Ο κατήφορος της ΔΗΜΑΡ

Όταν πριν δυο χρόνια περίπου αποσπάστηκε ένα κομμάτι από τον ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του αποτυχόντος να εκλεγεί πρόεδρός του κ. Φώτη Κουβέλη και δημιουργήθηκε η ΔΗΜΑΡ, κάποιοι που χαρακτηρίστηκαν τότε συκοφάντες υποστήριξαν ότι με την κίνηση αυτή δημιουργείται ο «αριστερός» πόλος που στο μέλλον θα στήριζε μια κυβέρνηση από ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή και τους δυο, όταν ήταν πλέον ορατή η αδυναμία συγκρότησης μονοκομματικών κυβερνήσεων. Δεν πέρασε πολύς χρόνος για να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη. Στη διετία αυτή το κόμμα του κ. Κουβέλη άρχισε σιγά-σιγά να ταυτίζεται με το ΠΑΣΟΚ κυρίως σε πολλά από τα τότε προέχοντα πολιτικά ζητήματα. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου η ΔΗΜΑΡ επιδίωξε να παρουσιαστεί ως η μη «εξτρεμιστική» αριστερά, η μόνη πιστή στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας. Για να παρασύρει δε προοδευτικούς ψηφοφόρους υποστήριζε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα συμμετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι ως κόμμα ποτέ δεν θα γινόταν δεκανίκι των κομμάτων εξουσίας ή το αριστερό άλλοθι σε μια τέτοια κυβέρνηση. Με τα συνθήματα αυτά, εκμεταλλευόμενη και την κίτρινη προπαγάνδα των ΜΜΕ, κατάφερε να πείσει ένα σημαντικό μέρος προοδευτικών ψηφοφόρων. Αρνήθηκε μετά τις εκλογές να συμπράξει μόνο με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για τη συγκρότηση κυβέρνησης, ζητώντας τη σύμπραξη σε αυτήν και του ΣΥΡΙΖΑ. Η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει σε μια τέτοια θνησιγενή κυβέρνηση και οι φιλοδοξίες των κομμάτων της εξουσίας μας οδήγησαν στις εκλογές του Ιούνη. Η ΔΗΜΑΡ εκμεταλλευόμενη την μαύρη πλέον προπαγάνδα των ξένων και ντόπιων ΜΜΕ σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να συγκρατήσει το μεγαλύτερο κομμάτι των ψηφοφόρων της. Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο ανοικτά πλέον έκανε καθαρή τη θέσης της για συμμετοχή σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, διατηρώντας φυσικά τους … αφορισμούς για το ότι δεν θα γίνει αριστερό άλλοθι των άλλων. Μεγάλη μερίδα αριστερών αι προοδευτικών ψηφοφόρων κάτω από την πίεση της προπαγάνδας αυτής, που ούτε λίγο ούτε πολύ μιλούσε για τον αφανισμό της χώρας σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές εκείνες, εγκλωβίστηκαν και πάλι στη ΔΗΜΑΡ. Μετά και τις δεύτερες εκλογές το προοδευτικό και αριστερό προσωπείο του κόμματος του κ. Κουβέλη έπεσε. Συμμετείχε ενεργά πλέον στη συγκρότηση της τρικομματικής κυβέρνησης, την οποία μάλιστα στελέχωσε με υπουργούς και άλλους αξιωματούχους που υπόδειξε, προσυπογράφοντας βεβαίως με τους δυο άλλους αρχηγούς τη λεγόμενη διακήρυξη των θέσεων της νέας κυβέρνησης. όμως στην ουσία αποφάσισε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση που ανέλαβε την υποχρέωση να εφαρμόσει πιστά ΟΛΟΥΣ τους όρους των μνημονίων, τα οποία, ας θυμηθούμε, η ΔΗΜΑΡ όχι μόνο καταψήφισε στη βουλή αλλά και υποστήριξε ότι η υλοποίησή τους οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή. Πολύ γρήγορα το σύνθημα με το οποίο πολιτεύτηκε στις δεύτερες κυρίως εκλογές, η επαναδιαπραγμάτευση δηλαδή των μνημονίων που θα οδηγούσε στη σταδιακή απαγκίστρωση από αυτά ξεχάστηκε. Είναι στον καθένα πλέον ορατό από την δίμηνη διακυβέρνηση της χώρας από τη συμμαχία των τριών ότι ουσιαστικά το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης παραπέμφθηκε στις καλένδες ενώ υπουργοί της και ολόκληρη η κυβέρνηση δείχνουν πρόθυμοι να εφαρμόσουν κατά γράμμα όσα οι δανειστές μας απαιτούν, χρησιμοποιώντας μάλιστα τους κ. Τόμσεν κλπ. οι οποίοι μας προσβάλλουν ως έθνος με όσα λένε και όσα κάνουν και με τον τρόπο που κινούνται στη χώρα μας ως αν να βρισκόμαστε στην εποχή της αποικιοκρατίας. Η κυβερνητική γραμμή σε όλα τα θέματα χαράζεται στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και η κυβερνώντες απλά την εφαρμόζουν στους Έλληνες «ιθαγενείς». Είναι φανερό πλέον ότι η χώρα βιώνει μια από τις πιο σοβαρές οικονομικές και πολιτικές κρίσεις της ιστορίας της. Στην ήδη οικτρή κατάσταση που βρίσκονται οι Έλληνες πολίτες και στην αβεβαιότητα που βρίσκεται ο καθένας με όσα του έχουν συμβεί έρχονται να προστεθούν τα μέτρα των 11,5 δις και ποιος ξέρει πόσα ακόμα θα ζητήσουν οι προστάτες-δανειστές μας. Η χώρα ετοιμάζεται από τους ξένους να υλοποιήσει τελικά το αρχικό και βασικό σχέδιό τους που δεν είναι άλλο από την εξαγορά αντί πινακίου φακής των πλουτοπαραγωγικών πόρων που διαθέτουμε και των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων. Κανένα μέτρο ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων αντίθετα νέα δυσβάσταχτα βάρη και νέες θυσίες, χωρίς όμως αντίκρισμα. Κανένα επαχθές μέτρο για το κεφάλαιο και τους πλουτοκράτες. Όλα τα βάρη στο λαό. Είναι βέβαιο ότι τα νέα μέτρα θα τον εξαντλήσουν και θα του στερήσουν περαιτέρω τη μόρφωση, την υγεία, τον πολιτισμό, ίσως και το καθημερινό φαγητό του. Όλα δε αυτά με τις ευλογίες, την σύμπραξη ‘ή μάλλον την ενεργή συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, που ακόμα πιστεύει και επιμένει ότι δεν έγινε το αριστερό άλλοθι της συγκυβέρνησης. Αυτή η αποκάλυψη του ρόλου της ΔΗΜΑΡ που μέρα με τη μέρα αναδεικνύεται την οδηγεί σε αμυντική αντεπίθεση και την εκθέτει ακόμα περισσότερο. Εκείνος που φαίνεται πιο πιστός στο πρόγραμμα των ευρωπαίων κάθε φορά που τελειώνει μια σύσκεψη των αρχηγών είναι ο Φώτης Κουβέλης. Για να δικαιολογήσει την αδικαιολόγητη πολιτική στάση της η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ότι τα νέα μέτρα των 11,5 δις τα είχαν αποφασίσει «άλλοι» και ότι η ίδια και οι συνεταίροι της δεν έχουν ευθύνη, αφού η χώρα «είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τις υποσχέσεις της». Έφτασε στο σημείο μάλιστα να εκθειάζει και να παραποιεί την πολιτική που μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ υλοποιεί. Σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη ο τοπικός βουλευτής της επικαλέστηκε την έλλειψη τάχα χρόνου για να μπορέσει να εξηγήσει στους ακροατές τη σωστή πολιτική της κυβέρνησης και να απαριθμήσει τα τόσα θετικά βήματά της!!! Ουτοπία, ψέμα, σύγχυση, απόγνωση;;; Σε τι από όλα αυτά οφείλεται άραγε η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την οποία βιώνει καθημερινά ο

