ΣΑΡΑΒΑΛΟ

Ποιος σκάει ο κόσμος κι αν χαλάει

αυτή η βρωμοάνοιξη σαν σβούρα με γυρνάει
κι η καρδιά μου σα σαράβαλο σε κατηφόρα πάει

Άντε ας πάει ψηλά ετούτη η ζήση
μοσχοβολάει η ανάσα της μπαρούτι και χασίσι
κι η καρδιά μου σα σαράβαλο που ορμά να τη φιλήσει


Ποιος κλαίει μέσα μου και μου λέει
ξύπνα δεν είναι όνειρο το χιόνι που μας καίει
η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει


Ποιος σκάει ο κόσμος που το πάει
αυτή η βρωμοάνοιξη με σκίζει με μεθάει
κι η καρδιά μου σα σαράβαλο στ'αστέρια ξεφυσάει


Πού θα πάει, πού θα πάει τούτη η ρόδα που κολλάει
κι όλο στην αρχή γυρνάει
πού θα πάει θα ξεκολλήσει
κι ο κόσμος σα σαράβαλο γι'αλλού θα ροβολήσει


Πού θα πάει, πού θα πάει τούτη η νύχτα που κρατάει
και δε λέει να τελειώσει
πού θα πάει θα ξημερώσει
κι η καρδιά μου σα σαράβαλο όλους σας θ'ανταμώσει