=====================
Έχω ένα άδειο σκουριασμένο πιστόλι
και μια αλήθεια βολικιά σα ξυράφι
και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω ένα φόβο που τον έχουνε όλοι
και μια φωτιά που τη ταΐζω με λάθη
και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω ένα δρόμο μα δε ξέρω που βγάζει
μια ίσια γραμμή σ' ένα βρώμικο χάρτη
και στροβιλίζομαι απ' τη μια άκρη στην άλλη
μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω μια θλίψη που 'ναι τόσο μεγάλη
που όλο φοβάμαι μη τυχόν και ξεσπάσει
κι ισορροπώ μέσα στ' ονείρου τη ζάλη
μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω ένα ήλιο χλωμό στη φορμόλη
μια καρδιά που διψάει σα καμένο χωράφι1
και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου