Με αφορμή το άρθο του Νίκου Δήμου στη LIFO που ανάρτησε ο Α. Κανάκης. (http://lifo.gr/mag/columns/2653 )
Ειλικρινά
Πιστεύει δηλαδή οτι η κυβέρνηση έριξε στην αγορά 28 δισ για να σώσει τις δικές μας καταθέσεις?
Την στιγμή που η ΕΤΕ μόνο, είχε κέρδη τα τελευταία 2 χρόνια 2,4 δις? Πως γίνεται να πτωχεύει μια τράπεζα με τέτοια κέρδη?
Δεν είναι λίγο παράλογο?
Δεν είναι ύποπτα παράξενο ότι οι τράπεζες δεν θέλανε να τα πάρουνε?
Συν τοις άλλοις δεν είναι ακόμα πιο τρελό ότι τα χρυσά αγόρια συνεχίζουν να παίρνουν υπερβολικά για την εποχή εξτραδάκια.
Δεν έχω καταλάβει τελικά ποιός κέρδισε απο όλη αυτή την αναμπουμπουλα.
Άλλο ερώτημα. Τα 28 δις απο που τα πήραν?
Απο αυτούς μήπως που πήγαν να σώσουν? Δηλαδή εμάς. Αφού ήθελαν να μας σώσουν γιατί μας τα πήραν?
Μήπως τα πήραν απο τους πολλούς για να τα ξαναδώσουν στους λίγους?
Ποιός είναι τελικά ο χοντρός με το πούρο?
Ο χοντρός με το πούρο είναι όντως ο χοντρός με το πούρο.
Αυτοί οι τύποι υπάρχουν στην πραγματικότητα. Απλά ο τύπος απο την ΛΙΦΟ δεν τους συναντά στην καθημερινότητα και νομίζει ότι ο χοντρός είναι φάντασμα. Νομίζει ότι είναι καπνός απο πούρο. Αν φυσήξει όμως λίγο θα διαπιστώσει ότι πίσω απο τον καπνό κρύβονται πολλά παχύδερμα. Δεν τους συναντά γιατί δεν κινείτε στους ίδιους χώρους με αυτούς.
Το θέμα τελικά γίνεται σιγά σιγά περίπλοκο. και ο φίλος στο ΛΙΦΟ δεν έχει το χώρο και την διάθεση να το αναλύσει.
Γιατί όμως κάνουμε τα πράγματα τόσο περίπλοκα?
Οι κερδοσκόποι όντως υπάρχουν και βρίσκουν πάτημα στην απληστία των ανθρώπων. Γιατί όπως προείπε και ο συνάδελφος Νίκος σε μια παλαιότερη ανάρτηση το μηχάνημα είναι ελλατωματικό. Όλες οι τράπεζες στηρίζουν τα κέρδη τους στην υπερκατανάλωση, όλες οι πολυεθνικές βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην παραγωγή προιόντων που ο άνθρωπος πραγματικά δεν χρειάζεται.
Γιαυτό πιστεύω ότι η μόνη λύση είναι η διακοπή της υπερκατανάλωσης. Με την διακοπή της αποδυναμώνεται όλο το σύστημα. Οι τράπεζες δεν βρίσκουν πάτημα, οι κερδοσκόποι παύουν να υφίστανται και τα πάντα γίνονται πιο ανθρώπινα. Η ηθική κερδίζει σιγά σιγά έδαφος και οι άνθρώποι ξεκινάν να δίνουν βάση σε άλλους τομείς.
Αυτό βέβαια προυποθέτει μια επανάσταση η οποία είναι και η πιο δύσκολη γιατί ξεκινά απο εμάς τους ίδιους. Όλα τα άλλα περί κουμμουνισμού, σοσιαλισμού, δεξιάς και αριστεράς συγνώμη αλλά για μένα είναι μπουρμπουτσαλα. Και αυτό γιατί όλα τα πολιτικά συστήματα προσπαθούν να προσφέρουν στους πολίτες ευημερία σε βάρος κάποιον άλλων.
Προσπαθούμε να χωρέσουμε δυο πόδια σε ένα παπούτσι, απο την μια να σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά απο την άλλη να ποθούμε καταναλωτικά προιόντα στην ουσία άχρηστα. Απο την στιγμή που ξέρουμε ότι τα περισσότερα απο αυτά φτιάχνονται απο ανήλικα παιδάκια σε υπόγεια της κίνας με 1 δολάριο μεροκάματο.
Το ερώτημα βέβαια είναι πως ένα κίνημα μη υπερκατανάλωσης πως εξαπλώνεται και πως γενικεύεται?
Στηρίζεται σε μια τεχνική κουνγκ φου που μας έμαθαν στην σχολή Ninja. Λέγεται Chen Jing, που σημαίνει αταραξία ή γαλήνη.
Η αρχή στηρίζεται, στο φαινόμενο της αντιστροφής της επιτηθέμενης δύναμης προς στον αντίπαλο, με την όσο το δυνατόν λιγότερη προσπάθεια εκ μέρους μας.
Τώρα, απο την θεωρία στην πράξη.
Αν γίνει κάποιος απο εμάς μη υπερκαταναλωτικό ον αυτόματα αποδυναμώνεται ο άλλος που είναι. Γιατί? Γιατι δεν έχει πλέον λόγο υπάρξης, εφόσον εσένα δεν σου λένε τίποτα τα "υπερκαταναλωτικά αγαθά" τότε ο άλλος δεν έχει που να τα επιδείξει. Άρα ουσιαστικά τα αντικείμενα χάνουν την αξία τους. Όταν αρχίσουμε να σνομπάρουμε αυτά τα οποία μας προσφέρονται απλόχερα, όταν διαπιστώσουμε την ευτελή τους αξία και σταματήσουμε να τα ποθούμε τότε μόνο μπορούμε να συζητήσουμε για τράπεζες των φτωχών για ισοκατανομή του πλούτου κ.τ.λ
Το μόνο καλό απο αυτή την κρίση που σιγά σιγά έρχεται είναι ότι οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να ζήσουν με λιγότερα. Το άσχημο είναι ότι δεν θα το έχουν επιλέξει συνειδητά. Άρα θα συνεχίσουν να ζητάνε με τον καιρό πάλι περισσότερα και που με την σειρά του αυτό θα οδηγήσει πάλι σε μια υποτιθέμενη ανάπτυξη και στο μέλλον αναγκαστικά σε άλλη μια οικονομική κρίση. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε τόσο πολλά υλικά αγαθά απο έναν πλανήτη ο οποίος είναι πεπερασμένος τότε θα άρχίσουμε να ζούμε αρμονικά με τους γύρω μας.
Προ τρέχοντας, σε κάποιο σημείο ο Όθων θα αναρωτηθεί αν μιλάμε για οπισθοδρόμηση, αν θα πρέπει να απαρνηθούμε τα λαπτοπ και τα αυτοκίνητα, τα Diesel και τα prada. Η απάντηση μπορεί να είναι περίπλοκη και θα μπορούσε να γίνει ένα ωραίο θέμα συζήτησης σε άλλη ανάρτηση.
Για μένα προς το παρόν η απάντηση είναι ότι ορισμένα καταναλωτικά είδη όντως μπορούμε να τα σνομπάρουμε . Είναι δυνατό πχ να ζήσουμε χωρίς φιρμάτα ρούχα και χωρίς 15000 διαφορετικά λάπτοπ. Η λίστα με τα πράγματα που όντως δεν χρειαζόμαστε είναι τεράστια και ευχαρίστως μπορούμε να την σχολιάσουμε.
Όσο αφορά τον εαυτό μου, κοιτάζω πλέον να κάνω την ζωή μου όσο πιο απλή γίνεται. Κυκλοφορώ με ποδήλατο, αγοράζω μόνο τα ρούχα που χρειάζομαι, κάνω όσο λιγότερα σκουπίδια μπορώ και η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς τις τράπεζες.
2 σχόλια:
Από το "επαναστατώ άρα υπάρχω" του προηγούμενου αιώνα, περάσαμε στο υπακούω, συναινώ, σιωπώ και ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ ... άρα υπάρχω.
Κάθε πρωί κοιτάω στον καθρέφτη μου και βλέπω τον χοντρό με το πούρο. Στη θέα του αναρωτιέμαι αν αυτός που βλέπω είναι όντως ο χοντρός με το πούρο;
Αυτόματα, στρέφω το βλέμμα μου προς την αντίθετη κατεύθυνση και ξεχνιέμαι.
Ποτέ δεν απαντώ, ποτέ δεν λύνω την πρωινή μου απορία, μετά ξεχνιέμαι, ανάβω τσιγάρο και κρύβομαι πίσω από τον καπνό. Πάντα φυσάω τον καπνό προσεκτικά για να μην δω τι κρύβεται από πίσω.
Ακολουθώ βλέπεις την μέθοδο Chen Jing, που σημαίνει αταραξία ή γαλήνη και τίποτα δεν αλλάζει.
Μην αγχώνεσαι Ninja μου, οι καταθέσεις σου δεν απειλούνται!
Όχι λόγω του πακέτου των 28 δις αλλά επειδή οι τράπεζες τα έχουν ασφαλίσει. Τα 28 δεν τα ήθελαν αφενός γιατί δεν απειλήθηκε η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών αφετέρου γιατί το πακέτο με τα φράγκα συνοδευόταν από μέτρα ελέγχου που κανένα μαγαζί δε γουστάρει.
Και τα ελληνικά golden boys δεν βγάζουν και τόσα πολλά, ο CEO της ΕΤΕ καθαρίζει 650 χιλ το χρόνο μαζί με τα bonus, ούτε τα μισά από την Μενεγάκη δηλαδή που τσιμπάει 100 χιλ/μήνα!
Λεφτά δεν έδωσε κανείς, από ότι ακούς δεν υπάρχει ούτε σάλιο. Για τα 28 δις ομόλογα έδωσαν, μια υπόσχεση δηλαδή…
Η διακοπή της υπερκατανάλωσης είναι όντως μια καλή πρόταση.
Σχεδόν επαναστατική αν σκεφτείς που ζεις: η Ελλάδα είναι πρώτη στον κόσμο σε κατανάλωση luxurious προϊόντων, πρώτη σε πωλήσεις Cayenne παγκοσμίως κατ’ αναλογία πληθυσμού!
Ταυτόχρονα το 20% των Ελλήνων είναι φτωχό κ η Ελλάδα είναι η 2η φτωχότερη χώρα του Eurogroup (την 1η θέση μοιράζονται η Πολωνία κ η Λιθουανία με 21%)
Φαντάσου μια χώρα στερημένη από όλα για χρόνια ‘ζούσαμε ένα ιντερλούδιο ελπίδας κ απόγνωσης που ονομάζαμε μεσοπόλεμο’ έγραφε ο Εγγονόπουλος, μια χώρα-ορισμός του κατοχικού συνδρόμου που από την στέρηση πέρασε στην υπερκατανάλωση βιαστικά, διψώντας για ιδιοκτησία, προβολή, επίδειξη προσπαθώντας να πετάξει από πάνω της το ταμπελάκι του γκιαούρη.
Οι τράπεζες, λυπάμαι, αλλά ήταν τα όργανα στο πανηγύρι που στήσαμε, ήρθαν γιατί εμείς το ζητήσαμε, δεν μας ώθησαν στην υπερκ-ση απλά την υποστήριξαν.
Κερδοσκόποι δεν θα πάψουν φυσικά να υπάρχουν γιατί κερδο-σκόποι είμαστε όλοι.
Ούτε κι εμείς θα πάψουμε να καταναλώνουμε, ρούχα αυτ/τα κινητά laptops ιδέες αντιλήψεις απόψεις συνήθειες… ότι μας πλασάρουν τα brands που αγοράζουμε, οι stars που αντιγράφουμε, οι μοντέλες που ποθούμε, τα μέρη που συχνάζουμε.
Μακάρι, όπως λες και συμφωνώ, να μάθουμε κάτι από αυτήν την κρίση: να αποκτήσουμε κρίση!
Να ιεραρχήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες, να προσδιορίσουμε την σπατάλη, να περιθωριοποιήσουμε την υπερβολή, να αποκτήσουμε αυτό που δεν προλάβαμε = καταναλωτική συνείδηση
Όσο για μένα, δεν κυκλοφορώ με ποδήλατο (η Αθήνα είναι μεγάλη), αγοράζω ρούχα που μπορώ να αγοράσω χωρίς να δανείζομαι, ανακυκλώνω όσο μπορώ και οι τράπεζες συνεχίζουν να κερδίζουν με ή χωρίς εμένα
Δημοσίευση σχολίου