Έλληνας; Το παρήγορο είναι ότι ακούγονται κάποιες φωνές από το εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ. Κάποια στελέχη της ήδη αποχώρησαν διαφωνώντας ανοιχτά με τη δεξιά στροφή του κόμματος. Ίσως η αναπόφευκτη κατάρρευση της χώρας μας να οδηγήσει τη ΔΗΜΑΡ σε πρόωρη «ηρωική έξοδο» από τη συγκυβέρνηση, προκειμένου να περισωθεί ως κόμμα και να μην έχει την τύχη του ΛΑΟΣ. Ποιον όμως καλόπιστο ψηφοφόρο της θα πείσει πλέον ότι είναι κομμάτι της αριστεράς με προοδευτικούς προσανατολισμούς; Τα προεκλογικά διλήμματα που έβαλε δεν μπορούν να επαναληφθούν στις νέες εκλογές. Η ΔΗΜΑΡ οφείλει να κάνει δημόσια την αυτοκριτική της και να ζητήσει συγγνώμη από αυτούς που την ψήφισαν, παραπλανηθέντες ότι μπορεί να διαφοροποιήσει προς το καλύτερο τη γνωστή δεξιά και αντιλαϊκή πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αποκρύπτοντάς τους ότι θα γίνει ένα με αυτούς. Η ευθύνη της για τη σημερινή πορεία της χώρας είναι πολύ μεγαλύτερη από τους άλλους δυο. Αυτοί άλλωστε ποτέ δεν έκρυψαν ποια συμφέροντα εκπροσωπούν.

Το κείμενο αυτό δεν προέκυψε από αντιπολιτευτική διάθεση προς τη ΔΗΜΑΡ. Είναι αποτέλεσμα της θλίψης που μου προκαλεί ο κατήφορος ενός αριστερού κόμματος.

Αύγουστος 2012-

Θάνος Αμπατζής