Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Προς τον κ. Βουλευτή

Εσύ, που ανήκεις σε ένα κόμμα που έδωσε στον τόπο μας Κυβερνήσεις που έφεραν τη Χώρα στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης.

Εσύ που ανήκεις σε ένα κόμμα, από το οποίο προέρχεται μια Κυβέρνηση, η οποία ξεπούλησε ουσιαστικά τη χώρα με τις συμβάσεις που υπόγραψε, στο όνομα δήθεν της σωτηρίας της πατρίδας!!!!

Εσύ που η Κυβέρνησή σου εισηγήθηκε και συ ψήφισες μια σειρά από νόμους που εξαθλιώνουν τον εργαζόμενο, εξαφανίζουν κοινωνικές και οικονομικές τάξεις και μεγαλώνουν το άνοιγμα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους (ναι υπάρχουν ακόμα τέτοιοι στον τόπο μας).

Εσύ που με την ψήφο σου έκανες την συνταξιοδότηση όνειρο απατηλό για τον μέσο εργαζόμενο και την σύνταξη εισόδημα πείνας για τους περισσότερους.

Εσύ που το κόμμα σου στήριξε και στηρίζει τις Τράπεζες και τους Τραπεζίτες, ασκώντας μια πολιτική που στοχεύει στο να μην θιγεί ούτε ένα μικρό μέρος από τα κεκτημένα του Τραπεζικού συστήματος, που και στην χώρα μας ανήκει στους λίγους εκλεκτούς. Τις Τράπεζες που τα τελευταία χρόνια σώρευσαν υπερκέρδη στις πλάτες του λαού που πεισμένος για τις ανάγκες που του επέβαλαν ότι είχε, αποφάσισε να μπλέξει στα δίχτυα του τραπεζικού δανεισμού και του πλαστικού χρήματος (διάβαζε πιστωτικές κάρτες).

Εσύ που η Κυβέρνησή σου αποφάσισε ότι οι δανειστές μας μπορούν να κατασχέσουν τον εθνικό μας πλούτο μη εξαιρούμενου και αυτού του μνημείου της Ακρόπολης, όμως απαγορεύεται να ζητήσεις εσύ από τους ευημερούντες δανειστές μας Γερμανούς τον συμψηφισμό των όσων τους χρωστάμε με όσα εκείνοι μας οφείλουν από την περίοδο της κατοχής.

Εσύ που οι Κυβερνήσεις των κομμάτων σου, αρνήθηκαν να διεκδικήσουν χρόνια τώρα αυτή τη δίκαιη αποκατάσταση της ληστείας του πλούτου, του αφανισμού αθώων ψυχών και της καταστροφής των αγαθών της χώρας μας από τους κατακτητές.

Εσύ που συνεχίζεις να υποκύπτεις στις πιέσεις του κόμματός σου και να ταυτίζεσαι πολλές φορές σε θέματα που είναι αντίθετα με τα πιστεύω σου και την φιλοσοφία ζωής που νέος είχες επιλέξει, μπρος στο φόβο να βρεθείς έξω από το «μαντρί».

Εσύ που ενδεχόμενα δεν έχεις δουλέψει ποτέ στη ζωή σου γιατί από μικρός επέλεξες την κομματική ανέλιξη, η οποία και σε έκανε βουλευτή, όμως αδιαφορείς για τις τύχες και το μέλλον εκείνων που μοχθούν μια ζωή για να τα καταφέρουν. Αυτούς για τους οποίους εσύ και το κόμμα σου αποφασίσατε να ανατρέψετε την ζωή τους.

Εσύ που ανήκεις σε ένα κόμμα που γκρέμισε τα όνειρα του νέου επιστήμονα, του πτυχιούχου, του τεχνίτη, του εργάτη, του εργαζόμενου γενικότερα, έκλεψε το γέλιο από το στόμα των περισσοτέρων και έφερε στο πρόσωπο του μέσου Έλληνα μια κατάθλιψη και ένα φόβο για το μέλλον, που ήταν άγνωστα στην ψυχοσύνθεσή του.

Εσύ που συνεχίζεις να εισπράττεις τον παχυλό μισθό σου και τις απροσδιορίστου ύψους αποζημιώσεις σου και τα «έξτρα» για απασχολήσεις που έτσι κι αλλιώς ανήκουν στα καθήκοντά σου.

Εσύ, που αν και επαγγέλλεσαι αγώνες για την απόκρουση της επίθεσης που δέχεται ο λαός, όμως το κόμμα σου αποφεύγει να μπει επικεφαλής σε μια συστράτευση όλων των λαϊκών δυνάμεων, κάτω από ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα, που επιτέλους μπορεί να τεθεί, χωρίς να θίγεται η καθαρότητα των αρχών του.

Εσύ, που το κόμμα σου επέλεξε την πολυδιάσπαση σε μια εποχή που είναι αναγκαία η ενότητα και η συσπείρωση, θέλοντας έτσι να κάνεις αισθητή την ξεχωριστή παρουσία για την τυχόν συμμετοχή σου σε μελλοντικό προσκλητήριο σύμπραξης σε σχήματα εθνικής σωτηρίας.

Εσύ λοιπόν κ. Βουλευτή, που σε αφορούν τα περισσότερα από τα παραπάνω ερωτήματα, πώς τολμάς άραγε να απευθύνεις εκκλήσεις υπομονής και καρτερικότητας, να υποδεικνύεις συμπεριφορές και να υπόσχεσαι για ένα καλύτερο μέλλον στους ψηφοφόρους σου, τους συμπολίτες σου, τους συνανθρώπους σου;;

Μην πεις κ. Βουλευτή ότι οι απόψεις μου βάλλουν κατά του πολιτικού συστήματος και υποσκάπτουν την δημοκρατία. Μακριά από μένα τέτοιες σκέψεις. Όσα διαβάσεις παραπάνω, που πιστεύω ότι εκφράζουν μια μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, βάλλουν κατά της φαυλότητας, της υποταγής, της έλλειψης κάθε έννοιας αντίστασης στα όσα μας επιβάλλουν και εσύ αδιαμαρτύρητα τα δέχεσαι. Βάλλουν εναντίον ενός σάπιου συστήματος, που συνεχίζει να μας μολύνει, μέρος του οποίου γίνεσαι ηθελημένα ή άθελά σου και συ.

Θάνος Αμπατζής
Δικηγόρος

Δημοσιευμένο στην εφημερίδα Πελοπόννησος στις 5-1-2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: