Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου...

Το νέο σύστημα επιλογής Γενικών Γραμματέων (www.opengov.gr) χτύπησε κόκκινο: για τις 88 θέσεις έκαναν αίτηση 23.282 άτομα, εκ των οποίων οι 22.436 δέχθηκαν τους όρους (πηγή: Καθημερινή).

Οι δικές μου "δημοσιογραφικές" πληροφορίες έλεγαν ότι αρκετές θέσεις Γ.Γ. ήταν "δοσμένες" πριν καν αρχίσει η διαδικασία (π.χ. η Γ.Γ. Αθλητισμού αναμένεται να είναι "πιασμένη" από πολύ γνωστό αθλητή και η "είδηση" είναι γνωστή από την πρώτη ημέρα που λειτούργησε το σύστημα "δημόσιων εγγραφών" για μια θέση στην εξουσία). Αναμένω την επιβεβαίωση ή διάψευση των πληροφοριών από τα ίδια τα γεγονότα.

Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω τα εξής:

1. Η κίνηση είναι ενδιαφέρουσα σημειολογικά: δείχνει στην κοινωνία και κυρίως στο κόμμα πως ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να λειτουργούν τα πράγματα. Υπ' αυτή και μόνο την έννοια είναι θετική! Την επόμενη φορά θα έχουμε "σύνδρομο στέρησης" αν δεν χρησιμοποιηθούν ανοιχτές διαδικασίες που να επιτρέπουν σε κάθε έναν να διεκδικήσει μια θέση στην εξουσία! Οι συμβολικές κινήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές στα πολιτικά πράγματα ακόμα και όταν στερούνται ουσιαστικού περιεχομένου, το οποίο κάλλιστα μπορούν να το αποκτήσουν όσο κυλάει ο χρόνος (θυμίζω το φαινόμενο Alexis).
   
2. Αν η κίνηση δεν είναι ειλικρινής (αναμένουμε το αποτέλεσμα της επιλογής και όλο και κάτι θα καταλάβουμε) τότε η "ανοιχτή κυβέρνηση" (opengov) είναι ένα καλό άλλοθι για την αποδέσμευση του πρωθυπουργού από τις επιλογές που επιβάλλει ο κομματικός μηχανισμός. Αν και σε αυτή την περίπτωση η κίνηση ελέγχεται για τη δημοκρατικότητα της δεν είναι a priori λάθος. Όταν ο κόσμος που πήγε και ψήφισε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ έλεγε "Γιώργο, άλλαξε τα όλα" έπρεπε να περιμένει ότι τέτοιες διαδικασίες επρόκειτο να ακολουθηθούν. Αν ένας ηγέτης θέλει να αλλάξει το σκηνικό σε ένα κόμμα πρέπει να κάνει αλλαγές προσώπων και να κάνει ρήξεις με το παρελθόν. Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση, με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιήσει τις ρήξεις και τις αλλαγές και κυρίως με ποια πολιτική νομιμοποίηση (αρκεί το 10,5% που δημιούργησε η απογοήτευση του συνεπούς δεξιού;).
   
3. Κατά πάσα πιθανότητα οι Γ.Γ. και τα άλλα στελέχη που θα επιλεγούν με τον τρόπο της "πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος" θα είναι όλοι "άνθρωποι του Πορέδρου". Είτε είναι έτσι είτε διαφορετικά, ο Γ. Παπανδρέου ο νεότερος βάζει ένα μεγάλο στοίχημα με την προσωπική πολιτική του ιστορία: αν όλες οι επιλογές στελεχών γίνουν από το Γραφείο του Πρωθυπουργού, ανεξάρτητα αν θα γίνουν με αντικειμενικές ή υποκειμενικές (και υποκινούμενες) διαδικασίες, τότε ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει προσωπικά και απόλυτα την ευθύνη για την πορεία της Κυβέρνησης και των κυβερνητικών μηχανισμών. Πολύ απλά δεν θα έχει πλέον το άλλοθι του τέως "καταλληλότερου": "εγώ ήθελα αλλά δεν με άφησαν οι δικοί μου". Κάθε, σωστή ή λάθος κίνηση θα χρεώνεται απ' ευθείας και κατ' απόλυτο τρόπο στον Πρωθυπουργό και το περιβάλλον του.
4. Αν τα πράγματα δεν είναι όπως παρουσιάστηκαν και η ανοιχτή κυβέρνηση είναι ένα άλλοθι για την πλήρη παντοκρατορία του Πρωθυπουργού στην διαμόρφωση της κυβέρνησης τότε αυτό που με τρομάζει δεν είναι η δύναμη που θα αποκτήσει (και μπορεί να την χρησιμοποιήσει και για καλό και για κακό), αυτό που με τρομάζει είναι το γεγονός ότι το κόμμα του, το πολιτικό σύστημα και η ίδια η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί την συγκέντρωση τόσης πολιτικής δύναμης σε τόσο λίγα χέρια. Όσο αγαθές και αν είναι οι προθέσεις ενός συστήματος εξουσίας η συγκέντρωση δύναμης πέρα και πάνω από θεσμούς, κόμματα και μηχανισμούς είναι αρκετά επισφαλής.
   

Τα αποτελέσματα των επιλογών θα μας διαφωτίσουν!

Γ.Π.Κ.