Νότια Οσετία. Όπως λέμε Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Ή όπως λέμε (εμείς μόνο πλέον) Ψευδοκράτος του Ντενκτάς

Σκέφτομαι (μην υπομειδιάς, ναι σκέφτομαι) αρκετά το τελευταίο διάστημα την σύγκρουση στον Καύκασο και τις συνέπειές της στο Κυπριακό. Αν μάλιστα την συνδυάσουμε με την πρόσφατη αναγνώριση του Κοσόβου, νομίζω ότι ο μύλος της Τουρκίας υπερχείλισε. Όχι άλλο κάρβουνο …
Ειδικός δεν είμαι. Αν με ρώταγες τον Ιούλιο κατά που πέφτει ο Καύκασος δεν είμαι σίγουρος ότι θα σου απαντούσα, πολύ δε περισσότερο αγνοούσα την ύπαρξη της ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας. Επειδή όμως, όπως λέει και ο Ουμπέρτο Έκο, τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, έκανα τα εντατικά μου και ενημερώθηκα για τα βασικά:

Νότια Οσετία
• Αυτοανακηρυγμένη δημοκρατία στην επικράτεια της Γεωργίας
• Απολαμβάνει ένα καθεστώς de facto αυτονομίας για περισσότερα από 16 χρόνια τώρα
• Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής είναι Ρώσοι
• Κατόπιν διακρατικής συμφωνίας, η οποία υπεγράφη το 1992, η Ρωσία διατηρούσε στην περιοχή ειρηνευτικό σώμα (sic) ως εγγυήτρια δύναμη

Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Η Γεωργία με πρόσχημα την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης επεμβαίνει στην περιοχή και η Ρωσία με πρόσχημα την διαφαινόμενη ανθρωπιστική κρίση και την προστασία των εκεί εγκατεστημένων Ρώσων, σηκώνει το γάντι και καταστρέφει πόλεις και διάφορα στρατηγικά σημεία των Γεωργιανών.
Η ανείπωτη χαρά των κάθε είδους εμπόρων (όπλων, ελπίδας, πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας κλπ)!!!

Τα σημαντικά, αυτά που αφορούν τον άμαχο πληθυσμό και όχι την ανθρωποκτόνο εξουσιομανία, ήχησαν παράφωνα από τις τηλεοράσεις των θερινών ανακτόρων μας. Προς στιγμήν μόνο τάραξαν τα Αυγουστιάτικα απογεύματά μας, αλλά ευτυχώς το αυτί μας δεν ιδρώνει πια. Μετά από τόσα που’χουμε δει η εικόνα δεν παγώνει την ψυχή.
Το’λεγε η γιαγιά πως τα βουνά είναι μαθημένα απ’τα χιόνια και η τηλεόραση το’κανε το γαμημένο θαύμα της, μας μεταμόρφωσε όλους σε βουνά.

Η τελευταία, προς το παρόν, πράξη του δράματος παίχτηκε στις 26-8, όταν η Ρωσία αναγνώρισε τη δημοκρατία της Ν. Οσετίας ως ανεξάρτητη.
Οποιοσδήποτε γνωρίζει βασικές πτυχές του Κυπριακού προβλήματος, δεν χρειάζεται μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι εξελίξεις αυτές είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για το μέλλον της Κύπρου.
Τούτο δε προκύπτει από μια απλή ανάγνωση των απόψεων των Ρώσων (δες το άρθρο του Sergei Lavrov, Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, στους Financial Times Why Russia's response to Georgia was right), οι οποίες είναι πιστή αντιγραφή των επιχειρημάτων που δεκαετίες τώρα προβάλλει η Τουρκική κοινότητα της Κύπρου.
Πολύ περισσότερο ανησυχητική βέβαια είναι η διπλή ανάγνωση του Διεθνούς Δικαίου, αφού όλοι όσοι το επικαλούνται ταυτόχρονα παραβιάζουν τις αρχές του.
Στις περιπτώσεις που εξετάζουμε η αρχή του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας των κρατών παραβιάστηκε από την Ρωσία και την Τουρκία, ενώ η αρχή του σεβασμού της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας κάθε ομάδας πληθυσμού και του σεβασμού των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, παραβιάστηκε από την Γεωργία και την Ελλάδα και την Ελληνοκυπριακή κοινότητα.

ΥΓ1. Στο σημείωμα αυτό επέλεξα να μην σχολιάσω αρκετά την αυταπόδεικτη ανθρωπιστική τραγωδία. Η άποψή μου είναι ότι αυτή ούτε περιγράφεται ούτε αναλύεται στα πλαίσια μιας ανάρτησης σε ένα blog. Αποτρέπεται μόνο. Όμως πρέπει να εξεγερθούμε. Πολύ φοβάμαι ότι παραβιάζω ανοιχτές πόρτες αν προβλέψω ότι, μέχρι να γυρίσει ο ήλιος και να λιγοστέψουν τα χιόνια, θα γίνουμε θεατές πολλών τέτοιων δυσάρεστων για τον άνθρωπο καταστάσεων.

ΥΓ2. Γιώργο, δίνω τα πάντα για ένα μανιφέστο. Τον άνθρωπο να κοιτάξεις. Τον άνθρωπο …