Στατιστικος Ζηλος...

εμπειρια απο στατιστικη ερευνα σε δημοσια υπηρεσια...

Ξεκινησα που λετε σημερα το πρωι, ως εκπροσωπος επιστημονικου φορεα της πρωτευουσας του νομου, την διενεργεια μιας μικρης στατιστικης ερευνας σε μια δημοσια υπηρεσια, συναφη προς το αντικειμενο του ανω φορεα.
Εβαλα το ωραιο μου χαμογελο, που φοραω παντα πλεον οταν συναντω δημοσιους υπαλληλους, και κινησα για το αγνωστο.
Μπαινοντας στα γραφεια οπου κατοικουν οι φιλοι μας δημοσιοι υπαλληλοι, με την ιδιοτητα του "στατιστικολογου-ερευνητη" αυτη τη φορα και οχι του επιστημονα, συναντησα μια ποικιλια αντιδρασεων που αξιζει να καταγραφει.
Πρωτα απ΄ολα ομως να ευχαριστησω καποιους υπαλληλους που αποτελουν μια τοσο δα εξαιρεση, δυστυχως, στο κανονα...

Μερικες φρασεις που ειπωθηκαν ειναι οι εξης : 
-Σας παρακαλω κυριε να μιλησω πρωτα με τον προισταμενο μου... 
-Καντε μια αιτηση να σας απαντησουμε...
-Να μιλησετε με την προισταμενη...
-Να πειτε του παιδιου οτι σας ζητησει.... 
-Δεν μου λες παιδι μου πως λεγεσαι...Απο που εισαι ειπαμε...
-Ναι, ναι ολα τα ορια τηρουνται..οι προθεσμιες...ολα στην ωρα στους.... 
-Οι συναδελφοι σας [επιστημονες] φταινε που δεν κανουν καλα την δουλεια τους...
-Τι θα γινει θα στειλετε κανενα υπαλληλο παραπανω...

Ολα τα παραπανω, που ακουσα, ειναι τα κλασσικα συμπτωματα ευθυνοφοβιας, κακης εξυπηρετησης-νοοτροπιας και παγαποντιας,   με στοχο την οσο γινεται μεγαλυτερη παραμορφωση της καθημερινης πραγματικοτητας,  προκειμενου να μην φανουμε κακοι στην δουλεια μας και ολα να φαινονται οτι γινονται σωστα, τακτικα, εγκαιρα...
Αυτο που με παραξενεψε επισης, ηταν  η ολοτελα διαφορετικη συμπεριφορα που ειχαν καποιοι υπαλληλοι, η οποια ηταν τελειως αντιθετη με την συνηθισμενη στραβομουτσουνιασμενη προσωπιδα τους, που συναντουσα ο ιδιος στις καθημερινες μου συναλλαγες μαζι τους.
Αυτα μαλλον εζησαν και οι ανθρωποι καποιας αλλης υπηρεσιας μακρινης απο αυτο εδω το τοπο, που τωρα μας κατηγορει για την επι σειρα ετων παροχη ψευδων(?) στοιχειων...

Πολλοι θα μου πειτε, "χυνεις χολη αδικα για τους ανθρωπους αυτους...", "προσπαθουν να κανουν οτι μπορουν...", "το κρατος φταιει..." και αλλα πολλα.
Πιθανοτατα να τα βλεπω μηδενιστικα τα πραγματα, δεν ξερω, μακαρι να εχω αδικο...
Το ζητημα ομως απο εδω και επειτα ειναι αν το κοστος ( οικονομικο-προσωπικο-κοινωνικο )  για να αλλαξουν τα πραγματαειμαστε πραγματικα ολοι μας σε θεση να το αντεξουμε...