (http://www.youtube.com/watch?v=JqrHwcQxpZE&feature=related). Το "κάποτε" ήταν αμέσως μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού "Ζεϊμπέκικο" ("Μ' αεροπλάνα και βαπόρια..." http://kithara.vu/ss.php?id=MjEzOTQ1MDAx) το οποίο ο "πληγωμένος" από την παρατήρηση Σαββόπουλος θεωρούσε ρεμπέτικο!
Στο ίδιο πνεύμα:
"Α ρε Νικολάκη, πάλι νομικά με βάζεις να διαβάσω..."
Γ
ΥΓ: ...μόνο που το θέμα είναι πολιτικό!
Μα σαφώς το θέμα είναι πολιτικό. Υπουργοί, υφυπουργοί, νομικοί σύμβουλοι του κράτους, αξιωματούχοι της ΚΕΔ κλπ, ... ο (πολιτικός) κατάλογος είναι ανεξάντλητος.
Είναι μόνο πολιτικό όμως;
Δεν νομίζω.
Είναι και εκκλησιολογικό, δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ορθόδοξους μοναχούς, που μετέρχονται προτεσταντικές πρακτικές.
Είναι και ηθικό, διότι οι ορκισμένοι ακτήμονες μοναχοί, φαίνεται ότι συναλλάσονταν με αμφίβολης ποιότητας επιχειρηματίες, ότι συμμετείχαν σε υπεράκτιες εταιρίες και ότι διαχειρίζονταν τεράστια ποσά, την στιγμή που 1 στους 4 έλληνες φαίνεται ότι ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Είναι όμως και νομικό. Για μένα δε είναι πρωτίστως νομικό.
Και να σου πω γιατί:
Ο από τηλεοράσεως δημόσιος "διάλογος" (ο θεός του εφραίμ να τον κάνει διάλογο !!!) επικεντρώθηκε στους τίτλους ιδιοκτησίας, που εμφάνισαν οι μοναχοί.
Στα περίφημα χρυσόβουλα, σιγήλια, φιρμάνια κλπ., τα οποία όλοι σπεύσαμε να θεωρήσουμε a priori άκυρα.
Γιατί; Γιατί έτσι μας είπαν από την τι-βι!!!
Αν όμως είχαμε συζητήσει σοβαρά για την (νομική) υπόσταση των τίτλων αυτών, η τηλεοπτική πορεία της υπόθεσης - σκανδάλου της μονής βατοπεδίου θα ήταν διαφορετική.
Τώρα αν η τηλεοπτική πορεία της υπόθεσης ήταν διαφορετική, τότε αυτό που τώρα ονομάζουμε "σκάνδαλο βατοπεδίου" μπορεί και να μην το ξέραμε!!!
Γι'αυτό λέω "πρωτίστως νομικό".
Δημοσίευση σχολίου