Απλά - Ξεκάθαρα - Ειλικρινά (και Αιτιολογημένα)

Είχα πολλούς λόγους να απέχω. Είχα άλλους τόσους να μην ψηφίσω το κόμμα που στηρίζω τα τελευταία δεκατρία χρόνια, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Να όμως που αύριο θα πάω στο εκλογικό τμήμα, θα μπω στο παραβάν, θα τοποθετήσω το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στον φάκελο και θα τον δώσω στον Λάμπρο για να τον ρίξει στην κάλπη.

Και για αυτήν μου την απόφαση έχω κάποιους λόγους.

1. ΓΙΑ την αλληλέγγυα στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους απόκληρους αυτού του κόσμου. Τους μετανάστες.

2. ΓΙΑ την γενναία στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους εξεγερμένους της Γένοβας παλιότερα, αλλά και πιο πρόσφατα απέναντι στους δικούς μας Δεκεμβριανούς ταραξίες. Τους νέους.

3. ΓΙΑ την αγαπημένη διαδρομή της φοιτητικής μου ζωής. Παρίσι - Αθήνα.

4. ΓΙΑ την επιλογή του έντιμου και συνεπούς αριστερού Νίκου Χουντή, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Όχι άλλο Παπαδημούλη.-

5. ΚΥΡΙΩΣ όμως ΓΙΑ τον διανοούμενο της ευρωπαϊκής αριστεράς των αγώνων Μιχάλη Παπαγιαννάκη, που έφυγε νωρίς. Σε πολλά διαφωνούσα μαζί του, αλλά δεδομένου ότι η φράση πως μερικοί θα ήθελαν να λανσάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως «Ζάρα» της πολιτικής ζωής με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, δεν είμαι διατεθειμένος να εγκαταλείψω ακόμα. Άλλωστε ούτε αυτός το έκανε. Είπαμε i don't tip!!!

Ok Edge, play the blues ...

It's a bitter pill I swallow here

To be rent from one so dear

We fought for justice and not for gain

But the magistrate sent me away

Now kings will rule and the poor will toil

And tear their hands as they tear the soil

But a day will come in this dawning age

When an honest man sees an honest wage