Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Ο Άνθρωπος. Λαθραίος;

Την ώρα που γράφεται η ανάρτηση αυτή, ο μετρητής σχολίων στο opengov για το θέμα της κτήσης ιθαγένειας από τέκνα αλλοδαπών που γεννήθηκαν ή παρακολούθησαν ελληνικό σχολείο στην χώρα μας, δείχνει περί τα 1650 σχόλια. Με οργή διαπιστώνω ότι στην πλειψηφία τους είναι αρνητικά!!!
Πάγιο αίτημα των (κοσμίως γράφοντων) σχολιογράφων είναι η απόσυρση του νομοσχεδίου, άλλως η προσφυγή σε δημοψήφισμα. Θέματα που αν βρω χρόνο πρόκειται να σχολιάσω.

Από τα σχόλια που είναι υπέρ της νομιμοποίησης των μεταναστών δεύτερης γενιάς και μου έκαναν εντύπωση είναι το παρακάτω:

. από Aldo Halimi - — 2 Ιανουαρίου 2010 @ 17:16

Καταγωγή: Αλβανική,
Ετών: 21,
Έτη (νόμιμης) διαμονής στην Ελλάδα: περίπου 14 (Από το 1996-1997),
Φοιτητής Πληροφορικής (τρίτο έτος),
Μία ψήφος από εμένα υπέρ του νομοσχεδίου. Για να αισθανθώ κι εγώ (και όσοι άλλοι συμμερίζονται τα πιστεύω μου) ότι είμαι ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και όχι ένα ξένο στοιχείο που δεν είναι ευπρόσδεκτο σε αυτή τη χώρα.
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους τους Έλληνες, τις Έλληνίδες και όσους/όσες αγαπούν και στηρίζουν την Ελλάδα.
(Παρακαλώ πολύ να δημοσιευθεί.Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να εκφράσω την άποψή μου ακόμα κι αν κάποιοι δεν συμφωνούν με αυτήν. Αυτός είναι ο ορισμός της Δημοκρατίας)


Μακάρι η υπόθεση αυτή να προχωρήσει ... Για να αισθανθώ κι εγώ (και όσοι άλλοι συμμερίζονται τα πιστεύω μου) ότι είμαι άνθρωπος και όχι ένας ΜΑΛΑΚΑΣ που δεν συμμερίζεται τα προβήματα όσων έχουν ανάγκη και ζουν δίπλα μου.



Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος

στα νύχια σου ο Θεός
μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις
για λύκος νηστικός
κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις
για του έθνους το καλό
διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό



Πες μου πως γίνεται η αγάπη
να ζει απ' τη λέξη εχθρός
και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό


Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει
Ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει
Ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει
Ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει

Δεν υπάρχουν σχόλια: